Fluoride een gevaarlijk gif

Fluoride een gevaarlijk gif
Fluoride
Een gevaarlijk gif

JE KUNT NIET TEVEEL VAN HET GOEDE KRIJGEN ALS HET OM FLUORIDE
GAAT, ZO LIJKEN OVERHEDEN EN TANDARTSEN TE DENKEN. VRIJWEL ELK
PRODUCT VOOR DE VERZORGING VAN HET GEBIT, VAN TANDPASTA TOT
FLOSDRAAD, TANDENSTOKERS EN MONDWATER, BEVAT TEGENWOORDIG
FLUORIDE. VOLGENS VOORSTANDERS VAN HET GEBRUIK VAN FLUORIDE
DRAAGT DEZE STOF BIJ TOT STERKE TANDEN EN BOTTEN. WAT VEEL
MENSEN ECHTER NIET WETEN, IS DAT WE, DOOR DEZE
GEBITSVERZORGENDE PRODUCTEN TE GEBRUIKEN, EEN BEPAALD
PERCENTAGE BINNENKRIJGEN VAN EEN STOF DIE GIFTIGER IS DAN LOOD
EN BIJNA EVEN GIFTIG ALS ARSENICUM.

Terwijl de gevaren van fluoride worden erkend in de V.S., waar
productetiketten door de fabrikant dienen te worden voorzien
van waarschuwingen, wordt de Nederlandse consument minder goed
geïnformeerd. Aangezien fluoride niet als een medicijn wordt
beschouwd, zijn fabrikanten niet verplicht om de hoeveelheid
fluoride in een product op het etiket te specificeren. Evenmin
dienen zij een maximale dosis voor dagelijks gebruik te
vermelden, waardoor er geen controle is over de consumptie van
fluoride en er geen ristricties zijn wat betreft de hoeveelheid
die niemand kan kopen.
Hoewel Nederland hierop een uitzondering vormt, wordt in veel
landen fluoride aan het drinkwater toegevoegd, omdat dit
bevorderlijk zou zijn voor de gezondheid. De W.H.O waarschuwt
echter, dat dagelijks gebruik van 2,0 tot 8,0 milligram
fluoride – een hoeveelheid die bij veelvuldig gebruik van
fluoridentandpasta en gefluorideerd water gemakkelijk wordt
bereikt – kan leiden tot fluorose van het skelet, een ernstige
botziekte die tot verzwakking en soms tot kreupelheid leidt.
Vergeleken met volwassen lopen kinderen, vanwege hun kleinere
postuur, meer risico van fluoridenvergiftiging. In gebieden
waar fluoride aan drinkwater wordt toegevoegd, komt opvallend
veel fluorose van het gebit voor, oftewel gevlekte tanden en
putjes en kuiltjes in het gebit. Speciale kindertandpasta helpt
fluoridenvergiftiging niet voorkomen. Integendeel, deze
tandpasta heeft vaak een verleidelijke smaak, zoals aardbei of
sinaasappel, waardoor kinderen al gauw geneigd zijn om de
tandpasta door te slikken.

Verwoestende effecten
Voorstanders van het gebruik van fluoride geven stilzwijgend
toe dat fluroide schade kan veroorzaken, zij het uitsluitend
bij hoge concentraties: toevoeging van meer dan twee delen
fluoride aan een miljoen delen water is in verband gebracht
met een verhoogd risico van tandbederf, in de vorm van gevlekte
tanden en kiezen, en een concentratie van meer dan acht delen
per miljoen (dpm) zou tot botafwijkingen en degeneratieve
ziekten kunnen leiden.
De heersende opvattingen worden door enkele wetenschappers
weerlegd. Uit publicaties van onderzoeksresultaten blijkt, dat
lage niveaus van fluoride reeds een verwoestend effect op de
gezondheid kunnen hebben, in de vorm van tandbederf en
osteoporose. Terwijl er veel geschreven is over de effecten van
hoge concentraties fluoride op tanden en botten, is er weinig
bekend over de effecten van fluoride op de rest van het
lichaam. Recent onderzoek toont echter aan, dat fluoride
vrijwel elk orgaan in het lichaam kan aantasten, en zelfs
gedeeltelijk verantwoordelijk kan zijn voor gedragsproblemen,
zoals hyperactiviteit en vele raadselachtige ziekten, zoals ME.
Net als kwik, is fluoride niet bepaald een voor de hand
liggende keuze voor gebitsverzorging1. Dit gif wordt gebruikt
als pesticide en is een bestanddeel van zowel
bestrijdingsmiddelen tegen schimmel als van producten voor het
doden van ratten. Tevens komt het voor in pijnverdovende
middelen en vele soorten medicijnen. Het fluoride die wordt
gebruikt in onder meer tandpasta en mondwater is doorgaans
natriumfluoride, een afvalproduct van de aluminiumindustrie.
Voor het fluorideren van water maakt men gebruik van
hydrofluorosilzuur of silicofluoride, afvalproducten van de
kunstmest- en glasindustrie.
Wijlen de Amerikaanse criticus George L. Waldbott ontdekte,
dat fluoride niet alleen schadelijk is voor tanden en botten,
maar ook voor zacht weefsel. De kleine fluoride ion, waarvan de
lading een hoge dichtheid heeft, kan elke cel in het lichaam
penetreren en combinaties met andere ionen vormen, zo blijkt
uit zijn onderzoek.2 Dit proces interfereert met de
stofwisseling van calciumen fosfor en is van invloed op het
functioneren van de paraschildklieren.
Het fluorideion heeft een sterke affiniteit met calcium,maar
zal zich ook gemakkelijk met magnesium en mangaan ionen
verenigen en mengt zich op die manier in vele enzymsystemen die
deze mineralen nodig hebben. Aantasting van de werking van
enzymen kan op haar beurt leiden tot verstoring van de
stofwisseling van koolhydraten, de vorming van botweefsel en
van het functioneren van spieren. In feite hangt elke vitale
functie in het lichaam af van enzymen: aangezien fluoride
gemakkelijk doordringt in elk orgaan kan het verantwoordelijk
zijn voor diverse giftige symptomen.

Fluoride en enzymen
Enzymen reageren op verschillende manieren op fluoride:
sommige worden geactiveerd, terwijl de productie van andere
wordt verhinderd. Lipase, een vetsplitsend enzym dat essentieel
is voor de productie van vet, en fosfatase, die nodig is voor
de afbraak van fosfaten, zijn bijzonder gevoelig voor fluoride.
Bij patiënten met fluorose van het skelet, wordt succinate
dehydrogenase belemmerd. Is er sprake van chronische
fluoridenvergiftiging, dan leidt deze verminderde
enzymactiviteit tot verzwakking van spieren en zelfs tot
vernietiging van spierweefsel. Zure fosfatase van menselijk
speeksel wordt voor de helft afgebroken wanneer het aan 3,8 dpm
fluoride wordt blootgesteld. De hoeveelheid van het enzym
cholinesterase in bloed neemt met 61% af wanneer het wordt
blootgesteld aan 0,95 dpm fluoride – hetgeen minder is dan de
aanbevolen niveaus, met aantasting van het zenuwstelsel tot
gevolg.3
Alkaline fosfatase, een enzym dat bepalend is voor botgroei en
het goed functioneren van de lever, zou ook worden aangetast
door fluoride, zelfs bij lage niveaus. Volgens wetenschappers
van de University of California in San Diego, schakelt fluoride
het enzym cytochrome C oxidase uit, een zuurstof dragen
respiratoir enzym; tekorten aan dit vitale enzym zijn in
verband gebracht met kanker en zelfs met wiegendood.4
Onderzoekers van Kings College in Londen beschikken over
gegevens van bijzonder sterke waterstofverbindingen van
fluroide en amide, die worden gevormd wanneer aminozuren zich
samenvoegen om een proteïne te vormen.5 Dit kan
chromosoombeschadiging tot gevolg hebben. Als de proteïne
afwijkingen vertoont, kan ons immuunsysteem deze niet langer
herkennen en zal de proteïne daarom als vreemde proteïne
behandelen, hetgeen vernietiging inhoudt. Dit kan allergische
huidaandoeningen en maag- en darmklachten tot gevolg hebben.6
Maag- en darmstoornissen zijn de belangrijkste kenmerken van
fluoridenintolerantie. Zelfs kleine hoeveelheden fluoride
kunnen verantwoordelijk zijn voor de vorming van hydrofluorzuur
in de maag, met maagpijn, misselijkheid en braken tot gevolg.
met name jonge kinderen lopen gevaar. het gebruik van
fluoridentabletten kan bij hen zelfs maagbloedingen
veroorzaken; een negenjarig slachtoffer liep dermate ernstige
schade op, dat grote delen van zijn maag operatief dienden te
worden verwijderd.7

Verbanden met schildklieraandoeningen
Het meest gemakkelijk te identificeren kenmerk van fluorose
van zacht weefsel is algehele vermoeidheid, vaak in verband
gebracht met een traag werkende schildklier. De schildklier
heeft jodium nodig voor de productie van het hormoon thyroxine,
dat de snelheid van de stofwisseling controleert. Maar bij
aanwezigheid van fluoride, wordt jodium verdrongen, waardoor de
schildklier niet meer optimaal functioneert.8
De paraschildklier, die de distributie van calcium en fosfor
in het lichaam reguleert, is bijzonder gevoelig voor excessieve
hoeveelheden fluoride. Meer dan vijftig jaar geleden, hebben
Indiase artsen ontdekt, dat er een nauw verband bestaat tussen
fluorose van het skelet en hyperparathyroidisme, een abnormaal
verhoogde werking van de bijschildklier.9
Fluoride blijkt zelfs van invloed op de hypofyse, een
slijmafscheidende klier die het groeiproces controleert door
het reguleren van de productie van schildklierhormonen.10 Uit
dierproeven blijkt, dat het drinken van water, waaraan evenveel
fluoride is toegevoegd als aan het drinkwater op verscheidene
plaatsen in de wereld, tot afname van de productie van
schildklierhormonen leidt tot verontrustend lage niveaus.11
Professor A.K. Susheela van de Fluoride and fluorosis Research
Foundation of India, een consultant van de Indiase regering,
heeft meer dan honderd onderzoeksrapporten gepubliceerd over de
gevaren van fluoride. Gebruik makend van elektronenmicroscoop
scanningfotografie, heeft zij bewezen, dat wanneer je aan
fluoride wordt blootgesteld, rode bloedcellen vroegtijdig
worden gedood, waardoor het niveau van hemoglobine, de rode
bloedkleurstof, wordt verlaagd en bloedarmoede ontstaat. Zij
liet ook zien, dat het calciumgehalte afneemt naar mate er meer
fluoride in het lichaam achterblijft. Tevens wordt de
slijmbekleding van het maagdarmkanaal beschadigd, met diverse
maag- en darmproblemen tot gevolg. Het fluoridengehalte van het
bloed blijft voortdurend stijgen als je fluoridentandpasta
blijft gebruiken.
Wanneer mensen worden gebombardeerd met fluoride, in de vorm
van onder meer tandpasta en mondwater, ondergaan de spieren en
elementen van bindweefsel, met name collageenvezel en
botweefsel, degeneratieve veranderingen, zegt professor
Susheela.
Op de Amerikaanse conference of the International Society for
Fluroide Research in Bellingham (1998), Washington,
presenteerde dr. Jennifer Luke van de University of Surrey in
Engeland bewijs van de effecten van fluoride op de
pijnappelklier van woestijnratten. Bij zowel woestijnratten als
mensen helpt deze klier het verouderingsproces te controleren,
evenals de productie van melatonine die het slaap- en
waakpatroon reguleert. Worden woestijnratten aan hoge doses
fluoride blootgesteld, dan neemt de productie van melatonine
aanmerkelijk af en zijn zij eerder geslachtsrijp. Terwijl de
resultaten van dierproeven niet altijd van toepassing zijn op
mensen, theoretiseert dr. Luke dat het massaal fluorideren van
water de achterliggende oorzaak kan zijn van het algemeen
gegeven dat kinderen in het Westen op steeds jongere leeftijd
in de puberteit komen.12
In gebieden met gefluorideerd drinkwater ontstaan bij de
inwoners gevaarlijk hoge concentraties fluoride in vele van de
zachte weefsels en organen, inclusief het hart, de lever en de
blaas. Het hoogste niveau dat ooit is geregistreerd – 8400
delen per miljoen – werd aangetroffen in de aorta’s van
inwoners van Grand Rapids in Michigan, de plaats waar voor het
eerst in de Amerikaanse geschiedenis fluoride aan het
drinkwater werd toegevoegd.
Het hart en de bloedvaten worden door fluoride aangetast.
Hartafwijkingen en lage bloeddruk zijn opgemerkt bij
experimentele vergiftiging met grote doses fluoride.13 In 1950,
vijf jaar nadat bij wijze van experiment fluoride aan het water
van Grand Rapids was toegevoegd, was het aantal doden als
gevolg van hartkwalen bijna twee keer zo groot als voordien.
Het aantal sterfgevallen als gevolg van kanker, suikerziekte en
arteriosclerose, was eveneens aanmerkelijk toegenomen,
vergeleken met sterftecijfers in de rest van de staat.14 Aan de
hand van registratie van de activiteit van het hart, liet de
Japanse onderzoeker Taka Mori zien, dat er een direct verband
bestaat tussen verzwakking van het hart en tandfluorose bij
kinderen die water hadden gedronken dat tussen 0,5 en 6,2 delen
fluoride per miljoen delen water bevat.15 Fluoride is van
invloed op de hersenen en het gehele centrale zenuwstelsel.
Neurologische klachten, zoals hoofdpijn, duizeligheid,
spasticiteit van ledematen, visuele stoornissen en verminderde
mentale scherpte behoren alle tot de risico’s. Tevens is
weefselbeschadiging van de voorste hoorncellen, oftewel de
cellen aan de voorzijde van het ruggenmerg, vastgesteld.16
Uit officiële jaarlijkse statistieken valt op te maken, dat
het aantal sterfgevallen onder ondervoede kinderen in de
Chileense stad Curico, waar sinds 1953 fluoride aan het
drinkwater wordt toegevoegd, maar liefst 104% hoger is dan in
vergelijkbare, niet gefluorideerde steden. Het gemiddelde
sterftecijfer was in Curico 113% hoger dan in de rest van het
land.17

Fluoride en ME
Hoewel weinig wetenschappers onderzoek hebben gedaan naar de
rol van fluoride bij de ontwikkeling van myalgische
encefalomyelitis (ME), zijn er opvallende gelijkenissen tussen
de belangrijkste kenmerken van ME, of het chronische
vermoeidheidssyndroom, en klachten van mensen met een vroeg
stadium van fluoridenvergiftiging.18
Dr John McLaren Howard van Biolab in Londen beschikt over
belangrijke aanwijzingen voor een verklaring. Zo ontdekte hij,
dat de beweging van witte bloedcellen bij ME-patiënten
vertraagt wanneer zij aan redelijk lage niveaus van fluoride
worden blootgesteld.19 Dit effect op witte bloedcellen zou er de
oorzaak van kunnen zijn dat patiënten minder bestand zijn tegen
infecties, of kampen met verergering van hun problemen.
Fluoride interfereert ook met fagocytose, de vernietiging van
binnengedrongen bacteriën, terwijl het bij overige witte
bloedcellen het vrijlaten van superoxide vrije radicalen
veroorzaakt. Dit betekent, dat fluoride de ontwikkeling
vertraagt van de cellen die voor het afweermechanisme van het
lichaam dienen en deze cellen verzwakken. Zo worden bateriën,
virussen, chemische stoffen en beschadigde en kankercellen in
staat gesteld om schade in het lichaam te veroorzaken. Minder
ernstige infecties houden hierdoor langer aan en kunnen meer
ernstige ziekten veroorzaken.20 Dit is precies wat er lijkt te
gebeuren bij veel patiënten met ME.
Het is niet bekend hoeveel kinderen een plaatselijke
tandheelkundige behandeling met hoge concentraties fluoride
hebben ondergaan, alvorens zij het slachtoffer werden van
infecties die tot ME hebben geleid. Door Japanse onderzoekers
van het Nippon Dental College in Tokio uitgevoerde testen met
hoge doses fluoride hebben uitgewezen, dat concentraties van
slechts 57 delen fluoride per miljoen de oorzaak kunnen zijn
van genetische beschadiging en onregelmatige synthese van het
DNA van cellen van zoogdieren. Deze testen waren bedoeld om de
gevaren van smeerbare fluorideproducten ter voorkoming van
tandbederf, met concentraties van 9000 dpm.21 Substanties die
20.000 dpm fluoride bevatten, waarvan wordt beweerd, dat ze de
tanden versterken, kunnen in de toekomst worden gebruikt.
Mijn zoon heeft in de herfst van 1979 een fluoridenbehandeling
gekregen ter voorkoming van tandbederf. Korte tijd later ging
zijn gezondheid snel achteruit, beginnend met maagklachten,
verscheidene minder ernstige infecties en de ziekte van
Pfeiffer, gevolgd door atypische mazelen, meer infecties en
tenslotte, een jaar later, resulterend in ME.
Uiteindelijk bleek dat de fluoridenbehandeling niet werkte ter
voorkoming van tandbederf – in negen jaar tijd had hij vijftien
vullingen nodig.
De Amerikaanse patholoog Majid Ali, verbonden aan de Columbia
University in New York, verklaart, dat chronische vermoeidheid
het resultaat is van een versnelde oxidatieve moleculaire
verwonding. Slechts een goed functionerend enzymsysteem kan ons
tegen dergelijke verwonding beschermen en ervoor zorgen dat
normale energieniveaus gehandhaafd blijven. Bij ME is er
frequent sprake van afwijkingen aan celmembranen, als gevolg
van verhoging van de oxidatieve druk die op deze membranen
wordt uitgeoefend. Dit is de reden, dat slachtoffers een gebrek
aan energie hebben – vergelijkbaar met wat er gebeurt bij
fluoridenvergiftiging.22
Ervaren onderzoekers die gedurende tientallen jaren onderzoek
hebben gedaan naar ME houden vol, dat deze ziekte, net als
polio, ontstaat door schade aan de voorste hoorncellen van het
ruggemerg. die wordt veroorzaakt door een virus dat zich in
maag en darmen nestelt. Dit verklaart waarom polioslachtoffers
verlamd zijn of een slechte motoriek hebben.23 Fluoride blijkt
echter ook de voorste hoorncellen te beschadigen. En terwijl
maag- en darmproblemen kenmerkend zijn voor het chronische
fluoride vergiftigingssyndroom, spelen deze aandoeningen ook
een belangrijke rol bij ME.
Ernstige slaapstoornissen, of omkering van het slaapritme,
zijn typerend voor ME.24 Ophoping van grote hoeveelheden
fluoride in de pijnappelklier van dieren heeft tot
vergelijkbare problemen geleid.25
Tot op heden is het niet bekend in hoeverre deze problemen met
elkaar overlappen en in welke mate fluoride verantwoordelijk is
voor de ontwikkeling van ME. Er zijn aanwijzingen, dat fluoride
hiertoe bijdraagt en bestaande klachten van patiënten
verergert. Het is echter ook mogelijk, zo suggereert de
Nederlandse auteur dr H.C. Moolenburgh, dat ME in feite een
eindfase is van algehele vergiftiging met chemicaliën, waarbij
fluoride als een van de grootste boosdoeners dient te worden
beschouwd.

Vroege tekenen van fluoridenvergiftiging
Wetenschappers die 112 gevallen van fluorose in Ontario, Ohio,
Italië en Brits Columbie hebben bestudeerd, ontdekten de
volgende collectieve symptomen26, die zich lijken te openbaren
voordat de botten worden aangetast:
Botten en spieren – Artritis, met name in de hals, nekwervels
en lendenen, spierpijn, slapende ledematen,
coördinatieproblemen
Maag en darmen – Maagpijn, misselijkheid, overgeven, een
opgezwollen buik, diarree, constipatie, hevige pijnscheuten in
de onderbuik, ontstekingen in de mond.
Neurologisch – Op migraine gelijkende hoofdpijn, troebel zicht
met bewegende vlekken, stuiptrekkingen, spierfibrillatie
Ademhaling – Neus- en bindvliesproblemen, emfyseem, astma,
neusbloeding
Andere symptomen Hoest, overmatige slijmproductie,
ademhalingsmoeilijkheden, zweren in demond, bloedend tandvlees,
hartkloppingen, duizeligheid, slaapproblemen, extreme dorst,
veelvuldig urineren, frequent terugkerende
urinewegaandoeningen, oedeem aan de handen en enkels,
gewrichtspijn, stijfheid, reumatische pijn, huiduitslag,
beduidende mentale achteruitgang – hoofdzakelijk
geheugenverlies en concentratieproblemen – oorsuizing,
vermoeidheid en extreme uitputting. Vele mensen worden
bedlegerig.

Fluoride, hyperactiviteit en geweld
Verscheidene studies hebben uitgewezen dat blootstelling aan
fluoride de oorzaak kan zijn van gedragsverandering.27 Tijdens
een conferentie over fluoride in 1998 in Washington maakte
professor Roger Masters bekend, dat er een verband bestaat
tussen de hoeveelheid lood in het bloed van 280.000 kinderen in
Massachusetts en het gebruik van silicofluoriden voor het
fluorideren van water; fluoride verhoogt de giftige effecten en
absorptie van lood.
Zowel in Engeland als in het Amerikaanse Georgia blijken
vormen van gedrag die verband houden met loodvergiftiging,
zoals gewelddadige misdaad, meer voor te komen in
gemeenschappen waar silicofluoriden worden gebruikt dan in
gebieden waar deze zouten niet aan drinkwater worden
toegevoegd. Op dezelfde conferentie maakte dr. Phyllis
Mullinix, een neurontoxicoloog van Boston Children’s Hospital
in Massachusetts, de resultaten bekend van een studie naar het
gebruik van twee steroïden ter behandeling van leukemie bij
jonge kinderen. Eén van deze steroïden was onder meer opgebouwd
uit een fluoride atoom. Een vervolgstudie toonde aan, dat het
gemiddelde IQ van kinderen die met deze steroïde werden
behandeld aanmerkelijk daalde, in vergelijking tot kinderen die
een medicijn kregen dat geen fluoride bevat.28

Fluoride, de bewijslast
Biedt fluoride bescherming tegen gaatjes? In een woord: nee.
Studies uit de V.S. , Canada en Nieuw Zeeland laten geen
verschil zien tussen de mate van tandbederf in gebieden waar
wel fluoride aan het drinkwater is toegevoegd en gebieden waar
dat niet het geval is.29 Studies naar oorzaken van tandbederf
wijzen uit, dat kinderen in gebieden waar geen of weinig
fluoride aan het drinkwater wordt toegevoegd, over het algemeen
een beter gebit hebben.30 In gefluorideerde gebieden leidt een
hoog percentage van de bevolkijng aan fluorose van het gebit,
waarbij tanden gevlekt zijn als gevolg van hoge concentraties
fluoride in het lichaam. In de Britse stad Birmingham, waar
sinds 1964 fluoride aan het drinkwater wordt toegevoegd in een
verhouding van één deel per miljoen, lijdt meer dan een derde
van de kinderen aan fluorose van het gebit.31
Tandbederf manifesteert zich eerst als kuiltjes en gaatjes aan
het oppervlak van tandglazuur, als gevolg van het onttrekken
van mineralen aan de tand, bij niveaus van fluoride die niet
hoger zijn dan 0,5 mg fluoride per liter of 0,5 dpm.
In grote delen van India bevat het drinkwater van nature hoge
concentraties fluoride. Naar schatting 62 miljoen mensen,
inclusief zes miljoen kinderen, lijden aan endemische fluorose.
Er worden verwoede pogingen gedaan om de bevolking van
gedefluorideerd water te voorzien en hen te informeren over
voedingssuplementen ter preventie van fluorose.
De Duitse Associatie van werknemers van gas- en water bedrijve
– de mensen die de opdracht krijgen om fluoride aan water toe
te voegen – heeft een gedetailleerd rapport over fluoride
opgesteld, met maar liefst 485 referenties naar
wetenschappelijk onderzoek. Na analyse van alle beschikbare
gegevens over fluoride, verwierp het rapport het fluorideren
van water om acht redenen. De conclusie luidde, dat
gefluorideerd water onnatuurlijk is, onnodig, onbevredigend,
illegaal (volgens twee Duitse wetten), onverantwoord,
schadelijk voor het milieu, oncontroleeerbaar en inefficiënt.32

Fluoride hoopt zich op na verloop van tijd
Hoewel lange tijd werd aangenomen, dat fluoride in drie en
half uur uit het lichaam wordt verwijderd, doet de ervaring van
slachtoffers van fluoridenvergiftiging vermoeden, dat dit
proces in werkelijkheid veel langer duurt.
Toen een gemeenschap in Alaska met fluoride werd vergiftigd,
als gevolg van het slecht functioneren van de apparatuur die
wordt gebruikt voor het fluorideren van water, stelden
onderzoekers vast, dat niveaus van fluoride in bloed niet
binnen 24 uur normaliseerden, zoals werd verwacht. Negentien
dagen na de vergiftiging bedroeg het gemiddelde niveau van
fluoride 0,092 mg/liter bloed, bijna drie keer hoger dan het
niveau bij een kleine minderheid van niet vergiftigde mensen
uit dezelfde gemeenschap.33
In plaats van snel te worden afgevoerd, zo tonen studies aan,
hoopt fluoride zich na verloop van tijd in het lichaam op,
waardoor op oudere leeftijd giftige niveaus kunnen worden
bereikt. Fluoride heeft een specifieke voorkeur voor botten en
wordt algemeen in verband gebracht met de ontwikkeling van
osteoporose en het frequent ontstaan van heupfracturen.34
Accumulatie van fluoride kan, als dit proces in de kindertijd
begint, al na 38 jaar tot botbeschadiging leiden, bij een
relatief laag niveau van vergiftiging. In gebieden waar het
fluoridengehalte van water vier delen per miljoen is – het
toegestane maximum, dat evenwel ver onder het fluoridengehalte
van tandpasta ligt, zal de accumulatie van fluoride rond het
veertigste levensjaar echter een middelmatig tot hoog niveau
hebben bereikt.
Als algemene regel geldt, dat bij benadering de helft van de
dagelijkse inname van fluoride in het lichaam achterblijft.
Terwijl gezonde nieren slechts 50% van de fluoride kunnen
elimineren, wordt de rest in verkalkte weefsels, zoals botten
en tanden, geabsorbeerd, evenals in sommige organen. Bedenk,
echter, dat je ook fluroide uit andere bronnen, zoals voedsel,
binnenkrijgt. Tot onze ontzetting hebben we ontdekt, dat
maaltijdvervangers voor mensen die ziek zijn maar liefst 0,15
milligram natriumfluoride per 100 milliliter bevatten!

Fluoride – een dodelijke dosis
Veel van wat we weten over de effecten van
fluoridenvergiftiging, is het resultaat van onderzoek naar
gefluorideerd water. Op grond van dit onderzoek is vast komen
te staan, dat fluoride dodelijk is, als je er voldoende van
inneemt.
Sinds de jaren vijftig, hebben voorstanders van fluoride
volgehouden, dat toevoeging van fluoride aan water, in een
verhouding van één deel fluoride per miljoen delen water een
minimaal risico vertegenwoordigt – tussen 2250 en 4500 keer
minder dan nodig zou zijn om een volwassene te doden, en 250
tot 500 keer minder dan nodig zou zijn om een kind te doden.
Uit verscheidene meer recente rapporten blijkt echter, dat de
‘veronderstelde giftige dosis’van fluoride – oftewel gebruik
waardoor therapeutische interventie en hospitalisering
noodzakelijk is – feitelijk teel lager is, namelijk tussen 32
en 64 mg fluoride per kilo lichaamsgewicht, wanneer deze
hoeveelheid niet gespreid, maar in één keer wordt opgenomen.35
Acute vergiftiging is in de V.S. opgetreden bij doses van 0,1
tot 0,8 milligram per kilo lichaamsgewicht – of 6 tot 48 mg
voor eenvolwassene van zestig kilo.36
Natriumfluoride is een mix van natrium en fluoride. De
hoeveelheid pure fluoride in tandpasta bedraagt ongeveer de
helft van een gegeven hoeveelheid natriumfluoride en ongeveer
een achtste van natriummonofluorofosfaat. Niettemin, de huidige
tandpasta formules bevatten voldoende fluoride die uitstijgt
boven de grens voor jonge kinderen. Bijvoorbeeld, een kind met
een lichaamsgewicht van tien kilogram, dat vijftig mg fluoride
binnenkrijgt – ruwweg het equivalent van één derde van een tube
van honder milliliter of 15000 delen fluoride per miljoen delen
tandpasta of de helft van een tube van honderd milliliter of
1000 delen fluoride per miljoen delen tandpasta – zal
waarschijnlijk een giftige dosis hebben binnengekregen.37

Minimaliseer de blootstelling aan fluoride
Hoewel je blootstelling aan fluoride niet geheel kunt
voorkomen, kun je wel het risico van overdosering
minimaliseren.
Om fluoridenvergiftiging te vermijden:
Eet voedingsproducten die weinig fluoride bevatten, zoals
melk, eieren, rood vlees (geen orgaanvlees), producten met een
beschermende schil – zoals watermeloen, citroen, banaan,
kokosnoot – fruit dat in eigen sap wordt verpakt – ananas – en
fruit dat wordt ingeblikt in niet gefluorideerde of laag
gefluorideerde gebieden.
Neem adequate hoeveelheden vitamine B6 en C
Neem supplementen van calcium en magnesiumzouten om de
absorptie van fluoride door de maag te verminderen en
eliminatie van fluoride te bevorderen
Zorg voor een gezond lichaam en een gezond gebid door het
eten van gevarieerde groenten (kort gekookt of rauw), verse
vruchten, peulvruchten en weinig suiker
Indien mogelijk, vermijd gebieden met gefluorideerd water
Vermijd de volgende medicijnen die fluoride bevatten:
Prozac (fluoxetine), Rohypnol (flunitrazepam), Diflucan
(fluconazol), Flixonase of Flixotide (fluticason), Terfluzine
(trifluoperazine), Fluanxol (flupentixol0 of Floxapen of
Stafoxil (flucloxacilline)
Geloof het of niet, er zijn verschillende tandpasta’s
verkrijgbaar die GEEN fluoride bevatten. Kijk uit naar deze
merken, waarvan je de meeste in de schappen van
natuurvoedingswinkels aantreft. Lees de etiketten zorgvuldig,
aangezien er van sommige merken zowel een fluoride als een niet-
fluoride versie bestaat. Je kunt onder meer kiezen uit de
plantaardige tandpasta van Weleda – van dit merk is er ook een
mondwater zonder fluoride, Tea Tree, Natural Propolis en
Sensodyne sensitive. (Parodontax?)

Onderzoek naar fluoridenvergiftiging:
Als je meer over het risico van fluoride wilt weten, kunt
je verschillende testen laten doen. Zo kun je laten vaststellen
of je overgevoelig bent voor fluoride, of het aantal witte
bloedcellen is afgenomen en in welke mate je in 24 uur tijd
fluroide uitscheidt via urine.
Voordat je een test laat doen, dien je fluoride zoveel
mogelijk te vermijden. Eet derhalve geen diepzeevis, gelatine,
vel van gebakken kip, vermijd frisdrank, gebruik geen
fluoridentandpasta of andere verzorgingsproducten die fluoride
bevatten en zorg ervoor dat je zo min mogelijk aan
sigarettenrook wordt blootgesteld.
Als gezondheidsproblemen door fluoride worden veroorzaakt,
dan zouden deze binnen enkele dagen of weken na het opsporen en
elimineren van de bronnen aanzienlijk moeten verdwijnen.38
Blijf je klachten houden, raadpleeg dan een arts in verband
met mogelijke andere problemen.
_______________________________
1 Clin Toxicol Commerc Prod, 1984; 11: 4, 112, 129, 138
2 G.L. Waldbott et al, Fluoride: The Great Dilemma, Lawrence,
Kansas: Corenado Press, 1978: 148-74
3 P.A. Smith, ed, Handbook of Experimental pharmacology,
Berlin: Springer Verlag, 1970: 48-97
4 J Biol Chem, 1984; 259: 12984-88
5 J Am Chem Soc, 1981; 103:24-8
6 J. Yiamouyannis, Fluoride; the aging factor, Delaware, Ohio:
Health Action Press, 1993: 94-9
7 Fluoride, 1977; 10: 149-51
8 K. Roholm, Handbuch Experimenteller Pharma-kologie,
Ergaenzungswerk, vol. 7, Berlin: Springer, 1938:20
9 J Hyg, 1942; 42: 500-4
10 Seances Soc Biol Fil, 1930; 103: 981-2
11 Bull Schweiz Akad Med Wiss, 1954; 10: 211-20
12 Fluoride, 1998; 31: 175
13 Publ Health Report, 1956; 71: 459-67
14 The Grand Rapid Herald, 28 juli 1955
15 R. Ziegelbecker et al, Emu Verlags Gmbh, Austria: Lahnstein,
1995: 43
16 Fluoride, 1975; 8: 61-85
17 Emu Verlags: 47-8
18 Fluoride, 1998; 31: 13-20
19 InterAction 14, herfst 1994: 53-4
20 J yiamouiannis, The Aging Factor, Health Action Press, 1993:
32
21 Paper presented at a meeting of The Japanese Society for
Cancer Research, 23 augustus 1982, geciteerd in The Ecologist,
1986; 16: 249-52
22 The Canary and Chronic Fatigue, New Jersey, Life Span Press,
1994
23 B.M. Hyde et al, The Clinical and Scientific Basis of ME/CFS,
Ottawa: Nightingale Research Foundation, 1992: 111-6
24 Clin: 285-91
25 J. Luke, Bellingham Conference, 1998
26 Fluoride 1998; 31: 13-20
27 Int Clin Psychopharmacol, 1994; 9: 79-82 Neurotoxicol and
Teratol, 1995; 17: 169-177 Fluoride, 1996; 29: 187-8
28 Fluoride, 1998; 31: 175
29 Fluoride, 1990; 23: 55-67
30 J Can Dent Assoc, 1987; 53: 753-5
31 Health & Homeopathy, Spring, 1998: 24-5
32 Dokumentation zur Frage der Trinkwasser-Fluoridierung, DVGW-
Schriftenreihe, Wasser, nr. 8 1975
33 Fluoride, 1994; 27: 32-6
34 JAMA, 1992; 268: 746-8 / JAMA, 1990; 264: 500-2 / JAMA, 1991;
266: 513
35 J Dent Res, 1987; 66: 1056-60
36 Fluoride, 1997; 30: 89-104
37 J. Public Health Dent, 1997; 57:150-8
38 Professor A.K. Susheela, oktober 1998

[ ~*~AnGeLWinGs~*~ | 13/8/2003 ]