De ware oorzaak van diabetes
De ware oorzaak van diabetes
Denk aan diabetes type 2, en je zult waarschijnlijk de gebruikelijke reeks gebeurtenissen kunnen uitrollen die tot de diagnose leiden: een slechte levensstijl en voeding veroorzaken gewichtstoename en zwaarlijvigheid, en zwaarlijvigheid veroorzaakt insulineresistentie – waar het lichaam niet in kan breken. De suikers in koolhydraten omlaag, waardoor het suikergehalte (glucose) in het bloed begint te stijgen. Als dit niet wordt behandeld, zal dit uiteindelijk leiden tot een drastisch verhoogd risico op hartaandoeningen of beroertes.
Ook de behandeling van diabetes is bekend: een verandering van dieet naar suikerarme koolhydraten en medicijnen zoals metformine. De kosten voor de behandeling van diabetes bedroegen in 2012 alleen al voor Amerikaanse patiënten 245 miljard dollar, en die rekening zal alleen maar stijgen.
Tegenwoordig lijden ongeveer 400 miljoen mensen over de hele wereld aan diabetes type 2, maar naar schatting zal dat aantal in 2030 oplopen tot 500 miljoen, waardoor het de snelst groeiende ziekte ter wereld is. (Raar toch, mensen eten steeds minder suikers e.d. en eten gezonder toch?)
Maar er zit bij dit alles een trucje: ook al kennen we de volgorde van de gebeurtenissen, waar is het bewijs dat het een het ander veroorzaakt?
Ook al stelt de gezaghebbende Wereldgezondheidsorganisatie dat obesitas een trigger is voor diabetes, wat is bijvoorbeeld het mechanisme dat insulineresistentie veroorzaakt?
Artsen kunnen wijzen op een aantal onderzoeken waaruit blijkt dat wanneer hoge glucosespiegels worden verlaagd met medicijnen, het aantal hartaanvallen en beroertes ook afneemt, wat op een verband wijst.
Maar net zoals uit veel onderzoeken – en enkele zeer grote – is gebleken dat diabetici bij wie de glucosespiegels tot ver onder de gevarengrens zijn verlaagd, nog steeds schade aan hun zenuwen en nieren oplopen, een ander veel voorkomend gevolg van gevorderde diabetes.
Paradoxaal genoeg hebben zij, althans volgens de huidige theorie over hoe diabetes werkt, evenveel of zelfs meer kans op hart- en vaatziekten dan diabetici bij wie de bloedsuikerspiegel niet zo strak onder controle is.
Dat komt omdat er een ontbrekende schakel is in het diabetesverhaal: een klein molecuul genaamd methylglyoxal (MG). De primaire functie van MG is het glucosemetabolisme, maar het helpt ook bij de vorming van andere moleculen die eiwitten, vetten en DNA modificeren.
Wanneer de MG-niveaus te hoog worden, kan dit ervoor zorgen dat andere moleculen niet meer werken, en dit kan een reeks problemen veroorzaken, zoals atherosclerose of verharding van de slagaders, wat een voorbode kan zijn van beroertes en hartaanvallen.
Jarenlang merkten artsen op dat diabetici zeer verhoogde MG-waarden in hun bloed hadden, maar ze gingen ervan uit dat MG een hulpje was, een bijproduct van het diabetesziekteproces.
Maar een baanbrekend onderzoek heeft ontdekt dat juist dit molecuul – en niet obesitas op zich – de insulineresistentie veroorzaakt. (Misschien worden mensen wel dikker juist omdat ze een storing hebben in de suikeropname in het lichaam en misschien is dit bijna wel een normaal iets als mensen ouder worden?)
Verlaag de niveaus van MG en u zult de symptomen van diabetes beginnen om te keren – en dit kan allemaal worden bereikt met een goedkoop voedingssupplement genaamd carnosine.
Oorzaak en gevolg ophelderen
Het idee dat MG de echte oorzaak van diabetes zou kunnen zijn, zweeft al jaren rond in onderzoekslaboratoria, maar het duurt tot dit jaar voordat onderzoekers dit kunnen bewijzen, tenminste in experimenten met ratten en vliegen.
1
Peter Nawroth en Aurelio Teleman van de Universiteit van Heidelberg in Duitsland voedden MG aan gezonde ratten, die al snel de gebruikelijke symptomen van diabetes begonnen te ontwikkelen, zoals insulineresistentie.
Om de biologische mechanismen te begrijpen, testten ze de MG-niveaus in fruitvliegjes, wat op het eerste gezicht een vreemde keuze was. Maar Teleman wijst erop dat ze voldoende overeenkomsten hebben in het energiemetabolisme dat “de resultaten niettemin betekenisvol zijn en meestal kunnen worden vertaald naar zoogdieren en mensen.”
Met behulp van genetische manipulatie werden de enzymen die de MG-niveaus controleren uitgeschakeld, en de vliegen werden insulineresistent, vervolgens zwaarlijvig (Dus inderdaad daarna werden ze dikker!), en uiteindelijk steeg hun glucoseniveau. “Dit is een duidelijk bewijs dat MG niet het gevolg is, maar eerder de oorzaak van diabetes type 2”, aldus Teleman.
Het keert ook de standaardopvatting om dat zwaarlijvigheid een trigger is voor insulineresistentie, waarbij cellen niet kunnen reageren op insuline, het hormoon dat de suikers in koolhydraten afbreekt, wat er op zijn beurt voor zorgt dat de glucosespiegels in het bloed stijgen.
Maar nu begrijpen onderzoekers nog steeds niet waarom de MG-niveaus plotseling kunnen stijgen, en dat is de volgende fase van het onderzoek dat in Duitsland plaatsvindt.
Het kan te wijten zijn aan een slecht dieet, en vooral aan bewerkte voedingsmiddelen en de toegevoegde suikers, maar totdat ze meer weten, blijven de onderzoekers vasthouden aan de mening van onderzoekers van de Universiteit van Lund in Zweden, die het diabetesproces omschrijven als “een botsing tussen de genen en de omgeving.”
(O.a. ook door antibiotica kan men diabetes 2 krijgen, dit is in Amerika al wel bekend inmiddels)
2
Schade voorkomen voordat deze begint
Er is één conclusie uit het nieuwe onderzoek: het voedingssupplement carnosine, een antioxidant, kan de symptomen van diabetes type 2 omkeren door de niveaus van MG te verlagen. Carnosine komt van nature voor in onze hersenen en spieren, maar alleen in zeer lage hoeveelheden.
Carnosine beschermt ook andere cellen tegen MG-schade, zoals onderzoekers van King’s College London twintig jaar geleden opmerkten. Zelfs toen werd het aangekondigd als “een mogelijke niet-toxische modulator van diabetescomplicaties.”
3
Vorig jaar rapporteerden onderzoekers van de Universiteit van Istanbul de toxische effecten van MG bij ratten en hoe deze konden worden teruggedraaid door ze carnosine te geven.
4
Andere onderzoekers hebben opgemerkt dat carnosine ‘supergeladen’ wordt met een hoog zinkgehalte, en deze twee zijn vooral gunstig wanneer ze zich op de hersenen richten om leeftijdsgerelateerd geheugenverlies te verbeteren en in het algemeen veroudering in het lichaam tegen te gaan.
5
Carnosine keert niet alleen de symptomen van diabetes om, het werkt ook preventief. In een onderzoek onder dertig mensen met overgewicht of obesitas die ook prediabetisch waren, slikte de helft twaalf weken lang elke dag 2 gram carnosine, en de rest een placebo.
Aan het einde van het onderzoek, uitgevoerd door onderzoekers van het Monash Centre for Health in Melbourne, Australië, hadden degenen die het supplement kregen minder tekenen van insulineresistentie en waren hun glucose- en insulinescores lager.
6
De hoofdonderzoeker van Monash, Barbora de Courten, plant een veel groter onderzoek om vast te stellen of carnosine de risicofactoren voor diabetes en hartziekten kan verminderen en de glykemische controle kan verbeteren bij mensen met diabetes en prediabetes.
Het opvullen van de gaten
Jarenlang zijn er steeds meer aanwijzingen dat we niet het volledige beeld van diabetes hadden, maar het onderzoek werd genegeerd. Eén recensie, door onderzoekers van de Universiteit van Kentucky, wijst erop dat uit drie grote onderzoeken naar diabetes – de ACCORD-, ADVANCE- en VADT-onderzoeken – bleek dat het strak controleren van de glucosespiegels geen positieve invloed had op de gezondheid van het hart en zelfs een negatief effect zou kunnen hebben op de gezondheid van het hart.
Nadelige gevolgen
7
Onderzoekers van de Kliniek voor Hypertensie en Nefrologie in Hannover, Duitsland, zijn het daarmee eens. In een overzicht van dezelfde drie onderzoeken, plus de UKPDS-proef, ontdekten de onderzoekers dat sterfgevallen door hart- en vaatziekten feitelijk vaker voorkwamen in de groep waarvan de glucosespiegels onder controle werden gehouden. (? Moeten bloedsuikers dan soms ook pieken en is dit normaler voor het lichaam?)
8
Onderzoekers van de Universiteit van Toronto zijn zelfs zo ver gegaan dat ze concludeerden dat een van de belangrijkste doelen van de diabetesbehandeling – het onder controle houden van de glucosespiegels – ‘controversieel’ is. Een reëel gevaar van een strakke glucoseregulatie is hypoglykemie, waarbij de bloedsuikerspiegel gevaarlijk laag wordt.
9
Type 2-diabetes is misschien wel de prijs die we betalen voor de moderne westerse levensstijl en bewerkte voedingsmiddelen, en het is een oorlog die de geneeskunde niet kan winnen.
Glucosecontrole, de standaardaanpak, heeft slechts een beperkt effect, en meestal alleen in de eerste paar maanden, terwijl medicijnen als metformine ook een reeks onaangename bijwerkingen met zich meebrengen, zoals maagproblemen.
De resultaten van grote onderzoeken tonen aan dat het verlagen van de glucosespiegels op zichzelf niet de oplossing is voor het stoppen van hartziekten – wat nogmaals aantoont dat we niet het volledige beeld hebben. En zonder dat volledige beeld kunnen we het probleem niet effectief behandelen. Voor diabetes zou MG het ontbrekende stukje van de puzzel kunnen zijn.
Wat is suikerziekte?
Diabetes komt in twee vormen voor: type 1 en type 2.
Bij type 1 is de alvleesklier niet in staat insuline te produceren, het hormoon dat koolhydraten afbreekt om de suiker, glucose, te maken die energie aan de cellen levert. Type 1-diabetespatiënten moeten regelmatig insuline-injecties krijgen om de glucosespiegels te reguleren.
Type 2 is meestal een geleidelijker proces, waarbij de alvleesklier na verloop van tijd niet genoeg insuline afgeeft of de cellen insulineresistent worden. Als glucose de cellen niet kan binnendringen, hoopt het zich op in het bloed, wat, tenzij behandeld of gecontroleerd, kan leiden tot hartaandoeningen, beroertes, nierfalen en zelfs blindheid.
De gebruikelijke verdachten
Vóór de ontdekking dat methylglyoxal (MG) een cruciale rol speelde bij het ontstaan van diabetes type 2 (zie hoofdverhaal), werden verschillende factoren als waarschijnlijke oorzaak genoemd.
• Obesitas en overgewicht (bij een BMI hoger dan 25)
• Slechte voeding, vooral met suiker gezoete dranken en bewerkte voedingsmiddelen
• Stress
• Gebrek aan lichaamsbeweging
• Genen: Er zijn ongeveer 36 genmutaties geïdentificeerd die het risico op het ontwikkelen van diabetes kunnen verhogen. Toch zijn naar schatting genetische factoren slechts verantwoordelijk voor 10 procent van alle gevallen.
• Geneesmiddelen op recept: Een reeks medicijnen op recept kan een persoon een groter risico
op diabetes opleveren.
Ze omvatten glucocorticoïden, ontstekingsremmende steroïden, thiazidediuretica om de bloeddruk te verlagen, bètablokkers om het hartritme te reguleren, antipsychotica tegen stress en angst, en cholesterolverlagende statines.
Klassieke symptomen van diabetes
Frequent urineren
Dorst
Honger
Wazig zicht
Jeuk
Spelden en naalden in de vingers en tenen
Vermoeidheid
https://www.wddty.com/features/the-true-cause-of-diabetes/
