Het lijkt allemaal zo mooi
Je ziet het op tv, allemaal blije mensen, gelukkige mensen, met zijn allen en samen.
Het lijkt zo mooi.
Je ziet het met kerstmis, allemaal familie op de tv die samen zijn, het samen vieren, oh wat zijn ze gelukkig met elkaar…
Het lijkt zo mooi.
De reclames over kerst gaan allemaal over hoe gelukkig mensen samen zijn…
Het lijkt zo mooi.
Op facebook idem, oh wat is men gelukkig, oh wat durft men veel te schrijven over hun echte emoties en zijn!
Het lijkt zo mooi.
Het liefst post men foto’s van samenzijn met anderen, de rest zie je nooit natuurlijk.
Daarvan maken zij geen foto.
Het lijkt zo mooi.
Als ik door de stad ga, ga ik altijd rondom de stad, ik vind dat fijn, ik wil die mensen ervaren en voelen en zien…zoveel mensen bij elkaar, allemaal vrienden van elkaar, allemaal samen
Het lijkt zo mooi.
Ik ga dan door die stad en zie die mooie oude gebouwen, rondje rondom, zie plaatsen waar ik vaak of zga altijd wel met mijn moeder kwam, winkelen.
Heerlijke bezigheid als je poet hebt…
Mijn moeder verdiende goed altijd!
Dus ze had niets te klagen wat dat betreft.
Ze kon kopen wat ze wilde.
Ik ging erg vaak mee! De stad in, dat mis ik al jaren…dat het niet meer kan, dat zij er niet meer is.
We gingen vaak samen weg, rommelmarkten bezoeken, markten, winkelen overal… heerlijk was dat…dat mis ik enorm…en als ik dan door de stad ga…
Is het er één van een geluks gevoel…maar ook één die soms wel pijn doet.
De zon die schijnt, duifjes die opvliegen, auto’s, oké weinig maar toch, vaak mooie auto’s!
Fout geparkeerden, kroegen met een open voorkant…mensen die bijna op straat zitten bij die kroeg, een broodjeswinkel…
binnendoor, mensen zien die eten op straat…omdat ze daar als restaurant hun stoeltjes en tafeltjes neergezet hebben.
Zoveel mensen samen…
Het lijkt zo mooi.
Als ik naar de stad ga maak ik dat rondje altijd. Door de straat bv. waar ik mijn overleden neef voor het laatste sprak!
Pijnlijk, ja!
Ik denk altijd aan hem, als ik daarlangs ga.
Altijd.
Een soort eerbetoon aan zijn bestaan op aarde, waar ik ooit bij zijn wiegje stond pfff…heftig wel.
Waar ik nog eens zat te eten met mijn echte vader…
De korte tijd dat ik hem wel leerde kennen…Ook dat is pijnlijk.
Het had zo goed kunnen zijn en hij koos weer de verkeerde afslag…
Redeloos. Reddeloos.
De winkels waar mijn moeder altijd kocht, zijn er ook al niet meer, te duur, dus die vielen al meteen om na de euro invasie.
Het lijkt zo mooi.
Ik ga langs terrassen met zoveel mensen, waarvan je denkt, goh ze zitten daar vast met heel veel vrienden en of familie…
Het lijkt allemaal zo mooi.
Het is of ik dan deeltjes energie meeneem in mijzelf van al die mensen die zo gemoedelijk gelukkig samen zijn, dat het ergens troost biedt…
Het lijkt allemaal zo mooi.
En ik had altijd nog die hoop dat het ook echt zo mooi was….!
Ik was zo naïef!
Het lijkt allemaal zo mooi.
Ja lijkt…want het is vaak niet zo mooi als het lijkt nml.
Mensen die doen alsof ze het zo ontzettend goed en leuk hebben, ze zijn er plenty…men speelt een rol…voor de ander…
waarom niet gewoon jezelf zijn?
Het lijkt allemaal zo mooi.
Be real!
Als ik kijk in mijn straat en die van bekenden, zie ik maar weinig bezoekers…
Soms 1 x in de maand komt er dan eens bezoek…
Tjah het lijkt allemaal zo mooi!
Reken dat statisch maar eens uit dan… zul je zien hoe erg men bezig en druk is met anderen!
The show must go on!
Jammer wel.
Voel me best wel enorm Remi in deze grote wereld wel! Vol, best wel egoïstische mensen.
En geloof me, ik ben echt de enige niet! Ik denk niet enkel aan mijzelf, ik denk algemeen. Zeker qua website en informatie…gaat niet om mij nml!
🙂
