Waarom mensen anderen pijn doen…
Wel, er zijn slechte mensen op de wereld. Natuurlijk maken we allemaal fouten en hebben we onze eigen hang-ups. Soms doen we dingen om anderen pijn te doen en realiseren het ons niet of op andere momenten zijn we soms te egoïstisch om te zorgen.
Er zijn echter veel mensen die niet om anderen geven, geen manieren hebben, respect hebben of verantwoordelijkheid nemen. Er zijn mensen die je zouden vermoorden als ze dachten dat ze het konden doen en niet in de problemen zouden komen of gepakt worden.
Kijk naar de mensen die rellen, plunderen en vernietigen tijdens slecht weer zoals orkanen of na grote aardbevingen. Zelfs mensen die er vriendelijk of goed uitzien, kunnen veranderen als ze denken dat ze ermee weg kunnen komen. Mensen stelen, bedriegen en liegen en geven er vaak niet om of het anderen pijn doet zolang ze in hun eigen gedachten vooruit kunnen komen.
Er zijn gewoon slechte mensen die anderen pijn doen en er plezier in hebben. Ik heb het niet alleen over historisch groot kwaad zoals Hitler, Mao, Stalin of dergelijke.
Ik heb het over de baas die graag mensen vernedert, de collega die je graag laat struikelen. De zogenaamde vriend die de relaties van anderen ondermijnt. De leraar die plezier beleeft aan het martelen van studenten en hen tegenover elkaar plaatst. Enzovoort.
Ik kende bijvoorbeeld een vrouw die veel plezier beleefde aan het vernietigen van mensen. Ze was aantrekkelijk en in een machtspositie zou ze flirten met zowel mannen als vrouwen en hen verleiden met het einddoel hen te vernietigen. Ze zou hun echtgenoten op de hoogte brengen van de affaire, ze zou foto’s maken of dreigen en haar slachtoffers dwingen vreselijke dingen voor haar te doen. Gewoon voor het plezier om ze te gebruiken en te vernietigen. Ze zou opscheppen over haar vermogen om levens te vernietigen en ze zou ervoor zorgen dat anderen begrepen op wie ze mikte om iedereen met wie ze werkte in angst te houden.
Ze was niet de enige persoon die ik zo kende. Ik heb een aantal grifters (nadelen) gekend die sadistisch waren over het niet alleen maar weghalen van mensen, maar ervoor zorgen dat ze hen op een of andere manier konden vernederen, in verlegenheid brengen of vernietigen.
Of denk aan het kind op school dat de leraren slim zou laten denken dat ze perfect waren terwijl ze andere kinderen opzetten, manipuleren, leugens vertellen of in de problemen brengen voor dingen die ze eigenlijk deden. Helaas groeien sommige van die kinderen op en blijven ze dezelfde dingen doen.
Mooi beschreven artikel.
Vandaag kwam ik ook weer eens zo iemand tegen.
Onvoorstelbaar ik dacht dat diegene gewoon echt aardig was. Maar integendeel.
Om vrij onduidelijke redenen was ik het doel vandaag en schopte zij de bal.
Raak, helaas voor mij.
Ik ben te gevoelig voor dat soort dingen, dus het raakte mij intens.
En zelfs nu nog vraag ik mij af waarom mensen zo doen.
Redeloos, woorden verdraaien, doen alsof ze nergens vanaf wisten, nu heb ik zelf een goed geheugen en vol verbazing hoorde ik aan hoe zij diegene was die het dus niet meer wist en het zo draaide dat ik zoiets gezegd zou hebben. Nu dat heb ik ontkracht uiteraard, ik ga me niet meer in een hoek laten drukken waar ik echt niet in hoor.
Vreemd genoeg was het redeloos zijn voor mij een soort trauma.
Niet snappen waarom de ander zo doet en zichzelf gelooft blijkbaar.
Het gedrag niet begrijpen en het gevoel krijgen dat het jouw schuld blijkbaar was?
Wat echt niet zo was, ik overdenk dat dus ook tot in den treure.
Dat onrecht, de hardheid van de ander.
Mensen die zelf geen ellende kennen in die zin.
Die je niet begrijpen blijkbaar, en nu is dat niet zo moeilijk, ben een open boek whatever.
Maar dat ze je dan zo behandelen dat deed me echt zeer.
Ik heb er niet veel woorden aan vuil gemaakt en mij rustig gedragen en uiteindelijk ben ik er niet verder op ingegaan.
Het veroorzaakt wel weer dillemma’s voor mij, problemen en die zijn overkomelijk uiteraard, maar wel weer een bron voor zorg en opnieuw op zoek moeten gaan naar iemand die…
Het gesprek was een grote chaos en warboel.
Ik kon er ook niet uit wijs worden verder.
Geen antwoorden niets.
Geen duidelijkheid.
Het was gewoon enorm raar.
En dat na een ijskoude regenplaag onderweg.
Het is zo gemakkelijk voor anderen om te zeggen oh dan doe je toch dat… ja alsof dat geen geld kost en alsof ik zomaar dat kan regelen?
Nee, dat kan dus niet.
Het is niet iets simpels dat voor hen simpel is maar voor een ander niet.
Ik moest naderhand huilen, echt erg en dat heb ik lang niet meegemaakt.
Waarom?
Geen idee.
Misschien ving ik haar energie wel op en was zij eigenlijk verdrietig maar wilde dat niet erkennen, was ze oververmoeid, en had zij problemen met het één of het ander en waarom ze mij uitkoos om zich op af te reageren?
Ze vond mij zo assertief…nu als ik iets niet ben dan is het wel assertief zijn, dat is altijd al mijn valkuil geweest.
Iemand noemde mij altijd die andere vrouw in de film She devil, ja die ene schrijfster Meryl Streep speelde toen die rol.
De gevoelige kunstenares die trallalaa diepgaand en ook weer niet haar rustige leventje wilde behouden zoals het was.
Nu ben ik nog op zoek naar de rust…maar het kunstzinnige spreekt me wel aan uiteraard 🙂
Ik vergis me wel vaker in mensen.
Denk altijd dat ze lief en aardig zijn maar dat valt enorm tegen hoor.
Eigenlijk zijn mensen helemaal niet leuk en krijg je meestal problemen als je omgaat met mensen en dat doet dus iedereen wel.
Mischien heb ik hoop dat omdat ik hun zielen kan aanvoelen dat ze ook echt zo zijn, maar dat is vaak niet zo.
Vaak zijn ze gefrustreerd door hun levenspad.
Hun gevoelens etc.
En dat is helemaal niet erg maar als iemand dat nu gewoon zou zeggen…
Maar velen dragen een masker.
Mijn zoon voelt altijd feilloos aan hoe mensen zijn.
Maar dan hun echte aardse zijn kant…ik denk dat ik eerder hun echte zielskant aanvoel.
Dat is best grappig.
Wat???… vind jij die aardig?
Die is zo kil…Huh hoezo kil?
Ik zie dat echt niet in die mensen…totaal niet, ik zie echt lieve gevoelige mensen en achteraf blijkt dat hun menselijke zijn vaak best kapot is.
Of dat nu is vanuit ego of vanuit wat ze meemaken of omdat ze niet geheel eerlijk kunnen zijn.
Voor mij altijd weer een enorme teleurstelling.
Dus misschien is hun oorspronkelijke zijn wat ik waarneem en niet hun inmiddels verworden menselijkheid op aarde.
Ik ben overigens niet naïef ofzo.
Maar ik kan diamanten zien in mensen die anderen niet zien en ik ben wel diegene die daardoor lijdt.
Best raar, ik geef het toe.
En zoals ik al zei, wat als ik haar pijn overnam op dat moment waardoor ik zo verdrietig werd?
Want het sloeg nergens op nml.
Echt niet.
Dit zijn gewoon dagelijkse dingen die iedereen overkomen, maar in dit geval mij.
En als een ander jou pijn doet, opzettelijk of onbewust, is dat vaak vanuit een bewustzijn dat veel stress ervaart of pijn heeft, een mens dat zich oké voelt kwetst een ander niet nml.
Nooit.
Ze hebben dat niet nodig nml.
Maar als je in het ziekenhuis niet weet bv welk been er nu af moet bwvs… dan is dat wel ernstig.
Een arts moet dat weten,hoe dan ook en als ze dat ontkennen ja?
Ik ga op zoek in ieder geval naar een andere tandarts.
Het zij zo.
Fladdert weg.
