Moderne vondsten die de geschiedenis van het Mahabharata-epos bevestigen
Moderne vondsten die de geschiedenis van het Mahabharata-epos bevestigen
Het is een van de twee belangrijkste (de andere is Ramayana) Sanskriet-heldendichten van het oude India. Het werk is geschreven door de hindoeïstische wijze Vyasa. Het verhaal draait om de Kurukshetra-oorlog. Deze oorlog speelt zich af tussen de vijf gebroeders Pandava aan de ene kant en hun kwaadaardige neven (honderd Kaurava-broers) aan de andere kant, die onterecht het koninkrijk van de gebroeders Pandava wilden wegnemen. Krishna (die de menselijke incarnatie is van God Vishnu) ondersteunt de rechtvaardige broeders, maar passief.
Welkom op het kanaal “De andere kant van de geschiedenis|Legends”
De Mahabharata wordt beschreven als het langste gedicht ooit geschreven. Het bevat meer dan 200.000 individuele verzen. Het epos is tien keer langer dan de Ilias en de Odyssee samen. De Bhagavad Gita is een onderdeel van de Mahabharata dat voor hindoes van groot belang is.
Hij geeft religieuze en filosofische begeleiding aan de samenleving. Dit houdt verband met het advies dat Krishna aan prins Arjuna gaf toen hij aan het begin van de Kurukshetra-oorlog weigerde te vechten omdat hij gelooft dat vechten en het doden van familieleden verkeerd is. De Bhagavad Gita beschrijft Gods advies over Arjuna’s plicht als krijger, de morele plicht van de mens jegens de samenleving, het concept van rechtvaardigheid/toewijding/yogische idealen en het geheim van het bereiken van verlossing.
Echte feiten
Veel mensen in India geloven dat de gebeurtenissen die in de Mahabharata worden beschreven feitelijk ongeveer 5000 jaar geleden hebben plaatsgevonden, en er is veel bewijsmateriaal, zowel direct als indirect, gepostuleerd om dit idee te ondersteunen. Sommigen van hen:
In veel delen van het epos wordt hij beschreven als Itihas, wat geschiedenis betekent.
De voorspellingen en gedetailleerde beschrijvingen van Kali Yuga (het huidige tijdperk) die Krishna duizenden jaren geleden in de Bhagavad Gita aan Arjun gaf, zijn precies zo uitgekomen als beschreven in het epos.
Zeearcheologen ontdekten de havenstad Dwarka, die later door de zee werd ondergedompeld (zoals beschreven in de Mahabharata) en toebehoorde aan Krishna. Er werden enorme vestingmuren, pieren, pieren, een pier en andere gezamenlijke vondsten gevonden die in het epos worden beschreven.
Veel andere oude steden die in de Mahabharata worden beschreven, zijn in de moderne tijd ontdekt met artefacten zoals gouden en zilveren ornamenten, zegels, koperen gebruiksvoorwerpen en terracotta schijven.
Megasthenes, een oude Griekse historicus en diplomaat, beschreef in zijn archieven dat keizer Chandragupta Maurya, die Seleucus Nicator (de generaal van Alexander de Grote en stichter van het Seleucidische rijk) versloeg, de 138e koning in de lijn van Krishna was en daarmee ondersteunende steun verleende. bewijsmateriaal over de historische basis van het grote epos.
Een andere naam voor India is “Bharat”, genoemd naar koning Bharat, een beroemde persoonlijkheid die in het epos wordt genoemd.
Robert Oppenheimer, hoofd van het Manhattan Project en vader van de atoombom, zei na de succesvolle test van de bom: “Nu ben ik de dood geworden, de vernietiger van werelden”, wat een zin is uit de Bhagavad Gita. Hij zei ook dat hij de atoombom in de moderne tijd met succes had getest (en impliceerde dat deze eerder werd gebruikt in de Mahabharata-oorlog, waarvan de Bhagavad Gita slechts een klein onderdeel was).
Deze bewijzen brengen velen ertoe te geloven dat de Mahabharata deel uitmaakt van de oude Indiase geschiedenis en niet slechts een verzinsel van de populaire verbeelding is.
Iemand zei: “Waar geschiedenis en mythe samenkomen, worden legendes geboren.” Het is duidelijk dat veel van de besproken oude heldendichten een kern van waarheid bevatten. De concepten van romantiek en bovenmenselijke heroïsche glorie zijn mogelijk door latere dichters en schrijvers toegevoegd om een maatstaf te bieden waarnaar de samenleving in tijden van nood zou kunnen streven. Zoals George Washington Carver zei: ‘Waar geen visie is, is geen hoop.’
