Besef wat oorlog is!
Op een dag is zij zwanger.
Zwanger van het kind.
Het kind groeit in haar buik, en de aanstaande ouders zijn dolblij.
Het wordt een jongen.
Ze maken plannen voor later, en hopen dat ze hun kind alles kunnen geven.
De liefde is groot, en intens.
Ze zorgen goed voor hun baby en leren het kind praten en lopen en voeden het op tot een fijne vent.
Het kind gaat naar school en leert en speelt met vriendjes en vriendinnetjes.
Het kind is groter geworden en een jong volwassene.
De jongeman is de trots van zijn ouders.
De jongeman ging plotseling dood.
Zomaar.
In een oorlog.
Alsof het niets is dat een mens geboren wordt, en als ziel dat lichaam en dat leven uitkoos.
Dat de ouders jarenlang zorg hadden om hun zoon, en liefde en hoop voor later.
Maar niet dat hun kind later doodgeschoten zou worden of om zou komen tijdens een bombardement!!!!!!
Men beseft niet wat men zegt, doet als er oorlog is.
Besef dat dit een mens is geboren uit twee ouders.
Ouders die enorm veel van hun kind houden.
En jaren gezorgd hebben voor hun kind.
Als je uit een nest vogeltjes, alle vogeltjes op een rijtje zet en doodschiet…
Is ook zoiets.
Dat is zielig toch?!
Dan is het besef dat er duizenden jongemannen sterven op het slagveld dat oorlog heet, nog vele malen erger!!!!!
Dat is een gruweldaad en dan mag een Rutte beslissen met zijn kabinet, wat ze moeten doen volgens Amerika met zijn demente president?!
Dit is moord!!!!!
Niemand kan dit vergoelijken, maar ook beseffen veel mensen niet wat er precies gebeurd.
Men moppert en wijst maar…
Stel je voor dat in jouw wijk alle jongemannen op een rij worden gezet en neergeschoten…
Nu dat en dan nog veel meer… de hele stad, of nee een hele provincie…!
Praat nooit over vergelding.
Wraak lost niets op.
Boosheid ook niet.
Praat alleen over vrede!
Denk in liefde.
Maar moord is dood en dood is weg voor altijd.
