Goed nieuws: zelfs een milde COVID-infectie ontwikkelt antilichaambescherming die een leven lang kan meegaan

Een nieuwe studie heeft uitgewezen dat milde gevallen van COVID-19 degenen die besmet zijn met langdurige antilichaambescherming achterlaten en dat herhaalde ziektes waarschijnlijk ongebruikelijk zijn.

Moeten we mensen testen op antilichamen voordat we ze het vaccin geven (ja dat zouden ze zeker moeten doen!)

Een artikel geschreven door dr. Tamara Bhadari, een senior wetenschapsschrijver van de Washington University School of Medicine in St. Louis, publiceerde onlangs een artikel waarin wordt uitgelegd dat zelfs een milde COVID-19-infectie een langdurige antilichaambescherming induceert die een leven lang meegaat. Ze plaatst een studie die onlangs is gepubliceerd door onderzoekers van de Washington University School of Medicine in St. Louis, waaruit blijkt dat de bescherming die wordt verkregen door milde COVID-19-ziekte “degenen die besmet zijn met langdurige antilichaambescherming achterlaat en dat herhaalde ziektes waarschijnlijk ongewoon zijn.”

Afgelopen herfst waren er berichten dat antilichamen snel afnemen na infectie met het virus dat COVID-19 veroorzaakt, en de reguliere media interpreteerden dat dit betekende dat immuniteit niet lang leefde. Maar dat is een verkeerde voorstelling van de gegevens. Het is normaal dat de antilichaamspiegels dalen na een acute infectie, maar ze dalen niet tot nul; ze plateau. Hier vonden we antilichaam-producerende cellen bij mensen 11 maanden na de eerste symptomen. Deze cellen zullen leven en antilichamen produceren voor de rest van het leven van mensen. Dat is een sterk bewijs voor langdurige immuniteit. – Senior auteur Ali Ellebedy, PhD, universitair hoofddocent pathologie en immunologie, geneeskunde en microbiologie.

 

Uit de studie bleek dat van de 19 mensen die een milde COVID-infectie hadden, 15 van hen antilichaamproducerende cellen bevatten “die zich specifiek richten op het virus dat COVID-19 veroorzaakt”. De cellen zijn aanwezig in het beenmerg en scheiden constant antilichamen uit. Volgens de onderzoekers: “Dat doen ze al sinds de infectie is verdwenen, en dat zullen ze voor onbepaalde tijd blijven doen.” Mensen die besmet waren en nooit symptomen hadden, kunnen ook langdurige immuniteit hebben, speculeerden de onderzoekers.

Wat vervolgens moet gebeuren, zijn meerdere onderzoeken naar de respons en het antilichaamniveau van degenen die volledig asymptomatisch waren en degenen met een ernstige infectie, wat duidt op een hogere virale lading.

De onderzoeken die naar voren zijn gekomen met betrekking tot de bescherming die men krijgt tegen een COVID-infectie, wijzen allemaal op het idee dat immuniteit een leven lang kan duren. Dit zou vergelijkbaar zijn met wat we hebben gezien met andere coronavirussen. Natuurlijke infectie biedt robuuste bescherming in de vorm van T-cellen, B-cellen en antilichamen.

Wist u bijvoorbeeld dat mensen die SARS hebben gehad 17 jaar later nog steeds een sterke immuniteit hebben? Een studie gepubliceerd in Nature legt uit:

Bij al deze individuen vonden we CD4- en CD8 T-cellen die meerdere regio’s van het N-eiwit herkenden. Vervolgens toonden we aan dat patiënten (n = 23) die herstelden van SARS (de ziekte geassocieerd met SARCS-C0V-infectie) langdurige geheugen-T-cellen bezitten die reageren op het N-eiwit van SARS-C0V, 17 jaar na het uitbreken van SARS. in 2003; deze T-cellen vertoonden robuuste kruisreactiviteit met het N-eiwit van SARS C0V-2 … Deze bevindingen tonen aan dat virusspecifieke T-cellen geïnduceerd door infectie met betacoronavirussen langdurig zijn, wat het idee ondersteunt dat patiënten met COVID-19 zich lang zullen ontwikkelen. term T-celimmuniteit.

Houd er rekening mee dat ‘positief’ testen op COVID niet betekent dat u besmettelijk bent, en dat geldt ook als u COVID al heeft gehad.

Bevestigende informatie
Een analyse van miljoenen coronavirus-testresultaten in Denemarken wees uit dat mensen die een eerdere infectie hadden gehad, zes maanden na de eerste infectie nog steeds beschermd waren. Een andere studie toonde ook aan dat personen die herstelden van het coronavirus “robuuste” niveaus van B-cellen en T-cellen ontwikkelden (noodzakelijk om het virus te bestrijden) en “deze cellen kunnen heel, heel lang in het lichaam blijven bestaan”.

Dr. Daniela Weiskopf, Dr. Alessandro Sette en Dr. Shane Crotty van het La Jolla Institute for Immunology analyseerden immuuncellen en antilichamen van bijna 200 mensen die waren blootgesteld aan SARS-CoV-2 en herstelden. De onderzoekers vonden duurzame immuunresponsen bij de meerderheid van de onderzochte mensen. Antilichamen tegen het spike-eiwit van SARS-CoV-2, dat het virus gebruikt om in de cellen te komen, werden een maand na het begin van de symptomen bij 98% van de deelnemers aangetroffen. Zoals gezien in eerdere onderzoeken, varieerde het aantal antilichamen sterk van persoon tot persoon. Maar het is veelbelovend dat hun niveaus in de loop van de tijd redelijk stabiel bleven, en slechts matig daalden 6 tot 8 maanden na infectie.

Virusspecifieke B-cellen namen in de loop van de tijd toe. Mensen hadden zes maanden na het begin van de symptomen meer geheugen-B-cellen dan een maand erna. Hoewel het aantal van deze cellen na een paar maanden een plateau leek te bereiken, daalden de niveaus in de bestudeerde periode niet.

Niveaus van T-cellen voor het virus bleven ook hoog na infectie. Zes maanden na het begin van de symptomen had 92% van de deelnemers CD4 + T-cellen die het virus herkenden. Deze cellen helpen bij het coördineren van de immuunrespons. Ongeveer de helft van de deelnemers had CD8 + T-cellen, die cellen doden die door het virus zijn geïnfecteerd.

Een recente studie gepubliceerd in Clinical Microbiology and Infection legt uit:

Aanwezigheid van kruisreactieve SARSCoV2-specifieke T-cellen bij nooit blootgestelde patiënten suggereert cellulaire immuniteit geïnduceerd door andere coronavirussen. Tcelresponsen tegen SARSC0V2 ook gedetecteerd bij herstelde Covid-patiënten zonder detecteerbare antilichamen … Cellulaire immuniteit is van het allergrootste belang bij het voorkomen van SARSCoV2-infectie … en kan onafhankelijk van antilichaamresponsen worden gehandhaafd. Eerder geïnfecteerde mensen ontwikkelen veel sterkere Tcel-reacties tegen spike-eiwitpeptiden in vergelijking met infectie-naïeve mensen na een mRNA-vaccin.

Laatste gedachten en belangrijke overwegingen
Het was geweldig om te zien hoe Dr. Ellebedy het punt over rapporten eerder naar voren bracht en de reguliere media beweren dat natuurlijke infectie geen bescherming biedt, en dat dit een verkeerde interpretatie van de gegevens was. Dit werd gedaan om het belang van vaccinatie te benadrukken. Iedereen die op dat moment suggereerde dat natuurlijke infectie voldoende was voor langdurige bescherming, was en wordt nog steeds onderworpen aan extreme hoeveelheden kritiek en zelfs censuur. Ik heb onlangs een artikel gepubliceerd over de Harvard-epidemioloog en vaccinexpert Dr. Martin Kulldorff. Hij is een van de velen die onderworpen is aan censuur omdat hij beweert dat eerder geïnfecteerde mensen het vaccin niet hoeven te nemen en dat niet iedereen het vaccin hoeft te nemen.

Ik heb onlangs ook een artikel gepubliceerd over virale immunoloog, professor aan de Universiteit van Guelph en vaccinexpert dr.Bryan Bridle, die verschillende zorgen over de introductie van COVID-vaccins uiteenzette en vertelde hoe mensen niet worden getest op antilichamen voordat ze worden gevaccineerd. Op deze manier zouden de vaccins misschien naar degenen kunnen gaan die het echt nodig hebben.

De drang naar massale vaccinatie klopt niet echt en is niet in overeenstemming met de wetenschap. Mensen vertellen dat niets weer normaal zal worden totdat iedereen weer is gevaccineerd, vanuit wetenschappelijk oogpunt, heeft gewoon geen zin. Dr. Sunetra Gupta, door velen beschouwd als ’s werelds meest vooraanstaande deskundige op het gebied van infectieziekten, legde uit dat de manier waarop COVID-vaccins worden gepromoot en het idee dat iedereen moet worden gevaccineerd, onwetenschappelijk en achterdochtig is. De algemene wetenschappelijke consensus is dat meer dan een miljard mensen zijn geïnfecteerd.Daarom is het overlevingspercentage van COVID voor de meeste mensen extreem hoog, bijna 100procent voor gezonde mensen onder de 60 jaar. Als dit waar is, zijn er een aantal mensen in de bevolking die al immuun zijn en geen vaccin nodig hebben. Wat gebeurt er bovendien met gevaccineerde mensen die al een COVID-infectie hebben gehad? Verandert dit de immuniteit die ze hebben opgedaan door natuurlijke infectie? Ik weet het niet, maar dit zijn allemaal heel belangrijke vragen.

Bovendien moet rekening worden gehouden met vragen over de werkzaamheid van vaccins. Daarover lees je hier en hier meer .

Met al deze informatie en de beschikbare bronnen, is het idee van vaccinpaspoorten of het verplicht stellen van vaccins om sportevenementen bij te wonen eigenlijk überhaupt logisch? Als dat niet het geval is, en als het niet zwart-wit is, waarom wordt er dan zo sterk aangedrongen op deze maatregelen? Is de wetenschap gepolitiseerd geworden?

Ik ben niet op de hoogte van een vaccin dat u ooit meer immuniteit zal geven dan wanneer u van nature hersteld bent van de ziekte zelf … Als u er van nature van hersteld bent, begrijp ik als wetenschapper op doktersniveau dat die antilichamen dat wel doen. altijd beter zijn dan een vaccin, en als u iets anders weet, laat het me dan weten. – Dr. Suneel Dhand

Bron