Buitenaardsen kunnen zwarte gaten gebruiken om door het heelal te reizen
Een geavanceerde buitenaardse beschaving zou zwarte gaten kunnen exploiteren en ze gebruiken als galactische waypoints waarmee ze door het universum kunnen reizen. “
Extreem geavanceerde buitenaardse beschavingen hadden al een technologie kunnen ontwikkelen waarmee ze zwarte gaten zouden kunnen exploiteren en gebruiken om door het universum te reizen. Hier is hoe.
De Parker Solar Probe – een ruimtevaartuig dat is ontworpen om de zon te bestuderen – is het snelste ruimtevaartuig dat ooit door mensenhanden is gebouwd. In oktober 2018 reisde het ruimtevaartuig met een snelheid van meer dan 153.454 mijl per uur en tegen december 2024 wordt verwacht dat het door ons zonnestelsel zal reizen met een snelheid van meer dan 430.000 mijl per uur .
Toch is dit verre van snel als de mensheid een multi-zonnesoort wil worden, dat wil zeggen een soort die naar een ander sterrenstelsel zal reizen.
Het snellere naar buiten gerichte ruimtevaartuig is de Voyager 1, die momenteel reist met een lichtsnelheid van ongeveer 1 / 18.000 . Als het deze snelheid handhaaft, zal het 80.000 jaar nodig hebben om het ruimtevaartuig Proxima Centauri te bereiken dat het dichtst bij de aarde ligt .
Met andere woorden, om mensen echt een interplanetaire soort te laten worden, hebben we betere – snellere – ruimtevaartuigen nodig die ons zullen helpen om zo snel mogelijk van punt A naar B te komen.
Hoewel mensen nog steeds hebben. deze droom niet mogelijk heeft gemaakt, betekent dit niet dat andere soorten dat niet hebben gedaan. Voor zover we weten, kunnen er ergens buitenaardse beschavingen zijn die even ontwikkeld zijn als wij, of misschien zelfs nog meer.
Een intergalactische beschaving zou zo geavanceerd zijn dat we het waarschijnlijk moeilijk als zodanig zouden kunnen identificeren.
Maar de mensheid is nog steeds een relatief jonge soort in geologische termen, en vergeleken met de ouderdom van het zonnestelsel en het universum; we zijn in een oogwenk geëvolueerd, gaande van een soort die in grotten woonde naar een soort die raketten en ruimtevaartuigen bouwde en erin slaagde een mens op een ander hemellichaam, de maan, te laten landen.
We gingen van het gebruik van stokken en stenen en schilderen op grotmuren tot het bouwen van ingewikkelde, complexe voertuigen die ons over de hele wereld en de sterren kunnen brengen.
Maar ondanks onze technologische vooruitgang, hebben we nog veel te leren en te creëren als we naar de sterren willen reizen; daarna zijn we een soort die voorbestemd is om daarheen te reizen, de kosmos in waar onvoorstelbare geheimen wachten op ontdekking.
Uiteindelijk komt het allemaal neer op het niveau van technologische vooruitgang, en de Kardashev-schaal is een redelijk goed startpunt voor ons om een idee te krijgen van waar we ons bevinden in termen van een wereldwijde beschaving.
De schaal van Kardashev meet het niveau van technologische vooruitgang van de beschaving op basis van de hoeveelheid energie die de beschaving zou kunnen gebruiken. De Sovjet-astronoom Nikolai Kardashev ontwierp deze schaal in 1864 en omvat drie soorten beschavingen; de Type I of planetaire beschaving, die de hulpbronnen van zijn planeet kan gebruiken; de Type II- beschaving, die zijn planetaire systeem kan beheersen; en een Type III- beschaving die energie op galactische schaal kan beheersen.
Hoewel de mensheid verre van een type II-beschaving is, kunnen er buitenaardse soorten zijn die veel ouder zijn dan de mensheid en zich al hebben ontwikkeld tot een galactische beschaving. Dit type beschaving bezit waarschijnlijk ondenkbare kennis en begrip van kosmische verschijnselen die we op aarde nauwelijks willen bestuderen.
Dit soort beschaving heeft misschien ook geleerd om het universum in hun voordeel te gebruiken en niet alleen de productie van energie.
Volgens een wetenschappelijke studie zouden er beschavingen in de kosmos kunnen zijn die door hun melkwegstelsel zouden kunnen reizen zonder daarvoor ondenkbare hoeveelheden energie te hoeven spenderen. In feite, zoals onthuld door professor David Kipping, een onderzoeker aan Columbia University, zouden hoogontwikkelde buitenaardse beschavingen al technologie kunnen gebruiken om door het universum te reizen, wat we nauwelijks zouden kunnen identificeren.
Om deze intergalactische reis te bereiken, stelt de onderzoeker dat beschavingen de energie van “binaire zwarte hols” kunnen oogsten. Door zwaartekrachtvelden uit een zwart gat te gebruiken en de energie van het zwarte gat te absorberen, konden buitenaardse wezens zonder veel moeite door het universum reizen . het geheim achter dergelijke reizen zou kunnen berusten op ‘fotonen’, in het bijzonder fotonen die astronomen hebben waargenomen die zwaartekrachtspiegels binnengaan en weer verlaten; deze fotonen krijgen niet alleen snelheid van hun inkomende reis, maar ze houden ook de kinetische energie van hun heenreis vast.
In 1993 stelde natuurkundige Mark Stuckey voor dat een zwart gat in theorie zou kunnen worden gebruikt als een zwaartekrachtspiegel waar de immense zwaartekracht van het zwarte gat een foton rond zou kunnen slingeren, waardoor het terug zou vliegen naar zijn bron; een boemerang foton .
Door gebruik te maken van ‘boemerangfotonen’ – de fotonen die terugkeren – zouden buitenaardse beschavingen theoretisch enorme hoeveelheden energie kunnen oogsten die hen in staat zouden stellen om te reizen met een snelheid tot honderddrieëndertig keer zo snel als de snelheid van het blokgat. In wezen zou een beschaving zwarte gaten kunnen exploiteren en ze gebruiken als galactische waypoints, waar hoe sneller het zwarte gat beweegt, hoe meer energie ze eruit kunnen putten; hoe sneller ze konden reizen.
Met andere woorden, door zwaartekrachtslingers uit te voeren rond een zwart gat, zouden buitenaardse beschavingen kunnen versnellen tot potentieel relativistische snelheden, waardoor ze energie kunnen gebruiken die we ons vandaag nauwelijks kunnen voorstellen.
