Cholesterol testen
CHOLESTEROLTESTEN
Tegenwoordig is een cholesteroltest de meest gevraagde diagnostische test van allemaal. Bij een algemene controle zal een arts u er routinematig een aanbieden om te bepalen of u risico loopt op hartziekten. De test meet de hoeveelheid cholesterol en triglyceriden in het serum (het niet-cellulaire deel) van uw bloed.
Een totale cholesteroltest, die tegenwoordig nog maar zelden wordt gebruikt, onderzoekt alle bloedvetten, waaronder het totale cholesterolgehalte, de LDL (low-density lipoproteins, of ‘slechte’ cholesterol), HDL (high-density lipoproteins, of ‘goede’ cholesterol), VLDL (very low-density lipoproteins), chylomicronen (vetten die direct na een maaltijd aanwezig zijn, maar normaal gesproken binnen twee uur verdwijnen) en triglyceriden (verbindingen in het lichaam die vetzuren door uw bloed verplaatsen). De typische cholesteroltest onderzoekt echter alleen het LDL-cholesterol.
De test vereist een relatief eenvoudige bloedtest. U wordt gevraagd om 9-12 uur te vasten voordat de test wordt afgenomen. Er wordt een tourniquet om uw arm aangebracht, zodat de onderste aderen zich met bloed zullen verzamelen, en het bloed wordt afgenomen uit een ader aan de binnenkant van de elleboog of de achterkant van de hand.
Alle vettesten (lipiden, zoals ze in medische termen worden genoemd) worden gemeten in milligram per deciliter bloed (mg/dL). Medicijnen beoordelen een totaal cholesterolgehalte van minder dan 200 mg/dL als acceptabel. De huidige medische wijsheid is dat hoe hoger het cholesterolgehalte, hoe groter het risico op hartziekten of atherosclerose (verstopte slagaders), en dat als uw waarden boven de 240 mg/dL liggen, u uw risico op hartziekten bijna verdubbelt, vergeleken met iemand in het normale bereik.
De (grotendeels ongefundeerde) mening is dat hoge LDL-cholesterolwaarden de beste voorspeller zijn van het risico op hartziekten; als u geen andere risicofactoren hebt, zou uw LDL-waarde lager moeten zijn dan 160 mg/dL. Mensen met diabetes, hart- of vaatziekten, andere risicofactoren of een familiegeschiedenis van hartziekten zouden moeten proberen hun cholesterolwaarden nog lager te houden, zeggen artsen.
Geneeskunde houdt van statistieken, en nergens is dat duidelijker dan bij deze test, waarbij een hoog LDL wordt verondersteld te worden tegengegaan door een hoog HDL, en vice versa. HDL-cholesterolwaarden van 60 mg/dL zouden andere risicofactoren tegengaan; HDL-waarden onder de 40 mg/dL worden zelf een risicofactor.
Zelfs als u een laag LDL- en hoog HDL-cholesterol hebt, kunnen hoge triglyceridenwaarden u in gevaar brengen. Een normaal triglyceridengehalte moet bijvoorbeeld lager zijn dan 150 mg/dL. Een groot aantal aandoeningen kan leiden tot een onnauwkeurige test: leverziekte, een traag of overactieve schildklier, nierproblemen, leverziekte, malabsorptie van uw voedsel (bijvoorbeeld door een lekkende darm), pernicieuze anemie, infectie en diabetes die niet onder controle is. Zwangere vrouwen en vrouwen bij wie de eierstokken zijn verwijderd, zullen ook een hoge uitslag op de test krijgen. Een scala aan voorgeschreven medicijnen, zoals bètablokkers, thiazidediuretica, steroïden, fenytoïne, sulfonamiden, de pil en zelfs vitamine D, kunnen uw test ook verstoren.
Het andere probleem is de inherente onnauwkeurigheid van de laboratoriumtest zelf. Volgens een onderzoek heeft ongeveer 70 procent van de geanalyseerde monsters bewijs van bias in de berekening van de resultaten 21 ; ander onderzoek toont aan dat de producten zelf die worden gebruikt om bloedcholesterol te meten, grote nadelen hebben. 22 In een Canadees onderzoek naar totale cholesteroltesten werd bijna een kwart verkeerd geclassificeerd (bijvoorbeeld als hoog risico), registreerde bijna een vijfde een vals-positieve uitslag (een hoog cholesterolgehalte terwijl dat niet zo was) en van degenen in de categorie ‘hoog risico’ had de helft een vals-positieve uitslag. 23
Een paar mensen in de geneeskunde worden zich ervan bewust dat LDL-niveaus op zichzelf geen nauwkeurige voorspeller zijn van hartziekten. Een groot Brits gezondheidsonderzoek voor Engeland ontdekte dat het voorspellen van hartziekten veel nauwkeuriger was als ook de HDL-niveaus werden meegenomen.
Uit:
Wat artsen je niet vertellen
Lynne McTaggart
