Over Rutte & Samsom ~~2 korte verhaaltjes
Holmaatje
Rutte glimlacht naar zijn collega Samsom.
”Goed plan, hahahahaha”!
“Leuk”, echt’.Samsom kijkt hem aan en knikt trots.
“Pleerollentax”, lachend schuift Rutte weer aan zijn bureau en begint te schrijven.
”Die hadden we nog niet”, snuift Samson vanaf het spiegeltje voor hem op tafel.
”Ik vind hem grandioos”’, snikt Rutte nog na van het lachen.
”Kom we gaan even Brainstormen”.
”Ik heb nu kattenhaartax, hondenhaartax, paardenstrontopstraattax, bejaardenrollator-opruimtax, en nu pleerollentax”.
Samen liggen ze blauw van het lachen over hun tableau.
Verbaast loopt er een collega langs het kantoor en kijkt eens naar binnen.
Haaaah, giert Rutte het ineens uit, ”goeie hé van die plotselinge mega sigaretten tax, man, wat zullen ze balen”.
”Pfff”,… roflolt Samsom, hij haalt een pakje JPS uit zijn colbert en biedt Rutte er één aan.
”Thanks man”, Rutte steekt de sigaret aan, en geeft de aansteker aan Samsom.
”Hmm”, Samsom kijkt naar buiten over het hofje, ”zou er sneeuw komen makker wat denk jij”?
Hihihihi, giert Rutte het uit, ”whatever, ik ben niet met de fiets, bwaaaaaaaaaaaaaaahahahahahaha!
Glimlachend kijkt Samsom naar buiten, ”ik dit keer wel”.
”Ze maakten foto’s van een of andere krant dan moet je wel net doen alsof je soms, een mens bent”!
De snot spuit uit zijn neusgaten als hij een lachkick krijgt.
”Goed spul man, waar heb je dit vandaan”, vraagt Samsom.
Waarderend legt hij het spiegeltje met witte poeder voorzichtig, als een heiligdom op het bureau van Rutte.
”Ik geef je zo wel even het nr vrind”.” Is Goed”.
”Kost wat maar dan heb je ook wat”!
”Maar Wij kunnen het betalen”, gierend liggen ze weer blauw van het lachen over hun dure stoelen gebogen.
Die SNS Bank, whahahaha, die is goed, alle Nederlanders moeten nu 278 euro betalen voor niets!
”Werkelijk geniaal”. ”Ze pikken het ook nog”!
”Wij komen er wel, lekker vakantie avontuurtje volgende week”…”En de week erna”. ”En daarna”.
”Pff is het al tijd om naar huis te gaan zeg, krijg me toch zin in een saunaatje makker”.
Rutte kijkt verbaast naar Samsom. ”Joh als we willen kunnen we gewoon gaan hoor?
Wij zijn toch de baas hier in dit land”?
Samsom glimlacht, ”ok baas”!
”Met of zonder handdoek”?
Rutte slaat Samsom op zijn kont en zegt dan glimlachend: “Zonder natuurlijk, vrind”.
“Helemaal zonder dit keer”? Samsom kijkt ondeugend naar Rutte, ”natuurlijk holmaat van me”, glimlacht hij terug.
“Kan mijn fiets achterin je auto trouwens?”, ”Altijd, altijd”.
Giegelend lopen ze de trappen af.
©AngelWings
Als Rutte in armoede leven zou…
“Ik ga daar niet in lopen, bekijk het maar!”.
Boos draait hij zich om. Ën stop nu eens met die camera, verdomme!
Schei uit, ik kan niet meer, ik zit er doorheen, ik kan …echt niet meer.
Echt niet.
Zijn ogen zijn verdacht vochtig.
Zijn lippen zijn witte smalle strepen.
Zijn handen samengeknepen vuisten.
Ik wil dit niet meer, laat me gaan!
Ineens trekt hij vol woede de gore joggingbroek uit handen van de regisseur.
Wie draagt dit man, zijn jullie wel goed snik!
Ik wil mijn Armani pak aan, snikt hij uit.
Ik wil, ik wil, ik wil naar huissssss, dreinend loert hij naar mensen die eventueel naar hem luisteren.
Hij was verplicht om mee te werken, maar na 4 weken afzien, werd het hem te machtig.
Een maand geen normaal eten, geen normale kleding, een gore flat, met goor behang en vieze oude meubels.
Hij werd gek!
Knettergek!!!!!!
Ik KAN NIE MEERRRRRRRRRRRRRRRR, jende hij. Ik WIL NIE MEEEEEEEEEEEERRRRRRRRR… IK WIL NAAR HUIS! En werkelijk hij stampvoette erbij.
De regisseur keek hem aan, werkelijk meneer Rutte dat u zover zou gaan, had zelfs ik niet verwacht.
Wat stelt dit nu voor, 3 maanden armoede, leven zoals zovele mensen leven in Nederland.
Kom, kom niet zo kinderachtig zeg.
Zij kunnen dit al jaren aan?
Belachelijk werkelijk u gedraagt zich als een klein kind.
U gaat gewoon door meneer Rutte.
EN TREK DIE GORE JOGGINGBROEK AAN!
Ja,… het komt van de tweedehands winkel nou en?
Ja maar, ik kan niet eens wassen met die kapotte wasmachine, jankte Rutte uit.
De snottebellen dropen uit zijn neusgaten.
Ik wil naar huis, ik wil in bad en niet in dat vieze douchehol, met al die schimmel op de muren.
Zie je wel, zei hij ineens paranoide, jullie hebben dit met opzet gedaan!
Zo’n goor huis als dit, jullie nemen mij te grazen hé?
Geen enkele minister komt in dit gore hol terecht maar ik wel!
Jullie willen mij zien knielen en sorry zien zeggen.
Ik doe het niet!
Eindigde hij koppig, met wat schuim op zijn lippen.
Ik kan niet eens waspoeder kopen man! Schreeuwde Rutte uit.
Ik heb geen Vodka, alleen dat smerige goedkope bier, ik krijg er koppijn van man!
Laat me eruit…
Snikkend hing hij tegen de deur: MOEDURRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR!!!!!!!
Wanhopig kroop hij tegen de dichte deur aan.
Ik wil ERUITTTTTTTTTTTTTTTT…IK BEN MISSELIJK!
Ik kan niet meer!
Ik wil ook niet naar de Aldi!
Ik lust dat niet!
Ik wil naar de slager gaan, en naar de warme bakker.
Ik kan nie meerrrrrrrrr moedurrrrrrrrrrrrrrr, huilend viel hij als een voddebaal op de grond voor de deur.
De regisseur van het nieuwe programma, ministers in de bijstand, bedacht zich plots nog iets.
Kom op meneer Rutte, wees een kerel zoals de rest van dit land.
Geeft u ons even uw bril.
Hij nam de bril van Rutte zijn neus en ging er op staan.
KAPOT. Glimlachend kreeg Rutte zijn bril weer terug.
Zo koopt u nu maar een nieuwe bril.
Maarrrrrrrr wat doe u nu? Bent u helemaal gek geworden?
Ik kan niet meer rondkomen na mijn hertensteak van gisteren laat staan een nieuwe bril kopen!
Tjah meneer Rutte dan had u maar geen hertensteak moeten halen, en met u vele anderen.
Bril kapot is geen nieuwe bril!
Ook voor kindertjes meneer Rutte, dus nu voelt u het zelf!
U geniet er wel van zo te zien. De regisseur lachte hard.
Sidderend nam Rutte zijn brilmontuurtje van de vloer, zijn Armani brilmontuur, was aan diggelen, hij kon de bril nog wat verbuigen maar, de glazen stuk, verdrietig staarde hij naar het montuur.
Ik kan niets meer zien zo!
Jammerde hij weer.
Tjah pech!?? Zei de regisseur.
That’s life, riep de cameraman jolig.
Ik spring uit het RAAMMMMMMMMM LAAT ME GAAN!
HELPPPPPPPPP riep Rutte bij het raam, HELPPPPPPPPPPPPPPP!
Ik wil weg hierrrrrrrrrrrrrr………
Beste Rutte niemand helpt u hier uit.
Nog 2 maand te gaan, Minister der Nederlanden!
Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeh niet nog 2 maanden!
Nee redt mij dan toch!
HELP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Na een dag of drie, volgden er 3 zelfmoordpogingen, eerst met plakband, dat ging hem niet worden.
Toen met ducttape, welke bijna gelukte, men was er op tijd bij, en sneed het ducttape door.
En daarna met een oude haarfohn in de douche, gelukkig kwam er kortsluiting, maar Rutte was totally not in order.
Hij moest opgenomen worden in het ziekenhuis op de psychiatrische afdeling.
Hij was niet sterker dan de doorsnee Nederlanders, hij was juist zwakker..
Hij kon dat totaal niet aan!
Leven van het minimum, maar hij had nooit stilgestaan bij hoe dat was eigenlijk!
In het ziekenhuis murmelde hij hoe gelukkig hij was, met zijn toetje vla, en het lekkere schone bedje.
Nee, zo was hij nooit geweest.
Zo had hij nooit nagedacht.
Hierna was hij minister af, want bij de regering noemde men hem plots van lotje getikt.
Hij wilde ineens allerlei leuke aardige dingen doorvoeren voor de bevolking en ja dat kon men niet hebben hé?
©AngelWings
