Kinderen van tegenwoordig en diagnoses
Als ouder zijnde moet je altijd in contact blijven met je kind.
Ik kan gelukkig niet begrijpen waarom er zoveel kinderen zijn die inclu labeltjes, allerlei problemen zouden hebben.
Wie plakt er al die labels op deze kinderen?!
Beseft men wel wat een label doet met kinderen?
De ouders en ook het kind zelf kan plots het idee hebben dat het gered zal gaan worden, of dat er eindelijk aandacht is voor een probleem dat niet opgelost kon worden.
Opluchting alom…en dan?
Uiteindelijk zal men het kind kneiter ouwehoeren, pilletjes toestoppen en dan maar flink door de mallemolen halen van de zogeheten psychiatrie, welke kind wordt daar beter van!?
Geen!
Als ouder heb je een enorme verantwoording naar je kinderen dat houdt in ten eerste een flinke communicatie, nu zie ik die nauwelijks bij veel ouders.
Ouders loeren tv of mobiel, even kort gezegd, werken, en halen wat kant en klare rommel….dat was hem!?
Sorry waarom zet jij kinderen op de wereld eigenlijk…leer eerst eens zorgen voor jezelf?!
En elk mens heeft wel eens een dag waarop men denkt. Nou is dit nu alles, of ik wou dat er niet was…tjah ff dan!
Ik vermoed dat diegenen inclu pillen die dramatisch denken over hun eigen doodvonnis, ergens teveel rommel binnenkrijgen.
Kapot geouwehoert zijn door deze of gene zielenknijper. Ja wat jij wilt… je kunt je in dat proces gooien als je dat wilt.
Hoe men ooit mega pissed was door een opmerking dat hyperventilatie kon komen door verkeerde voeding…kom ff… nee liever die pillen slikken!
Kom nou…ze hadden toch een stempeltje nou die mensen vonden dat heerlijk!
Die aandacht en eindelijk dat stempel er was niets mis met hen..nou als je zo wilt leven prima?
Ga gerust je gang hoor.
Aan jou wordt wel verdiend nml!
Niets mis mee…alleen maar goed voor de economie, doe je toch nog wat goeds immers.
Maar het slappe aftreksel van een psyche die niets aan kan of wil..tjah ook daar kan men zeggen, kom op… Get that life en doe je ding.
Je moet een kind ook leren omgaan met die maatschappij die hard is…. is die hard?
Niemand is te vertrouwen, lijkt me een goed begin als zelfbescherming.
Naïef zijn is uit den boze.
Niemand doet het voor jou, je moet het zelf doen.
Klagen mag, maar je moet ook weer opstaan!
Dit bv uit het artikel te lezen via die link:
”Emma lijdt aan een borderline persoonlijkheidsstoornis, en is gediagnostiseerd met autisme en ADHD. Het is, volgens haar moeder, ‘druk in haar hoofd’.”
Oké dat kind heeft mega veel zg aandoeningen… de vraag is is zij zo druk in haar hoofd dankzij al dat nieuws de hele dag door?
Dat ellendige klotennieuws…?
Leuk is het niet, gezond ook niet nml.
Druk omdat de zielenknijper allerlei nonsens opdringt aan het kind?
Heb je de vragenlijst wel eens gezien op scholen die kinderen krijgen?
Kinderen hebben er nog nooit over gehoord maar dan wel…ehm wat is dat in jezelf snijden papa? *Slik* hoe kom je daarop, nou dat was een vraag tijdens een onderzoek op school van de GGD!
Dus druk in haar hoofd, krijgt ze kleur en smaakstoffen?
Je zou er maar allergisch voor zijn… dus…onderzoek dat soort dingen eerst eens.
Kind denkt nu al dat het niks voorstelt want zoveel problematiek…
Een kind kan daardoor ook de aandacht krijgen van de ouders bv.
Heel gevaarlijk is een kind alleen aandacht geven als het bv ziek is…en daarna niet meer want het is toch gezond!?
Juist daar ligt een valkuil je leert zo een ander om zich ziek te gedragen, niet dat dit bewust gaat!?
Nee dit gaat onbewust een leven leiden dat aandacht alleen te krijgen valt bij ziek zijn, psychisch problemen hebben bv.
Een kind is eigenlijk niet een kind omdat het kind is, het is een menselijk wezentje.
Nu zijn er ouders die vinden dat zij de baas zijn en macht moeten tonen…nu kun je ook een normale vriendelijke ouder zijn tijdens normale gesprekken voeren met elkaar.
Uitleg over alles is belangrijk, want een kind snapt nog niet alles maar wel meer dan jij denkt vaak.
Je kunt bv je hond een flinke mep verkopen aan zijn kop, maar die hond snapt niet waarom…
Bij een kind is dat net zo natuurlijk, als je een kind mept, al is het met een sneer, omdat jij je dag niet hebt bv, dan beschadig je daar een kind mee.
Dus in feite mep jij je kind en het kind begrijpt de reden niet.
Dus leg eerst uit waarom je die symbolische mep gaat geven…
Ik vind je gedrag nu niet zo prettig, ik hoop dat je daarover na wilt denken?
Wat doe ik dan fout?
Je doet niets fout, maar het is geen prettig gedrag!
Je zei bv dat…je deed bv, je was,…etc.
Je zou het zus of zo kunnen doen, geef voorbeelden.
Ik ging bv al heel vroeg met mijn kind wandelen bij parkeerplaatsen juist omdat deze zo gevaarlijk zijn.
In de buggy en uitleggen, hier moet je wachten, kijk daar komt een auto aan, dat is gevaarlijk, als die je onder rijdt moet je naar het ziekenhuis en dat is heel verdrietig voor mama en ook voor jouzelf. Dat doet auwie.
Nou mijn kind was altijd voorzichtig bij parkeerplaatsen hahaha…
Tjah…praten dus, hoe klein ze ook zijn, baby’s idem.
En een kind heeft inderdaad allerlei dna in zich erfenis van familie voorheen….dus ook daar, mits je er weet van hebt, kun je inspelen.
Door het te zien en te onderzoeken.
Voor de rest, als laatste moet je je kind pas overleveren aan artsen die pilletjes gaan geven en diagnoses gaan stellen…
Weet je vroeger op school hadden we ook drukke Freddy en Henkie, ze waren gelukkig en kregen vaker strafwerk…ze hebben er zeker van geleerd.
Niets mis mee, ze zouden nu een diagnose adhd hebben gekregen!
100%!
We hadden ook slome Jennie nu dat kind zou nu autisme hebben vermoedelijk, maar zij was zo!
Wat maakt het uit of het een naam krijgt of niet, het is het karakter van dat kind…die mens!
So be it, hou op met die labels want die doen geen goed aan de mens, de uniciteit achter het individu!
