Mind Control en het brein van de burgers
Wereldwijd,
social engineering is geworden
standaard werkwijze
voor overheden…
Deze artikelen zijn eerder gepubliceerd
in de door lezers gefinancierde Nederlandse krant
De Andere Krant.
Deel I
Nederland:
Door de overheid gesponsorde gedragscontrole
en Social Engineering Experimenten
20 september 2022
Een rijksbreed netwerk van gedragsdeskundigen – het Behavioural Insights Network Netherlands (BIN NL) – ondersteunt sinds 2014 alle afdelingen bij het uitvoeren van gedragsexperimenten.
De experimenten hebben tot doel gedragskennis uit de sociale wetenschappen te gebruiken om burgers te sturen naar ‘juiste’ oplossingen en keuzes.
In de kern gaat het om grootschalige toepassing van manipulatietechnieken, bij beleidsontwikkeling, implementatie, monitoring en communicatie.
Hoewel er veel informatie hierover te vinden is op overheidswebsites, zijn de meeste burgers waarschijnlijk niet op de hoogte van deze social engineering-experimenten. Ook is er geen publieke discussie geweest over de wenselijkheid van toepassing van deze kennis.
Volgens BINNL,
“bijna al het overheidsbeleid is gericht op gedragsverandering.”
Het netwerk is in 2014 tot stand gekomen omdat het kabinet,
“zou graag willen dat alle ministeries experimenteren met het toepassen van gedragsinzichten op verschillende beleidsthema’s, en een rijksbreed netwerk om dit aan te sturen.”
Deze gedragsinzichten zijn gebaseerd op kennis uit de psychologie, sociale wetenschappen, gedragswetenschappen en gedragseconomie en zijn erop gericht mensen te sturen naar gewenst gedrag, zodat ze automatisch en onbewust de ‘juiste’ keuzes maken.
Dit kan bijvoorbeeld door een ‘nudge’ in de goede richting te geven, zonder dwang of economische prikkels.
Zo stimuleer je gezond eten door de gezonde voeding eerst in de kantine te presenteren en als laatste de kroketten. In beleidstermen heet dit ‘het aanpassen van de architectuur van keuze’.
Er zijn veel methoden om het gedrag van mensen op deze manier te sturen: door de omgeving te herschikken, door informatie op een bepaalde manier te presenteren, door in te spelen op gevoelens van groepsgevoel of angst voor uitsluiting, of anderszins door emoties op te roepen als angst, schaamte, trots, schuld, enz.
De gedragswetenschappen zijn gespecialiseerd in het toepassen van deze inzichten.
De interesse om deze kennis toe te passen ontstond in 2004 naar aanleiding van ervaringen van het Nederlandse leger bij het uitvoeren van psychologische operaties in Afghanistan.
De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR), die tot taak heeft de regering en het parlement te adviseren over maatschappelijke vraagstukken, onderzoekt de mogelijkheden voor de overheid om gedragskennis toe te passen en geeft een oordeel in verschillende rapporten, zoals:
“De menselijke beslisser” (2009), “Beleid maken met kennis van gedrag” (2014) en “Weten is niet doen” (2017).
Hiervoor werkt ze samen met overheidsfunctionarissen, beleidsmakers, politici, wetenschappers en het ‘maatschappelijke veld’.
De kerngedachte die in deze rapporten naar voren komt, is dat burgers een beperkte rationaliteit hebben en niet meer kunnen omgaan met alle keuzes en complexiteit in de samenleving.
In “Weten is nog niet doen”, schrijft de WRR:
“De huidige samenleving stelt hoge eisen aan de weerbaarheid van burgers. Er is nogal een verschil tussen wat er van burgers wordt verwacht en wat ze daadwerkelijk aankunnen.”
De WRR vervolgt:
“Vanuit de gedragswetenschappen is aangetoond dat het vermogen van mensen om informatie af te wegen en rationele keuzes te maken beperkt is”, namelijk door zogenaamde beperkte “niet-cognitieve vermogens, zoals het stellen van een doel en het maken van een plan, het ondernemen van actie, volhardend zijn en kunnen omgaan met verleidingen en tegenslagen… deze [niet-cognitieve vermogens] worden in het dagelijks leven vaak ‘persoonlijkheid’ of ‘karakter’ genoemd.”
De niet-cognitieve vaardigheden of karaktereigenschappen worden in beleidsnota’s ook wel ‘doing capabilities’ genoemd.
De overheid kan deze “beperkingen” “helpen” door gedrag te sturen.
De WRR stelt in het rapport ‘Beleid maken met kennis van gedrag’:
“Steeds meer beleidsmakers onderzoeken hoe ze keuzearchitectuur kunnen gebruiken om cognitieve beperkingen van burgers te compenseren.”
Mindspace – A Guide to Behavioural Manipulation
Het Britse Behavioural Insights Team (BIT) wordt genoemd als voorbeeld dat met succes internationaal de aandacht trekt.
Auteur Laura Dodsworth , die het boek “State of Fear” schreef over de toepassing van gedragsinzichten in het VK tijdens de coronacrisis, schrijft over het BIT,
“Het BIT is in 2010 opgericht door de regering van David Cameron . Groot-Brittannië is zo goed in het toepassen van gedragsinzichten dat het een exportproduct is geworden.
Het BIT is nu een winstgevend bedrijf met een ‘social purpose’, met kantoren in Londen, Manchester, Parijs, New York, Singapore, Syndney, Wellington en Toronto.
Alleen al in 2019 voerden ze 750 projecten uit in 31 landen wereldwijd. In totaal trainden ze meer dan 20.000 ambtenaren in het toepassen van gedragskennis.”
Ze vervolgt:
“Gedragswetenschap en nudges richten zich op het afleiden of het moeilijk maken van bepaalde keuzes. Het wordt gebruikt om discussie te vermijden en in plaats daarvan mensen te manipuleren zonder dat ze het door hebben.
Het is een aanval op het vermogen van mensen om zelf te bepalen wat goed voor hen is.”
“Moet Nederland ook zo’n team hebben?”, schrijft de WRR, die de overheid adviseert om als overheid in te spelen “op het beperkte doe-vermogen van burgers door het aanpassen van de keuzearchitectuur.”
Het kabinet heeft gevolg gegeven aan het advies van de WRR, in 2014 met de oprichting van BIN-NL om ministeries te ondersteunen bij het uitvoeren van gedragsexperimenten, en in 2018 met het integreren van gedragsoverwegingen in beleidsontwikkeling.
In januari 2018 schreven toenmalig minister van Justitie Sander Dekker en minister van Binnenlandse Zaken Kasja Ollongren in een brief aan de Tweede Kamer dat:
“Het kabinet ziet in principe meerwaarde in keuzevrijheid en dat de mate van keuzevrijheid per geval moet worden bekeken.”
Het kernteam van BIN-NL komt maandelijks bij elkaar en organiseert diverse activiteiten, zoals lezingen, een opleidingsmodule voor overheidsstagiairs en het congres Dag van het Gedrag .
BIN NL brengt elke twee jaar een rapport uit aan Eerste en Tweede Kamer, waarin wordt gerapporteerd over de experimenten op het gebied van gezondheid, werk, onderwijs, financiën en meer.
Het idee dat gedragssturing nodig is om beleidsdoelen te halen komt daarin herhaaldelijk naar voren, bijvoorbeeld voor het behalen van klimaatdoelen, de digitale transitie en de inclusieve samenleving.
Ambtenaren hanteren bij het ontwikkelen van beleid het Integraal Toetsingskader (IAK), een set van vragen die beantwoord moeten worden voordat beleid of regelgeving aan de Tweede Kamer wordt voorgelegd. Het geeft structuur voor het ontwikkelen van goed beleid.
Op 29 juni 2018 schreef minister Dekker aan de Eerste Kamer dat om,
“Breeder gebruik maken van gedragsinzichten”, “het criterium van maakbaarheid wordt opgenomen in een aantal bestaande beleidsinstrumenten”, waaronder het IAK.
Hoe zal dit in de praktijk werken?
Als er “reden is om gedrag te corrigeren”, biedt de IAK een handig stapsgewijs kader voor het toepassen van gedragsinzichten.
Stap één brengt in kaart “welke huidige gedragingen de ongewenste situatie in stand houden, verergeren of verbeteren. Kijk daarbij ook welke feiten en cijfers er bekend zijn over het gedrag.”
In de volgende stap bepaalt de functionaris de doelgroep zodat hij weet “welke doelgroep je het huidige gedrag wilt veranderen”.
Stap drie formuleert “het gedrag dat u wilt zien in uw doelgroep”: “Wie zal welk gedrag in de toekomst, waar en wanneer vertonen, in plaats van het huidige gedrag?”
Stap vier brengt niet alleen de doelgroep in kaart, maar ook de ‘context, drijfveren en drijfveren.
De volgende stap is om in kaart te brengen welk proces/stappen de doelgroep doorloopt bij het vertonen van het gewenste gedrag en met welke partijen die persoon te maken krijgt.
In welke context bevindt de doelgroep zich?
Wat moet iemand doen om het gewenste gedrag te vertonen?
Met welke partijen komt deze persoon in aanraking?”.
Op basis van deze stappen wordt een interventieplan (stap 5) ontwikkeld, waarmee “mensen als het ware automatisch naar een verstandige keuze worden geleid”, dat wordt getest in een “pilot of living lab” (stap 6).
In de laatste stap worden effecten geëvalueerd en is er ook een mogelijkheid tot monitoring op lange termijn effecten.
De implicatie van al deze interventies is dat veel gedrag gemonitord moet worden. Hoewel er niet naar wordt verwezen, lijkt het stapsgewijze schema sterk op de Behavioural Dynamics Methodology (BDM) die is ontwikkeld door de Britse SCL-groep en die door defensie wordt gebruikt.
De BIN-NL ondersteunt ambtenaren bij het toepassen van gedragsinzichten.
Gedragsinzichten toepassen:
Stap 1. Huidig gedrag in kaart brengen
Stap 2. Bepaal de doelgroep
Stap 3. Formuleer het gewenste gedrag
Stap 4. Context, motieven en drijfveren
Stap 5. Ontwikkel een interventieplan
Stap 6. Voer de interventie uit
Stap 7. Evaluatie
Moeten overheden in een vrije samenleving social engineering toepassen?
De meeste voorbeelden van pilots en experimenten waar BIN-NL tweejaarlijks over rapporteert, lijken op het eerste gezicht onschuldig: sneller je studieschuld afbetalen, gezonder eten of veilig vuurwerk afsteken.
Maar de achterliggende veronderstelling is dat burgers niet zelf kunnen denken, dat de overheid dat dan voor hen moet doen, en dat de overheid dus gelijk heeft in haar probleemanalyse en gekozen oplossing.
Het gaat voorbij aan het feit dat er onenigheid kan zijn – discussies waar steeds minder ruimte voor is.
Andere onderwerpen zijn echter minder onschuldig. BIN-NL schrijft:
“Nederland staat voor veel verschillende transities. Denk aan de klimaattransitie en de digitaliseringstransitie.
Ze hebben in ieder geval één ding gemeen:
gedragsverandering is nodig om beleidsdoelen te bereiken.
Dat geldt ook voor grote beleidsthema’s als gezondheid, wonen, mobiliteit en een activerende en inclusieve samenleving.”
Digitalisering is sterk gerelateerd aan de luchtgevangenis die met de huidige technologie om ons heen wordt gebouwd.
Moeten we ons daarin laten manipuleren, of is het bewust kiezen voor analoge oplossingen waar mogelijk een manier om autonomie en privacy te behouden?
Het ideale woonbeeld van de overheid lijkt het leven in een ‘slimme stad’ te zijn, gereguleerd door camera’s en sensoren, zonder ruimte voor boeren.
De wenselijkheid hiervan staat allesbehalve vast.
De ‘inclusieve samenleving’ vertegenwoordigt meestal een radicale ‘ontwaakte’ agenda. Moeten gedragswetenschappers er al aan werken om ons, door middel van ‘keuze-architectuur’, zelf voor die dystopie te laten ‘kiezen’?
Evenmin lijkt er enige twijfel te bestaan: is het überhaupt de taak van de overheid om het gedrag van burgers te sturen?
In een vrije samenleving mogen burgers kiezen hoe ze zich gedragen, op voorwaarde dat ze anderen geen schade berokkenen.
Is het probleem dat burgers ‘cognitief beperkt’ zijn, of is het probleem dat we als overheid een uit de hand gelopen, ondoorzichtige, ondoordringbare byzantijnse bureaucratie hebben, die het leven van individuen probeert te micromanagen?
Wat zijn de ethische kaders voor grootschalige gedragsexperimenten door de overheid waar burgers niet voor hebben gekozen en niet over zijn geïnformeerd?
Op de website van BIN-NL staat hierover geen informatie. De gedragsdeskundigen lijken vooral de kansen en voordelen te zien.
bronnen
Het Behavioural Insights Netwerk Nederland (BIN NL) https://binnl.nl/default.aspx
Met kennis van gedragsbeleid maken https://www.wrr.nl/publicaties/rapporten/2014/09/10/met-kennis- van-gedrag-
beleidmaken Kabinetbeleid Integraal-voor-beleid-en-regelgeving (IAK) https://www.jak.nl/beleiden-regelgeving-ontwikkelen/integraal-afwegingskader-voor-beleid-en-regelgeving
Uitvoering gedragsinzichten https: //www.kcbr.nl/beleid-en-regelgeving-ontwikkelen/integraal-afwegingskader-voor-beleid-en-regelgeving/instrumenten/ondersteunende-instrumenten/toepassen-gedragsinzichten
Deel II
Mindspace – Een gids voor gedragsmanipulatie
19 september 2022
De publicatie van het Britse rapport ‘Mindspace – Influencing behavior through public policy’ uit 2010 lijkt de wereldwijde kickstart te zijn geweest van systematische toepassing van kennis uit de gedragswetenschap op publiek beleid en implementatie.
Het rapport vat een eeuw gedragswetenschappelijk onderzoek samen en geeft aanbevelingen over hoe overheden dit kunnen toepassen.
Mindspace is samengesteld naar aanleiding van een opdracht van de Britse topambtenaar Sir Gus O’Donnell en Sir Michael Bichard , hoofd van het Institute for Government , een denktank die de Britse regering adviseert en ondersteunt door middel van onderzoek.
Na dit rapport werd het Behavioural Insights Team (BIT, zie hoofdartikel) gevormd, en Prof. David Halpern en Dr. Michael Hallsworth , die co-auteur waren van het rapport, werden later respectievelijk CEO van BIT en “Managing Director BIT Americas”, respectievelijk .
Mindspace onderscheidt twee manieren om informatie te verwerken:
“reflectieve processen” en “automatische processen”.
Reflectieve processen worden gebruikt wanneer we bewust informatie verwerken, erover nadenken en feiten evalueren.
Het presenteren van feiten zodat mensen hun eigen oordeel en keuzes daarover kunnen maken, is wat het rapport de ’traditionele interventies’ van beleid noemt.
Het contrasterende model, waar gedragswetenschappers zich vooral op richten, richt zich op automatische processen, die verlopen via een reeds aanwezige vooringenomenheid. Berichten worden gevormd om onbewust te worden verwerkt.
De aandacht wordt bewust verschoven van feiten en informatie naar het beïnvloeden van de context waarin mensen handelen.
Hoe werkt dit in de praktijk?
In het artikel ” MindSpace, Psyops, and Cognitive Warfare – Winning the Battle for the Mind “, dat verscheen op de site “Canadian Patriot”, beschrijft dichter David Gosselin in detail hoe dit soort berichten om “van context te veranderen” worden geconstrueerd.
Een voorbeeld:
De slogan “Blijf thuis, red levens” lijkt heel eenvoudig.
Maar, schrijft Gosselin, de onbewuste boodschap is: “Als je niet thuis blijft, kunnen levens verloren gaan.”
De context of realiteit wordt geframed als een binaire keuze – er is geen ruimte voor het onderscheid dat het voor de meesten niet gevaarlijk is om de deur uit te gaan en dat het anderen niet in gevaar brengt.
Het leidt af van de feiten, terwijl de angst om te doden de onbewuste boodschap versterkt.
Het bericht versterkt ook een proces van zondebok:
degenen die zich gewoon naar buiten durven wagen, hebben geen probleem om doden te veroorzaken! Ze zijn bijna onmenselijk.
Tijdens corona zijn we bestookt met zulke manipulatieve slogans en overheidscampagnes die de aandacht verleggen van de feiten naar een emotiegedreven fictief beeld van de werkelijkheid.
Het woord Mindspace is een geheugensteuntje voor ambtenaren om te reageren op vooringenomenheid en automatische en onbewuste processen:
Boodschapper:
De boodschapper heeft grote invloed op hoe we de boodschap opnemen. Daarom betaalde de overheid bijvoorbeeld influencers om vaccinatie te promoten .
Stimulansen:beloningen werken sterk om ons te motiveren, zoals we kunnen “terug naar normaal” als je wordt gevaccineerd, of “je kunt weer op het terras zitten” als je je QR-code laat zien.
Normen:We worden sterk beïnvloed door wat anderen doen. Het niet dragen van een mondkapje terwijl iedereen in de supermarkt er een op heeft, kan daarom als zeer bedreigend worden ervaren.
Berichten als ‘miljoenen mensen hebben deze kans genomen en vertrouwden ze op de wetenschap’, duiden ook op een sociale norm, waardoor de noodzaak om lid te worden van de groep wordt aangewakkerd.
Standaardinstellingen:We volgen snel een vooropgezette gemakkelijke keuze. Een vaccinatiebus die voor een middelbare school staat, of andere toegankelijke vaccinatie- en testlocaties ondersteunen dit.
opvallendheid:Onze aandacht wordt getrokken naar nieuwe of opvallende informatie. Tot aanhoudende besmettingen en sterfgevallen in de krantenkoppen bijvoorbeeld.
Voorbehandeling:Dit zijn kleine signalen of boodschappen, een afbeelding (mensen met mondkapjes), gevoel (mondmasker), en slogans, waardoor een onbewust idee ontstaat waardoor we ons gedrag gaan veranderen.
Voor hoe dit in de praktijk werkt, zie deze boeiende uitleg van podiumhypnotiseur Brian Halliday .
Beïnvloeden:Emoties hebben een enorme invloed op ons gedrag en onze keuzes, communicatiecampagnes spelen dan ook bewust in op angst, schaamte, schuldgevoel etc.
Inzet:Publieke betrokkenheid vergroot de kans dat iemand intenties uitvoert.
Om dit te testen hebben het Rijksbrede Corona Gedragsteam en de GGD een veldexperiment uitgevoerd – mensen in een testbaan vulden daarna een enquête in en beloofden zich aan de thuisblijfregel te houden.
ego:Mensen houden ervan om een goed zelfbeeld te behouden.
Toespraken van president Mark Rutte : Als je gehoorzaamt, help je de samenleving, en als je dat niet doet, kies je voor het bestendigen van lockdowns en andere maatregelen.
Veel mensen hebben zich misschien gemanipuleerd gevoeld.
Wanneer je de wetenschap en organisatie achter de communicatiecampagnes in context ziet, wordt duidelijk hoe bijzonder geavanceerd deze grootschalige manipulatiecampagne is.
Deel III
COVID-maatregelen:
Grootste “sociale conformiteitsgebeurtenis” in de geschiedenis.
Coronabeleid was gericht op “gedrag veranderen”,
Niet bij het verbeteren van de gezondheid.
21 september 2022
Het coronabeleid was vooral gericht op het sturen van burgergedrag zoals het dragen van mondkapjes, afstand houden, thuisblijven, en test- en vaccinatiegereedheid – experimentele maatregelen zonder wetenschappelijke onderbouwing.
Dat blijkt uit de grootschalige inzet van gedragswetenschappers bij de uitvoering en communicatie van het coronabeleid.
De overheid en media worden bij deze gedragsmatige sturing ondersteund door de Corona Gedragseenheid van het RIVM en het Rijksbrede Team Corona Gedrag.
De toepassing van gedragsinzichten neemt tijdens corona een vlucht en verschillende overheidsdiensten werken samen om ‘interventies’ te ontwikkelen die burgers compliant maken met coronaregels.
“Dit is het eerste beleidsonderwerp waarop de overheid relatief veel gedragsexpertise heeft ingezet”, schrijft BIN NL in het rapport “Rich in Behavioural Insights” (2021).
Deze gedragsexpertise richt zich op het voeden van autonoom en onbewust gedrag door in te spelen op emoties als angst, schaamte, schuldgevoel, een positief zelfbeeld willen behouden of bij de groep willen horen.
Of door informatie of mogelijkheden zo te presenteren dat automatisch de ‘juiste’ keuze wordt gemaakt.
Aan het begin van de crisis, in maart 2020, wordt de Corona Gedragseenheid van het RIVM opgericht.
De gedragseenheid heeft tot doel “de fysieke, mentale en sociale gezondheid van de bevolking te bevorderen”, en wordt hierin ondersteund door een adviesraad en verschillende expertteams, waaronder 40 professoren en 19 artsen.
Zij doen onderzoek waarmee zij de communicatie en het beleid van de overheid ondersteunen.
De unit rapporteert onder meer aan de Nationaal Coördinator Terrorisme en Veiligheid (NCTV) en het Nationaal Kernteam Crisiscommunicatie (NKC).
Naast BIN-NL, de Unit Corona Gedrag van het RIVM, is het Rijksbrede Team Corona Gedrag opgericht.
Zij werken samen aan het ontwikkelen van interventies om naleving te bevorderen.
De NKC coördineert de pers- en publiekscommunicatie op basis van de gedragsadviezen van de RIVM Unit Corona Behaviour en het Team Corona Behaviour.
De inzet voor gedragsbegeleiding is zeer expliciet in een memo die is vrijgegeven op basis van een FOIA-verzoek van het ministerie van Volksgezondheid van 12 mei 2020:
“Er is meer nodig om gedrag te sturen.
Maar er is ook meer nodig dan nudging. Het gaat over nadenken over de hele reis die mensen maken in bepaalde situaties, contexten, momenten van de dag, enzovoort. En welke keuzes ze daarbij maken.
Wat is moeilijk of makkelijk om te doen? Wat kunnen we doen om mensen te helpen het juiste gedrag te vertonen? Je wilt dat mensen niet hoeven na te denken. Hoe komen acties en keuzes tot stand?
Kernvragen zijn dan:
- Hoe kunnen we het onbewuste van mensen op de juiste manier aanspreken met signalen en aanwijzingen (bijv. handen wassen, hoe ontstaat een nieuw ritueel?)?
- Hoe blijven mensen intrinsiek gemotiveerd?
- Hoe kunnen mensen zelf experts worden in het maken van goede beslissingen?”
De Corona Gedragseenheid van het RIVM wordt in de notitie om advies en ondersteuning gevraagd:
“Op welke manier kunnen we nudging op zeer korte termijn een betere plek geven in de communicatie van de rijksoverheid als het gaat om monitoringmaatregelen?”
De NKC past deze inzichten toe door,
“voorbeeldgedrag belonen of spreken vanuit ‘wij’.”
Ze worden gevraagd,
“welke behoefte is er op lokaal en regionaal niveau aan bijvoorbeeld een toolkit, of een overzicht van principes van nudging?”
Het rapport “Rich in Behavioural Insights Edition 2021” dat is gepubliceerd door BIN-NL, laat zien hoe er is ingezet op het manipuleren van het gedrag van burgers, en dat de focus niet lag op gezondheidsuitkomsten.
Het onderzoek en de interventies waren gericht op de vraag of burgers thuisblijven na een positieve pcr-test, op de bereidheid om regelmatig te testen en op het stimuleren van grootschalig testen, ook als er geen symptomen zijn.
De gedragswetenschappers zien over het hoofd dat de tests geen diagnostische waarde hebben en dat asymptomatische overdracht niet wetenschappelijk is bewezen – en dat thuisblijven als je geen symptomen hebt maar een positieve test geen medisch voordeel heeft.
Ondertussen worden, zonder context, de ‘infecties’ die het gevolg zijn van grootschalige tests dag in dag uit in de media gepresenteerd als een maatstaf voor de pandemie, waardoor er een aanhoudende angst ontstaat.
Bovendien laten onderzoeksdocumenten die onder FOIA zijn vrijgegeven, nog explicieter zien dat overheidsinterventies gericht waren op gedragsverandering.
Bijvoorbeeld,
in de zomer van 2020 zijn in Amsterdam en Rotterdam experimenten gedaan naar het effect van het dragen van mondkapjes op de afstand, een maatregel die volgens het RIVM ‘bescheiden wetenschappelijk ondersteund’ wordt.
Het was al bekend dat het dragen van mondkapjes de verspreiding van het virus niet zou voorkomen.
De experimenten meten geen gezondheidsindicatoren.
Een gedragsdeskundige onderbouwt maskeren als volgt:
“Maskers zijn het meest zichtbare bewijs van Covid geworden”.
Het zien van de maskers veroorzaakt angst, bovendien signaleren ze de “sociale norm”, wie de regels volgt en wie niet.
Ze zijn zeer effectief voor voortdurende gehoorzaamheid …
Angst
Net als in Nederland kent de Britse overheid meerdere afdelingen die adviseren over de toepassing van gedragskennis.
Een van die afdelingen is “SPI-B”, de “Scientific Pandemic Influenza Group on Behavior”, maakte zich in maart 2020 zorgen omdat een groot aantal burgers zich niet voldoende bedreigd voelde door het virus omdat ze wisten dat het geen risico voor hun leeftijd inhield groep.
Daarom adviseerde de gedragseenheid dat,
“Het waargenomen niveau van persoonlijke dreiging moet worden verhoogd onder degenen die zelfgenoegzaam zijn, met behulp van keiharde emotionele berichten op basis van nauwkeurige informatie over risico’s.”
De Britse regering volgde met een campagne met afbeeldingen van bejaarde mensen op beademingsapparatuur met de boodschap “Kijk haar in de ogen en zeg dat je nooit de regels buigt”.
In Duitsland lekte een soortgelijke aanbeveling uit van het ministerie van Binnenlandse Zaken.
Deze aanbeveling om angst te vergroten werd bekend als het ‘paniekpapier’. Het is bekend dat het manipuleren van angst een van de meest effectieve manieren is om gehoorzaamheid te installeren.
Hoewel er in Nederland geen “paniekkrant” uitkwam, speelden communicatiecampagnes rondom corona op angst in, bijvoorbeeld door het presenteren van afbeeldingen van massagraven en headlines en via headlines of advertenties zoals:
‘Bijna 170.000 nieuwe besmettingen per dag terwijl Britse variant Nederland overspoelt’ (AD, januari 2021)
‘Britse variant ruim 60 procent dodelijker’ (NRC, maart 2021)
“1,5 meter kan het leven van je moeder redden” (Amsterdam, 2020)
“Houd je oma van de IC af” (Amsterdam, 2020)
“Een coronatest is gratis. Je oma onbetaalbaar” (Do What Must-campagne, Den Haag).
Gedragsrichtlijnen voor vaccinatiegereedheid
“Welke berichten zijn het meest overtuigend om de vaccinatiebereidheid te vergroten?”,
deze vraag is onderzocht door vijf wetenschappers verbonden aan de prestigieuze American University of Yale.
Ze ontwikkelden en testten berichten gericht op eigenbelang, schuld en schaamte, woede, moed, vertrouwen in de wetenschap, het herwinnen van persoonlijke vrijheid en economische vrijheid, en publiceerden hun bevindingen in het artikel “Overtuigende berichten om de intenties voor de opname van COVID-19-vaccins te vergroten”. in het wetenschappelijke tijdschrift Vaccin.
De wetenschappers schrijven,
“Overtuigende berichten wekken het gevoel op dat vaccineren sociaal is, nemen de zorgen weg over hoe anderen je zien, en helpen ook anderen overtuigen om zich te laten vaccineren, en veroordelen degenen die dat niet doen.”
Het eerste deel van het onderzoek is uitgevoerd tussen mei en juli 2020, ruim voordat het eerste coronavaccin is ontwikkeld, laat staan tijdelijk goedgekeurd.
De wetenschappers gaan niet in op de vraag of bezorgdheid over de veiligheid of effectiviteit van vaccins gerechtvaardigd kan zijn.
De veronderstelling is dat vaccineren de oplossing is voor de crisis, en het gebruik van gedragskennis is wenselijk om de vaccinatiebereidheid te vergroten – een veronderstelling die we ook vinden bij gedragseenheden en overheid in Nederland.
Voorbeelden van aanbevolen berichten zijn:
“Stoppen met Covid is belangrijk omdat je ziek kunt worden en eraan kunt overlijden. Het is gevaarlijk voor mensen van alle leeftijden. Vaccinatie is de meest effectieve manier om niet ziek te worden.”
“Door je te laten vaccineren kun je iedereen om je heen beschermen, het verkleint het risico dat je familie of mensen om je heen ziek worden.”
“Stel je voor hoe schuldig je je voelt als je iemand anders ziek maakt…”
“Stel je voor hoe beschaamd je je voelt als je iemand anders ziek maakt…”
“Degenen die geen vaccin nemen, zijn niet dapper, maar roekeloos… ze brengen de gezondheid van hun gezin in gevaar.”
“De enige manier om Covid te verslaan, is door wetenschappelijke benaderingen te volgen… de mensen die een vaccin weigeren, kennen de wetenschap niet”
“Iedere persoon die zich laat vaccineren, verkleint de kans dat we weer in lockdown moeten.”
De berichten worden bijna één-op-één herhaald in de Nederlandse campagne om vaccinatiegereedheid te stimuleren:
“Of je laat je vaccineren, of je wordt ziek” (Hugo de Jonge – juli 2021)
“Coronavaccinatie: ‘wij stropen onze mouwen op. Om uzelf en uw naasten te beschermen, is vaccinatie de belangrijkste stap’ (Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport)
“Wil je de ander weer omarmen? Laat je je vaccineren tegen corona?” (Poster in bejaardentehuis).
“Langzame vaccinatie vermoedelijke oorzaak van hoge oversterfte in Nederland” (2022, Trouw)
“Een niet-gevaccineerde op de IC kost vier tot tien mensen hun operatie” (Trouw, oktober 2021)
“Burgemeester van Amsterdam Femke Halsema: vaccinweigeraars vaak slecht geïnformeerd” (AT5, december 2021)
“Niet-gevaccineerde mensen zijn egoïsten. Dankzij hen blijft de samenleving op slot. (Noordhollands Dagblad).
In Nederland is er een bijzonder sterke inzet voor het herwinnen (!) van vrijheid:
“Vaccinatie maakt steeds meer mogelijk” (Tv-spot, Ministerie van VWS)
“OMT: eind januari ruimte voor versoepelingen, mits er voldoende boostershots worden gemaakt” (januari 2022).
“Weer bij mijn opa kamperen, daar doe ik het voor. Daan, 22 jaar”. (Campagne Alleen Samen)
“Ik wil gewoon weer naar school kunnen. Daarom heb ik de injectie gekregen. Zonder afspraak je vaccinaties halen” (Meisjesjaar 14, reclame GGD Amsterdam)
“Ik heb weer zin om naar een festival te gaan. Geef me maar de prik!” (GGD-Amsterdam)
“Dit weekend dj’s op vaccinatielocatie NDSM om jongeren voor zich te winnen” (AT5, juli 2021)
“Heineken: de nacht is van de gevaccineerden” (Advertentie)
Later is de druk om ‘gevaccineerd’ te worden sterk opgevoerd door de druk, dwang, dreigementen met uitsluiting en intimidatie op te voeren:
“Niet-gevaccineerden zijn vaak laagopgeleid, ‘rechts-christen’ of immigrant” Trouw, november 2021)
“Meerderheid gevaccineerd denkt dat mensen zonder vaccinaties de toegang tot openbare plaatsen kunnen worden ontzegd” (EenVandaag juli 2021)
Minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge: “We gaan door met vaccineren, wijk voor wijk, deur voor deur, arm voor arm” (Persconferentie, 2021)
Minister van Volksgezondheid Hugo de Jonge: “Ik leg me niet neer bij het recht om nee te zeggen tegen vaccin” (Persconferentie, december 2021)
De slogans en boodschappen spelen doelbewust in op automatische, onbewuste processen.
Als gevolg hiervan vormt zich onder de radar het beeld dat als je je laat vaccineren, je om je familie geeft, je sociale plicht vervult, de samenleving helpt uit de lockdown te komen, dat je slim bent – omdat je de wetenschap begrijpt, en dat die mensen die niet meedoen zijn bijzonder asociaal, slecht en dom.
Geen van de slogans geeft echte informatie die je helpt een weloverwogen, weloverwogen keuze te maken, erger nog, het onbewuste beeld dat ontstaat zorgt voor weerstand om die informatie wel te gaan bekijken.
Politiek debat vervangen door social engineering
De gedragsbeïnvloedingscampagnes berusten op de veronderstelling dat we te maken hebben met een potentieel apocalyptisch virus dat de extreme maatregelen rechtvaardigt.
Maar het was al heel vroeg in de crisis duidelijk, mede dankzij het onderzoek van John PA Ioannidis , de beste viroloog van Stanford, dat we te maken hebben met een ziekte die lijkt op ernstige griep en die vooral een risico vormt voor ouderen.
Ook hebben de maatregelen – zoals 1,5 meter afstand, het dragen van maskers, massatesten, lockdowns of het bereiken van maximale ‘vaccinatie’-dekking – om de verspreiding van het virus te voorkomen dat voor de meesten een overlevingspercentage van 99 procent geeft, een goede wetenschappelijke onderbouwing. .
Wat we nu weten, op basis van het onderzoek van documenten die zijn vrijgegeven onder FOIA, is dat dit ook bekend was bij de overheid.
Dit toont het echte probleem van gedragsbeïnvloeding aan: rationele uitwisseling op basis van wetenschappelijke, feitelijke informatie was niet mogelijk binnen het publieke domein. Het wordt inderdaad actief gecensureerd, onderdrukt, zwartgemaakt en uitgesloten.
Tegelijkertijd gaan de social engineers uit van een consensus en daarom zou gedragscontrole gerechtvaardigd zijn.
Politiek wordt vervangen door social engineering.
Als een echte open discussie over alternatieven mogelijk was geweest, had het geld dat aan gedragscontrole, communicatie en toezicht werd besteed, in plaats daarvan kunnen worden besteed aan het uitbreiden van de zorg en het ondersteunen van zorgverleners.
Waar de rechtvaardiging voor manipulatie begint met de veronderstelling dat burgers ‘beperkte rationaliteit’ hebben en dat de overheid hen daarom moet ‘begeleiden’ in hun keuzes, verandert het in de wens dat die burgers liever helemaal niet meer voor zichzelf denken.
bronnen
Stappenplan overheidscommunicatie en interventies
RIVM Corona Gedragsunit https://www.rivm.nl/documenten/stappenplan-overheidscommunicatie-interventies
https://danielvdtuin.substack.com/p/wob-documenten-mondkapjesplicht
Jullie gedragsexperiment stond in opdracht van het rijksbrede Corona Gedragsteam. https://www.binnl.nl/community/in+gesprek+met/in+gesprek+met+maureen+turina-tumewu+en+freek+smit/default.aspx
Staat van Angst. Laura Dodsworth. (staat ook de Biderman dwanggrafiek in) https://www.amazon.com/State-Fear-government-weaponised-Covid-19-ebook/dp/B08ZSYN14J
Scientific Pandemic Influenza Group on Behaviour (SPI-B), een subcommissie die de Scientific Advisory Group for Emergencies (SAGE) in het VK adviseert.
SPI-B waarschuwde in maart vorig jaar dat ministers ‘het waargenomen niveau van persoonlijke dreiging’ van COVID-19 omdat ‘een substantieel aantal mensen zich nog niet voldoende persoonlijk bedreigd voelt’.
Toen lekte het zogenaamde “Panic Paper” uit, dat was geschreven door het Duitse ministerie van Binnenlandse Zaken. De geclassificeerde inhoud laat zonder enige twijfel zien dat de bevolking in feite opzettelijk tot paniek werd gedreven door politici en reguliere media. https://foreignaffairsintelligencecouncil.wordpress.com/tag/panic-paper/
Crowdsourced verzameling van nudge boodschappen: https://twitter.com/ElzevH/status/1549652827466874880
We blijven vaccineren, wijk voor wijk, deur voor deur, arm voor arm
https://childrenshealthdefense.org/defender/manipulation-guilt-shame- vaccin-compliance/
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0264410X21013682?via%3Dihub
Hier kun je een abonnement afsluiten voor De Andere Krant.
Voor het echte nieuws, het nieuws dat jij eigenlijk niet mag horen
https://www.deanderekrant.nl/abonnement
Deel IV
Citizen’s Brain is het slagveld in 21e – eeuwse oorlogsvoering
22 september 2022
Afbeelding van het vlaggenschip van grafeen
De NAVO heeft aan de traditionele domeinen van oorlogvoering – land, zee, lucht, ruimte en cyberspace – een nieuwe toegevoegd:
“het cognitieve domein.”
Dit gaat niet alleen over het opleggen van bepaalde ideeën of gedragingen, zoals in traditionele propaganda en psy-ops, maar over het wijzigen van cognitie – het beïnvloeden van het proces waarmee we zelf tot ideeën, inzichten, overtuigingen, keuzes en gedragingen komen.
Het doelwit is niet in de eerste plaats een vijandelijk leger, maar de burger.
Het winnen van de oorlog wordt niet langer bepaald door het verleggen van een grens op een kaart, maar door ideologische bekering van het doelwit.
“Cognitieve oorlogsvoering is een van de meest besproken onderwerpen binnen de NAVO”, vertelde onderzoeker François du Cluzel tijdens een paneldiscussie op 5 oktober 2021.
Hij schreef in 2020 een fundamentele paper “Cognitive Warfare” voor de aan de NAVO gelieerde denktank Innovation Hub.
Hoewel cognitieve oorlogsvoering overlapt met informatieoorlogvoering, klassieke propaganda en psychologische operaties, wijst du Cluzel erop dat cognitieve oorlogsvoering veel verder gaat.
In informatieoorlogvoering probeert men “slechts” de informatievoorziening te beheersen. Bij psychologische operaties gaat het om het beïnvloeden van percepties, overtuigingen en gedrag.
Het doel van cognitieve oorlogsvoering is,
“om van iedereen een wapen te maken”, en “het doel is niet om aan te vallen wat individuen denken, maar hoe ze denken.”
Du Cluzel:
“Het is een oorlog tegen onze cognitie – de manier waarop onze hersenen informatie verwerken en omzetten in kennis. Het richt zich direct op de hersenen”.
Cognitieve oorlogsvoering gaat over ‘het hacken van het individu’, waardoor de hersenen kunnen worden ‘geprogrammeerd’.
Om dit te bereiken wordt bijna elk denkbaar kennisdomein toegepast: psychologie, linguïstiek, neurobiologie, logica, sociologie, antropologie, gedragswetenschappen, ‘en meer’.
“Social engineering begint altijd met begrip van de omgeving en het doel; het doel is om de psychologie van de doelpopulatie te begrijpen”, schrijft du Cluzel.
De basis blijft traditionele propaganda- en desinformatietechnieken, versterkt door de huidige technologie en vooruitgang in kennis.
“Gedrag kan ondertussen zo worden voorspeld en berekend”, aldus du Cluzel, “dat AI-gedreven gedragswetenschap ‘gedragseconomie’ moet worden geclassificeerd als een harde wetenschap in plaats van zachte wetenschap.”
Omdat bijna iedereen actief is op internet en sociale media, zijn individuen niet langer passieve ontvangers van propaganda; met de technologie van vandaag nemen ze actief deel aan de creatie en verspreiding ervan.
Kennis van het manipuleren van deze processen,
“wordt gemakkelijk in een wapen veranderd”…
Du Cluzel noemt als voorbeeld het Cambridge Analytica-schandaal .
Door vrijwillig persoonlijke gegevens aan Facebook te verstrekken , waren gedetailleerde individuele psychologische profielen gemaakt van een grote populatie. Normaal gesproken wordt dergelijke informatie gebruikt voor gepersonaliseerde reclame, maar in het geval van Cambridge Analytica werd het gebruikt om twijfelende kiezers te bestoken met gepersonaliseerde propaganda.
Cognitieve oorlogsvoering ‘exploiteert de zwakheden van het menselijk brein’ en erkent het belang van de rol van emoties bij het stimuleren van cognitie.
Cyberpsychologie, die de interactie tussen mens, machine en AI (kunstmatige intelligentie) probeert te begrijpen, zal hier steeds belangrijker worden.
Andere veelbelovende technologieën die kunnen worden gebruikt zijn,
neurowetenschappen en technologieën, of “NeuroS/T” en “NBIC” – nanotechnologie, biotechnologie, informatietechnologie, cognitieve wetenschap, “inclusief ontwikkelingen in genetische manipulatie.”
NeuroS/T kan zijn,
farmacologische middelen, hersen-machine koppelingen, evenals psychologisch verontrustende informatie…
Het zenuwstelsel beïnvloeden met kennis of technologie kan leiden tot,
veranderingen in geheugen, leervermogen, slaapcycli, zelfbeheersing, stemming, zelfperceptie, besluitvaardigheid, vertrouwen en empathie, en fitheid en kracht.
Du Cluzel schrijft,
“Het potentieel van NeuroS/T’ om inzicht te creëren en het vermogen om cognitie, emoties en gedrag van individuen te beïnvloeden, is van bijzonder belang voor veiligheids- en inlichtingendiensten en militaire en oorlogsinitiatieven.”
Oorlog voeren tegen de cognitieve processen van individuen betekent een radicale verschuiving van traditionele vormen van oorlogvoering, waarbij men, althans in principe, probeert burgers buiten gevaar te houden.
In cognitieve oorlogen is de burger het doelwit en zijn of haar brein het slagveld. Het verandert de aard van oorlogvoering, de spelers, de duur en hoe de oorlog wordt gewonnen.
Volgens du Cluzel,
“Cognitieve oorlogsvoering heeft een universeel bereik, van het individu tot staten en multinationale ondernemingen.”
Een conflict wordt niet langer gewonnen door een gebied te bezetten, of door grenzen op een kaart aan te passen, want,
“de ervaring van oorlogvoering leert ons dat hoewel oorlog in het fysieke rijk een vijandelijk leger kan verzwakken, het niet resulteert in het bereiken van alle doelen van oorlog.”
Met cognitieve oorlog verschuift het einddoel:
“wat de aard en het doel van oorlog zelf ook is, het komt uiteindelijk neer op een botsing tussen groepen die iets anders willen, en daarom betekent overwinning het vermogen om gewenst gedrag aan een gekozen publiek te kunnen opleggen.”
Het gaat dus in feite om het bewerkstelligen van een ideologische bekering bij de doelgroep.
De vijand zijn niet alleen burgers in bezet of vijandelijk gebied, maar ook hun eigen burgers, die volgens de schattingen van de NAVO een gemakkelijk doelwit zijn voor cognitieve operaties door vijandelijke partijen.
“De mens is de zwakke schakel, dit moet worden erkend om het menselijk kapitaal van de NAVO te beschermen.”
Deze “bescherming” gaat een lange weg:
“Het doel van cognitieve oorlogsvoering is niet alleen om militairen, maar ook samenlevingen schade toe te brengen. De methode van oorlogvoering lijkt op een ‘schaduwoorlog’ en vereist de betrokkenheid van de hele regering bij de bestrijding ervan.”
Er kan dus oorlog worden gevoerd met en zonder het leger, en du Cluzel vervolgt:
“Cognitieve oorlogvoering is potentieel eindeloos, wat voor dit soort conflicten kun je geen vredesverdrag sluiten of een overgave ondertekenen.”
Ook Nederlandse burgers doelwit
Volgens het Cognitive Warfare-rapport hechten China, Rusland en niet-statelijke actoren (niet-statelijke actoren) ook waarde aan cognitieve oorlog.
De NAVO ziet het dan ook als een belangrijke taak om deze vorm van oorlogvoering het hoofd te kunnen bieden. Volgens correspondentie die voortkwam uit FOIA-verzoeken, is de doctrine van cognitieve oorlogvoering al sterk verankerd in het Nederlandse leger.
Dat meldt de onafhankelijke nieuwssite Indepen.nl.
De luitenant-generaal van het Landstrijdkrachtencommando schrijft op 4 augustus 2020 in een memo aan toenmalig minister van Defensie Ank Bijleveld dat ‘informatiegestuurd handelen’ (IGO) plaatsvindt in 3 dimensies:
het fysieke, het virtuele en het cognitieve.
Handelen in het landdomein is het opereren binnen deze drie dimensies om gewenste effecten te bereiken binnen een politiek-strategische doelstelling.
Omdat landelijke actie per definitie plaatsvindt tussen menselijke actoren en groepen, is effectiviteit in de cognitieve dimensie cruciaal.
In de kern is het wegnemen van de wil om te vechten tegen of onze wil op te leggen aan tegenstanders.
Overigens volgen we hiermee de NAVO-doctrine voor het landdomein.”
Deze modus operandi, waarbij de hele overheid betrokken is bij informatie- en cognitieve oorlogen, en de burger als mogelijke vijand zien, die gemanipuleerd moet worden naar correct gedrag, moet gemanipuleerd worden, zien we sterk terug in de coronaperiode.
Niet voor niets organiseerde Nederland in het voorjaar van 2020 een Navo Innovation Challenge , gericht op Covid-19 .
“We zijn op zoek naar innovatieve oplossingen om biologische dreigingen te identificeren, beoordelen en identificeren, beoordelen en beheren, zodat NAVO-troepen, bondgenoten en civiele eenheden worden beschermd”, staat in de aankondiging te lezen.
Het zoekt specifiek naar
“surveillance, inclusieve maatregelen om toezicht te houden op de gezondheid” en “samenwerkingsmogelijkheden tussen militaire, civiele gezondheids- en onderzoeksinstellingen, functionarissen op lokaal en nationaal niveau en surveillanceanalisten.”
NRC Handelsblad meldde in november 2020 dat zonder wettelijke basis het Land Informatie Manoeuvrecentrum (LIMC) was opgericht – een afdeling die onder de landmacht valt die tijdens de coronaperiode Nederlandse burgers surveilleerde met behulp van Behavioural Dynamics Modeling.
BDM is een aanpak ontwikkeld door de Britse SCL-groep, het moederbedrijf van het eerder genoemde Cambridge Analytica, en waarmee de militairen ervaring opdeden tijdens missies in Afghanistan, burgers werden niet alleen gemonitord maar ook actief beïnvloed.
Uit FOIA-documenten die begin 2022 zijn vrijgegeven, blijkt dat het LIMC nauw samenwerkte met politie en de NCTV (Eenheid Terrorismebestrijding, vergelijkbaar met Homeland Security).
De onzichtbare oorlog
Hoe kan het dat voor sommigen heel duidelijk is dat we te maken hebben met een staatsgreep, revolutie of zelfs Derde Wereldoorlog, terwijl voor anderen alles ‘normaal’ lijkt?
“Mijn vader heeft me voorbereid op de vorige oorlog”, schrijft Sebastian Haffner kort voor zijn ontsnapping uit nazi-Duitsland in 1938.
In het boek ‘Defying Hitler’ beschrijft hij hoe hij als jongen van zeven, opgroeiend tijdens het interbellum, de Eerste Wereldoorlog beleefde en hoe hij de opkomst van het nazisme ervoer.
Hij stelde zich bij oorlog een loopgravenoorlog voor en was niet voorbereid op terreur, massahysterie en demagogie.
We stellen ons oorlog voor als een demagoog. Kijk bijvoorbeeld naar alle ongewenste leiders die worden gedemoniseerd – Trump, Poetin, Assad, enz. – die door de massamedia worden gebrandmerkt als “een nieuwe Hitler”.
Oorlog is een leger dat binnenvalt, soldaten in de straten, steden die worden gebombardeerd.
We bevinden ons nu midden in een revolutie – in de klassieke zin – een radicale omwenteling van de organisatie van het staatssysteem en de machtsverhoudingen.
Kees van der Pijl legt in zijn boek “Noodtoestanden” duidelijk uit hoe deze revolutie, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Franse en Amerikaanse revoluties, niet van onderaf, maar van bovenaf door de oligarchie is geïnitieerd.
Ze voeren het beleid uit via gecoöpteerde regeringen en organisaties zoals,
- de VS. regering
- de Europese Unie
- WHO
- WEF ,
…ondersteund door Big Tech bedrijven.
Het systeem waarnaar wordt gewerkt is totalitair, technocratisch en gecentraliseerd.
Relatief weinig mensen beseffen hoe radicaal de beroering is die we doormaken, waarschijnlijk omdat deze oorlog niet is begonnen met direct fysiek geweld, maar door cognitieve oorlog, gericht op burgers.
De doctrine van cognitieve oorlogsvoering laat zien dat moderne oorlog voornamelijk wordt gevoerd als een geavanceerde psyop. Het past niet in het klassieke beeld van oorlogvoering.
Daarom is het voor de meesten niet zichtbaar.
Herinneren ze zich nog wat vrijheid is?
Geen van de documenten over cognitieve oorlogsvoering toont enig teken van bewustzijn van hoe ver deze methodologie afwijkt van de basiswaarden die de basis vormen van een vrije samenleving: gericht op de rechten en vrijheden van het individu om zijn of haar eigen dingen te doen, te denken en te organiseren. leven, zonder inmenging van buitenaf.
Cognitieve oorlogsvoering wordt verkocht als een manier om ‘oorlog te winnen zonder te vechten’, zodat er minder (burger)slachtoffers vallen.
Dit lijkt op het eerste gezicht positief, maar deze benadering, zeker wanneer toegepast op grote schaal EN op de eigen burgers, geeft het individu geen ruimte om voor zichzelf informatie te verzamelen, te beoordelen en daarnaar te handelen.
De burger is niet langer een zelfstandig denkend mens, maar een kwetsbaar subject met ‘beperkte rationaliteit’.
Gedrag dat afwijkt van wat de NAVO, het LIMC of de regering als problematisch bestempelt, moet ‘gecorrigeerd’ worden.
Is de regering of het leger rationeel?
Is rationaliteit een voorwaarde voor het maken van keuzes, beslissingen of overtuigingen?
Waarom mag een burger geen afwijkende mening hebben zonder te worden bestempeld als “potentieel staatsgevaarlijk”?
Het willen corrigeren van “staatsgevaarlijke” burgers met “verkeerde” overtuigingen doet denken aan de literatuur over Sovjet-Rusland, Mao-China, Pol-Pot.
Het hoort niet thuis in een vrije samenleving…
Bronnen
https://www.innovationhub-act.org/sites/default/files/2021-01/20210122_CW%20Final.pdf
https://thegrayzone.com/2021/10/08/nato-cognitive-warfare-brain/
Cognitief Warfare Project – Referentiedocumenten https://www.innovationhub-act.org/cw-documents-0
https://hcss.nl/wp-content/uploads/2021/03/Behavior-Oriented-Operations-March-8th. pdf
NRC – Zacht maar gevaarlijk wapen https://www.nrc.nl/nieuws/2020/06/26/een-soft-maar-gevaarlijk-wapen-moderne-oorlogsvoering-richt-zich-op-beinvloeding-van-de -bevolking-a4004227
NATO Innovation Challenge focust op COVID-19 crisis (in NL) https://www.nato.int/cps/en/natohq/news_175199.htm
https://indepen.nl/ontluisterend-de-landmacht-beschouwt-haar-eigen-volk-als-vijand/
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/11/15/hoe-het-leger- zijn-eigen-bevolking-in-de-gaten-houdt-a4020169
https://www.nytimes.com/2002/08/25/books/chapters/defying-hitler.html
https://vanhamelen.eu/uncategorized/ pandemie-van-de-angst-als-reactie-op-een-wereldwijde-revolutionaire-crisis/
