9/11: een nucleaire kernsmelting?
Er zijn maar weinig mensen die geloven in de officiële versie van de gebeurtenissen van 9/11. Talrijke wetenschappers weerlegden de officiële versie op geloofwaardige wijze, maar konden geen sluitende verklaring geven voor alle waargenomen verschijnselen. Met zijn nieuwe boek “The Ground Zero Model” lijkt de Duitse natuurkundige Heinz Pommer erin geslaagd te zijn. Daarin bouwt hij voort op de verklarende benadering van de voormalige Sovjet-soldaat Dmitri Khalezov en waarschuwt hij nu nadrukkelijk voor de gewetenloze daders en hun technologie
1] Sinds 11 september 2001 is er discussie, onderzoek en speculatie over wat er werkelijk is gebeurd op die noodlottige dag. Bush en Blair beschuldigden 19 moslims ervan met vliegtuigen de Twin Towers en het Pentagon binnen te vliegen, allemaal geleid door een andere moslim vanuit een grot in Afghanistan.
2] Vandaag de dag, na te hebben nagedacht over wat er is gebeurd, geloven veel mensen niet langer in de officiële versie van wat er is gebeurd. Officieel werd beweerd dat de derde ingestorte toren die niet door een vliegtuig was geraakt, alleen door vuur was ingestort. Dit werd weerlegd door een recent onderzoek dat is uitgevoerd aan de Universiteit van Alaska in Fairbanks.
3] Het eerste onafhankelijke wetenschappelijke werk over de vernietiging van de tweelingtorens werd gedaan door professor Steven Jones, onder de titel: “Waarom zijn de gebouwen van het WTC inderdaad volledig ingestort?”, In het Engels: “Waarom zijn de gebouwen van het WTC volledig ingestort?” Zijn universiteit gaf hem eerst betaald verlof en vervolgens ontsloeg hij hem. Hij wijst op veel kenmerken van deze instortingen die niet kunnen worden verklaard door de officiële theorie, en laat zien dat het waarschijnlijker is dat de gebouwen werden vernietigd door gecontroleerde sloop. Hij leverde het bewijs van het bestaan van de brandversneller thermiet, die gebruikt had kunnen worden om door staal te snijden.
4] In het onderzoek werd echter belangrijk bewijs weggelaten. Bijvoorbeeld de helling van 15 graden van het bovenste gedeelte van de zuidelijke toren. Het op deze manier opgebouwde impulsmoment zou hebben betekend dat het naast de toren op de grond zou zijn gegooid, mits het niet in een onbekend proces aan stukken was geblazen.
5] In 2009 verscheen er een artikel in een scheikundig vakblad, waarin werd aangetoond dat het stof van de WTC-gebouwen het explosieve nanothermiet bevatte. Er is gesuggereerd dat het werd aangebracht op de wanden van de torens, maar er is geen analyse van de effectiviteit van nano-thermietgel die op de wanden is aangebracht. Zou dat aan beide kanten van de muren gedaan moeten worden en dan tegelijkertijd aangestoken om de muren te verpulveren? Hoe zou dat zijn gebeurd?
6] In dit artikel werd echter alleen naar deze torens gekeken en werd belangrijk bewijs over de rest van de Ground Zero-site weggelaten. Andere gebouwen waren ook beschadigd, en er waren aanwijzingen voor stralingsschade, zoals de “geroosterde auto’s” en mensen die vastzaten in de torens en hun kleren uitscheurden. Dit is een bekend effect van het “Active Denial System”. Dit zijn gerichte energiewapens zoals die in de Verenigde Staten worden gebruikt om de opstand te bestrijden. Hiervoor worden microgolven met frequenties rond de 100 gigahertz gebruikt.
7] Ondertussen verzamelde professor Judy Wood fotografisch bewijs van de schade aan de hele site en publiceerde in 2009 het boek “Where Did the Towers Go? Evidence of Directed Free-energy Technology on 9/11”, in het Engels: “Where are they Towers Gone? – Bewijs van gerichte vrije energietechnologie op 11 september “. De eerste hoofdstukken bevatten foto’s en andere gegevens die in tegenspraak zijn met het idee van gecontroleerde detonatie met explosieven. Ze presenteerde de theorie van een onbekende “gerichte energie” van bovenaf die de torens zou hebben verpulverd. Op basis van haar waarnemingen concludeerde ze dat er geen hoge temperaturen bij betrokken konden zijn geweest, en riep ze een “Hutchison-effect” op, dat voorheen onbekend was in de natuurkunde.
8] In haar boek werd nanothermiet afgewezen omdat het bestond uit componenten die hoe dan ook aanwezig zouden zijn geweest, en ze wees een nucleaire explosie af omdat er geen bewijs was van radioactieve neerslag. Er was echter geen analyse of overweging van de mogelijke verschillende soorten nucleaire explosieven: of het nu gaat om kernsplijting of kernfusie, bovengronds of ondergronds, tactisch kernwapen of kernsmelting.
9] Ondertussen streefde Dimitri Khalezov, een voormalige Sovjetburger die behoorde tot een geheime militaire eenheid die verantwoordelijk was voor het detecteren van nucleaire explosies, het idee na dat de torens van het World Trade Center neergehaald zouden kunnen zijn door ondergrondse nucleaire explosies. Bovendien getuigt hij dat hij al in de jaren tachtig – als officier in de speciale Sovjetcontroledienst – op de hoogte was van een ingebouwd “nucleair noodsysteem voor het opblazen van de twin towers”. In 2010 publiceerde hij een boek in het Russisch en verschillende andere talen – nu in de vierde editie – waarin hij zijn theorie van ondergrondse nucleaire explosies uiteenzet. Zijn theorie leek destijds vergezocht.
10] Deze richting van het onderzoek werd gevolgd door de Duitse natuurkundige Heinz Pommer. Zijn belangrijkste studiegebied was kernfysica. Hij bestudeerde ondergrondse kernproeven en kwam tot de conclusie dat zo’n atoombom in feite de meeste onopgeloste verschijnselen van 9/11 kon verklaren, hoewel er een paar problemen mee waren. Hij veranderde later de theorie en stelde een kernsmelting voor in plaats van een nucleaire explosie. Dit lijkt het gebrek aan radioactieve straling in de lucht na 9/11 beter te verklaren.
11] De meltdown was in de jaren zestig onderzocht voor “nucleair landscaping”. Met behulp van deze “nucleaire landschapsarchitectuur” had de Sovjet-Unie enorme reservoirs aangelegd. Verdere ontwikkelingen in het westen zouden het mogelijk hebben gemaakt om diepe kanalen door bergen te snijden voor snelwegen of spoorverbindingen. Een aspect waar de onderzoekers aan werkten, was het verminderen van radioactieve neerslag na zo’n explosie, en dat zou de zwakke sporen van radioactief materiaal na 9/11 kunnen verklaren. Omdat politici zich zorgen maakten over de publieke acceptatie, werd het onderzoek relatief discreet behandeld. Maar het moet bekend zijn geweest in de nucleaire industrie en in de wetenschappelijke sector.
12] Heinz Pommer presenteerde zijn technische gegevens op zijn website en hij gaf openbare lezingen tijdens de ontwikkeling ervan. Nu heeft hij een baanbrekend boek in het Engels gepubliceerd met bijdragen van verschillende andere natuurkundigen, getiteld “The Ground Zero Model”.
13] “Alles wordt gemakkelijk op de juiste schaal”. Dat is het hoofdidee van Heinz Pommer, dat hij in zijn boek vertegenwoordigt. “Op de juiste schaal zien we het grote plaatje, dat zich uitstrekt tot nucleaire chantage tegen een burgermaatschappij”, schrijft hij. Het boek introduceert nucleaire landschapsarchitectuur en laat zien hoe deze methode de sporen van radioactiviteit op Ground Zero zou verklaren. Pommer wijst er ook op hoe nucleaire straling de storingen in sommige van de destijds opgenomen video’s kon verklaren en waarom papier onbeschadigd bleef, maar ijzer niet. Hij gaat in op enkele details van het model zelf, met langzame ondergrondse kernreacties die leiden tot hoge temperatuurwinden die omhoog schieten door de liftschachten en veel van de bouwmaterialen verpulveren. Hij schrijft ook over de “ruggengraatloze universiteiten” die het bewijs door de vingers zien. Als Dimitri Khalezov en Heinz Pommer gelijk hebben in hun verklaringen dat de torens van 11 september zijn neergehaald door nucleaire explosieven, dan is de conclusie somber: het zou het begin zijn van een nieuw tijdperk van nucleair terrorisme met als doel een wereldwijde machtsgreep. Heinz Pommers boek “The Ground Zero Model” moet worden opgevat als een waarschuwing voor de wereld. Het belang van dit model gaat veel verder dan een enkele terroristische aanslag.
