Het logeerbed

4 augustus 2016Laatste update: 4 augustus 2016

1 Minuut lezen

Wees eerlijk.
Heb jij er één?

Ik had er één!
Werkelijk een sta in de weg… het kamertje waar het dan wel in mocht staan, daar viel nauwelijks nog in te lopen.
Het was een onbruikbaar kamertje geworden eigenlijk.
Dankzij de sta-in-de-weg…

Ja, eh we gaan dat niet ff in onze knutselroom prutsen want dat was zonde van de ruimte daar nml.
Al met al is dat bed in jaren tijd misschien maar 3x gebruikt.
Logés sliepen -als dan-altijd op de grond op een matras, of op de bank.

Dus waarom al die jaren toch een logeer bed in een kamertje, dat niet nodig is?
Juist, weg ermee.
Ruimt lekker op, en het huis lijkt ineens groter; Heey een kamer extra.
Het is nu meer een inloopkastkamer geworden, prima toch?
Zo zie je maar, dat rommel beter weggegooid kan worden en wat is rommel?
Alles wat je bijna nooit gebruikt.
Alles dat lastig is en rommelig overkomt…kssjt!

Ik vergeet nooit hoe mijn moeder na jaren een spiegel vervloekte.
Elke dag zag zij zichzelf in die spiegel.
En dan dacht ze slechte dingen over haar figuur bv.
En dan trok ze maar weer iets anders aan voor haar representatieve kantoorbaan.
Pas na vele, vele jaren, bleek de spiegel dus behoorlijk krom te zijn.
Dus die vervormde nogal.
Dus het ” Ik ben dik gevoel” (wat kul was overigens) *bekend bij vele vrouwen* was kul en dus ook overbodig.
Dag spiegel.
Ik kreeg hem…
Nou en sindsdien denk ik altijd, oh het valt heus mee, want die spiegel is toch krom!