Gesprekken met Putin

Erik van Dijk

Na het vertalen van de uren aan woorden uit de mond van Vladimir Poetin heb ik deze man nooit kunnen betrappen op het soort gluiperigheid, duurheid, arrogantie en het type leugens die we maar al te goed kennen van andere bekende wereld“leiders.”

Als alle grote landen een werkelijke leider zouden hebben als president Poetin dan zag de wereld er heel anders uit. Niet de unipolaire wereld die de VS graag wil, ontmoet zichzelf als onbetwiste leider, maar wereldwijde samenwerking binnen een multipolaire wereld, waar niemand een ander bedreigt van overheerst is. Waar iedereen, al naar cultuur en traditie, de baas is in zijn eigen, soevereine land.

Niet de smerige spelletjes zoals de VS heeft gespeeld sinds de Tweede Wereldoorlog. “Doe wat wij zeggen, of anders…” En alle schoothondjesstaten die daar vrolijk achteraan huppelen.

Vladimir Poetin wil daar geen deel aan hebben. Al sinds zijn aantreden staat hij welwillend en met een uitgestoken hand richting de Verenigde Staten. De Russen zijn een trots volk.

Als ik terugkijk op de recente en zie hoe deze man werd getergd door het Westen, de (krachten achter …) VS voorop, dan kun je alleen maar bewonderend hebben voor zijn onmogelijk geduld en geduld.

Hoe zou jij je voelen als je voortdurend van alle kanten werd aangevallen met onwaarheden? Als je steeds netjes blijft en alles duidelijk wilt uitbreiden, maar niemand luistert of neemt je serieus? Sterker nog, je wordt in de mondiale media afgeschilderd als een nieuwe Hitler? Laat dat heel zelfs doordringen …

Daar komt mijn sympathie voor Vladimir Poetin vandaan. Ik denk dat hij verstandig is in wat hij al zegt sinds zijn aantreden. Hij wil geen oorlog met wie dan ook. Hij wil geen nieuw Russisch Rijk. Hij wil niet de wereld veroveren om deze te toveren tot een communistische staat. Hij wil niet de rol overnemen die Amerika lange tijd heeft vervuld. Hoe moet dat voelen, als dit zo is, en ik geloof echt dat dit zo is? Wat zegt je ook en hoe consistent ben je daar ook al die jaren in bent geweest? Wil daar als mens mee om te gaan? Naast dat je de verantwoordelijkheid voelt voor het lot van ruim 143 miljoen van je landgenoten? Hoe hij daarbij omgaat is voor mij niet te bevatten.

Maar het is te danken aan dit geduldige geduld dat wij er allemaal niet zijn. De vraag is hoe vaak je het bier kunt porren tot hij een keer uithaalt?

Afgezien van dit alles gelukt Poetin erin om van de staat in verval te raken die hij bij zijn aantreden als president erfde terug op te bouwen tot de wereldmacht die ze nu is. En als Poetin zo’n beest was, waarom staan ​​vele landen dan te trappelen om lid te worden van dit nieuwe internationale bondgenootschap, BRICS?

Het wordt hoog tijd dat wij hier beseffen dat we aan de verkeerde kant van de geschiedenis staan. Als we dat niet doen, zoeken we geen toenadering naar Rusland, blijven we maar de rampkoers volgen die de VS voor ons uitstippelt, dan weet ik niet hoe het hier over 20 jaar zal gaan. Leuk zal het niet zijn, ben ik bang …

Wat een toeval weer. Achter wat ik doe, welke video’s ik vertaal, zit geen plan of lange termijnplanning. Dingen komen op mijn pad en doen iets met mij, raak mij. Resoneren heeft mij ontmoet. En dan weet ik instinctief dat ik daar iets mee moet.

Afgelopen maandag, dat was 5 februari 2024, voor het archief, vroeg in de ochtend, vroeg ik me af wat mijn volgende project zou worden. Het antwoord in mijn hoofd kwam direct.

Het eerste principe van journalistiek is hoor en wederhoor. Elk verhaal heeft twee kanten (en soms zes dubbele bodems, maar dat is voor een andere keer). Om een ​​volledig beeld te krijgen van een situatie die beide zijden worden gehoord.

Misschien was dat ooit zo, maar al lang niet meer. Voor wie de ogen hadden was dit duidelijk te zien in de “corona”-jaren. Sinds een paar jaar moeten we dan maar vertrouwen op de bron en onbevooroordeelde verslaggeving van de NOS als het gaat om “de oorlog van Rusland tegen Oekraïne.” Wil je de laatste van “Europa” hebben we geen toegang meer tot bijvoorbeeld nieuwszender Russia Today, van RT.

Maar de hetze in de internationale georganiseerde media tegen Rusland duurt al lang. Hak lang. Kijk alleen maar naar James Bond-films die zijn gemaakt tijdens de Koude Oorlog.

De media blijven maar ook doen “Het Rode Gevaar” nog steeds springlevend is, de achterhaalde gedachte dat het huidige Rusland hetzelfde is als de dictatuur die de Sovjet-Unie was voor de val van de Berlijnse Muur in november 1989 en erop uit is om de hele wereld te veroveren en om te toveren tot een communistisch paradijs met één centraal gezag.

Ik ging mijn eigen onderzoek doen en kwam erachter dat dit beeld helemaal niet klopt. Tegendeel. Net zoals het beeld dat in het westen werd neergezet van Vladimir Poetin. Uit mijn onderzoek bleek iets anders, waardoor ik een groot respect had voor deze staatsman.

In de loop der jaren nam mijn walging dan ook steeds meer toe als ik in een programma als “De wereld draait door” gasten, gelijksoortige tafelheren en dames minachtende uitspraken hoorde doen over president Poetin. Ookof het in het script stond. Geen gelegenheid voorbij laten gaan om deze man te typen als een dictator, een moordenaar, kindermoordenaar, een beest, een monster, een demon, of Satan zelf.

Misschien had zij het over een andere Vladimir Poetin. Zou kunnen…

Vanaf voorjaar 2015 begon ik met het vertalen van een aantal lange artikelen, en een paar bijeenkomsten waar dhr. Poetin live wordt gevraagd over allerlei onderwerpen.

In 2018 vertaalde ik de volledige transcriptie van The Poetin Interviews, alles bij elkaar ruim negen uur aan vraaggesprekken, van regisseur Oliver Stone.

Dat was wat dat stemmetje in mijn hoofd zei. “Doe De vraaggesprekken met Poetin als volgende video’s.”

En wat denk je? Een dag later breekt grote ophef uit over een aanstaand interview van Tucker Carlson met Vladimir Poetin. Oliver Stone lijkt alweer vergeten.

In het kader van hoor en wederhoor. Eerst informeer je, dan een meningsvormen.

 

Het is wat kleine kinderen doen. Er is ruzie. Er komt een volwassene bij. De aanstichter van het conflict, meestal met de grootste mond, beweert bij hoog en bij laag dat de ander was. Hij heeft echt niks gedaan. Komt je dat bekend voor?

Zo wordt de situatie met betrekking tot Rusland al tientallen jaren geportretteerd in de westerse media. Rusland, voorheen de Sovjet-Unie, ook bekend als “de communisten,” is in alles de grote boosdoener.

Een paar jaar geleden, nog voor “corona,” nadat ik met lede ogen onzichtbare zag hoe Rusland in de erkende media werd gedemoniseerd, de persoon van Vladimir Poetin in het bijzonder, en in de aanloop naar carnaval, kreeg ik nog het idee om een carnavalskraker op te nemen met de titel “Geef de Russen maar de schuld,” waar in de tekst alles wat je maar kunt bedenken dat misgaat in je leven uiteindelijk de schuld is van “de Russen.”

Trouwens, in de aanloop naar carnaval 2021, uiteindelijk afgelast vanwege een dodelijk virus dat al een jaar lang rondwaarde, had ik geen idee voor een carnavalshit. Hiervan zou de titel zijn “Corona voor, corona na.” Maar ik dwaal af. Doe ik wel vaker.

Wat je in de Westerse propaganda wilt, wil dat het is, hoort nooit het echte verhaal over Poetin, de puinhoop die hem door dronkenlap Jeltsin in de schoot werd verondersteld. Tijdens diens bewind, na de val van de muur en het vervolgens instorten van de Sovjet-Unie, grijpen oligarchen hun kans. Jeltsin merkte op dat de meeste staatsbezit voor een habbekrats werd verkocht aan particuliere ondernemers. Het land werd leeggeroofd door een niets ontziend klein clubje. Zo gaat dat wel vaker.

Dat was het beginpunt van Poetin. Nu, slechts 24 jaar later, is Rusland onder zijn leiding uit die zo verrezen en waarschijnlijk op alle fronten sterker dan ooit. Militair. Economisch. En meer. Zeker na het interview met Tucker Carlson, waar vooral een groot deel van de niet-Westerse wereld voor het eerst hoorde over de vieze spelletjes tegen Rusland, onder de bezielende leiding van de Verenigde Staten, gedeeld of de president een democraat van een republikein was.

Ze hebben binnen BRICS oersterke bondgenoten als China en het sterk in opkomst zijnde India, naast nieuwe leden Iran en Saoedi-Arabië, je weet wel, die twee landen ontmoetten wereldwijd de grootste olievoorraad. Zou dat misschien de achterliggende reden zijn voor de klimaatgrap? Dat alles elektrisch moet? Omdat mannen deze bui al zag hangen? Als Amerika nog lang zijn hand overspeelt kan dat blok gewoon de oliekraan richting Amerika (en bondgenoten, je weet wel, zoals bijvoorbeeld Nederland Meeloperland …) dichtdraaien. En dan? Dan komt binnen no time het hele westen krakend en piepend tot stilstand. Einde verhaal.

Ik zei het eerder al. Nederlandse politicus zou er goed aan doen dit alles eens ernstig te overwegen om tot de slotsom te komen dat we aan de verkeerde kant staan. Zowel economisch als moreel.

Neem alle feiten in deze documentaire goed in je op. Hoe had jij waarschijnlijk in Poetins schoenen?

Derde video gevonden op de website van Niburo.co
https://niburu.co/buitenland/19450-zo-leer-je-poetin-pas-echt-kennen-deel-3

Maar er waren nog meer video’s, dus die plaats ik er ook even bij, de informatie is nml. behoorlijk belangrijk. Zeker als je nog geloof hecht aan de leugens die de media ons bewust voorschotelt.