Mijn zoon stuurde mij naar een verpleeghuis omdat hij zei dat ik een last was, dus gaf ik hem een echte last

Mijn zoon zei dat ik te oud, te traag en een te grote last was. Dus stopte hij me zonder mijn toestemming in een verpleeghuis en trok hij bij mij in alsof ik al dood was. Maar ik was niet in de war. Ik was nog niet klaar. En hoewel hij dacht dat ik stilletjes zou wegkwijnen, was ik iets anders van plan – iets wat hij elke keer zou voelen als hij zijn voordeur opendeed. Zo zorgde ik ervoor dat hij spijt kreeg van de dag dat hij zijn moeder ooit had onderschat.