Er wordt eindelijk gesproken over de verschrikkingen van transgenderoperaties en de levens die ze ruïneren

De transgender-transportband duwt duizenden op het pad van castraties, borstamputaties en levenslang medicijngebruik.

Eén voor één komen klokkenluiders naar voren om hun verhalen te vertellen – hartverscheurende verhalen over hoe ze het slachtoffer werden van medische professionals, in de ban van transgender-ideologie.

Er was Keira Bell, de moedige jonge vrouw  die de medische professie voor de rechtbank daagde  omdat ze haar ‘veranderden’ in een man zonder haar de ernst van wat ze aan het doen waren te doordringen. Er was  een bomvol BBC-rapport , waarin journalisten experts interviewden die sympathie hadden voor de transgender-ideologie, maar met afschuw vervuld werden door de langdurige schade die jonge mensen werd aangedaan.

Herron heeft zich sindsdien gerealiseerd dat “de overgang” een vergissing was en identificeert hij zich opnieuw als man, zijn biologische geslacht. Hij beschuldigt de Britse National Health Service ervan hem haastig te hebben laten opereren en zijn zorgen daarover te negeren, waarbij medici hem zouden hebben verteld dat ze voortkwamen uit zijn OCS.

“Er is een soort lopende band systeem aan de gang waarbij ze gewoon zo snel mogelijk door de mensen heen proberen te rennen, omdat de wachtlijst in sommige gebieden nu al vijf jaar is,” verklaarde Herron.

Herron zegt dat hij in 2014 werd gediagnosticeerd als ’transseksueel’ in twee afspraken van dertig minuten met een psychiater van de Northern Gender Dysphoria Service (een tak van de NHS), waarna hij prompt medicatie kreeg om de ontwikkeling van testosteron te blokkeren. -zich anders ging aankleden, en hij noemde zichzelf “Abby.” Een operatie lag meteen op tafel en hij werd er pas maanden na zijn ‘diagnose’ voor doorverwezen.

Herron was te bezorgd om de operatie de eerste keer te accepteren, maar hij werd in 2017 opnieuw doorverwezen. Hij weigerde opnieuw, maar kreeg te horen dat als hij zich niet liet opereren, hij zou worden ontslagen uit de NHS Newcastle genderkliniek. Herron voelde zich doodsbang en gevangen; hij worstelde al lang met depressies en had therapie nodig.

Op 23 mei 2018 werd hij geopereerd. “Ik heb de chirurg niet eens gezien”, vertelde hij  aan  de  Daily Mail . “Ik had heel erg de gedachte: ‘Ik ben hier nu, er is geen houden meer aan, zelfs als ik dat zou willen.'” De chirurg verwijderde zijn penis en zijn testikels. Toen hij wakker werd, had de 35-jarige meteen spijt. “Oh God wat heb ik gedaan?” (Zou je maar overkomen… Ineens je penis kwijt…enzo)

Herron gelooft dat er veel mensen zijn die onomkeerbaar zijn beschadigd door overijverige artsen net als hij. Hij is nu zowel steriel als incontinent, en is van plan om de Cumbria, Northumberland, Tyne & Wear NHS Foundation Trust aan te klagen.

Zijn advocaat Peter Harthan merkte op dat Herron en anderen zoals hij nu onderworpen zijn aan “een levenslange medische zorg en gevolgen” en dat ze “niet weer in elkaar gezet kunnen worden”. Harthan wil de industrie ter verantwoording roepen:

MIJN ZORG IS DAT CLINICI ER NIET IN ZIJN GESLAAGD RODE VLAGGEN TE IDENTIFICEREN EN VAN RICHTING TE VERANDEREN. ER MOET VOLDOENDE AANDACHT WORDEN BESTEED AAN ZAKEN ALS OCS, GEÏNTERNALISEERDE HOMOFOBIE, DEPRESSIE, DRUGSGEBRUIK, SEKSUEEL MISBRUIK EN JEUGDTRAUMA ALS MOGELIJKE REDENEN WAAROM PATIËNTEN HUN  LICHAAM AFWIJZEN.

Ritchie Herron is slechts de laatste die zich uitspreekt. Van de lopende band die duizenden op het pad van castraties, borstamputaties en levenslang medicijngebruik duwt, is een andere lopende band – die van de klokkenluiders die naar voren komen met verhalen over verminking en verwoeste levens, die onze samenleving smeken om de waarheid onder ogen te zien van wat we doen.

Naarmate hun stemmen versmelten, beginnen ze steeds meer uit te stijgen boven het gebrul van censuur en woede van transgenderactivisten die hun verhaal in realtime zien kraken. Het is te laat voor mannen als Herron om weer in elkaar te worden gezet. Het is niet te laat voor de duizenden op wachtlijsten voor dezelfde slagerij.

(Absurd dat dit kan, en juist omdat dit kan, en men die techniek heeft, doet men het ook en het liefst nog graag ook, wat mankeert die artsen, zou je, je ook nog eens af kunnen vragen.
Het is gewoon verminking waar men mee bezig is. En we moeten het ook nog eens normaal gaan vinden allemaal, je mag niets negatiefs hiervan vinden. Nu dat mag je best wel… bij deze!)

The horrors of transgender surgeries and the lives they ruin are finally being spoken about