Yevgeny Iosifovich Gaiduchok: de man die terug reisde van de 23e eeuw en nauwkeurige voorspellingen deed

Het lijkt erop dat tijdreizigers alleen te vinden zijn op de pagina’s van sciencefictionwerken.
De zaak is echter anders als het gaat om Yevgeny Iosifovich Gaiduchok.
De man die uit de toekomst reisde en een gevangene van de 20e eeuw werd.

Fataal avontuur van de man uit de 23e eeuw

Evgeny Iosifovich Gaiduchok kwam vast te zitten in de 20e eeuw vanaf de verre 23e eeuw.
Toen Evgeny nog een hele jongen was, besloot hij een tijdmachine te kapen en een ritje te maken naar een exotische oudheid.
Hij tagde een meisje samen met zichzelf, omwille van wiens sympathie hij in feite aan dit avontuur begon, haastte hij zich door de werelden en eeuwen.
Het avontuur werd echter fataal voor het duo.
In de jaren 30 van de twintigste eeuw crashte de tijdmachine.
Het duo was met afschuw overrompeld, omdat ze zich al snel realiseerden dat de beschadigde machine slechts één van hen kon optillen en of het genoeg energie had om terug te vliegen naar de XXIII eeuw, was volkomen onmogelijk te voorzien.
De keuze was niet rijk en daarom duwde de twaalfjarige jongen het brullende meisje in de wondermachine.
Hij vroeg haar met hulp terug te komen en stuurde haar terug naar de toekomst.
Hij dacht dat als er weer een ongeluk zou gebeuren, het in ieder geval dichter bij zijn tijd zou zijn en ver weg van ons barbaarse tijdperk.
Noch kwam de hulp ooit, noch wachtte hij erop.
Yevgeny Iosifovich Gaiduchok bleek geluk te hebben en al snel werd de jonge zwerver geadopteerd door goede mensen.
Hij begon een nieuw leven onder de knie te krijgen dat hij, naar eigen zeggen, aanvankelijk haatte. Pas voor de eerste keer in zijn leven, nadat hij op een fiets had gereden, de gevangene van onze tijd, realiseerde hij zich dat ook hier kleine geneugten kunnen zijn.
Op vijftienjarige leeftijd ging Yevgeny naar de school voor het leren van boeken in het Leningrad House of Books, werkte als verkoper op de afdeling literatuur van exacte wetenschappen en technologie.
Hij kreeg de kans om Boris Oleinik, Yuri Lebedinsky, Boris Korneev, Yuri Olesha, Michail Boelgakov, Mark Bernes, Klavdia Sjoelzjenko te ontmoeten.
Hij kende Samuel Marshak goed, en ironisch genoeg sprak hij zelfs met de auteur van The Time Machine, Herbert Wells.

Voorspellingen gemaakt door Yevgeny Iosifovich Gaiduchok

Een paar jaar later ging Yevgeny naar Siberië en leerde wat stalinisme was, wat hij zich perfect kon herinneren van zijn cursus geschiedenis op school.
Er waren veel politieke gevangenen in de kampcel, maar het belangrijkste contingent bestond uit halfgeletterde mannen.
Elke avond bracht hij een hele hoop krantenpapier naar de cel, en de gevangenen wachtten geduldig tot hij een volwaardige foto van dit mozaïek samenstelde en politieke informatie ging verstrekken.
Na een tijdje begreep Yevgeny volledig wat er in het land gebeurde.
Zijn kennis van de geschiedenis kwam de tijdreiziger goed van pas.
Herinnerend aan de ware doelen van Stalin en Hitler, kon hij veel ’tussen de regels’ lezen.
De vaardigheden van de kunstenaar hielpen ook en suggereerden dat bijna iedereen min of meer fatsoenlijk kon schilderen in de eeuw waar hij vandaan kwam.
Yevgeny Iosifovich Gaiduchk werd toevertrouwd om de redactie van het kamp te leiden en hij begon slogans, posters en muurkranten met de ideologisch correcte inhoud uit te geven.
Twee jaar later werd hij veroordeeld.
Al snel begon echter de winteroorlog met Finland en werd de voormalige veroordeelde opgeroepen voor het leger.

De eerste plaats van dienst voor hem was een luchtvaartdienstbataljon dat in de buurt van Baku was gestationeerd.
De Sovjets waren ernstig bang dat de Britten de Kaukasische olievelden zouden gaan bombarderen, maar Yevgeny Iosifovich Gaiduchok, zich herinnerend dat Groot-Brittannië een bondgenoot van de USSR was in de Tweede Wereldoorlog, voerde redelijkerwijs aan dat ‘Churchill het niet zou durven, en Stalin zou het niet toestaan. , ”Door er een passende ideologische basis onder te leggen.

Kennis uit de toekomst hielp ook bij het oriënteren op de noodlottige zondag van 1941.
Op de ochtend van 22 juni, toen het hele officierskorps nog in shock verkeerde, gaf sergeant Gaiduchok de soldaten al de les over ‘Duits beestachtig fascisme’.
Later werd hij politiek instructeur.
In zijn nieuwe functie stond Gaiduchok bekend als een uitstekend analist en de ‘berekening’ van de verdere bewegingen van de strijdende partijen werd zijn kroongetal.

Toen de oorlog begon, noemde Eugene nauwkeurig de datum van het einde.
Na de Grote Patriottische Oorlog vestigde Yevgeny Iosifovich Gaiduchok zich in een van de steden in het gebied dat bekend staat om zijn afwijkende verschijnselen van de Medveditskaya-kam, die op de grens van de regio’s Saratov en Volgograd ligt.

Hij werkte daar lange tijd als directeur van het plaatselijke geschiedenismuseum, waar zelfs buitenlanders een unieke collectie kwamen bekijken.
Yevgeny creëerde en leidde het museum van lokale overlevering, van 1970-1980 in een van de zalen van het museum hing een zeer lange ‘Tape of Time’ – een multimeter papieren rol die de belangrijkste gebeurtenissen uit de wereldgeschiedenis weergeeft – van steen tot de 21e eeuw .
Hij schreef gedichten over mobiele communicatie en internet. Destijds namen zelfs visionairs deze dingen niet serieus.

Yevgeny Iosifovich Gaiduchok stierf in 1991.
Het is vreemd om deze paradox te beseffen, maar hij stierf  twee eeuwen voor zijn geboorte

Herinneringen aan de toekomst

Onderzoeker Vadim Chernobrov en journaliste Ekaterina Golovina hebben zelfs een journalistiek onderzoek naar hem gedaan.
In 1985 arriveert Yevgeny in Moskou om Vadim Chernobrov te ontmoeten, die nu een bekende onderzoeker is van paranormale verschijnselen.
Alleen voor hem besloot Yevgeny zijn geheim te vertellen: hij komt uit de toekomst.

“Ik kom uit de 23e eeuw.”

Yevgeny Iosifovich Gaiduchok

Toen Vadim vroeg waarom Yevgeny naar hem toe kwam, antwoordde hij dat hij had gelezen over de tijdmachine in de werken van Vadim.
Dat was nieuws voor Vadim omdat hij op dat moment geen werken had over de tijdmachine (er was alleen een artikel in de redactie).
Alle werken van Vadims over deze technologie zijn later verschenen.

Tsjernobrov en Golovina ontmoetten medesoldaten van Yevgeny Iosifovich Gaiduchok, die zich verschillende episodes herinnerden waarin hun politieke instructeur als een echte helderziende optrad.
Een paar dagen voor het uitbreken van de oorlog zei hij bijvoorbeeld tegen zijn vrienden die zich hadden verzameld voor ontslag: “Ze zullen hier zondag geen tijd voor hebben.”
Slechts een paar dagen later, toen een van hen, gezien Yevgeny Iosifovich Gaiduchok zoiets als een waarzegger was, hem letterlijk te pakken kreeg door te vragen naar de datum van de overwinning, noemde hij ook dit gekoesterde nummer

Daarna kreeg hij onmiddellijk zijn reputatie als profeet en waren zijn medesoldaten te zeker van hun overwinning.
Zijn broer-soldaat bevestigde ook Gaiduchka’s fenomenale analytische vaardigheden.

Gaiduchok toonde soortgelijke scherpzinnigheid toen hij het presidentschap van Jeltsin, de ineenstorting van de USSR , het Armeens-Azerbeidzjaanse conflict in Nagorno-Karabach en de tragische gebeurtenissen in Georgië, Tsjetsjenië en Joegoslavië ‘voorspelde’ .
Dit was in de tijd dat het woord “perestrojka” alleen met reparatie- en constructiewerkzaamheden werd geassocieerd met iedereen.
Niemand geloofde deze vreemde profetieën echter voor die tijd.

De dochter van Yevgeny Iosifovich liet Ekaterina Golovina het merkwaardige werk van haar vader zien – ongeveer 20 posters gemaakt in de stijl van “ROSTA Windows”, dat wil zeggen tekeningen met verzen.
Gaiduchok combineerde ze tot één album met de welsprekende titel ‘Onze stad in de 21ste eeuw’.

De vrouw herinnerde zich ook de vreemde sprookjes die haar vader haar als kind soms vertelde.
De plots van deze sprookjes waren als sciencefiction.
Een van zijn herinneringen is een dwerg die een ruimtepak draagt.
Dit verhaal werd eind jaren veertig verteld toen er in de praktijk geen sprake was van ruimtepakken.

Vrienden herinnerden eraan dat Yevgeny Iosifovich Gaiduchok soms verhalen begon over hoe de aarde eruitziet vanuit de ruimte, hoe de perceptie van een astronaut die het universum ploegt verandert, hoe buitenaardse wezens zich aanpassen aan onze omstandigheden.
Daarom beschouwden sommigen hem als een dromer, anderen als een excentriekeling, maar misschien waren dit slechts herinneringen aan de toekomst.

Eens zei Yevgeny Iosifovich waarom hij na de oorlog besloot zich te vestigen in een klein stadje op de Medveditskaya-heuvelrug.
Volgens hem zal deze dunbevolkte stad tegen de XXIII eeuw een grote metropool-ruimtehaven worden met de nadruk op tijdreizen.
Deze stad wordt de locatie van een nieuw Sint-Petersburg: de oude zal in de toekomst onder water gaan en zal worden geëvacueerd naar deze steppegebieden.

Ter ondersteuning van zijn woorden vertelde Yevgeny Vadim over de ineenstorting van de USSR, over president Jeltsin, over de oorlog in Joegoslavië.
Vroeger twijfelde Vadim in mensenwoorden, maar nu, als alles is uitgekomen, is er geen twijfel meer over – hij was een gast uit de toekomst.

https://infinityexplorers.com/yevgeny-iosifovich-gaiduchok