web analytics
11:11 Dubbele getallen
Gezondheid & UiterlijkMaatschappij & Psyche

Kinderen Zullen Niet Zeggen Dat Ze Angst Hebben, Ze Zeggen ‘Mijn Buik Doet Pijn!’

Kinderen Zullen Niet Zeggen Dat Ze Angst Hebben, Ze Zeggen ‘Mijn Buik Doet Pijn!’

Een artikel uit Amerika vertaald.

Naarmate kinderen groeien en zich ontwikkelen, ervaren ze een aantal emotionele reacties waarvan ze weten dat het negatieve gevoelens zijn, maar ze hebben niet de ervaring om te begrijpen waar ze mee te maken hebben. Ze zullen ons echter laten weten wanneer er iets mis is, zelfs als ze niet helemaal zeker zijn van wat het is.

Hoewel kinderen de dingen anders kunnen bekijken dan wij, zijn ze niet zo ontwikkeld of zelfbewust als een volwassene. Voor hen kunnen hun gevoelens  verwarrend zijn, en het is niet waarschijnlijk dat ze een duidelijke beeld hebben. In plaats daarvan zullen ze ons hun symptomen vertellen, in afwachting van onze ervaring en wijsheid voor hulp.

Tot voor kort waren de meeste volwassenen echter helemaal niet op de hoogte van de prominente psychische stoornissen bij kinderen, anders dan ADHD en de andere normale gedragsproblemen die kinderen ervaren. (Vreemd toch in mijn jeugd hadden kinderen geen psychische problemen! Een druk kind werd gewoon geaccepteerd als zijnde een drukker kind!? En diegene kreeg wat vaker strafwerk maar daar was niets mis mee en daardoor leerden ze zich aanpassen ze werden vanzelf wel rustiger met de jaren!) En zelfs op volwassen leeftijd lijkt angst niet zo serieus te worden genomen als  zou moeten, omdat de meeste mensen denken dat angst gewoon een normale angst is die ons grijpt.  ( je zult angst niet voor niets voelen, tenzij je een voedselallergie hebt, bv voor kleur en smaakstoffen en zoetstoffen en of een allergie voor pollen bv!? Het is een waarschuwingssignaal nml… )

Welk kind heeft geen moment waarop ze achter hun ouders krimpen, omdat het buiten donker is of omdat ze een hard geluid hebben gehoord? In deze situaties is het kind angstig, maar terecht, zonder reden tot bezorgdheid. Maar in sommige gevallen kunnen kinderen een angststoornis ontwikkelen die hun relaties, hun opleiding en hun algehele kwaliteit van leven zal beïnvloeden.

Uit recente statistieken is gebleken dat ten minste 1 op de 8 kinderen een angststoornis ontwikkelt. Indien onbehandeld, kan de aanvankelijke angststoornis blijken uit problemen met het onderhouden en ontwikkelen van verbindingen met hun leeftijdgenoten, ernstige slaapstoornissen en afhankelijkheid van middelen. (In Amerika propt men kinderen dan al vol medicatie, nogal logisch dat daar zoveel kinderen al aan de medicatie zitten met alle gevolgen van dien! NB!)

Helaas kan onbehandelde angst uw kind het gevoel geven dat ze waardeloos zijn, en op zijn beurt kunnen ze misschien niet academisch excelleren, waardoor ze hun volledige potentieel niet kunnen bereiken. Depressie is vaak ook een gevolg van een onbehandelde angststoornis bij kinderen. Dus, hoe kunnen we een verschil maken in de uitkomst van dit vaak tragische scenario?
(Ja, ja!)

Leer aandacht te besteden aan de roep om hulp van je kind. Soms zal hun uitdrukking van angst veel anders zijn dan je zou verwachten , dus het helpt om op de hoogte te blijven van hun triggers.

Let Op Deze Tekenen:
-Constante buikpijn tijdens stressvolle situaties (Nou naar school gaan is vaak niet zo leuk, en dan ervaren kinderen vaak buikpijn of als er thuis spanningen zijn tussen de ouders!
– Rusteloos gedrag (Alle kinderen zijn wel een rusteloos zo niet eigenlijk altijd, kijk naar jonge dieren die zijn ook druk en rusteloos dat komt omdat ze nog jong zijn en energie hebben, wij als ouder zijnde moeten het kind begeleiden en leren omgaan met onrust in henzelf, maar laat ze vooral spelen!!!)
– Het vermijden van mensen / situaties die hen zelfs enigszins kunnen stresseren (Nou de vraag is hier niet dat het kind angst heeft de vraag is waarom heeft het dit voor die mensen of situatie!?!!)
– Meltdowns voor kleine problemen (Ja een kind moet dat nog leren hanteren)
– Extreem perfectionisme(Sommige mensen zijn nu eenmaal zo, je kunt je kind leren hiermee om te gaan en alles niet zo onder controle te willen houden)

Als u merkt dat uw kind voortdurend stress heeft, tot het punt dat het  zijn dagelijkse activiteiten beïnvloed, zoek dan de hulp van een vertrouwde therapeut. Het vroegtijdig opvangen van de symptomen kan een grotere kans op therapeutische interventie betekenen, wat betekent dat medicijnen ”misschien” niet eens nodig zijn. Luister vooral naar je kind, binnen redelijke grenzen. Gebruik uw gezond verstand en blijf op de hoogte van het normale gedrag en de gewoonten van uw kind.

Je kunt op alle slakken zout gaan leggen en elk kind wel iets aanpraten als je wilt!
Serieus.

Liefde en aandacht
Gezonde voeding
Goede zorg
Regelmaat en luister naar je kind, het wil je iets vertellen en het is aan jou om je kind te leren omgaan met situaties en mensen en problemen!
Grijp niet te snel naar medicatie want dat is gewoon onnodig.
Medicatie kan betekenen dat het kind levenslang afhankelijk gaat worden en van het ene middel naar het andere gaat grijpen.
Omdat het nooit heeft leren omgaan met de normale dingen die bij het leven horen, alsof het leven zo normaal is hé? 😉

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥