Relaties, families en vrienden

Een interessant en goed artikel!
LINK

Leek het vroeger nu echt beter of dacht ik dat het toen beter was?
Ik heb echt geen idee, voor mijn gevoel was er ooit een goed contact onderling.
Maar na overlijdens in de familie is er niets nog over.
Ik heb heel wat meegemaakt, maar steun etc?
Nee… nihil… erg jammer.
Ik zou dat zelf zo niet kunnen. Daarnaast was er altijd wel sprake van roddels in de familie.
Die hebben ze nog steeds onderling, het fijne weten ze niet van maar oordelen is men best goed in.
Vooral met die vinger wijzen.
En dan nog het liefst ontkennen ook… 🙂
Ja sorry, soms raak je zo teleurgesteld in mensen dan houdt het een keer op.

Als je dat aangeeft is men zwaar beledigt, het liefst geloven ze ook nog in wat ze zelf bedacht hebben.
Ik heb laatst iets zo onbeschofts meegemaakt, werkelijk walgelijk en ook gestoord van diegene.
Ook nooit geweten dat diegene zo was trouwens.
Maar dan nog wel een kerstkaartje sturen?
Nee die is niet helemaal 100%,..daar pas ik ook voor zulke mensen.
Het is jammer, dat onbegrip, het egoisme waar je tegen op moet boksen.
Zo zinloos, en nooit iemand die werkelijk interesse toonde.
Het gaat immers vaak enkel om het ego van mensen, en dat is vaak fragiel.

Het beter weten zit er ook bij, het bemoeien.
Allemaal dingen die niet horen bij mijn levensstijl.
Ik vind het best verdrietig dat het zo gaat, maar ik kan hen niet veranderen en hun niet dat inzicht geven.
Dat moet komen vanuit hen zelf.
Ik hoef geen gesprek te voeren met mensen die niet het beste met je voor hebben, en dat gevoel krijg je wel bij hen.
Vreemd genoeg was er altijd wel wat te zaniken.
Maakte niet uit over wie of waarom, het ging puur om enige sensatie oid…
Men zegt wel eens, je krijgt het kruis na, nu zo gaat dat dus.
In je gezicht zich redelijk voordoen en als je weg was blablabla?
Waar je zin in hebt.
Neem een leukere hobby.

Je hoeft je toch niet telkens te verdedigen?
Als je kind slim is, werd er al geroddeld, wilde men zelfs bewijzen zien!
Rot op zeg, verdiep  je in mensen voor je iets idioots bedacht hebt.
Het waren altijd sneaky dingen, onderling bv als één kind beter kon leren, nu dan kon je wat verwachten, want hun kinderen konden het iets minder, nou én?

Als je kinderen maar gelukkig zijn daar gaat het toch om. Dat je de kinderen leert om leuk en vriendelijk met elkaar om te gaan.
Maar niets.
Ze hebben zo een familie gevoel om zeep geholpen en om welke redenen?
En zo gaat het in vele families tegenwoordig.

Een neefje van mij kon goed leren en kreeg zijn kansen! Geweldig vond ik dat.
Ik was en ben nog trots op wat hij bereikt heeft. Wat zei men dan:
Oh die is zo verwend…Nou met verwennen is niets mis! Heb er wel een voorbeeld aan genomen met goed gevolg! 😉

Je ziet dan wel het resultaat, niets mis mee nml.
Ik heb ooit in zijn oude schooltas die bij onze oma nog op zolder stond en die hij zou gebruiken voor zijn luxe opleiding een briefje gedaan, en geschreven dat ik mega trots op hem was.
Complimenten geven is niet verkeerd hé?
Wist hij me later nog te vertellen dat is toch leuk?
Waarom zou je iemand zo’n superse kans misgunnen?
Waanzin gewoon!

Wat ook zo stom was, al die oordelen als iemand geen baan had, tjonge zeg! Dat hun eigen moeders niet werkten tijdens hun moederschap, was geen issue…dat mocht.
Want ze was getrouwd/ geweest…maar wat was dan het verschil?
Diegene had wel een partner (met of zonder baan) en die ander niet, dus?
Mocht men oordelen blijkbaar.

Wat triest joh?
Het heeft mij al met al wel sterker gemaakt dat wel. Maar ik vind het niet normaal.
Maar dat zal toch dat Italiaanse bloed zijn in mij, ik ben niet weg van die kilte cultuur in dit land.

Tegenwoordig is het vreemd in de maatschappij, dat zoveel mensen elkaar niet eens meer groeten.
Dat ze gewoonweg chaggie zijn en bot tegen iedereen omdat ze hun dag niet hebben, dus moeten anderen er onder lijden?
Zelfbeheersing aanleren hé?

Ken mensen die in een ziekenhuis lagen en op facebook oh en ah… etc maar niemand die even op bezoek kon komen.
Dat is ook triest…

Op scholen waar leerlingen gewoonweg niets zeggen… als doofstomme zombies in dat bankje zitten en bij een vraag van een medestudent nog niets zeggen.

Dat is raar en niet normaal, wat mankeert die mensen dan?
Is internet hetgeen dat hen zo maakt…?
Op die school zitten er gelukkig ook enkelen die wel praten en normaal doen en ook kunnen lachen gelukkig.
Gewoonweg normaal mens zijn!
Maar het is eng om te zien dat er ook anderen zijn. Ziellozen oid.
De niet zelfbewusten en daar zijn er best veel van in deze maatschappij, mensen die zich alles laten voorkauwen, die zelf niet nadenken.
Zich laten beïnvloeden…
Deze had je vroeger ook, die gingen dan naar een kerk.
Dan mocht de dominee hen vertellen, hoe ze moesten leven, handig immers!
Hoefde je het zelf niet te doen.
De regering wil een driemaandelijks contactvoorstel doen voor buren!
Omdat er zoveel dood in huis liggen, eenzaam en verlaten…nu is het lichaam dan al verlaten..sneu hoor.
Maar dat een regering dit moet gaan voorkauwen wat is er mis verdomme met de mensheid?

En vaak heb je een idee van mensen en families?
Nou geloof me let maar eens goed op in je straat hoeveel mensen er daadwerkelijk een frivool vriendenleven hebben…
Bij bijna niemand komt er nog bezoek!

Het lijkt zo mooi allemaal immers, zie de tv!
Vooral tijdens feestdagen, moet men ermee geconfronteerd worden de scrooge films, de gezellige familie after…

Zoals vroeger wordt het niet meer vermoed ik… mensen die gewoonweg echt in elkaar geinteresseerd waren, elkaar liefhadden.
Omdat het familie was.
Vrienden die contact hadden om jouzelf niet om henzelf…
mensen die weten wat echte vriendschap inhoudt… dat is er bijna niet meer algemeen globaal gezien.
Dat zijn er nog maar weinig.
Gezien dat artikel heeft het te maken met een soort karma.
Dat kan… hopen dan dat dit eens opgelost wordt en mensen weer samen met elkaar door een deur kunnen omdat ze weer weten wat
liefde en vriendschap is en familiebloedbanden!
Ben er zelf inmiddels rigoureus in geworden, zo ben ik niet echt…maar ga echt niet meer allerlei nonsens accepteren van mensen die de moeite niet nemen,
interesse te tonen en enkel met zichzelf bezig zijn.
Ik help nu iemand met verhuizen bv, belangeloos, gewoon omdat ik vind dat dit moet, als ik iets vraag helpt diegene mij ook dus?
Kleine moeite toch om ook te helpen…
En ondanks alle ellende ooit tussen ons, en die zal er ook nog plenty komen vermoed ik… 🙂
Maar dat doe je dan wel.. dan denk je daar gewoon niet aan… nu is het moment van hulpvraag en niet over maanden oid…wanneer het bv even beter uitkomt bwvs.
Ik ga dit verder niet toelichten maar tis wel wonderlijk, zoveel geduld te hebben met sommige mensen.
Karma?
Ego?
Zinloos allemaal.. doe wat goed is en goed voelt…