Ik had een opdracht…
Oké wel zelf bedacht, maar toch…
Ik had een wit shirt aan… nu zit dat in de familie van oma’s kant dus, en lijk je op oma, dan kun je dus geen wit aan eigenlijk.
Mits een trui eroverheen ofzo.
Maar echt, hoe ik het voor elkaar krijg, geen idee.
Onverschillig ga ik maar door, een dag lang, whatever gevoeletje erbij en uiteindelijk is mijn witte shirt dus gewoonweg verknalt. Zucht, dit is toch niet normaal meer…wat is het allemaal voor gedoe op dat shirt ik heb geen flauw idee wat het is allemaal?… Ik had hem uitgetrokken om een foto te maken… ja serieus.
Ik ga het shirt maar verven ofzo, dit krijg ik er nooit meer uit…daarom draag ik niet vaak wit, ook al vind ik wit fantastisch!
Gaat ‘m niet worden dus. We zijn denk ik te druk in gedachten met allerlei en ach… Het is ook wel weer leuk om te weten dat oma het ook had.
