Waarnemingen van mysterieuze zeedieren voor de kust van Antarctica
Antarctica is een enorm continent bedekt met ijs, gelegen op de zuidpool van de aarde. Het werd minder dan tweehonderd jaar geleden (her) ontdekt en is nog grotendeels onontgonnen.
Enkele van de meest populaire complottheorieën zijn in verband gebracht met Antarctica, van een verborgen nazi-basis van het Derde Rijk tot gecrashte UFO’s en verborgen ingangen van kerkers.
En er zijn verschillende verhalen over hoe vreemde wezens werden gezien in de buurt van de kusten. Hieronder staan twee van de meest interessante en plausibele ervan.
In februari 1958 bevond het Japanse onderzoeksschip “Soya” zich in de buurt van de Flatware-eilanden, in de baai van Lützow-Holm (Dronning Maud Land). Het schip zeilde door het ijs met de hulp van de ijsbreker USCGC Burton Island, en daarbij zag kapitein Matsumoto Mitsuru een enorme donkere figuur net onder het oppervlak van het koude water.
Hij waarschuwde de bemanning en in eerste instantie dachten ze dat het lege vaten waren die door een ander schip waren gegooid. Maar toen begon het object intensief te bewegen en werd duidelijk dat het een levend wezen was. Bovendien is het heel vreemd en niet vergelijkbaar met de bekende bewoners van de Arctische wateren.
Het was 12-15 meter lang en een reeks puntige vinnen stak uit zijn rug, wat de indruk wekte van een “gekartelde bergkam”. Deze richel liep vanaf de kop en langs de gehele rug van het dier. Zijn kop had de vorm van een koe, maar zijn snuit met brede mond leek meer op die van een aap.
Het wezen had grote ogen en puntige oren en zijn hele lichaam was bedekt met een donkerbruine laag vrij lange vacht. Dit vreemde dier werd door alle bemanningsleden gezien en zwom enige tijd naast het schip, ging toen de ijzige diepten in en verscheen niet meer.
Tussen haakjes, er was ook een zeebioloog in het team, en hij heeft dit dier nooit kunnen identificeren of in ieder geval de familie kunnen noemen waartoe het zou kunnen behoren.
Een ander vreemd zeemonster werd in 1967 opgemerkt door de bemanning van de Russische walvisvaarder Sovetskaya Rossiya. In december van dat jaar bevond het schip zich in het Antarctische gebied en werd er een helikopter voor uitgestuurd om vanuit de lucht verkenningen uit te voeren naar gevaarlijke ijsblokken.
Terwijl ze over een niet-gespecificeerd gebied vlogen, zouden ze een paar slangachtige zeedieren van enorme omvang hebben gezien. Ze waren minstens 14 meter lang en ongeveer 1 meter breed.
Deze slangachtige of palingachtige wezens waren lichtbruin van kleur en zwommen met specifieke “krampachtige” bewegingen. De wezens verbaasden de piloten zo dat ze een waarschuwing over hen uitzonden als een mogelijk gevaar voor alle schepen in het gebied.
Later, vanuit hetzelfde gebied, begonnen er berichten te komen van de bemanningen van andere schepen dat ze deze wezens ook hadden gezien. Bovendien werd in één geval “een grote groep die op een zwerm walvissen jaagde” beschreven.
