De Chronovisor tijdmachine

The Chronovisor – The Secret “Time-Seeing” Device of the Vatican?

De katholieke kerk, of meer specifiek, het Vaticaan, is geen onbekende voor controverse of samenzwering. En hoewel sommige hiervan bizar zijn en met voorzichtigheid moeten worden behandeld, druipen anderen in de grimmige realiteit van georganiseerde misdaad, connecties van inlichtingendiensten en meedogenloze mensen van wereldwijde invloed . Misschien wat de beweringen en samenzweringen van de Chronovisor zo intrigerend aantrekkelijk maakt, is dat het enorme porties van al die explosieve componenten bevat. En zoals veel dingen die verband houden met de innerlijke werking van Vaticaanstad, is het omgeven door mysterie.

De Chronovisor verscheen voor het eerst in reguliere samenzweringscirkels in het boek 2002 ‘The Vatican’s New Mystery’ (‘Le Nouveau Mystere du Vatican’) van pater Francois Brune, een expert op het gebied van de verwevenheid van paranormale incidenten en religie. Een Italiaans krantenartikel onder de kop ‘Een machine die het verleden fotografeert is eindelijk uitgevonden’ laat echter zien dat er al in 1972 enige bekendheid was met de claim. En als we wat dieper kijken, lijken de verbindingen in vele richtingen, die allemaal op zijn minst een gedeeltelijke mate van waarheid aangeven in een schijnbaar belachelijke notie.

De oorsprong van de Chronovisor lijkt terug te gaan tot de jaren 1950 wat relatief gezien heel recent in de lange geschiedenis van het Vaticaan voorkomt. Inderdaad, misschien is dit detail dat het apparaat in de moderne tijd werd geproduceerd en geen mysterieus overblijfsel was, bewaard sinds de oudheid de claims een beetje meer geloofwaardigheid verleent. Of zou het verhaal van zijn recente ontwikkeling eigenlijk kunnen zijn om dergelijke oude oorsprong te verbergen, anders zou het bestaan ​​ervan aan het licht komen.

Volgens het eerder genoemde artikel was pater Ernetti een Italiaanse natuurkundige die later in zijn leven priester werd. Hij zou het project leiden in het ‘maken’ van het apparaat, dat een relatief klein object was ‘dat volledig uit kostbare legeringen bestond’, en een scherm gebruiken dat was aangesloten op buizen en stemknopjes. Nobelprijswinnaar en mede-fysicus, Enrico Fermi zou Ernetti nauw van advies adviseren met technisch advies en “belangrijke informatie”. Het is echter de betrokkenheid van een andere controversiële wetenschapper die een paar wenkbrauwen kan opwerpen. Eenmalig SS-lid en uiteindelijk vooraanstaande raketwetenschapper van NASA via operatie Paperclip , Wernher von Braun zou Ernetti ook nauw adviseren.

Of von Braun direct betrokken was of niet, een ander duidelijk nazi-geheim project was Die Glocke, of waar Nazi Bell aan werkte in de laatste jaren van de oorlog. Volgens de claims vertoonde dit apparaat veel dezelfde kenmerken als de Chronovisor. Misschien is het ook de moeite waard om de officiële steun van de katholieke kerk voor het regime van Hitler, al dan niet officieel, te herinneren. Het is zeker mogelijk dat dergelijke vooraanstaande Vaticaanse wetenschappers misschien toegang hebben gehad tot geheime nazi-technologie of plannen daarvoor.

Een van de grootste geheimen van de mensheid!
Hoewel de Chronovisor geen tijdmachine is in de zin dat hij een persoon letterlijk terug naar dat moment in de tijd zal transporteren, beweert hij wel dat degenen die hem gebruiken momenten in de tijd kunnen zien, voornamelijk uit het verleden, maar ook uit de nabije toekomst.

Het apparaat werkt met behulp van de “resterende elektromagnetische straling die overblijft door tal van processen”. Bovendien liet de vrijgegeven energie toe dat het apparaat de frequenties en energieën in ruimtetijd uit het verleden “detecteerde” en vervolgens bewegende beelden “als een film” van die gebeurtenissen presenteerde. Hij ging echter niet in op deze processen. En hoewel hij enkele van de plaatsen die hij had gezien, zou bespreken, zou hij niet te veel ingewikkeldheden over de werking van het apparaat onthullen. Of inderdaad de locatie. Ernetti was oprecht bezorgd over het feit dat als iemand met minder dan welwillende bedoelingen het apparaat zou grijpen, dit zou kunnen resulteren in de “engste dictatuur die de wereld ooit heeft gezien”.

Ernetti beweerde getuige te zijn geweest van vele historische gebeurtenissen, waaronder de oprichting van Rome in 753 v.Chr., De vernietiging van Sodom en Gomorra, evenals ” de kruisiging van Christus “. Van dit laatste evenement zou Ernetti het bewijs leveren in de vorm van een foto van het gezicht van Jezus. Hoewel die foto duidelijk nep is, heeft het apparaat zelf misschien meer aarding dan we in eerste instantie denken. Niet in de laatste plaats vanwege de eigen woorden van het Vaticaan hierover. We zullen deze zeer binnenkort bekijken. De dood van een excentrieke maar briljante man in Los Angeles in 1953 kan echter een aanwijzing zijn. En nog een connectie.

De Douglas DeVorss-verbinding
Een andere intrigerende verbinding met het ogenschijnlijke tijdwaarnemingsapparaat is het leven en de dood van Douglas K. DeVorss. Op 24 ste september 1953, DeVorss werd neergeschoten op point-blank range in zijn kantoor in Los Angeles door een woedende man die beweerde DeVorss een affaire had met zijn vrouw. Overigens ontkende de vrouw in kwestie dit heftig. Hoe dan ook, de schutter werd kort daarna gevangengezet voor tweederangs moord.

Ten tijde van zijn dood werkte DeVorss aan het publiceren van het levenswerk van Baird T. Spalding, ‘Life and Teachings of the Masters of the Far East’. Spalding was een andere even controversiële persoon die zelf slechts maanden eerder was overleden op 95-jarige leeftijd. Volgens Spalding had hij van 1894 tot 1897 door India, China, Tibet en Iran (toen Perzië) gereisd met een “gezelschap van twaalf”, waarbij hij de wijsheid van “oudere broers” en wijze mannen van de Himalaya opliep.

Deze ervaringen vormden de ruggengraat van zijn vierdelige werk en zijn opmerkelijk inzichtelijk. Het zou echter ook aan het licht komen dat Spalding op het moment van zijn dood ‘geen cent’ had. En bovendien bleek er geen bewijs te zijn van enige rijkdom die hem in staat zou hebben gesteld zo uitgebreid te reizen toen hij dat deed. Veel mensen noemen Spalding een fraude. Het is echter moeilijk om de authenticiteit te ontkennen van de ‘inzichten’ die zijn geschriften overbrengen. Inzichten die verre van frauduleuze claims suggereren.

Spalding beweert ook dat hij na zijn terugkeer van deze reizen deel uitmaakte van een tweemansproject met ingenieur Charles Steinmetz. Dat project zou resulteren in de uitvinding van een “Camera of Past Events” die “terug in de tijd zou kunnen kijken”. Of dit apparaat of de blauwdrukken ervan hun weg naar DeVorss hebben gevonden, is onbekend. Zijn dood is echter een beetje verdacht in het licht van de beweringen van Spalding.

Vaticaanse tijdmachine

Links naar de CIA en het project Pegasus?
We hebben verschillende artikelen geschreven over geheime tijdreizen en missies op afstand door de CIA . Velen geloven dat de wortels van de technologie die in deze projecten wordt gebruikt, in de Chronovisor liggen. Dergelijke inlichtingendiensten kunnen niet alleen naar de nabije toekomst turen, ze kunnen nu ook ‘soldaten’ de toekomst in sturen. En naar verschillende planeten, voordat ze teruggebracht worden naar het heden en ze zelfs van leeftijd veranderen. Als u zich natuurlijk abonneert op dergelijke samenzweringen.

Volgens een claim begin 2017, zij het in de tabloidplatforms, auteur en onderzoeker, zou Alfred Lambremont Webre stellen dat het Vaticaan “kwantumtoegangstechnologie” aan de CIA heeft gegevenIn de jaren 1960. Bovendien beweerde hij dat het bewijs hiervan in de Wikileaks-gegevens zat. Hij zou zelfs stellen dat niet alleen het Vaticaan en de CIA ‘hechte organisaties’ waren, maar dat het Vaticaan een grote invloed had op de oprichting van de inlichtingendienst. Verder hebben ook andere inlichtingendiensten, waaronder de Britten, toegang tot de technologie. Hij beweert dat het Vaticaan het apparaat “uitbesteedt” aan staten die sympathiek staan ​​voor hun ideologie.

Het is een interessant idee en een idee dat mensen in de UFO- en samenzweringsgemeenschappen verdeelt. Sommigen geloven dat Webre perfect is in zijn beoordelingen van geheime wereldregeringen. Anderen geloven echter dat hij extreem excentriek is en een persoon op afstand houdt. Ondanks zijn rechtendiploma van Yale.

Dreiging van excommunicatie!
Of de schijnbare tijdkijkcamera uitgevonden door Spalding en de Chronovisor die kort na de dood van DeVorss is ontstaan, in feite een en dezelfde ter discussie staat. De verbinding is echter intrigerend en zeker een die wellicht nader onderzoek vereist.

Natuurlijk geloven velen, zowel binnen als buiten de katholieke kerk, dat de bewering niets meer is dan een hoax. Van zijn kant zou Ernetti uiteindelijk toegeven dat de foto van Jezus bij de kruisiging nep was. Hij zou echter volhouden dat het apparaat zelf zeer reëel en zeer functioneel was. Hij had het apparaat willen bewijzen. Hij wist echter ook dat het toestaan ​​van te veel mensen toegang tot deze rampzalige gevolgen kon hebben. Hij werkte uit: “Paus Pius XII verbood ons om details over dit apparaat bekend te maken omdat de machine erg gevaarlijk was”.

Misschien het meest intrigerend van allemaal, vooral in het licht van de beweringen van hooggeplaatste Vaticaanse leden dat de Chronovisor niets meer dan een hoax was, was het besluit van het Vaticaan zelf. Volgens deze strikte waarschuwing zou “iedereen die een instrument met dergelijke kenmerken gebruikt (zoals de Chronovisor) worden geëxcommuniceerd”.

Zoals de hele affaire, is er een zekere duisternis en dubbelzinnigheid in deze schijnbare waarschuwing. Wat als we accepteren, alleen omwille van het argument, dat het Vaticaan wel zo’n apparaat in zijn bezit heeft. Welke andere groepen hebben dan, gezien sommige van hun “onofficiële” connecties, misschien ook toegang tot een dergelijke technologie?

De onderstaande video bevat een uitgebreide discussie over dergelijke claims, en meer specifiek hun schijnbare oorsprong.

https://angel-wings.nl/geschiedenis/2017/01/time-travel-device-the-chronovisor-time-machine-invented-by-a-priest/

Hoewel velen HG Wells als een genie beschouwen voor het uitvinden van het idee van de tijdmachine in zijn roman ‘The Time Machine’, geloven sommigen dat hij een zeer geheime mogelijkheid onthulde. Sinds zijn roman voor het eerst werd gepubliceerd in 1895, volgden duizenden boeken, artikelen en video’s, waarin nieuwsgierige verhalen over tijdreizen en dimensies werden gedocumenteerd die de meest verbeelding te boven gingen.

Een van deze werken, het boek van pater François Brune uit 2002, ‘Le Nouveau Mystere du Vatican’, brengt een vergeten tijdreizenapparaat , Chronovisor genaamd , terug in de publieke belangstelling – of in ieder geval in de hoofden van samenzweringstheoretici.

Brune, die in de vroege jaren zestig van het apparaat hoorde, zweert dat de Chronovisor bestaat. Een dag nadat hij voor het eerst wetenschapper-priester Pellegrino Ernetti ontmoette, zeilden de twee langs het Canal Grande van Venetië bijbelse interpretaties bespreken, toen Ernetti verklaarde dat theorieën en interpretaties niet nodig waren wanneer men de waarheid voor zichzelf kon zien. Hij legde Brune uit hoe de Chronovisor functioneerde, waardoor de kijker gebeurtenissen uit het verleden en de toekomst zowel kon zien als horen. Zijn volledige account is opgenomen in het boek van Brune.

Met een beetje graven, zullen onderzoekers de eerste vermeldingen van de Chronovisor vinden in een artikel uit 1972 gepubliceerd in het Italiaanse tijdschrift “La Domenica del Corriere”, getiteld: “Een machine die het verleden fotografeert is eindelijk uitgevonden.”

Behorend tot het Vaticaan, wordt de Chronovisor-tijdmachine aangekondigd als een van de best bewaarde geheimen van het pausdom. Van het apparaat wordt gezegd dat het vol zit met drie kostbare legeringen, kathoden, wijzerplaten, hefbomen , en dat het de mogelijkheid heeft om talloze historische gebeurtenissen in de bijbelse en Romeinse geschiedenis weer te geven. De Chronovisor fungeerde als een soort televisie en zou zelfs het bestaan ​​van Jezus Christus hebben geverifieerd en zijn kruisiging uitgezonden.

De Chronovisor-tijdmachine zou in de jaren 1950 zijn uitgevonden door een toegewijd en geheim team van Italiaanse wetenschappers, waaronder natuurkundigen Enrico Fermi en Pellegrino Ernetti. Critici nemen geloofwaardigheidsproblemen met het feit dat Ernetti uiteindelijk priester werd.

De reputatie van Enrico Fermi is echter niets om te spotten. Hij ontving de Nobelprijs voor de natuurkunde in 1938 “voor zijn demonstraties van het bestaan ​​van nieuwe radioactieve elementen geproduceerd door neutronenbestraling en voor zijn gerelateerde ontdekking van nucleaire reacties veroorzaakt door langzame neutronen.”

De wetenschappelijke bekendheid van Fermi is interessant genoeg om de Chronovisor nader te bekijken, maar was hij echt in staat om een ​​tijdmachine met zijn team te ontwerpen ? Sommigen beweren dat dit het geval was. Toch kon Fermi de uitvinding en de werking ervan hoe dan ook nooit verdedigen, omdat zijn naam pas in 1992 , decennia na zijn dood in 1954, met het project was geassocieerd .

Met uitzondering van een andere naam, is de rest van het team van uitvinders van Chronovisor anoniem gebleven: de beroemde, of beruchte, Wernher von Braun, een eenmalig nazi-SS-lid en uiteindelijk gewaardeerde NASA-raketwetenschapper. Von Braun was ook gestorven tegen de tijd dat zijn naam publiekelijk verbonden werd met het project. Het is echter bekend dat hij was aan het Derde Rijk Die Glocke of Nazi Bell , tijdens de laatste jaren van de Tweede Wereldoorlog.

De Chronovisor heeft mogelijk een andere schakel gevormd tussen de nazi’s en het Vaticaan, die tijdens de oorlog nauwe banden onderhielden. Het zou daarom niet schokkend zijn als de Chronovisor-technologie tussen de twee entiteiten was gedeeld.

Bewijs van de Chronovisor is dun, voor zover wetenschappelijke normen gaan, bestaande uit dubieuze foto’s, waaronder een Chronovisor-foto van Jezus aan het kruis.

De vermeende foto van de Chronovisor van Jezus naast het standbeeld van Jezus in een Zuid-Amerikaanse kerk

Ernetti beweerde ook het verloren stuk Thyestes van de Romeinse dichter Quintus Ennius te hebben gezien en transcribeerde vervolgens de scènes voor het publiek . Er is ook twijfel over deze transcriptie , met professor Katherine Eldred van Princeton University (een expert op het gebied van Thyestes ) dat de versie die Ernetti produceerde niet alleen te kort is, maar ook Latijnse woorden bevat die pas 200 jaar later zouden zijn gebruikt Ennius ’tijd.

Wanneer we de waarachtigheid van de Chronovisor overwegen, zou je kunnen verwijzen naar de science fiction-novelle van TL Sherred, ‘ E for Effort ‘, die werd gepubliceerd in 1947, net voor de veronderstelde uitvinding van het apparaat van het Vaticaan. In zijn novelle schrijft Sherred over een tijdwaarnemingsapparaat met kenmerken die een opvallende gelijkenis vertonen met de Chronovisor.

Slimme onderzoekers kunnen het erover eens zijn dat, hoewel tijdreizen misschien wel mogelijk is, de Chronovisor er niet noodzakelijk een medium voor is. Natuurkundige en kosmoloog Stephen Hawking heeft de mogelijkheden van tijdreizen besproken en in één keer uitgelegd: “Als we naar de toekomst willen reizen, moeten we gewoon snel gaan. Heel snel. En ik denk dat de enige manier waarop we dat ooit zullen doen, is door de ruimte in te gaan. ‘

Natuurkundige Fred Alan Wolf heeft gesuggereerd dat tijdreizen mogelijk is omdat “het echt te maken heeft met een tamelijk delicate relatie die bestaat tussen geest en materie … [W] waar tijdreizen echt om draait, is leren hoe je in en uit kunt gaan dat rijk waar dingen door de geest worden bepaald. ‘

Helaas heeft Ernetti nooit een gedetailleerde uitleg gegeven over hoe zijn tijdreistoestel is gevormd of hoe het werkte, behalve om op mysterieuze wijze te beweren dat het werkte door “de verwerking van resterende elektromagnetische straling die overblijft door tal van processen.”

Ook jammer is dat de Chronovisor, als hij ooit zou bestaan, nooit kon worden bestudeerd en gerepliceerd, want Ernetti beweerde dat hij hem moest demonteren om hem uit de handen van het kwaad te houden. Dat gezegd hebbende, velen geloven dat de Chronovisor nog steeds bestaat, veilig verborgen in de muren van het Vaticaan en een van de best bewaarde geheimen blijft.

Er is een andere groep die beweert de tijd te hebben om te reizen, die toevallig een show op Gaia heeft. Bekijk voor meer informatie onze originele serie Damanhur : Journey Through Time:

https://www.gaia.com/article/the-chronovisor-the-vaticans-mysterious-time-travel-device