Kunnen we vrede tussen naties verwachten als onze meest elementaire relaties mislukken?
Zeggen dat ik de politiek beu ben, is als een chemopatiënt die zegt dat hij zich slecht voelt. Ik ga dood hier. Ik heb nagedacht over het dragen van oordoppen om de geleerden te dempen. Ik heb overwogen om een Google-bril te gebruiken om “Trump” en “Democraten” en “Republikeinen” uit mijn visuele spectrum te programmeren.
Omdat er een kwestie is die vóór de politiek moet komen …
Het is een huwelijk.
Onze romantische relaties zijn de basiseenheid van de beschaving. Mannen en vrouwen hebben kinderen en bouwen gezinnen, die buurten, gemeenschappen, steden, staten en naties vormen. Basislogica, toch?
En er zijn beschaafde mensen voor nodig om een beschaving te maken. Dus hoe kunnen we verwachten vreedzame naties te hebben als onze meest elementaire relaties ronduit ruw zijn? We hebben missies naar Mars en deeltjesbotsers waarvan wordt gezegd dat ze portalen openen naar nieuwe dimensies. Maar als het op liefde aankomt … we slepen onze knokkels over een platte aarde.
Onze versie van liefde is een cyclus van onzekerheid
We kunnen het niet uitstaan om alleen te zijn. Maar in plaats van te leren van ons leven te houden en alleen betekenis te vinden, stellen we onmogelijke normen voor vervulling aan onze geliefden. We krijgen een beetje zekerheid en veel plezier. Maar als de chemicaliën afslijten, blijven we achter met de waarheid: we weten niets van onze geliefden.
En als we elkaar leren kennen, haten we wat we vinden. Toen gingen we uit elkaar. Maar elke splitsing scheurt een draad in het weefsel van onze samenleving, omdat familie onze basis is.
We kunnen onszelf in onstuimige politieke gesprekken storten en doen alsof onze rode (of blauwe) woede een betere wereld gaat bouwen. Maar die politieke oplossingen pakken niet de oorzaak van onze pijn aan. We hoeven alleen eerst vast te stellen hoe we liefhebben.
Grondslagen van liefde
Fundamenten zijn, nou ja, fundamenteel voor succes. Dus we plaveien ze voor onze huizen, we oefenen weegschalen voordat we een moeilijk muziekstuk leren, en we leren de grondbeginselen van wiskunde voordat we verder gaan met algebra en calculus. We weten dat we ook een sterke basis nodig hebben voor succesvolle relaties. Maar wie neemt er eigenlijk de tijd om er een te bouwen?
Verantwoord liefhebben is moeilijk. Het lijkt verouderd of religieus onzinnig volgens de huidige normen (iemand van binnen en van buiten leren kennen voordat je hem naar bed brengt?), Maar als je geen sterke basis hebt, heb je een kaartenhuis. Net als al mijn eerdere relaties.
Vanaf mijn twaalfde heb ik mezelf getraind om vrouwen te objectiveren door porno te kijken. En tot ik begin twintig was, maakte ik me meer zorgen over mijn volgende seksuele fix dan over mijn carrière. Ik kwam in contact met vriendinnen, niet omdat ik met heel mijn hart van ze wilde houden, maar omdat ze mijn sleutel waren tot veiligheid en tevredenheid – die ik een tijdje kreeg. Maar het netto resultaat was een steeds eenzamere, onvervulde en depressieve versie van mij.
Tegen het einde van mijn laatste relatie overwoog ik serieus mijn eigen leven te nemen. Wat heb ik verkeerd gedaan? Nadat ik reflecterende gewoonten zoals journaling en meditatie had opgepikt, kwam ik erachter.
Ik was niet alleen vervuld. Ik verveelde me alleen. En ik was alleen niet succesvol. Maar in mijn gedachten waren relaties magische dingen die alle slechte dingen zouden wegspoelen en me gelukkig zouden maken – een beetje als een medicijn. In werkelijkheid, voor elk verlangen dat ik alleen miste, zoals vreugde of zekerheid, wurgde ik mijn relaties met voorwaarden.
Ik zou van een meisje ‘houden’ totdat ik niet langer blij met haar was, of totdat ze me verveelde. Toen, voor elke voorwaarde waaraan ze niet voldeed – niemand kan 100% van de tijd perfect zijn – trok ik beetje bij beetje mijn liefde van haar terug. De opnames gebeurden ook aan haar kant.
Tegen het einde van mijn relaties, of het nu om een periode van zes maanden of om een verbintenis van twee jaar ging, was het einde voorspelbaar onbeleefd. We hebben elkaar misbruikt met onze taal. We hebben elkaar bedrogen en elkaars vertrouwen geschonden. We gaven elkaar de schuld van wat de ander niet had gedaan. Klinkt bijna als onze relaties met andere landen …
Maar de echte mislukking was om elkaar als romantische partners te kiezen. Het was in het nastreven van liefde zonder eerst elkaars waarden en karaktereigenschappen te leren kennen – voordat we een fundament bouwden. We gokten op het vertrouwen in elkaar. En, zoals de meeste mensen, verloren we. Grote tijd.
In plaats van mezelf te castreren of genoegen te nemen met een eindeloze reeks hartzeer – iemand schiet me neer – werkte ik aan de basis van mijn volgende relatie. Ik heb aan mij gewerkt.
Ik heb geleerd om in mijn onzekerheid te leunen
In plaats van naar een ander meisje te rennen toen ik eenzaam werd, leunde ik in mijn onzekerheid en leerde ik meer over mij. Ik ontwikkelde een gebedsleven en een relatie met God. En ik hield vast aan mijn nieuwe gewoonten van journaling en meditatie.
Door mindfulness heb ik mijn seksuele verlangen gekanaliseerd in mijn doelen en zelfverbetering. Ik voelde natuurlijk de drang om prachtige vrouwen te lonken, en op 27-jarige leeftijd raakt hun schoonheid me meer dan ooit. Maar ik heb mezelf getraind om in een positieve richting te bewegen, om gezonde emoties te uiten over de schoonheid van een vrouw – zoals dankbaarheid, inspiratie en ontzag – in plaats van me voor te stellen hoe ze me zou kunnen behagen.
Daarna ging ik nog een stap verder.
Ik heb mezelf gedisciplineerd om aan de toekomstige echtgenoot van een vrouw te denken. Zou hij me respecteren voor de manier waarop ik aan haar dacht? En dan zou ik aan mijn toekomstige vrouw denken. Als ik niet kon verwachten dat ik andere vrouwen met waardigheid en respect zou zien, hoe zou ik dat dan van andere mannen kunnen verwachten als ze naar de mijne kijken?
In mijn nieuwe manier van denken verliet ik mijn egoïstische manieren en werd ik een man – en een buurman en een minnaar. Een jaar in de gewoonte werd ik voor het eerst in mijn leven onafhankelijk. Ik ontdekte mijn schrijfcarrière en vond er succes in. En ik werd een rolmodel voor andere mensen.
Mijn dramatische levensverandering vond plaats omdat ik erachter kwam hoe ik mijn seksuele verlangen op een opbeurende manier kon benutten. En door te leren hoe ik van civilly moest houden, werd ik een functionerend onderdeel van de beschaving. * Maar mensen bellen me nog steeds omdat ik niet heb gestemd …
Hoe je civilly kunt liefhebben
De manier waarop we over elkaar denken, bepaalt hoe we handelen: beleefd of onbeschaafd. Dus je moet jezelf trainen om respectvolle en positieve gedachten te denken – vooral als het gaat om mooie mannen en vrouwen.
Hoeveel we ook hopen, de magische liefdeschemicaliën kunnen de realiteit niet uitwissen: we houden van elkaar met respect, of we doen het niet. En als we dat niet doen, zullen onze relaties verslechteren en zullen onze families slechter worden. En terwijl onze verbroken relaties de sociale gradiënt steeds verder afnemen, gaan onze gemeenschappen achteruit en gaan onze steden achteruit. En als de cyclus van onbeschaafde romantiek voortduurt, zullen staten en naties ook achteruitgaan. Het is basislogica.
Je kunt dus praten over wat deze idioten op kantoor doen om je belangrijk te voelen en je bezig te houden … of je kunt iets doen dat echt een verschil maakt. Je kunt leren liefhebben als een mens-fucking-wezen. Excuseer mijn grove taal.
Leer lief te hebben voor de lange termijn. Bouw vertrouwen in jezelf. Stop met porno en losse seks. Word zo blij en geïnspireerd door je eigen leven dat je je niet kunt voorstellen dat iemand anders verantwoordelijk is voor je geluk. Breng je seksuele verlangen in je hoogste zelf. Gebruik die drang om jezelf te herinneren aan de dingen die je nog niet hebt gedaan om de persoon te worden die je wilt zijn. Leid die energie naar een toekomst die je zou bewonderen, en een persoon waarop je trots zou zijn.
En als je de manier waarop je leeft en denkt verandert, verander je de manier waarop je liefhebt. U zult genieten van burgerlijk.
Door jouw voorbeeld zul je anderen inspireren om het moeilijkere pad te bewandelen en zelf civiel lief te hebben. En als genoeg mensen dat doen … hoef ik nooit meer een politieke expert te horen zolang ik zal leven. En ik zal je bedanken.
Mooi artikel en zo waar
