Zijn handen (Femicide)

Zijn handen

Hij noemde het liefde.
Dat was het eerste bedrog.

In het begin zei hij nog dat ze mooi was.
Hij keek haar aan alsof zij de zon zelve was op een grijze dag,
en zij, ze geloofde het.
Ze had liefde geleerd als geven.
Hij als nemen.

Al snel veranderde het.
Complimenten werden vragen.
Vragen werden bevelen.
Bevelen werden dreigingen.
En haar stem, haar licht, haar wezen—
het werd kleiner.

Zij stopte met dansen.
Met zingen onder de douche.
Met rode lippenstift.
Want hij kon dat niet verdragen.
Zij mocht geen vuur hebben,
alleen een vlammetje dat hij kon uitblazen als hij bv. wilde slapen.

Iedereen zei: “Waarom ging ze niet weg?”
Maar niemand zag hoe hij langzaam, als een hongerige wolf,
telkens een beetje bij beetje  haar kracht had opgegeten.

Ze probeerde het.
Omwille van de kinderen.
Omwille van hoop.
Omwille van de herinnering aan hoe het ooit was.
Of leek.

Maar die angst, die angst die haar verkilde en verlamde als een vogel voor een roofdier…
Die vreselijke angst liet haar blijven.

Tot de dag dat hij haar keel dichtkneep.
Letterlijk.
Omdat het eten niet warm genoeg was.
Of zijn ego niet groot genoeg.

Ze overleefde. Die keer.

De tweede keer niet.

En hij?
Hij zei dat hij zo van haar hield.
Ook toen hij haar in het gezicht sloeg.
Ook toen hij haar naam door het slijk haalde bij vrienden.
Ook toen hij haar de kinderen afnam.
Ook toen hij haar… nam.

Op het nieuws heette het familiedrama.
Alsof liefde het motief was.
Alsof zij niet had gesmeekt, gezocht, gebeden.
Alsof ze niet geprobeerd had hulp te vinden—
maar niemand echt keek.

De kinderen?
Ze leerden dat liefde gevaarlijk kon zijn.
Dat mama niet genoeg beschermd werd.
Dat woorden wapens konden worden
en handen niet altijd bedoeld waren om te dragen.

Hij leeft nog.
Vrij.
Met zijn zg. “spijt” en “psychische problemen”.

Zij leeft voort in verhalen.
In ogen van dochters die zeggen: “Ik laat me nooit klein maken.”
In stemmen van vrouwen die nu wél gehoord worden.

Noem het geen drama.
Noem het femicide.
Noem het moord.
Noem het wat het is.
Zodat het stopt.