De geschiedenis van rood haar

De Guanches waren de mensen die op de Canarische Eilanden woonden vóór de Spaanse verovering in de 15e eeuw. Hoewel men denkt dat ze familie waren van de Noord-Afrikaanse Berbers, moeten we in gedachten houden dat ze van een gemengd ras waren. Sommigen, die een bruinachtige tint hadden, waren van het mediterrane ras en zoals anderen lang, blank, blond of roodharig waren, heeft niemand zich afgevraagd waarom er roodharige mummies in grotten zijn ontdekt. Het is niet bekend wanneer de Guanches op de Canarische Eilanden aankwamen, maar, net als mensen in de hele vroege wereld, beweerden ze de overlevenden te zijn van een grote overstroming die hun voormalige thuisland verwoestte (Atlantis? Tijd van Noach de zondvloed?). Algemeen wordt aangenomen dat de zondvloedlegendes betrekking hebben op het einde van de ijstijd, ongeveer 10.000 jaar geleden. Zoals we later zullen zien,

De meeste inheemse volkeren in Azië, Afrika, Amerika en de eilanden in de Stille Oceaan hebben zwart haar en aangezien rood haar vaker voorkomt bij mensen van Noordwest-Europese afkomst, suggereert dit dat er in een vroege tijd een roodharige blanke was. Een ras die ergens in de regio woonde. Een paar duizend jaar geleden migreerden de Kelten door West-Europa en kwamen ze rond 2500 vce aan in Ierland. Net als de Guanches zijn de Ieren van gemengd ras en komt rood haar veel voor bij hen. 

Toen de Kelten naar het Smaragdgroene Eiland kwamen, ontdekten ze dat ze niet de eerste mensen waren die daar woonden. Volgens de Ierse legende was een van de volkeren die hen op het eiland voorgingen de Tuatha de Danaan – een gevorderd ras met licht tot roodachtig haar. De Ieren associeerden hen met veel van de grote heuvels van hun land en ze zeiden dat ze in Ierland waren aangekomen vanuit vier verloren steden ergens in het noorden.

 Zou het kunnen dat de Tuatha met de Kelten getrouwd waren en dat dit de reden is waarom zoveel Ieren rood haar hebben? Het hoogste percentage roodharige mensen in Europa bevindt zich in Schotland, wat ook duidt op een vermenging van vroege rassen in dat land. 

In de loop der jaren hebben Classical en andere geleerden commentaar geleverd op het rode haar van enkele van de Europese stammen, zoals de Belgae-Gallo-Germaanse stammen in Noord-Gallië, van wie de naam België is afgeleid, en Boudica, de koningin van de Celtic Iceni, werd beschreven als een lange vrouw met golvend rood haar. 

Zou het kunnen dat de Tuatha met de Kelten getrouwd waren en dat dit de reden is waarom zoveel Ieren rood haar hebben? Het hoogste percentage roodharige mensen in Europa bevindt zich in Schotland, wat ook duidt op een vermenging van vroege rassen in dat land. In de loop der jaren hebben Classical en andere geleerden commentaar geleverd op het rode haar van enkele van de Europese stammen, zoals de Belgae-Gallo-Germaanse stammen in Noord-Gallië, van wie de naam België is afgeleid, en Boudica, de koningin van de Celtic Iceni, werd beschreven als een lange vrouw met golvend rood haar. Zou het kunnen dat de Tuatha met de Kelten getrouwd waren en dat dit de reden is waarom zoveel Ieren rood haar hebben? Het hoogste percentage roodharige mensen in Europa bevindt zich in Schotland, wat ook duidt op een vermenging van vroege rassen in dat land. In de loop der jaren hebben Classical en andere geleerden commentaar geleverd op het rode haar van enkele van de Europese stammen, zoals de Belgae-Gallo-Germaanse stammen in Noord-Gallië, van wie de naam België is afgeleid, en Boudica, de koningin van de Celtic Iceni, werd beschreven als een lange vrouw met golvend rood haar.

Het verhaal wordt nog intrigerender als we ontdekken dat er, vóór de komst van de Europeanen, mogelijk roodharige mensen waren in delen van Noord- en Midden-Amerika. De inheemse Paiute in Nevada, bijvoorbeeld, hebben legendes over een oorlog waarin hun voorouders vochten en een groot roodharig ras vernietigden dat ze de Si-te-cah noemden.

Sceptici hechten weinig waarde aan hun legendes, maar in de Maya-tempelkunst, in Chichen Itza, in Yucatan, zijn er schilderijen van lange, blanke mannen met golvende gouden haren in conflictscènes (3) en zoals we zullen zien, zijn er ook sporen van lange, blanke, rode hoofden in verschillende delen van Zuid-Amerika. Matto Grosso, de op twee na grootste staat in het gebied van Brazilië, ligt in het westen van het land en de helft van de noordelijke regio is bedekt met het Amazone-regenwoud. Kolonel PH Fawcett, de beroemde Britse ontdekkingsreiziger die daar in 1925 verdween, was gefascineerd door legendes van blanke stammen en mysterieuze verloren steden, en dus ging hij daarheen op verschillende expedities, tussen 1906 en 1925, en een van de dingen die hem verbaasden waren de verslagen van waarnemingen van blauwogige, roodharige Indianen.

Harold. T.Wilkins, een autoriteit op het gebied van de mysteries van Zuid-Amerika, vertelt dat een oude Spaanse historicus berichtte dat er een lange roodharige, bebaarde Amazone-bevolking was, de Mayoruma’s, ‘wiens huid zo wit was dat ze leken op de Engelse of Vlaamse peoples ‘en William F. Dankenbring voegt eraan toe dat bouwers van de Trans-Amazon Highway in Brazilië ook het bestaan ​​ontdekten van een stam met een blanke huid en een rode baard . en dus ging hij daarheen op verschillende expedities, tussen 1906 en 1925, en een van de dingen die hem verbaasden waren de meldingen van waarnemingen van blauwogige, roodharige Indianen. Harold. T.Wilkins, een autoriteit op het gebied van de mysteries van Zuid-Amerika, vertelt dat een oude Spaanse historicus berichtte dat er een lange roodharige, bebaarde Amazone-bevolking was, de Mayoruma’s, ‘wiens huid zo wit was dat ze leken op de Engelse of Vlaamse peoples ‘ en William F. Dankenbring voegt eraan toe dat bouwers van de Trans-Amazon Highway in Brazilië ook het bestaan ​​ontdekten van een stam met een blanke huid en een rode baard . en dus ging hij daarheen op verschillende expedities, tussen 1906 en 1925, en een van de dingen die hem verbaasden waren de meldingen van waarnemingen van blauwogige, roodharige Indianen . Harold. T.Wilkins, een autoriteit op het gebied van de mysteries van Zuid-Amerika, vertelt dat een oude Spaanse historicus berichtte dat er een lange roodharige, bebaarde Amazone-bevolking was, de Mayoruma’s, ‘wiens huid zo wit was dat ze leken op de Engelse of Vlaamse peoples ‘ en William F. Dankenbring voegt eraan toe dat bouwers van de Trans-Amazon Highway in Brazilië ook het bestaan ​​ontdekten van een stam met een blanke huid en een rode baard .

Harold T. Wilkins vertelt dat in 1929 de Amerikaanse reiziger Lawrence Griswold werd gevangengenomen door Shuara-indianen en hij werd opgenomen in de Rio Juara, een van de vele zijrivieren van de Amazone. Op een dag kwamen hij en zijn woeste ontvoerders de ruïnes van een oude stad tegen waar hij piramides zag, en een hoefijzervormig amfitheater, en de kleine stamoudste probeerde Griswold ervan te overtuigen dat de stad was gebouwd door de voorouders van zijn stammen. Dit was echter duidelijk niet waar, aangezien hij beweerde dat de lange, ‘roodharige’ bouwers in zijn volk waren veranderd ‘vanwege hun slechte gedrag voor de zondvloed’. Griswold had veel geluk dat hij een grote roodharige was, omdat de Indianen dachten dat hij van het verloren ras was en daarom hebben ze zijn leven gered nadat ze hem gevangen hadden genomen. Griswold werd later begeleid naar de dichtstbijzijnde post op de Amazone en van daaruit hij ging terug naar New York . Net als op de Canarische Eilanden zijn ook in Peru roodharige mummies gevonden en er zijn aanwijzingen dat lange, roodharige blanken betrokken waren bij de vroege geschiedenis van deze regio.

Toen hij de oorsprong van de Redin, de vroegere roodharige, blanke bevolking op de Malediven (9) onderzocht, breidde Thor Heyerdahl zijn onderzoek uit naar het Indiase subcontinent. Hoewel hij culturele overeenkomsten vond tussen sommige delen van de twee gebieden, was zijn unieke studie niet overtuigend. Wat hij had moeten opmerken, is dat rood haar en blauwe ogen te vinden zijn bij sommige mensen in de westelijke en noordelijke delen van Zuid-Azië. De aanwijzingen zijn dat er duizenden jaren geleden een migratie van roodharigen naar deze regio heeft plaatsgevonden, maar waar kwamen deze mensen vandaan? Wat we wel weten, is dat Indiase legendes vertellen over gigantische, demonische wezens, de Râkshasha’s, die rood haar en baarden hadden. Er wordt gezegd dat de Râkshasa’s de vijanden van de mens waren en er wordt gezegd dat ze tegen de goden vochten.

We kunnen dit verhaal nu een stap verder brengen. In het oude Egypte vertelt een populair, allegorisch verhaal, dat ik heb ontcijferd, over het conflict tussen de goden en een boosaardig roodharig ras. Deze legende beïnvloedde de Egyptische tradities en gebruiken van het hiernamaals, en het was de reden waarom er ooit in de lange geschiedenis van het land roodharige mensen werden geofferd (11). In het nieuwe koninkrijk was de houding echter veranderd. Egypte had nu een lange roodharige koning. Zijn naam was Ramasses 11 en hij leek op de lange, blanke Guanches op de Canarische Eilanden (12). Maar dat is een ander fascinerend verhaal. Conclusies.

In verschillende delen van de vroege wereld waren er legendes van een gevorderd, licht tot roodharig, pre-zondvloed, ras die, volgens sommige tradities, in strijd waren met ‘The Gods’. Maar wie waren de goden in deze tijd en wat gebeurde er? Een van de verhalen die hierover worden verteld, komt voor in de mystieke, allegorische geschriften over Henoch waarin niet-aardse wezens, die op blanken leken, Henoch naar een hoge plaats escorteren om het slechte gedrag van mannen te bekijken die worden gesymboliseerd door dieren. De dieren beginnen met elkaar te vechten en de witte wezens sturen vernietiging over hen. Henochs niet-aardse metgezellen waren gebaseerd op de Annunaki, van de Sumerische traditie, die naar verluidt de zondvloed veroorzaakten, en wiens leiders in de tussenliggende jaren ook verschenen in de tradities van andere verschillende mensen, zoals de Babyloniërs, Egyptenaren en Assyriërs.

Omdat de roodharige blanken lang waren, zouden ze ook het pre-zondvloedras van reuzen kunnen zijn die in de folklore van veel vroege culturen worden genoemd en hun conflict met de bezoekende ‘hemelmensen’ zou de oorsprong kunnen zijn geweest van het Griekse verhaal van de oorlog tussen goden en reuzen. Omdat men dacht dat ze afstammen van het kwaadaardige ras, zijn roodharige mensen in de loop der jaren slecht behandeld, zoals geofferd aan de goden in het oude Egypte en later beschuldigd van hekserij en een slecht humeur. Er zijn aanwijzingen dat mensen met deze beschrijving in verschillende delen van de wereld leefden, zoals in Noordwest-Europa en in Amerika, en er zijn ook sporen van hen op sommige eilanden in de Stille Oceaan, waaronder Paaseiland (14). En tot slot zijn er aanwijzingen dat de vernietiging van het vorige tijdperk plaatsvond 5,

Referenties

(1) Thor Heyerdahl. Early Man and the Ocean (p104).
(2) Kol A. Braghine. The Shadow of Atlantis (p156).
(3) Thor Heyerdahl. Amerikaanse Indianen in de Stille Oceaan (p288).
(4) Kolonel PHFawcett. Exploratie Fawcett (p83).
(5) Harold.T.Wilkins. Secret Cities of Old South America (p87).
(6) William.F.Dankebring. Beyond Star Wars (p94).
(7) Harold.T Wilkins. Mysteries of Ancient South America (p144).
(8) Leonard Farra. The Pleiades Legacy (The New World).
(9) Thor Heyerdahl. Het mysterie van de Malediven.
(10) Donald.A. Mackenzie. Indiase mythe en legende (p208).
(11) JGFrazer. The Golden Bough (p378)
(12) Leonard Farra. The Pleiades Legacy. (P114).
(13) Het boek van Henoch. Vertaald door RHCharles. (p115).
(14) Thor Heyerdahl. Paaseiland, het mysterie opgelost (p201).
(15) Leonard Farra: The Pleiades Legacy.
The Pleiades Legacy (The New World)
The Pleiades Legacy (The Stone Age)

Bron