Wie zit er achter de Great Food Reset?
Van cricketpoederknoedels en insectenburgers tot GGO’s en glyfosaat tot bioreactoren en designermicroben tot nutrigenomics en 3D-geprint materiaal, de toekomst van “voedsel” wordt radicaal anders dan alles wat je eerder hebt gegeten.
Deze week moeten we de vraag beantwoorden: wie zit er achter de Great Food Reset?
Vanaf het begin van de zogenaamde “Groene Revolutie” tot aan de zogenaamde “Gene Revolutie” waren de Rockefellers er, samen met hun “filantropische” donaties, om dingen te helpen verplaatsen.
Ze richtten de International Basic Economy Corporation in Brazilië op om de landbouwsector van dat land te industrialiseren, met het expliciete doel om de boeren aan dure machines en Rockefeller-olieproducten te binden en daarbij een duurzaam bedrijfsmodel te vinden.
En dan is er natuurlijk het werk van de Rockefeller in Afrika, dat tegenwoordig de vorm aanneemt van de Alliantie voor een Groene Revolutie in Afrika. Het verklaarde doel van AGRA is om “de enige Afrikaanse stem te verheffen” op het wereldtoneel. Het klinkt allemaal leuk en vaag totdat je hoort dat 200 organisaties zijn samengekomen om de alliantie en haar activiteiten aan de kaak te stellen. Ze beweren dat de groep niet alleen “ondubbelzinnig heeft gefaald in haar missie”, maar zelfs “bredere inspanningen om Afrikaanse boeren te ondersteunen” heeft geschaad.
Zoals je je misschien kunt voorstellen, is de invloed van de Rockefellers op de wereldwijde landbouwsector niet zomaar iets uit het verleden. De stichting van hun familie blijft een buitensporige hoeveelheid macht uitoefenen over wat er op je bord terechtkomt en hoe het daar terechtkomt.
En hun voorgestelde oplossing voor deze crisis? Subsidies voor kleine boeren? Ontwikkeling van gemeenschapstuinen? Een nieuwe voedselsoevereiniteitscampagne die mensen aanmoedigt om hun handen vuil te maken en zelf meer voedsel te gaan verbouwen?
Oh, en de titel van dit rapport? “Reset de tafel: het moment ontmoeten om het Amerikaanse voedselsysteem te transformeren.”
Dus nee, de Rockefeller Foundation is nog niet klaar met zich te bemoeien met de voedselvoorziening. Sterker nog, ze zijn net begonnen.
Maar het wordt erger. Zoals PleaseStopTheRide.com heeft opgemerkt, investeert Gates ook miljoenen in “het hacken van je microbioom” om de darmbacteriën van mensen te reconstrueren.
Over head-scratchers gesproken, waarom is Bill eigenlijk zo gepassioneerd om nepvlees aan het publiek te pushen? Wel, om de weergoden tevreden te stellen natuurlijk!
Over nepvlees gesproken. . .
Maar als je toevallig leven onder die steen, zou je niet weten waarom het de eat “ze” bugs-agenda wordt genoemd. Samenzweringsrealisten zullen je echter kunnen inlichten: het is ter (on) eer van ieders favoriete Bond-slechterik, Klaus Schwab, de oprichter en uitvoerend voorzitter van het World Economic Forum.
Ja, het WEF zit achter veel verschillende aspecten van de zogenaamde Vierde Industriële Revolutie, en de Eat Ze Bugs-agenda vormt hierop geen uitzondering. Vergeet nooit dat het Schwab was die de rebranding van de “Great Reset” van het zeer oude “New World Order” -idee populair maakte. En de wens van Schwab om mensen van traditionele bronnen van eiwitten en voedingsstoffen af te krijgen, maakt in hoge mate deel uit van dat Great Reset-plan.
5 redenen waarom het eten van insecten de klimaatverandering zou kunnen verminderen
Waarom we insecten de rol moeten geven die ze verdienen in ons voedsel systemen
Insecten kunnen binnenkort op de menukaarten van restaurants in Europa verschijnen
en
Good grub: waarom we binnenkort misschien insecten eten
De dikke katten komen nu tot rust na hun zware week in Davos. Je kunt er zeker van zijn dat ze geen krekelkroket of geflambeerde meelmotten eten. . . ook al verwachten ze dat van je .
Maar de despoten van Davos kunnen maar beter op hun hoede zijn! Het blijkt dat ze concurrentie hebben.
Nog nooit van EET gehoord? De “About”-pagina leest als de gebruikelijke corporate whitewash: “EAT is een non-profitorganisatie die zich toelegt op het transformeren van ons wereldwijde voedselsysteem door gedegen wetenschap, ongeduldige disruptie en nieuwe partnerschappen.”
Maar als alleen al het idee van een “Davos for Food” je van je lunch afhoudt en EAT-oprichter en uitvoerend voorzitter Gunhild Stordalen je een sterk luitenant Ilia-gevoel geeft, dan wil je misschien eens kijken naar Dr. Joseph Mercola’s beoordeling van de groep in zijn artikel over de wereldwijde technocraat-cabal:
Het grootste initiatief van het EAT Forum heet FReSH, dat tot doel heeft het voedselsysteem als geheel te transformeren. Projectpartners in deze onderneming zijn onder meer Bayer, Cargill, Syngenta, Unilever en Google. EAT werkt ook samen met bijna 40 stadsbesturen in Europa, Afrika, Azië, Noord-Amerika, Zuid-Amerika en Australië, en helpt het door Gates gefinancierde Kinderfonds van de Verenigde Naties (UNICEF) bij het opstellen van bijgewerkte voedingsrichtlijnen.
Met zo’n stamboom zou je verwachten dat de adviesraad van EAT Forum vol zit met globalisten, insiders en carrière-supergophers voor de wereldelite. . . en je zou gelijk hebben!
Ja, het EAT Forum is misschien nog niet op uw radar verschenen, maar als zijn staat van dienst, ambitie om het “Davos voor voedsel” te worden en connecties met schijnbaar elke globalistische insider en vriendjesmaatschappij in het industriële voedselsysteem iets aangeven, zullen we dat zijn de komende tijd nog veel over deze groep te horen.
De Board for International Food and Agricultural Development (BIFAD) is, volgens de website van USAID, “een zevenkoppige, presidentieel benoemde adviesraad van USAID, opgericht in 1975 onder titel XII van de Foreign Assistance Act, zoals gewijzigd, om ervoor te zorgen dat USAID de middelen van Amerikaanse universiteiten om ontwikkelingsuitdagingen op het gebied van landbouw en voedselzekerheid aan te gaan en ondersteunt hun vertegenwoordiging in USAID-programmering.
Vorig jaar bracht BIFAD, in samenwerking met “Feed the Future” (het wereldwijde honger- en voedselzekerheidsinitiatief van de Amerikaanse regering), een werkdocument uit met de titel “Systemische oplossingen voor aanpassing aan en beperking van klimaatverandering”. De krant stelt dat:
. . . een perfecte storm van omstandigheden waarin problemen met de toeleveringsketen, regionale landbouw- en voedingsuitdagingen, de aanhoudende effecten van de COVID-19-pandemie en regionale conflicten samen een dreigende voedselzekerheidscrisis hebben gevormd.
Nadat ze voor de goede orde wat klimaatveranderingshysterie hebben ingefluisterd, roepen ze op tot – je raadt het al – een volledige transformatie van de voedselvoorziening en de wereldwijde landbouw!
In het bijzonder is de subcommissie “Systemische verandering” van BIFAD belast met het geven van “evidence-based aanbevelingen om inclusieve systeemverandering te versnellen om transformatieve klimaatveranderingsadaptatie en mitigatieresultaten in landbouw, voeding en voedselsystemen te bereiken.” De voorstellen van de subcommissie om dit ambitieuze doel te bereiken zijn onder meer:
- het koppelen van “koolstofmarkten” aan “regeneratieve landbouw” (dwz de financialisering van de natuur die tegenwoordig een rage is in globalistische kringen);
- ESG-scores gebruiken als een manier om bedrijven onder druk te zetten om in te stemmen met de vage, vage en steeds veranderende eisen van de Food Reset-maffia;
- en, natuurlijk, “de promotie van insecten als duurzame bronnen van eiwitten.”
Het hele document is vervat in de saaie bureaucratische dubbelzinnigheid van ‘rechtvaardigheid’, ‘inclusie’ en ‘duurzaamheid’. Het vermijdt natuurlijk om te diep in te gaan op de details van deze fundamentele transformatie van het voedselsysteem die BIFAD zogenaamd onderzoekt. Maar als u tussen de regels door kunt lezen, is het niet moeilijk te begrijpen wat het rapport werkelijk zegt. USAID’s “hefboomwerking” op ontwikkelingslanden – waarnaar niet minder dan 125 keer specifiek wordt verwezen – geeft inzicht in de Kissingeriaanse voedsel-als-wapen-mentaliteit die de basis vormt van USAID en haar missie. De hele onderneming riekt naar neokoloniale landroof die zich voordoet als ‘filantropie’ – het soort territoriale inname waar mensen in Afrika en elders al tientallen jaren voor waarschuwen.
Deze lijst met boosdoeners van Great Food Reset is natuurlijk onvolledig. Ik heb het nog niet eens gehad over de deelnemers aan het “Voedselketenreactiespel” of de “stikstofreductie”-programma’s die door nationale regeringen over de hele wereld worden gepusht of de Global Crop Diversity Trust en zijn onheilspellende Svalbard-zaadkluis of een miljoen andere relevante spelers en factoren in deze grote transformatie.
Maar uit deze (weliswaar onvolledige) verkenning kunnen we een algemeen begrip afleiden van de soorten spelers die achter deze poging om “de wereldwijde voedselvoorziening te transformeren” zitten en kunnen we nauwkeurig hun methoden en motivatie beschrijven. Dit is genoeg voor ons om onze eigen plannen te gaan formuleren om deze agenda tegen te gaan.