“De buurman was stil, waarna angstaanjagende verschijnselen in ons appartement begonnen.”
“De buurman was stil, waarna angstaanjagende verschijnselen in ons appartement begonnen.”
Ik wil een verhaal delen dat ons is overkomen. Zelf ben ik een scepticus en probeer op elke mogelijke manier niet te geloven in verschillende griezelverhalen. Ik ben ook iemand die zich aangetrokken voelt tot kennis en wetenschappen en gewend is aan het zoeken naar een rationele verklaring voor alles. Maar wat me overkwam veranderde mijn idee over deze wereld en ik begon zelfs te luisteren naar mensen en over hun eventuele bijgeloof. Ik was 9 jaar oud toen ik voor het eerst een ongewoon verschijnsel meemaakte. Het was in 1989, toen ik in de zomer in het dorp was. Ik ervoer iemands adem en aanwezigheid achter mijn rug en kon dit dus ergens voelen, ook als ik alleen in huis was. Daarna heb ik tot 2012 niets gemerkt. In 2012 werd ik 32, ik kreeg een baan, kocht een langverwachte woning. Ik reed met mijn gezin naar ons nieuwe appartement. De tijd verstreek. Sommige buren, zoals wij later ontdekten, waren gepensioneerden, vaak ontmoette ik hen bij de ingang – en dan begroeten wij elkaar. Maar ik zag een andere buurman maar één keer. Maar elke nacht hoorde ik hem wel door de muur. Ik begreep een ding. Hij werkte niet. Hij dronk waarschijnlijk. Er waren geen vrienden en familie, en zag niemand bij hem op bezoek komen, hij was ongeveer 50 jaar oud.Hij was ongelukkig, en vanuit het appartement, naast al het lawaai ’s nachts, kwam er altijd een vreselijke stank. Op een dag was het stil.
Zodra het stil werd dacht ik dat hij vertrokken was voor een vakantie of verhuisde naar een ander adres. Na een maand was hij nog niet terug, ook niet na een tweede maand. De stank in de ingang groeide. De stank was vreselijk en misselijkmakend. Ik dacht er wel eens aan om de deur uit te slaan of de politie te bellen. Maar ergens kwam het niet aan de orde. Familie, werk en andere problemen, de dagelijkse beslommeringen en je vergeet het weer. Vanaf dat moment gebeurde er iets vreemds in ons appartement. Kleine dingen begonnen te verdwijnen en later werden ze op de meest onverklaarbare plaatsen teruggevonden. De ene muur begon bedekt te raken met een zwarte schimmel – de plek waar de verdwenen buur woonde. De kat begon zich vreemd te gedragen. Staarde voortdurend naar deze muur en blies dan naar die muur. Maar toen begon het onbekende zich bizar voor onze ogen te gedragen. Mijn vrouw sprong op een dag uit het bad en schreeuwde angstig dat de voorwerpen voor de spiegel voor haar ogen begonnen te bewegen. De tweede keer was dat ik persoonlijk naar de bewegingen van objecten in de badkamer keek. waardoor ik kippenvel kreeg en het zweet mij langs het lichaam stroomde. Voor de derde keer begon kinderspeelgoed te piepen. Die geluiden maakten ze alleen als ze hard werden ingedrukt. Naast dat alles, ’s nachts in de keuken rammelden de potten en pannen alsof iemand het corrigeerde. De muur werd toen ook al helemaal zwart van de schimmel. Ik begon het schoon te maken en opnieuw te schilderen. Het eindigde allemaal op dezelfde dag, toen de politie arriveerden en de deur van een buurman openden. Toen ik de politie bij de ingang zag, begreep ik alles. Ik werd uitgenodigd om te kijken als ik wilde en voelde mij toch gedwongen om naar zijn appartement te gaan en zijn dood te zien. Het was een vreselijk donker vies appartement, waar in de kamer op de bank een gezwollen lichaam lag en daar was eveneens de meest verschrikkelijke misselijkmakende stank van een lijk. De politie zei later dat het lichaam daar ongeveer 40 dagen lag. Toen het lichaam werd weggehaald, was er onmiddellijk een eind aan alle vreemde dingen in ons huis. De items waren op hun plaats en de kat gedroeg zich normaal. Later werd het appartement van de buurman toch nog aan een normaal gezin gegeven.
