De verbinding tussen het oude Egypte en Ierland

Wanneer een mogelijke connectie tussen het oude Egypte en andere beschavingen- duizenden kilometers verderop wordt genoemd, scheuren de orthodoxen meestal hun kleren van hun lijven en aarzelen ze niet om dergelijke begrippen als pseudohistorisch te typeren. 
Recente archeologische vondsten in Ierland leveren echter nieuw bewijs, dat deconnectie van een oude en raadselachtige verbinding tussen het oude Egypte en Ierland bevestigt.

De heuvel van Tara is een heilige plaats. 
Het bevat een groot aantal oude monumenten en staat bekend als de zetel van de   Árd Rí Éireann   (de Hoge Koning van Ierland). 
Eeuwenlang hebben historici geprobeerd de mysteries ervan te ontrafelen, en hebben gesuggereerd dat vanaf de Keltische invasie van het eiland tot de invasie van Richard de Clare in 1169, de heuvel het politieke en spirituele centrum van het eiland was. 
Omdat de geschiedenis en archeologie van Ierland niet goed op elkaar zijn afgestemd, suggereren archeologische theorieën, in termen van recente vondsten, dat de volledige geschiedenis van de heuvel van Tara verre van volledig bekend is.

En alsof dat allemaal nog niet genoeg was om de plaats een mystieke sfeer te geven, was volgens de folklore van het Smaragdgroene Eiland, de mythische heuvel waar de Tuatha De Danann – “Goden” die in mysterieuze “boten” in Ierland aankwamen, regeerden.

Begrafenisrituelen en botten in het oude Egypte en Ierland

Tijdens recente controversiële opgravingen bij Tara kwam een ​​verhaal naar voren over een vreemd skelet gevonden bij Lismullin Henge. 
Terwijl sommige archeologen dachten dat het gewoon de overblijfselen van een hond waren, dachten anderen aan iets verrassender: de overblijfselen waren in feite van een Barbarijse aap of makaak! Maar wat doen de overblijfselen van een aap, een dier dat niet inheems is, op zulke noordelijke breedtegraden, op een oude Ierse begraafplaats?

Men kan zich ook afvragen of dit geval geïsoleerd is of dat er precedenten zijn voor soortgelijke botten op andere heilige plaatsen. 
Voor dat laatste is het antwoord ja. 
Bij opgravingen bij Eimhain Macha (Fort Navan), County Armagh, werd de schedel van een makaak gevonden. 
Bij radiokoolstofdatering wordt geschat dat het ongeveer 2500 jaar oud is.

De vraag voor archeologen is om te bepalen hoe de mysterieuze overblijfselen naar Ierland kwamen en, misschien nog belangrijker, waarom.

De verbinding tussen het oude Egypte en Ierland

Een van de meest opwindende theorieën voor fans van “open geschiedenis” is de mogelijke connectie tussen het oude Egypte en het oude Erin of Eiré (de Ierse naam voor Ierland). 
Hoewel er enkele legendes zijn die Tara in verband brengen met de Egyptische royalty, is dit echter nooit bevestigd door geleerden.

Een duidelijk voorbeeld dat in de richting van de Nijl wijst, is de ontdekking van een skelet van een adolescent bij de Mound of Hostages, nabij Tara, door Dr. Sean O Riordan van Trinity College.
Radiokoolstofdatering toonde aan dat de overblijfselen 3.800 jaar oud waren. 
Ook werd een ketting die samen met de botten werd gevonden, gemaakt van majolica-kralen die overeenkwamen met een Egyptisch ontwerp en fabricage.

Scota, Egyptische royalty

Er is ook een beroemde legende van de Egyptische prinses Scota, die naar verluidt in 1700 voor Christus in Ierland is aangekomen, waar ze in een grote veldslag door de Tuatha De Dannan is omgekomen. 
Haar vermeende graf is gemarkeerd door een gigantische rots met inscriptie in County Kerry, en het belang ervan is zodanig dat lokale politici altijd streven naar het behoud ervan.

 

Een ander interessant verhaal over migratie naar het Smaragdgroene Eiland wordt verteld in de Lebor Gabála Érenn (Boek van Invasies), waar Milesio, de grote leider van de buitenlandse indringers, twee van zijn zonen verloor rond 1400 voor Christus toen een storm veroorzaakt door de God Tuatha. De Dannan bracht zijn schip tot zinken.

Hoe kleurrijk deze legendes ook zijn, tot voor kort zijn ze zo gebleven zonder enige archeologische of louter historische ondersteuning om een ​​verbinding van Ierland met de lagere Middellandse Zee tot stand te brengen.
Dit idee kan echter radicaal veranderen als gevolg van nieuw onderzoek en DNA-analyse gepubliceerd in december 2015.

Het verband tussen indrukwekkend genetisch en etymologisch bewijs

Wetenschappers van Trinity College Dublin en Queen’s University Belfast publiceerden hun nieuwe bevindingen in de Proceedings of the National Academy of Sciences. 
Het bleek dat de oude Ieren niet alleen verwant waren aan de mensen in Zuid-Europa, maar ook aan het Midden-Oosten. 
Deze kennis leidt onvermijdelijk tot een smakelijke verklaring voor de ontdekking van apenresten in het oude Erin en ontsteekt verder een nieuwe onontgonnen schakel in de etymologische keten van de god ‘Tuatha De Danann’.

Gewoonlijk is de geaccepteerde betekenis voor de naam van deze mysterieuze wezens van goddelijke oorsprong ‘The People of Danu (of Dana)’, de moedergodin in de Ierse mythologie.
 Een belangrijk punt voor de etymologie van deze naam is dat het laatste woord, Danann, niet voorkomt in de eerste verslagen waarin deze wezens worden genoemd, die eenvoudigweg Tuatha De of Tuatha Di worden genoemd. 
In feite was het pas in de 19e eeuw dat exegeten ermee instemden Dannan’s op te nemen.

Misschien is het tijd om een ​​bepaald basaal deel van de Ierse mythen te herzien in het licht van nieuwe informatie en, vooral, wie werkelijk de goden waren die door de Ouden werden aanbeden.

Een van de belangrijkste goden in de Egyptische mythologie is Thot, later bekend als Hermes bij de gratie van de Griekse auteurs. 
Thoth was een maangod van wie wordt aangenomen dat hij wijsheid schonk en schreef over de menselijke beschaving. 
Hij is vaak afgebeeld en gesymboliseerd als een aap of baviaan. 
Zou dit de reden kunnen zijn achter de mysterieuze botten die op oude begraafplaatsen in Ierland zijn gevonden? 
Ook als we aandacht besteden aan de naam van God en zijn varianten, zoals Thoout of Thaut, dan doet zich een merkwaardig toeval voor. 
Thoout Dai wordt vertaald als ‘The Crossing of Thoth’, terwijl  Thoout Dat  als ‘The voyage (by boat) of Thot’, en  Thoout Da als ‘The storm of Thoth’ (volgens de Lebor Gabála Érenn arriveerde de Tuatha in Ierland “in donkere wolken”).

Een andere belangrijke factor is dat Egyptische hiërogliefen pas in de 19e eeuw werden ontcijferd nadat een zekere Jean-François Champollion in 1820 de beroemde Steen van Rosetta vond.
De christelijke monniken die voor het eerst Ierse mythen hadden opgetekend, hadden dus geen kennis van deze fonetische vertalingen.

Wanneer we de bizarre elementen uit mythe en populaire wijsheid verwijderen, vinden we veel onbeantwoorde vragen of worden ze gemakshalve weggelaten, ingegeven door het bewijs dat vandaag is verzameld. 
En hoewel de controversiële verbinding tussen Egypte en Ierland in het verleden door het establishment is gehavend, weten we nu heel goed dat er meer dan één reden is om de “donkere wolken” die door de goden zijn nagelaten op te ruimen.

Bron