Je tweelingvlam herkennen

Allereerst heb ik nooit geweten dat er zoiets bestond als een tweelingziel, totdat ik op mijn achttiende een obscuur boek las over soulmates.
Mijn zoektocht, in die vroege jaren van zoeken, die al sinds mijn kinderjaren aan de gang was, was om God te vinden en te ontdekken wat zijn missie voor mij was. Ik was vastbesloten om tot de basis van mijn leven te komen en te doen waarvan ik wist dat ik het moest doen. Het was een meeslepende roep van binnenuit.
Achteraf gezien heb ik gezien dat ik bij het zoeken naar God ’s nachts mijn lichaam in slaap liet, naar de innerlijke tempels ging en met de Opgevaren Meesters werkte en met Mark – die volgens de berekeningen van deze tijd ongeveer twintig jaar ouder was dan ik. leven. [4] Wat de tweelingvlammen betreft, heeft de leeftijd van het lichaam niets te maken met de leeftijd van de ziel, omdat de zielen dezelfde leeftijd hebben en in het begin samen zijn begonnen in het ‘witte vuurlichaam’ van het goddelijke geheel.

En dus, met de ontmoeting op innerlijke vlakken als proloog, ontmoetten we elkaar toen ik tweeëntwintig was en hij tweeënveertig. Ik was op zoek naar de Leraar en de Guru omdat ik wist dat er ergens iemand was die mij de sleutel van mijn missie zou geven. Wat ik niet wist, was dat mijn innerlijke begrip het besef omvatte dat mijn Leraar mijn tweelingvlam zou zijn.
Dus toen ik Mark Prophet voor het eerst zag, herkende ik hem als leraar. Toen hij me voor het eerst zag, herkende hij me als tweelingvlam.

Het was een heel interessante ervaring. Ik was zo eenpuntig in de richting van het vinden van de Leraar en zo opgetogen dat ik de Ene had gevonden, dat ik bijna gebukt ging onder een andere relatie op hetzelfde moment.
Ik wilde er absoluut zeker van zijn, en ik wilde de bevestiging in mijn eigen wezen hebben, dat elke stap die ik zette juist was en de wil van God was, zodat ik geen enkele fout zou maken in de schade van enig deel van het leven. En dus vroeg ik God om aan mij te openbaren en in mijn eigen wezen te bevestigen dat dit inderdaad mijn tweelingvlam was.
Weken later had ik een zeer verbazingwekkende ervaring. Het was een van die onuitwisbare ervaringen die nooit vervagen met de tijd. Ik keek toevallig in een spiegel waarin ik me aan het aankleden was. En ik keek op, en ik zag mezelf niet – ik zag het gezicht van Mark Prophet.

Als je je ooit kunt voorstellen in een spiegel te kijken en jezelf niet te zien, dan is dat een zeer schokkende ervaring.
Wat ik zag was echt de openbaring van het innerlijke zielspatroon, niet alleen van de ziel, dat is dat potentieel om God te worden, maar ik zag het beeld van de ‘man achter de man’. Het was alsof ik de archetypische gelijkenis van mezelf zag in de mannelijke polariteit.

Ik kwam dichterbij om het in meer detail te bekijken. Het vervaagde niet maar ‘wachtte’ tot ik elke regel ervan in me opnam. Het was oud. Het was altijd zo geweest. Het was gebeeldhouwd in marmer, geëtst in kristal, maar toch ‘vlees van mijn vlees’. Ik zag dat ik de weerspiegeling was in de negatieve (vrouwelijke) polariteit van dat positieve (mannelijke) beeld.
Toen mijn wezen de bevestiging van het innerlijke patroon had geregistreerd, was zijn gezicht niet langer in de spiegel maar volledig ontwaakt in mijn ziel.

Het was geweldig om na te denken over de betekenis van de tweelingvlam – om de innerlijke realiteit te hebben gevoeld en nu te begrijpen hoe de tweelingvlam eigenlijk jezelf kon zijn – de andere helft, het ‘goddelijke alter ego’ (om een ​​definitie te begrijpen), zoals de persoon die je aan de andere kant van jezelf bent.

Dit bewustzijn gaat aan liefde vooraf. Het is het mysterie van het leven zelf dat men moet binnengaan voordat men liefheeft. Je bent nog niet helemaal klaar om lief te hebben – je hebt veel om over na te denken. En ik dacht – en dacht:

Het viel niet te ontkennen – de onontkoombare waarheid. Er was geen weg meer terug. De teerling was buiten tijd en ruimte geworpen. Het was aan mij om te kiezen voor een voorbeschikte Realiteit. Of om ervan weg te lopen – maar hoe? Het zou altijd bij mij zijn. Hij was mezelf, zoals hij me had verteld.
Ik had tot God geroepen voor mijn leraar en hij had mij mijn tweelingvlam gestuurd. Nu moeten we ons leven uitzoeken en onze koers uitstippelen.
Dit innerlijke weten – deze zekere kennis van de ziel – heeft niets te maken met verliefd zijn in de menselijke zin van het woord.
Ik wil dit punt verduidelijken, want zolang ik lesgeef, gedurende de laatste zevenendertig jaar sinds deze ervaring, heb ik honderden brieven ontvangen van mensen over tweelingvlammen. Ze vertellen me dat ze hun tweelingvlam hebben gevonden en baseren die op een menselijke liefdeservaring, compatibele persoonlijkheden en astrologie, of uiterlijke indices die meer naar de soulmate-relatie of de karmische polarisatie verwijzen dan naar de innerlijke realiteit van tweelingvlammen.

Hoewel deze een indicatie van compatibiliteit kunnen geven, bevestigen ze niet noodzakelijkerwijs de diepte van de eenheid van de ziel die we vinden wanneer we naar de basis van het bestaan ​​gaan waar de waarheid van onze tweelingvlam kan worden gekend.

Bedenk dat Paulus zei: “Vlees en bloed kunnen het koninkrijk van God niet beërven.” (1 Cor. 15:50) We zijn geen tweelingziel op grond van de toestand van ons vlees en bloed, onze persoonlijkheid, onze astrologie, ons karma of onze wederzijdse aantrekkingskracht. Wij zijn
tweelingvlammen door onze oorsprong in dezelfde sfeer als het witte vuurlichaam. Alleen wij twee kwamen uit die Ene – alleen wij delen het unieke goddelijke ontwerp – “mannelijk en vrouwelijk” (Gen. 1:27), Elohim heeft ons geschapen. En geen ander zal ooit hetzelfde identieke patroon delen.

Als de tweelingvlamrelatie geen spiritueel doel zal dienen – als het herstel ervan in dit leven het uiteenvallen van gezinnen en huizen betekent, als het een ramp in het leven van mensen zal veroorzaken omdat ze zich in verschillende situaties bevinden zijn gebonden om betrokken te zijn bij (omdat ze karma uit het verleden oplossen) – en vaak wil de uiterlijke geest liever niet omgaan met wat de ziel weet op het onderbewuste niveau. En dus geeft de uiterlijke geest niet gemakkelijk de ‘voorkennis’ toe die altijd aanwezig is bij de ziel.
Ik heb bijvoorbeeld tweelingvlammen gezien waarbij de man twintig was en de vrouw zeventig. En hun ontmoeting bracht geen onmiddellijke liefde en huwelijk voort. Evenmin werd de relatie meer dan een loyale vriendschap en een wederzijdse genegenheid. Hoewel ze onafscheidelijk waren, beseften ze zelfs niet dat ze tweelingvlammen waren.
Het was niet nodig dat ze het wisten. Hun zielen wisten het en ze bereikten wat ze moesten doen zonder met iets meer te maken te hebben dan waar ze klaar voor waren.

Uit het boek:

ZIELSVERWANTEN
EN
TWEELING VLAMMEN
De spirituele dimensie van liefde en relaties

ELIZABETH CLARE PROFET