Colloïdaal zilver
Natuurlijk
Natuurlijk is een rekbaar begrip. Colloïdaal zilver klinkt heel sprookjesachtig, maar het is een gewoon chemisch proces dat leidt tot dit ‘wonder'(zucht)middel. Twee zilveren elektrodes worden in gezuiverd water gezet en aangesloten op een laag voltage stroom. Vraag me niet hoe of wat precies, maar hierbij komen hele kleine zilverdeeltjes in het water terecht. Deze extreem kleine deeltjes blijven in het water ‘zweven’ en vormen een colloid (een ‘oplossing’ die geen echte oplossing is, maar zo genoemd wordt omdat de deeltjes microscopisch klein zijn – hoe verzin je het).
Hoe natuurlijk dat is, valt dus te betwisten. Colloïdaal zilver komt in de natuur niet voor. Penicilline is net zo natuurlijk (da’s namelijk in essentie gewoon een schimmel), en dat word gedemoniseerd waar je bijstaat – meestal door dezelfde groep mensen die Colloïdaal Zilver naar voren schuiven als zijnde ‘natuurlijk’.
Velen lopen er inderdaad mee weg, maar bij een teveel kan men dus blauw worden.
Altijd leuk als je een smurf wordt en je draagt er een bijpassende blouse bij!
Ja toch…?
Argyria of argyrosis (zilverdepositie in de huid) geeft een diffuse blauwe verkleuring van de huid. De beroemdste man die dit had, the blue man (Paul Karason) nam jarenlang een grote hoeveelheid colloidaal zilver in. Het is ook beschreven bij personen die grote hoeveelheden hoestdrank met colloidaal zilver gebruikten.
Dan het geheim van de ouderen, waarom hadden ze vroeger zilveren theelepeltjes en bestek?
Juist daarom.
Het zorgde voor de gezondheid in die zin het werkt net zoals colloïdaal zilver.
Ook bij hete thee of koffie doe je de theelepel in de warme vloeistof en laat dit elke keer toch wat zilver vrij.
Het is idem weer oude kennis, die wij zijn vergeten.
In de middeleeuwen at men van zilveren bestek om zich via die manier te beschermen tegen infecties.
En zelfs in het oude Rome gebruikten doktoren zilver als desinfectie middel bij de behandeling van brandwonden.
Men weet al lang dat zilver en vooral zilverzouten infecties tegengaan. Zilver is een antibioticum dat gebruikt wordt in operatiemateriaal, het vervangt chloor om water te desinfecteren, werd gebruikt in tandvullingen en in verband voor wonden. Ook de zouten vinden hun toepassingen. Zilvernitraat is nog te krijgen als neus- en oogdruppels. Door de opkomst van de moderne antibiotica na de Tweede Wereldoorlog verslapte de aandacht voor dat – toch wel dure – medicijn. Misschien is het verhaal dat je weerwolven doodt met zilveren kogels hier ook van afkomstig?
Het enige echte nadeel van zilveren bestek is, dat het zwart wordt, vooral in contact met zwavelhoudend voedsel
Argyrie
Zo kwam zilver terecht in de alternatieve geneeskunde. Maar er zijn mensen die overdrijven. Wie te veel zilver gebruikt, riskeert argyria, het verkleuren van de huid tot grijs of blauw, een onomkeerbaar proces. Waar de aandoening vroeger alleen voorkwam bij werkers in de zilverindustrie, is er een beroemd voorbeeld opgestaan in de Amerikaanse politiek.
Ene Stan Jones, die in 2000 en 2004 zonder succes een gooi deed naar de post van gouverneur van Montana, experimenteerde thuis met colloïdaal zilver als alternatief geneesmiddel. Als gevolg daarvan werd hij helemaal grijsblauw en gaat tegenwoordig door het leven als ‘the Smurf’. Als je googelt op argyrie vind je nog andere voorbeelden. Maar een beetje zilver kan dus geen kwaad.
Het enige echte nadeel van zilveren bestek is, dat het zwart wordt; vooral in contact met zwavelhoudend voedsel (spruitjes, eieren, asperges) komen er vlekken op het bestek. Na jaren in de kast wordt zilver ook zwart.
De zwavel verdwijnt onmiddellijk in de lucht door elektrolyse, vergezeld van een geur van rotte eieren
Trucje
Om dat te herstellen, vond ik in een boekje het volgende trucje. Het werd opgetekend in 1988 door Dr. Peter Fowler, professor experimentele fysica van de universiteit van Bristol (UK).
Leg de schoon te maken zilveren voorwerpen op een blad aluminiumfolie in een niet geleidende kom (plastic, pyrex,…). Elk voorwerp moet in contact zijn met de folie. Doe er tafelzout bij en overgiet met kokend water. Het effect is verbluffend. De zwavel verdwijnt onmiddellijk in de lucht door elektrolyse, vergezeld van een geur van rotte eieren. Het zilver kruipt netjes weer op zijn plaats in het voorwerp. De zweem die soms achterblijft gaat eraf in de vaat. En zo schittert ons bestek weer aan tafel. Smakelijk.
