web analytics
11:11 Dubbele getallen
Edgar-CayceAtlantisGeschiedenisRH Negatief - Anunnaki - Elohim - Geloof

Cayce over dna en antieke dagen!

In een trance-toestand kon Edgar Cayce met mysterieuze paranormale nauwkeurigheid naar het verleden & heden kijken, dit is herhaaldelijk aangetoond. Dit soort informatie wordt retrocognitie genoemd en Cayce vertelde onder hypnose enorm veel belangrijke zaken die erg belangrijk waren voor de gezondheid van mensen maar ook over eerdere gebeurtenissen in het leven van een persoon, inclusief ongelukken of vergeten trauma’s, maar ook over de oude geschiedenis, met inbegrip van de geologische evolutie van de planeet en details van stammen en beschavingen die dateren van vóór de opgetekende ( en ons bekende) geschiedenis.

Egypte​

Bijvoorbeeld, meer dan elf jaar voordat de Dode Zeerollen werden gevonden in 1947, verschafte Edgar Cayce veel informatie over een Joodse sekte, de Essenen genaamd. Cayce beweerde dat in de Esseense samenleving mannen en vrouwen samen leefden en werkten. Geleerden geloofden echter dat de Essenen een monastieke samenleving waren die uitsluitend uit mannen bestond. Pas na de dood van Cayce vonden er archeologische opgravingen plaats die zijn paranormale informatie verifieerden.

Door het gebruik van retrocognition bieden de Cayce-lezingen een schat aan inzichten van de oude wereld. Maar het bespreken van verborgen archeologische vindplaatsen en ongedocumenteerde beschrijvingen van vergeten beschavingen, beweerde Edgar Cayce ook nog eens dat de geschiedenis van de mensheid zo’n tien miljoen jaar terugging! Veel verder dan wij heden ten dage geloven en weten.

Het hedendaags onderzoek heeft al wel enig bewijs gevonden om deze informatie te bevestigen van Cayce. Als voorbeeld een aantal lezingen gingen over het feit dat de Nijl zijn loop over aionen had veranderd en ooit in de Atlantische Oceaan uitkwam:

Lezen # 364-13:
Edgar Cayce: … De Nijl ging in de Atlantische Oceaan over. Wat nu de Sahara is, was ooit een bewoond land en zeer vruchtbaar.

Wat nu het centrale deel van dit land is, of het stroomgebied van de Mississippi, was, lag toen allemaal in de oceaan; alleen het plateau was aanwezig, of de regio’s die nu delen zijn van Nevada, Utah en Arizona vormen het grootste deel van wat we nu kennen als de Verenigde Staten …

Reading # 276-2:
Edgar Cayce: … we zien
hiervoor het land dat nu Egypte wordt genoemd (dit voordat de bergen ontstonden in het zuiden, en toen de wateren die we de Nijl noemden en vervolgens verder ging in wat NU de Atlantische Oceaan is) …

Lezen # 5748-6:
Edgar Cayce: … In die periodes toen de eerste verandering in de positie van het land was gekomen, toen de Nijl werd leeggemaakt in wat nu de Atlantische Oceaan is, aan het einde van Congo. Wat nu de Sahara is was ooit een vruchtbaar land …

 

Om het bovenstaande te bevestigen , meldde een artikel in Science (augustus 1986) dat de Shuttle Imaging Radar uit de Space Shuttle eerder onbekende rivierdalen onder het droogste deel van de Sahara had ontdekt. Door middel van satellietbeeldvorming en archeologisch onderzoek ter plekke leek het alsof de Nijl zijn koers had veranderd, en eens door de Sahara, door Afrika en de Atlantische Oceaan stroomde! Alleen de tijd zal uitwijzen hoeveel van de lezingen historische beweringen over plaatsen als Atlantis, het oude Egypte en het oude Perzië uiteindelijk zullen worden geverifieerd.

Modern genetisch onderzoek bevestigt Cayce’s verhaal

Deze sectie is aangepast van Mound Builders: Edgar Cayce’s Forgotten Record of Ancient America door Gregory L. Little, PhD.

Edgar Cayce noemde het oude Amerika in 68 verschillende lezingen. Deze lezingen hadden betrekking op migraties naar Amerika, de Noormannen en andere evenementen. In Mound Builders: Edgar Cayce’s Forgotten History of Ancient America(2001), zijn 68 lezingen over het oude Amerika welke uitgebreid geanalyseerd werden. Uit deze metingen werden 30 specifieke uitspraken gevonden die met wetenschappelijk bewijs konden worden geverifieerd. Van de 30 uitspraken van Cayce hebben 23 (of 77%) voldoende ondersteuning om als accuraat te worden beschouwd. Nog eens zes verklaringen zijn tot nu toe niet onderbouwd door bewijs, maar kunnen in de toekomst worden geverifieerd. Slechts één bewering lijkt onjuist te zijn. Dus, van alle ogenschijnlijk onmogelijke uitspraken van Cayce over het oude Amerika, heeft slechts 3% het absoluut mis. Van de rest is 77% ondersteund door wetenschappelijk onderzoek en de resterende 20% kan in de toekomst worden geverifieerd.

Verschillende teams van genetica-onderzoekers aan vooraanstaande Amerikaanse universiteiten hebben onderzoek gedaan naar het DNA van indianen. Hoewel de resultaten van vroege studies de verwachte Siberisch-Aziatische afkomst van de meerderheid van de moderne Indiaanse stammen vertoonden, nam het een onverwachte wending in 1997 toen bleek dat een klein percentage van de moderne Indianen een ongebruikelijk type DNA heeft dat dan ook bestaat slechts op een paar locaties in Europa en het Midden-Oosten.

Daaropvolgend onderzoek wees uit dat het Europese DNA niet het resultaat was van genetische vermenging na Columbus, omdat hetzelfde DNA werd gevonden in het bot van een oude Amerikaanse begraafplek, wat bevestigt dat mensen die dit unieke DNA dragen in de oudheid Amerika waren binnengekomen. Dit unieke gen werd ook gevonden in een kleine stam die in het noorden van de Gobi-woestijn leeft.

Zoals te verwachten was, is oud DNA-onderzoek een zeer controversiële kwestie geworden met verschillende concurrerende partijen. Het grootste deel van het DNA-onderzoek naar Indiaanse Indianen is gedaan met behulp van mitochondriën.

Elke cel in ons lichaam bevat honderden tot duizenden van deze kleine, voetbalvormige organellen. De mitochondriën verwerken glucose (suiker) tot een bruikbare vorm van energie voor alle functies van ons lichaam en worden verondersteld een evolutionaire vorm van bacteriën te zijn die zich heeft aangepast tot een symbiotische relatie met meercellige levensvormen. De mitochondriën hebben hun eigen unieke DNA, dat eenvoudiger en gemakkelijker te analyseren is dan het menselijke DNA dat in de kern wordt gevonden. Mitochondriaal DNA (meestal afgekort als mtDNA) wordt alleen aan het nageslacht doorgegeven door de eicel van de vrouw. Het is dus geen combinatie van mannelijke en vrouwelijke genen maar een haploïde gen.

Mitochondriaal DNA

Het haploïde mitochondriale DNA toont dus in feite alleen de vrouwelijke afstamming van een persoon.
Diploïde genen zijn twee sets gecombineerde chromosomen, de vrouwelijke set afkomstig van de eicel, de mannelijke chromosomen uit het sperma. Mitochondriaal DNA (mtDNA) is onderverdeeld in verschillende soorten en groepen die haplotypen en haplogroepen worden genoemd. Dat wil zeggen, er zijn variaties in de genetische cyclus van mitochondriën die in clusters passen. Deze clusters kunnen de afstamming tot ver in de tijd volgen. Er zijn 39 verschillende, mtDNA-groepen waarin alle mensen passen en er zijn variaties op deze typen. Hoewel mtDNA-analyse niet alleen gemakkelijker is dan andere vormen van genetische tests, heeft het nog een voordeel. Terwijl alle DNA in de loop van de tijd muteert.
MtDNA heeft een eerlijke ratio van mutaties dat erg accuraat is en kan zeggen welke groep mensen in vroeger tijden naar een ander land vertrokken waren.

Twee belangrijke factoren kunnen worden bepaald door analyse van mtDNA. Ten eerste kan een levend persoon of het mtDNA uit de overblijfselen van een overledene worden getest om de specifieke raciale groep te bepalen waaruit het individu is voortgekomen. Ten tweede kan de geschatte tijd bepaald worden waarop de voorouders van die persoon migreerden vanuit hun primaire rassengroep.

Een manier om mtDNA-testen te bekijken, is dat het in staat zou zijn om een ​​raciale stamboom te krijgen die zich uitstrekt tot het begin van de mensheid. Het huidige idee in mtDNA-analyse aan de vrouwelijke kant kan uiteindelijk worden teruggevoerd tot een genetische “Eva”. De 39 soorten mtDNA waren vermoedelijk afgeleid van deze Eva. Of dit idee volledig zal worden bevestigd door onderzoek valt nog te bezien. Testen hebben tot nu toe bevestigd dat verschillende vertelde tradities gedurende vele generaties in verschillende stammen zijn doorgegeven. Bijvoorbeeld, de inheemse bevolking van Hawaï en Polynesië heeft lang beweerd dat hun voorouders vaak heen en weer reisden. Genetische testen toonden aan dat deze twee groepen verwant waren wat dus de migratielegendes van deze volken bevestigden.

Native American Quotes

Bevestiging van de Siberische migratie
Het eerste onderzoek naar levende Native American stammen toonde aan dat ze waren samengesteld uit vier verschillende mtDNA-haplogroepen genaamd A, B, C en D, wat betekent dat de Native Americans zijn afgeleid van vier verschillende afstammingslijnen. Deze haplogroepen werden ook gevonden in autochtone bevolkingsgroepen in Midden- en Zuid-Amerika. Ander mtDNA-onderzoek met behulp van oude overblijfselen die in Amerika werden teruggevonden, bevestigde deze de vier haplogroepen. Drie van deze haplogroepen, A, C en D zijn voornamelijk te vinden in Siberisch Azië. De B ​​haplogroup wordt echter alleen aangetroffen in Aboriginal-groepen in Zuidoost-Azië, China, Japan, Melanesië en Polynesië.(!)

Gebaseerd op de mutaties gevonden in het mtDNA, denken de meeste onderzoekers dat groepen A, C en D in Amerika rond Siberië vanuit Beringia zijn binnengekomen rond 35.000 v. Chr. B, zoals ze beweren, waarschijnlijk via boten naar Amerika kwamen vanuit de Zuidelijke Stille Oceaan of Japan. Er wordt aangenomen dat de B-groepen aan deze migratie begonnen niet lang nadat de A-, C- en D-groepen arriveerden. De meerderheid van de B-groep arriveerde echter rond 11.000 v.Chr. Dit laat de mogelijkheid open van verschillende migraties door de B-groep vanuit verschillende locaties.

Chief Quanah Parker of the Kwahadi Comanche, 1892. The the son of Comanche chief Peta Nocona and Cynthia Ann Parker, a European American, Quanah emerged as a dominant figure, particularly after the 'Comanches' final defeat. The US appointed Quanah principal chief of the entire nation once the people had gathered on the reservation and later introduced general elections. With seven wives and 25 children, Quanah had numerous descendants. Many people in Texas and Oklahoma claim him as an ancestor.

Opgemerkt moet worden dat een paar genetici hebben voorgesteld dat elk van deze haplogroepen in vier afzonderlijke migraties kwam, terwijl veel Clovis-aanhangers beweren dat alle groepen samen migreerden.

Een onbekende en onverwachte migratiegroep bevestigd
in 1997, een vijfde mtDNA-haplogroep werd geïdentificeerd in Indiaanse Amerikanen. Deze groep, X genaamd, is aanwezig in drie procent van de levende indianen. Haplogroup X werd niet gevonden in Azië, maar werd alleen gevonden in Europa en het Midden-Oosten, waar twee tot vier procent van de bevolking het draagt. In die gebieden is de X haplogroup voornamelijk gevonden in delen van Spanje, Bulgarije, Finland, Italië en Israël. Een paar mensen met het X-type zijn geïdentificeerd in de Altasians-stam in het uiterste zuiden van Siberië in het Gobi-woestijngebied. Bovendien is het ‘X’-type nu gevonden in de oude overblijfselen van de Baskische bevolking.

basken - Yahoo Zoekresultaten van afbeeldingen

Archeologen en genetici zijn er zeker van dat de aanwezigheid van X in Amerika van oude oorsprong is en niet het resultaat van historische huwelijken. Onder indianenstammen is de X haplogroep in kleine aantallen aangetroffen in de stammen Yakima, Sioux en Navaho. Het is in grotere mate gevonden in de stammen Ojibway, Oneonta en Nuu-Chah-Nulth. De X haplogroep is ook ontdekt in oude overblijfselen in Illinois in de buurt van Ohio en een paar gebieden in de buurt van de Grote Meren. Het is nog niet gevonden in Zuid- of Midden-Amerikaanse stammen waaronder de Maya’s. De X haplogroup lijkt in beperkte aantallen Amerika binnen te zijn gegaan, misschien wel zo lang geleden toen 34.000 BC in veel grotere aantallen verscheen van 12.000 voor Christus tot 10.000 voor Christus.

Het is belangrijk op te merken dat niet alle inheemse Amerikaanse stammen zijn gecategoriseerd door mtDNA-analyse en dat relatief weinig oude overblijfselen zijn getest.

De oorsprong van de andere
haplogroepen De b haplogroep, alleen te vinden in inheemse groepen in Zuidoost-Azië, China, Japan, Melanesië en Polynesië, kan volgens Cayce’s het volk van Mu vertegenwoordigen. Zowel Chinese als Japanse archeologen nemen het idee van Mu serieus, en de bevindingen van de B haplogroup sluiten nauw aan bij het verhaal dat Cayce over het continent vertelde. De meeste mensen van Mu die ontsnapten aan de vernietiging in 50.000 v. Chr ontsnapten naar China, India en Japan. Enige tijd later hadden afstammelingen van deze volken naar Amerika kunnen reizen. Terwijl Cayce zei dat sommige mensen van Mu ongeveer 50.000 v.Chr. De Verenigde Staten binnenkwamen, gaf hij die datum niet aan als de tijdsperiode waarin de meerderheid van hen kwam. We weten alleen dat het na 50.000 v.Chr. En vóór 28.000 voor Christus was

Solar Utopian city. Outer ring: farms, Middle: housing, parks, recreation, inner: government https://www.plantman.org/atlantis_01.jpg  pic.twitter.com/Ni4ymf3Bdv

De Cayce-lezingen geven wel aan dat mensen in 28.000 voor Christus vanuit Atlantis, China en vanuit ‘over de Stille Oceaan’ Amerika binnenkwamen vanuit zowel het oosten als het westen. De datum van 28.000 v. Chr. Komt goed overeen met de door Haplogroups A, B, C en D voorgestelde datums voor toegang tot Amerika. De Cayce-lezingen hebben wel verwijzingen naar de Beringstraat, maar Cayce heeft niet verteld dat er migraties dwars doorheen waren gegaan. Niemand heeft er ooit aan gedacht hem hierover te vragen, dus het blijft een open vraag in het Cayce-verhaal. Maar de A, C en D haplogroepen zijn duidelijk ontstaan ​​in Siberië, zoals de archeologen hebben gespeculeerd. Cayce verklaarde dat het “gele” of Mongoolse ras van de mensheid zijn oorsprong vond in de Gobi en zich geleidelijk over Azië verspreidde. Dus, volgens Cayce, haplogroepen A, C,

De betekenis van mtDNA-onderzoek
Het mtDNA-onderzoek bevestigt de meeste andere nieuwe bevindingen in de archeologie. De Amerika’s werden vroeg en door vele verschillende raciale groepen beslecht. Waarschijnlijk hebben zich verschillende migratiegolven voorgedaan. De aanvankelijke golf lijkt rond 35.000 v.Chr. Te hebben plaatsgevonden. Het kan echter veel vroeger zijn geweest sinds sommige radiokoolstofdata die zijn voortgekomen uit gebieden als Californië en het zuidwesten tot 50.000 v.Chr. Het beeld van mtDNA-onderzoeksresultaten van oud-Amerika is verbazingwekkend. De wijdverbreide aanwezigheid van het X-type van Canada en de staat Washington, naar Arizona, naar de vlaktes, naar het gebied van de Grote Meren, zou kunnen duiden op een grote initiële verspreiding. Het X-type in het oude Amerika lijkt verbonden te zijn met de Iroquois.

Deze stam was natuurlijk, volgens Cayce, gedeeltelijk het overblijfsel van Atlantis overlevenden van zijn definitieve vernietiging rond 10.000 voor Christus. (Denk aan Noach! Bijbel.)De bevinding van de X-groep in de noordelijke Gobi-woning Altasians wordt geprezen als bewijs dat alle Amerikaanse migraties uit Siberië kwamen via de Beringstraat, toch lijkt het onwaarschijnlijk. Met het X-type aanwezig in het Midden-Oosten, Europa, de oude Basken en Amerika, is een migratie van de Gobi naar al deze gebieden twijfelachtig.

De Cayce-lezingen noemen een reeks grote en kleine migraties van Atlantiërs naar zeer specifieke delen van de wereld. Deze migraties vonden verschillende keren plaats, maar vooral in de jaren na 10.000 v.Chr. Een van deze plaatsen was voor de Gobi in het extreme zuiden van Siberië. Als we aannemen dat haplotype X afkomstig is van Cayce’s Atlantis, moet een deel van het X-haplotype worden gevonden in de Gobi-regio, maar heel weinig van deze groep moet elders in Siberië worden gevonden. Dit is wat is gevonden.

Cayce gaf aan dat de grootste migratie vanuit Atlantis plaatsvond vlak voor 10.000 v.Chr. De meerderheid van deze overlevende Atlantiërs ging naar de noordoostelijke kustgebieden van Amerika en Canada en werden de Iroquois. Er moet aan worden herinnerd dat Cayce ook heeft verklaard dat niet alle Iroquois Atlantisch waren. De Atlantiërs die naar Amerika trokken, fuseerden met de mensen die toen al in Amerika waren. De Atlantiërs werden leiders van de stammen en het verhaal van Cayce maakt duidelijk dat de Atlantiërs ernstige geschillen onder elkaar hadden die werden weerspiegeld in voortdurende gewelddadige conflicten. Dit was de strijd tussen de groepen Belial en Law of One. Dit wordt bevestigd door de oude geschiedenis van de Iroquois die vertelt over voortdurende veldslagen die resulteren in verre verplaatsingen van hele stammen om hun overleving te verzekeren. Misschien is de meest verbazingwekkende bevestiging van Cayce’s verhaal over het oude Amerika de aanwezigheid van haplogroup X. Wat bekend is, is dat de X haplogroup voor het eerst opdook in Amerika, misschien 34.000 jaar geleden, maar de belangrijkste ingang vond plaats in 10.000 voor Christus, passend bij het tijdschema van Mr. Cayce voor Atlantische migraties. De X-groep lijkt ook te zijn verschenen in het oude Iberië en in de Basken rond dezelfde tijd als in de Gobi. Deze datums komen overeen met Cayce’s verhaal van de laatste twee verwoestingen van Atlantis en de resulterende migraties naar deze gebieden. De X-groep lijkt ook te zijn verschenen in het oude Iberië en in de Basken rond dezelfde tijd als in de Gobi. Deze datums komen overeen met Cayce’s verhaal van de laatste twee verwoestingen van Atlantis en de resulterende migraties naar deze gebieden. De X-groep lijkt ook te zijn verschenen in het oude Iberië en in de Basken rond dezelfde tijd als in de Gobi. Deze datums komen overeen met Cayce’s verhaal van de laatste twee verwoestingen van Atlantis en de resulterende migraties naar deze gebieden.

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥