Een onbewuste vrouw zijn…
Een onbewuste vrouw zijn…
Nou ja, altijd beter dan bewusteloos natuurlijk, maar toch!
Op een mooie zomerse dag, in de zomer natuurlijk, had ik mij in een weekend verslapen, terwijl er iemand langs zou komen om een oude fiets op te halen.
Het was een intens oud barrel en ach iemand wilde er nog wel een tien euro voor uitgeven.
Fine with me, ding stond gruwelijk in de weg.
Je kent het wel struikeldestruik in de struiken oid… schiet gewoon niet op.
Onderwijl net wakker geworden ging de bel al.
Damn!!!!!!!
Nu al??!!!
Ja, nu al!
Snel een jurk uit de kast getrokken en daaroverheen toch snel een snelle Jelle shirtje.
Strak, ritsje erin, moest kunnen immers, geen blik waardig in den spiegel rende ik naar beneden.
Pfieuwwwwwwwww…: De deur ging open.
Voor mij stond een jongeman met een flinke krullenbol.
Hij gaapte mij aan. Ik dacht nog; “Ist een autistje”, dat kan hé, tegenwoordig met al die inentingstoestanden.
You never knowwwwwwwww.. anyways hij was wat traag in het reageren.
U komt voor de fiets toch? Vroeg ik maar voor de zekerheid.
Hij knikte van Ja.
Oké kom maar binnen de fiets staat in de tuin.
Wat hij allemaal dacht weet ik dus echt niet, ik had het achteraf best willen weten.
Maar ja ik de onschuld zelve, had niets door.
In de tuin keek hij mij weer doordringend aan, met een blik die ik dus nooit kan peilen, zou ik zelf een autistachtige zijn?
Kan hé, dat je dat niet weet ofzo?
Zijn blikken daalden wel af, dat dan weer wel.
Ik vond dat best vreemd want, waarnaar dan?
Nou goed ik was wel blij dat die vreemde snuiter weg was want veel had hij niet gezegd.
Tot ik in huis kwam en…. in de spiegel keek.
Mijn God, wat had ik nu toch aangetrokken, met mijn duffe hoofd?
Toen ging er pas een lichtje branden… ik schoot in de lach, dat doen autisten nooit om zichzelf toch?
Ik heb er toen maar een selvie van gemaakt.
Het was net Plopsalalalaland…
Vreselijk!!!!
Het witte veels te strakke shirtje heb ik hierna nooit meer gedragen!
—-
Zo fietste ik ooit richting de stad, iedereen toeteren naar mij?
Ik wist niet wat mij overkwam, vriendelijke mannen in auto’s die mij voor lieten gaan!
Ja, ja…het ging zo vanselfie allemaal.
Misschien zag ik er goed uit oid die dag, ik had geen flauw benul gewoon.
Soms heb je dat hé, dat je straalt ofzo?
Tot ik die dag thuiskwam, ik mijn intens doorschijnende blousje…zag…
En ik droeg geen Bh…
Dan ben je dus een onbewuste vrouw!
En dát ben Ik!
