Hoe je tweelingvlam te genezen terwijl je spirituele codependency vermijdt

Hoe je tweelingvlam te genezen terwijl je spirituele codependency vermijdt 😛

Hoe zou je je voelen als je enige kans op geluk en genezing van een ander mens zou komen? Je moest bij hen in de buurt zijn om te genezen of te leren hoe nuchter, gelukkig te zijn, de juiste carrière te vinden of een goed persoon / ouder te zijn.

Ze moesten je helende energie sturen, anders zou je nooit je weg in het leven vinden.

Dat is wat we onze tweelingvlammen of runners aandoen. We besluiten dat we de kracht en kennis hebben en dat ze ons nodig hebben. Als ze maar naar ons zouden luisteren. Ga naar therapie, die sound healing-gebeurtenis, of bekijk onze favoriete energie-genezer. Ze zullen zich beter voelen en we kunnen samen zijn.

We kennen hun weg naar geluk.

Stel je voor dat je met iemand uitging die spiritueel meer wakker was dan jij en je probeerde te vertellen wat het beste voor je was. Je zou beter kunnen zijn. Je zou gelukkiger kunnen zijn. Je maakt je potentieel niet waar. Het is echt afknapper. Je weet dat je je eigen begeleiding hebt. Ze lijken tenslotte niet alles zelf bij elkaar te hebben. Bovendien ben je misschien nog niet klaar.

Wanneer we genezing en hulp bieden aan degenen die er niet om vragen, duwen we tegen het universum, de rivier van het leven. Het gaat meer om ons.

Als we hulp bieden aan degenen die vragen, die open zijn, zijn we engelen op aarde.

Mensen ‘vragen’ om hulp door geïnteresseerd te zijn in genezingsmethoden. Door dingen zelf op te zoeken, door vragen te stellen om meer te leren. Door te betalen voor professionals.

Mensen die klagen over hun leven of hun strijd delen, zoeken geen hulp. Ze zijn op zoek naar validatie. Je kunt vragen of ze hun worstelingen delen om feedback en oplossingen van je te krijgen, of dat ze een schouder nodig hebben om op te huilen. Je zult misschien verbaasd zijn over het antwoord.

Mensen die steeds opnieuw dezelfde patronen herhalen of zich voor de problemen verbergen, beschermen creatief en goddelijk iets dat niet klaar is om te genezen.

Ach, we hebben onze eigen patronen als hardlopers. Ze helpen ons. Pijn helpt ons om naar ons werk te wijzen. Het moet pijnlijk worden om dichterbij te kijken.

Het is niet onze taak om onze tweeling te beschermen tegen hun goddelijke pijn.

In het 12-staps model is dieptepunt een zin die wordt gebruikt wanneer een verslaafde alles verliest en gedwongen wordt om de oorzaak van het probleem te zien, hun verslaving. Ze zullen dan waarschijnlijk hulp zoeken.

De genezer / redder / enabler zorgt ervoor dat ze niet sneller op de bodem raken.

Ik ben er niet 100 procent van overtuigd dat mensen dieptepunt moeten bereiken, of dat we onderweg geen liefdevolle begeleiding en ondersteuning kunnen krijgen. We overschrijden de grens wanneer we een stuk van onszelf opgeven om ze op te zetten. Wanneer we onze vreugde en geluk verliezen door ons zorgen over hen te maken. Als onze dominante gedachte is, hebben ze het mis. Ze zouden niet moeten lijden. enz. Wanneer we meer energie en licht en liefde naar hen sturen dan wijzelf.

Ons geloof is volledig in de andere persoon en niet in het goddelijke en hun hogere zelf.

Het is moeilijk dat ik het weet. Onmogelijk waarschijnlijk. Maar we worden door tweelingvlam liefde geroepen om volledig geloof en geest te zijn.

(Vergeet nooit dat je een 3D-mens bent die het verdient om met liefde en respect te worden behandeld door een gezond persoon met een verlangen om van je te houden en een verlangen om te leren hoe dat te doen.)

Ik geloofde alles wat ik jaren geleden online las dat ik moest genezen, om mijn tweeling te genezen. Dus werd ik gek van genezing.

Ik las elk boek in de bibliotheek over liefde en aantrekkingskracht, elke blog, ging naar therapie, groepstherapie, verschillende alternatieve geneeswijzen, helderzienden, enz. Ik veranderde.

Onze relatie zou sterker worden en hij zou ook veranderen. Maar hij zou niet op enorme manieren veranderen. Hij was nog steeds bang voor toewijding. Getrouwd met zijn werk. Nog steeds in oppervlakte-vriendschappen. Ik excelleerde langzaam maar zeker.

Ik ben in andere zielsverhoudingen geweest waar ik meer wakker was. En de andere was nogal wakker. Hij was depressief, verloren en leefde nog steeds veel leugens in zijn dagelijks leven. Ik hield hem overeind met mijn goede energie.

Door mijn goede, helende energie voelde ik me nuttig. Nodig zijn. Hield. Verbonden.

Hij kon de hele dag door blijven werken aan zijn rotzooi en slechte energie verzamelen. En ik kon hem transformeren toen hij thuiskwam. Hij hoefde niet te leren hoe hij zijn energie kon beschermen. Hij hoefde het dappere ding niet te doen en op zoek te gaan naar een nieuwe baan of mensen uit te schakelen die hem ten val brachten. Ik kon hem opvrolijken, zijn dag opvrolijken, zijn ziel voeden.

Ik deed een koordknipselmeditatie en ik zag dat ik een koord in hem had. Ik wist dat als ik mijn heldere energie aan hem bleef geven, hij zou blijven. Als ik stopte, zou hij vertrekken. Mijn gedachte was wie van me zou houden als ik hun mijn heldere energie niet zou voeden?

Wauw. Ben ik niet bereid om van hem depressief, verslaafd en gebroken te houden?

Maar blijkbaar ben ik niet liefhebbend tenzij ik high, lieflijk, helend en helpend ben.

Ik was zo bang om dat koord te laten oplossen. Ik zou alleen zijn.

Ik ben niet bang om alleen te zijn, dacht ik. Ik kan alleen reizen, alleen gaan eten, enz. Maar alleen spiritueel zijn was angstaanjagend en pijnlijk.

Nee. Ik was afhankelijk van hem. Afhankelijk van zijn lage energie om mij nodig te hebben. Iemand nodig hebben is geen liefde. Het is codependency.

Het is volkomen normaal om te genieten van een helper, anderen dienen en genezen. Maar we hebben onze klanten niet nodig om ons nodig te hebben. We hebben daklozen niet nodig om ons nodig te hebben.

“De kern van codependency is een ontkoppeling van het eigen centrum. Als we ons niet gecentreerd voelen, kijken we naar buiten voor ons evenwicht, welzijn en vrede. In deze staat van onbalans zullen we waarschijnlijk angst voelen over het eigen creatieve potentieel en de macht. ” (Mica Akullian)

Traditioneel inschakelen omvat dingen doen voor anderen die ze voor zichzelf kunnen doen.

(En soms doe je dat gewoon omdat je dat wil doen, niet om een reden maar omdat het kan…dus niet vanuit een fake reden-voel je daar aub niet vervelend onder, zo ben je dan nu eenmaal, ik ben zelf een gever en geef misschien snel en teveel, maakt mij niet uit…een ander kan dat verkeerd gaan opvatten, omdat ze weinig mensen kennen die zo zijn)

Zoals

hun rekeningen betalen, geld sturen

excuses maken voor hun gedrag

hun rommel opruimen

anderen de schuld geven voor hun problemen (manipulatieve ex-vrouwen, huidige vrouwen, bazen, behoeftige kinderen)

Spiritual / Twin Flame inschakelen omvat

meer aan hen denken dan aan jezelf en je leven

lezen van persoonlijk ontwikkelingsmateriaal dat aan hen denkt, niet aan jezelf

ze meer spirituele genezing sturen dan je naar jezelf stuurt

proberen te groeien en te genezen om ze te veranderen of voor hereniging

waardoor ze je slechter behandelen dan dat je ze behandelt (ze laten verwaarlozen, verdwijnen, enz.)

niet integer zijn in je verplichtingen (vreemdgaan met een tweeling, de hele dag op het werk doorbrengen met communiceren of je zorgen maken over een tweeling)

je gezondheid laten lijden onder angst om een ​​tweeling te verliezen of de relatie te herstellen

jezelf isoleren omdat reizen met twee vlammen voor de meeste mensen verwarrend / gek zijn

jezelf de schuld geven dat je niet in eenheid bent of voor de pijn van je tweeling

validatie nodig dat ze hetzelfde voelen als jij (overmatig bellen naar helderzienden, enz.)

bang zijn om hulp, affectie, communicatie, betrokkenheid of ondersteuning van hen te vragen

tweelingvlammen gebruiken om voornamelijk de tweeling te genezen en te houden, dan voor je plezier

Kortom, we weten dat we codependent zijn wanneer we iemand proberen te controleren, veranderen of manipuleren.

Als we uit angst handelen, weten we dat we in onszelf moeten verschuiven.

angst dat ze pijn hebben

angst dat we alleen zijn – fysiek of spiritueel

angst voor het lot niet spelen

angst om onze enige persoon te missen

angst voor verlies

angst voor afwijzing

angst voor hartbreuk

We willen handelen vanuit liefde. Onvoorwaardelijke liefde voor onszelf eerst.

Ongeacht de toestand stellen we onze eigenliefde voorop. Tweeling respectloos en je pijn doen? Houd eerst van jezelf en leg grenzen op (waaronder het verbreken ervan, enz.).

Wanneer je dit soort liefde leert. Je wordt één met jezelf. Je ware zelf. Waardig. Geheel.

Dat is tweelingliefde. Onvoorwaardelijke zelfliefde. We zien hen en onszelf met geestogen.

Van hen houden van ver wanneer het nodig is. Onszelf en ons innerlijke kind beschermen tegen hun spellen.

We laten ze op reis gaan. Wetende dat ze de weg naar huis zullen vinden. Volgens hun eigen schema. We kunnen hun herstel niet versnellen. We willen niet dat ze onderweg iets missen.

We kunnen in hun pijn zitten, omdat we in de onze kunnen zitten. We weten dat we samen leven hebben, dus er is geen haast bij. Er is geen hoop op een hereniging van de aarde, want of dat gebeurt of niet, we zijn een tweeling. Het zal echt geweldig en opwindend zijn om niet op deze aarde te belanden.

We kunnen van onze onvolkomenheden houden, net zoals wij van hen houden. We halen onze waarde niet uit onze genezing en hulp maar uit ons gewoon zijn.

We kunnen koorden doorsnijden en codependency beëindigen omdat we weten dat ze heel zijn en in staat zijn om zelfstandig te vliegen.

het is in vertrouwen op hun vermogen om te vliegen dat we hen genezen. Het is door uit de weg te gaan. Het is door achter ons op angst gebaseerde genezingsmasker te komen en naakt en rauw te zijn. Dat is hoe we onszelf en hen genezen.

https://www.gurussay.com/twin-flame/2019/7/how-to-heal-your-twin-flame-while-avoiding-spiritual-codependency