Leir begon zijn carrière als orthopedisch chirurg in Californië en had aanvankelijk geen interesse in ufologie. Maar geleidelijk vond hij zijn interesse in UFO’s en buitenaardse wezens en werd toen lid van de lokale afdeling van MUFON.

Jarenlang was het echter gewoon een spannende hobby voor hem en hij vermengde deze hobby niet met zijn werk. Maar in 1955 veranderde alles. Dat jaar woonde Leir een UFO-evenement bij, waar hij röntgenfoto’s zag van een vrouw die beweerde te zijn ontvoerd door buitenaardse wezens.

Leir, die chirurg was, vond iets abnormaals in de foto’s van het lichaam van een vrouw. Hij vond meerdere metalen voorwerpen tegelijk op de foto’s en vertelde de vrouw dat hij ze van haar lichaam kon verwijderen. Leir werd gedreven door nieuwsgierigheid, hij wilde deze objecten bestuderen en begrijpen wat ze hadden kunnen zijn.

Toen hij het slachtoffer opereerde, ontdekte hij dat het twee kleine stukjes metaal waren die bestonden uit aluminium en meteoorijzer. Er waren geen littekens op het huidoppervlak in de buurt van het gebied waar hij deze voorwerpen eruit trok, en er was niet het minste spoor van ontsteking in het bindweefsel, alsof het lichaam van de vrouw deze voorwerpen niet als vreemde lichamen beschouwde.

Hoe kunnen deze voorwerpen in het lichaam zijn gekomen en wat waren ze? Leir was in de war. Maar toen vond hij een andere patiënt met dezelfde implantaten, en toen hij ze eruit trok, bleken het weer objecten met ongewone eigenschappen te zijn.

Leir bediende ongeveer tientallen mensen en verwijderde veel verschillende vreemde voorwerpen uit hun lichaam. Alle implantaten waren uniek, hun vormen werden niet herhaald, het leek erop dat de implantaten voor elke persoon afzonderlijk waren gemaakt.

Sommigen van hen bestonden uit zeer zeldzame elementen, bijvoorbeeld een implantaat bevat U-236, een isotoop van uranium en een ander bevat iridium. En een hele groep implantaten waren elementen die alleen in meteorieten worden gevonden.

Soms vertoonden implantaten vreemde kristallijne structuren, implantaten zoals koolstof nanovezels of nanobuisjes, bedekt met een zeer harde olieachtige laag die verhinderde dat het lichaam ze afstootte. Sommige implantaten waren magnetisch en van sommige werd gezegd dat ze obscure radiogolven uitzenden op de diepe ruimtefrequentie en deze signalen bleven uitzenden, zelfs nadat ze uit het lichaam waren verwijderd.

Leir zei dat hij verschillende gevallen had waarin deze implantaten probeerden een chirurgische scalpel te vermijden en in het lichaam van de patiënt te blijven. En toen hij de implantaten probeerde te snijden, waren ze extreem resistent tegen conventionele instrumenten, en alleen met een laser kon hij sommige ervan beschadigen.

Er was een angstaanjagend geval waarin een implantaat tijdens het verwijderen plotseling in verschillende stukken brak, maar vervolgens vanzelf in elkaar begon te vallen.

Volgens Leir was in dat geval een man uit Zuid-Californië meerdere malen ontvoerd in zijn leven, onder meer toen hij samen met zijn vrouw en hun kinderen werd ontvoerd.

Op een ochtend werd hij wakker met pijn in zijn teen en toen zag hij verschillende bloedvlekken op het laken. Na onderzoek vond Leir een vreemd lichaam in zijn vinger, hoewel er geen enkele wond op zat en er nergens bloedsporen waren. Hij nam röntgenfoto’s en besloot het operatief te verwijderen.

Na verschillende bezoeken vertelde de man aan Leir dat hij was ontvoerd door buitenaardse wezens. Leir voerde de hele operatie uit onder C-Arm (röntgenbeeldversterker). Voor het eerst splitste het buitenaardse object zich in verschillende delen. Lier plaatste elk stuk op gaas en bracht het vervolgens over naar een container gevuld met serum uit het bloed van de patiënt.

Leir en zijn team slaagden erin om alle stukken van het object te verwijderen, behalve de laatste die plotseling ergens verdween en nooit werd gevonden.

Na drie dagen van de operatie ontdekte Leir dat alle gebroken stukken naast elkaar lagen. Over de eigenschappen van het vreemde voorwerp kon hij alleen maar zeggen dat alle stukken gemaakt waren van een materiaal met een speciaal magnetisch geheugen.

Een andere angstaanjagende ontdekking door Dr. Leir was dat hij ontdekte dat sommige implantaten al vele jaren en zelfs tientallen jaren in het lichaam van patiënten zaten.

Bij elk van deze vreemde gebeurtenissen raakte Roger Leir er steeds meer van overtuigd dat ze te maken hadden met buitenaardse technologie. Hij nam aan dat deze implantaten voor bepaalde mensen een soort volgsensor waren, of dat ze de fysieke conditie van die mensen moesten volgen.

Leir was zich er terdege van bewust dat zijn werk veel kritische recensies zou opleveren, maar tot aan zijn dood verzekerde hij dat hij zich in het onderzoek aan de meest rigoureuze wetenschappelijke methoden hield.

Leir schreef verschillende boeken over buitenaardse wezens en implantaten, veel artikelen in tijdschriften en verscheen op tv en radio. Veel beschuldigingen kwamen op hem neer van sceptici, die geloven dat zijn implantaten slechts willekeurige stukjes glas of metaal zijn die onder verschillende omstandigheden in het lichaam van zijn patiënten zijn terechtgekomen die geen verband houden met buitenaardse wezens. Leir verzette zich standvastig tegen kritiek.

https://www.howandwhys.com/aliens-implanted-nano-chips-into-human-bodies/