Homoseksualiteit en chimerisme, ons DNA heroverwegen

Homoseksualiteit en chimerisme, ons DNA heroverwegen

Waarom wordt een zo duidelijk mogelijke biologische oorzaak van homoseksualiteit genegeerd?

Het heeft me een aantal jaren verbijsterd dat de wetenschappelijke gemeenschap nog niet tot de conclusie is gekomen dat homoseksualiteit overwegend genetisch gebaseerd is. Het vereist geen geavanceerde graad in reproductieve genetica om de stippen te verbinden en tot een conclusie te komen die relatief eenvoudig zou zijn met de technologie van vandaag om te bevestigen.

Ik werd me voor het eerst bewust van de mogelijkheid om een ​​genetische basis voor seksuele geaardheid te bewijzen in 1991, na het lezen van het werk van Dr. Simon LaVey ; een door Cambridge en Harvard opgeleide neurowetenschapper die anatomische verschillen had getoond in de hypothalami van overleden homoseksuele mannen die waren overleden aan aids. Zijn bevindingen toonden aan dat de hypothalami van de homoseksuele mannen die bestudeerd waren consequent dezelfde grootte van een vrouw hadden.

De studie had een kleine steekproefgroep, omdat er natuurlijk niet zoveel homoseksuele mannen zijn die hun lijken dagelijks opofferen voor necro autopsieën. De studie werd bespot door velen in de wetenschappelijke gemeenschap en er werd niet veel aandacht aan besteed in de loop van de jaren. Ongeveer een decennium geleden had ik mijn eigen eureka-moment toen ik meer te weten kwam over de genetica en het bestaan ​​van chimerisme , mozaïek , verdwijnende tweelingen (vanishing twin)en het voorkomen van microchimerisme tussen moeders, hun kinderen en ontvangers van transplantaten. Het duurde niet lang na het leren over deze van nature voorkomende fenomenen om 2 en 2 bij elkaar te brengen.

De overgrote meerderheid van homoseksualiteit is waarschijnlijk het resultaat van chimerisme.

Mensen met dubbel dna

Ik zal proberen in zo weinig mogelijk woorden uiteen te zetten hoe chimaerisme waarschijnlijk de meest voorkomende oorzaak is van niet-traditionele seksuele geaardheid of seksuele identiteit.

Niet iedereen rent rond met slechts één set DNA.

Nee, velen van ons hebben onbewust blauwe afdrukken van niet alleen één, maar twee en soms zelfs meer individuen.

Hoe gebeurde dit? Nou, het is best interessant.

Vaak produceren vrouwen meer dan één ei tijdens de eisprong.

In feite zijn veel zwangerschappen in het begin meervoudig zwanger, maar het is gewoon zo dat niet veel tweede of derde eieren levensvatbaar zijn en niet tot implantatie komen. Dus wanneer deze andere embryo’s uiteenvallen tijdens hun uitstapje in de eileider, kunnen cellen van de verdwenen gameet in contact komen met een levensvatbare.

Wanneer dit gebeurt, vaak absorbeert en absorbeert de levensvatbare blastocyst het DNA van de niet-levensvatbare tweeling in zijn eigen structuur.

Daarom zie je mensen deze eigenschappen af ​​en toe uiten als een vreemd gekleurd oog of een deel van blond haar in een hoofdhuid gedomineerd door bruin haar. Meestal is het helemaal niet merkbaar, omdat waar dit DNA is opgenomen, niet wordt gezien.

Er zijn gevallen bekend van vrouwen wier voortplantingsorganen niet van hen zijn, maar die van een ongeboren tweeling.

Stel je voor dat je een genetische test moet doen om te zien of je kinderen een match zijn voor een niertransplantatie, alleen om te ontdekken dat je geen genetische match bent met je kind.

Er wordt dan verteld dat ze slechts een familielid zijn, omdat de eierstokken die ze hebben voortgebracht, toebehoorden aan je ongeboren zuster.

Dit was het geval voor een 52-jarige vrouw met nierfalen.

In de afgelopen jaren zijn er meerdere gevallen ontdekt van moeders die de kinderen van hun eigen ongeboren tweeling hebben bevallen, zoals in het geval van Lydia Fairchild .

 

Most people would not realize that they are chimeric. Subtle differences in eye color, dissimilar hair growth on different sides of the body can be signs of chimerism.

I Am My Own Twin

Dieren geboren in grote nesten zijn meer chimerisch dan mensen.

Katten zijn daar een goed voorbeeld van.

Mannelijke lapjeskatten en mannelijke schildpadkleurige katten zijn hersenschimmen. Ze drukken de vrouwelijke vachtpatronen uit, maar behouden de geslachtsorganen van het dominante mannelijke DNA. Bij mensen zie je soms subtiele dingen zoals donkere huidvlekken die anders kleuren dan andere lichaamsdelen, ingewikkelde mozaïekpatronen van een verschillende gekleurde huid en zelfs een enkele overtollige tepel. Sommige zijn opvallend om naar te kijken.

Wat gebeurt er wanneer je broederlijke tweelingbroer van het andere geslacht in je DNA wordt opgenomen?

Meestal zal het er niet vanzelfsprekend anders uitzien. De cellen zullen worden opgenomen op plaatsen die geen echt effect hebben op hoe je leeft of functioneert. Je hebt hier misschien een paar cellen, sommige plekken op de huid, een nier met DNA van het andere geslacht, enzovoort.

Maar als DNA-cellen van het tegenovergestelde geslacht toevallig een aanzienlijk deel van een klier vormen of zeggen de hypothalamus, de link van de hersenen naar het endocriene en hypofysaire systeem (de aanjagers van seksuele opwinding en oriëntatie), dan moet je verwachten dat er enige verschillen in gedrag en driften zijn. Dit is de meest waarschijnlijke plaats voor tweeling-DNA om een ​​seksuele voorkeur of inclinatie te induceren die niet overeenkomt met het fenotype .

Vergeet niet dat fenotype niet noodzakelijkerwijs hetzelfde is als genotype. U lijkt misschien één ding te zijn, maar u kunt genetisch gezien veel meer dingen verborgen hebben die niet waarneembaar zijn. Dus bij veel homoseksuelen is wat je hebt een overheersend geslacht dat wordt overschreven door een hypothalamus van een tweeling van het andere geslacht die het endocriene systeem aandrijft.

Het is vrij elementair. Laten we eerlijk zijn, homo’s, de meerderheid van hen heeft een fysieke uitstraling, maniertjes en interesses die het andere geslacht nabootsen. Zeker niet allemaal. Af en toe zie je über mannelijke mannetjes of zeer vrouwelijke vrouwen die je bij het zien niet als homo kunt onderscheiden, maar de meesten van hen kun je uit een menigte kiezen als niet zoals de anderen.

Het is vrij duidelijk. Je hebt vast ook de verwijfde mannetjes en de supermannelijke vrouwtjes gezien die niet homoseksueel zijn, maar toch zo goed mogelijk kijken en gedragen alsof ze zouden moeten zijn. Het is alleen dat ze secundaire geslachtskenmerken en gedragingen van het DNA van het tegenovergestelde geslacht uitdrukken, maar de hersencentra die de seksuele geaardheid bepalen, zijn er niet bij betrokken.

Denk aan de “swishy” man die dol is op antiek, interieurdecoratie en keurige kleding, drinkt zijn thee met zijn pink in de lucht maar is een vraatzuchtige rokkenjager. Wat dacht je van Amelia Earhart of het fenomeen golf uit de jaren 30 Mildred Ella “Babe” Didrikson Zaharias. Beide vrouwen waren zo sterk dat het pijn deed, maar ze waren recht als pijlen. Net als vele anderen brengen ze secundaire geslachtskenmerken en maniërismen van hun verborgen DNA van andere sekse tot uitdrukking zonder dezelfde DNA-betrokkenheid te hebben in de centra die het seksuele verlangen en de voorkeur beheersen. Je zult waarschijnlijk mensen die taal- en redeneervaardigheden van het andere geslacht bezitten waarschijnlijk veel vaker vinden dan niet-traditionele seksuele voorkeur bij mensen met chimeer DNA.

Hele delen van de hersenen kunnen doorspekt zijn met of zelfs volledig die van een tweeling van het andere geslacht. Vandaar dat we mannen zien die veel meer op een vrouw lijken in hun emotionele responsen, artistieke expressie en schrijven of vrouwen die uitdrukking geven aan de eigenschappen die mannen gemeen hebben, zoals een hoge wiskundige vaardigheid of visuele ruimtelijke scherpte.

Het zit er allemaal in waar dat DNA van het tegenovergestelde geslacht tot rust komt. We zijn niet van een lopende band. Het idee van “normaal” is helemaal niet normaal. Wij mensen komen in een enorme variëteit en zonder dat zouden we een homogene soort zijn die niet in staat is tot grote creativiteit. Deze mix van DNA is van vitaal belang en een reden waarom we in de loop van de tijd zo creatief en succesvol zijn geweest. Een van de hoogste schattingen die ik heb gelezen, is dat tot 40% van ons chimeer DNA dragen.

We dragen het niet alleen uit tijdens de zwangerschap, maar dit DNA kan worden overgedragen naar volgende generaties en deze eigenschappen doorstaan ​​lang na de eerste hersenschim. Dit is waarschijnlijk de reden dat je homoseksualiteit in families ziet rennen en generaties overslaan. Uiteraard zal het chimerisme met de andere sekse-tweeling niet elke keer homosexuelen produceren.

Niet eens in de buurt. Met tot wel 40% van ons met chimeer DNA, ergens tussen de 2% -5% van de bevolking met DNA van het tegenovergestelde geslacht vinden die in de juiste delen van de hersenen verblijven om homoseksuele neigingen te produceren, is een redelijk percentage van het voorkomen. De schatting van 40% kan zelfs conservatief zijn;”Veel vaker dan grootschalig chimerisme is microchimerisme, chimerisme op een kleine schaal. Microchimerisme kan het gevolg zijn van beenmergtransplantaties, slecht voorbereide bloedtransfusies en tweelingen die cellen in utero uitwisselen; er zijn ook aanwijzingen dat borstvoeding de cellen van moeder op kind kan passeren, en sommige wetenschappers speculeren dat onbeschermde seks een bijdrage kan leveren. Maar veruit de meest voorkomende oorzaak van microchimerisme is zwangerschap. …. Over het algemeen zorgt de placenta voor veel tweerichtingsverkeer, waarbij foetale cellen in moeder stelen en maternale cellen uitglijden in Child. ”

“Chan en Nelson’s team voerde DNA-testen uit op de hersenen van 59 vrouwen die stierven tussen de 32 en 101 jaar. Om het simpel te houden, zochten ze naar een gen dat alleen op het mannelijke Y-chromosoom te vinden was. (Vrouwen zouden geen Y-chromosoom-DNA moeten hebben, dus het vinden ervan zou sterk bewijs leveren van de aanwezigheid van microchimere cellen.)

Over het algemeen vonden de wetenschappers DNA-bewijs voor mannelijke cellen bij 63 procent van de proefpersonen, verdeeld in meerdere hersenregio’s.

Eén vrouw die positief testte, stierf op 94-jarige leeftijd, wat betekent dat de mannelijke cellen minstens een halve eeuw oud waren.

” Uit het artikel The You In Me, Psychology TodayEen studie gepubliceerd in 2005, uitgevoerd met vrouwen die nog nooit een mannelijk kind hadden gebaard, toonde Y-chromosoom microchimerisme in 21%. Van die groep die nooit kinderen had gehad had zelfs 10% van hen Y-chromosoom-DNA.

Abstract: Mannelijke microchimerisme bij vrouwen zonder zonen: kwantitatieve analyse zwangerschapsgeschiedenis.

Deze resultaten zijn echter geen echte maat voor de mate van chimere cellen die men in het lichaam kan hebben omdat alleen bloedmonsters werden gebruikt. Je zou letterlijk weefsels uit het hele lichaam moeten nemen om te bepalen of een persoon al dan niet chimeer DNA bezat. Bevindingen van deze schaal op basis van alleen bloedmonsters zijn zeer belangrijk. Stel je voor hoeveel vrouwen chimeer zouden worden gevonden als verder onderzoek werd gedaan.

Natuurlijk zijn er sommige mensen die ervoor kiezen om homo te zijn, maar het is een heel klein percentage en de meesten van hen eindigen op een bepaald punt in hun leven wanneer het echt een keuze is. Dat spul blijft niet hangen als het niet echt is wie je bent.

Ik heb homomannen ontmoet in vreselijk repressieve samenlevingen in andere delen van de wereld. Ze willen niet dat ze zo zijn, omdat het niet leuk is om anders te zijn en je echt kunnen  doden. Niemand “kiest” die oriëntatie voor plezier in dat soort samenlevingen. Als het een keuze is, is het een klein percentage en te vinden in westerse samenlevingen waar homoseksualiteit ‘cool’ is geworden omdat het al tientallen jaren in de media en voor politieke doeleinden wordt gepromoot.

Wat betreft mensen met geslachtsdysforie, ik vermoed dat ze veel meer DNA van tegenovergestelde sekse hebben als de blauwe afdruk voor hun hersenen. Ontleed een paar van deze mannen die zeggen dat ze postmortaal zijn en je zou waarschijnlijk een veel grotere corpus callosum en een grotere hippocampus vinden. Als je deze mannen zou testen terwijl ze nog in leven waren, zou je merken dat ze veel meer verbaal zijn dan mannen en dat hun verbale activiteit in het brein zich aan beide kanten van het brein bevindt, in plaats van dat ze bijna uitsluitend rechts zijn, net als de manier waarop bijna alle mannen verwoorden, vanuit een enkel gebied.

Dus waarom is dit niet allemaal bewezen?

Het heeft me verbaasd hoe neurowetenschappers en genetici iets hebben over het hoofd gezien dat zo ongelooflijk voor de hand ligt. Zelfs Simon LeVey, die duidelijk heel succesvol is in zijn vak en nog steeds leeft, moet de stippen nog verbinden. Ik veronderstel dat het soms moeilijk is om het bos door de bomen te zien. Ik denk echter wel dat er iets aan het werk is in de grotere wetenschappelijke gemeenschap om te voorkomen dat dergelijk onderzoek wordt uitgevoerd. Dat is geld.

Al jaren is de wetenschap gefocust op het vinden van het ongrijpbare ‘homo-gen’. Naar mijn mening bestaat het simpelweg niet en de enige financiering ooit gegeven gaat naar onderzoek gericht op het doel om dat en alleen dat te ontdekken. Waarom? Omdat de kans om te ontdekken wat niet bestaat nul is. Het is een veilige investering voor de krachten die er zijn. Ze willen niet dat de organische oorzaak van homoseksualiteit wordt gevonden.

Dezelfde mensen die je media en politiek brengen, zijn dezelfde mensen die onderzoeksfinanciering bieden. Universiteiten krijgen geld om onderzoek te doen dat de belangen van bedrijven en overheid ten goede komt; en eerlijk gezegd past een genetische basis voor homoseksualiteit niet bij de huidige sociale en politieke agenda van het Westen.

De homo-agenda is al tientallen jaren een zeer populair en nuttig politiek instrument in niet alleen de VS maar ook in Europa. Het is iets dat ze uit de hoed kunnen trekken en mensen aan beide kanten van het gangpad in de armen kunnen nemen wanneer ze behoefte hebben aan een goede afleiding van veel belangrijkere economische of sociale problemen.

Oh en je kunt er bijna op wedden dat als een of ander homo-issue elk uur van het uur op de nieuwsfeeds wordt uitgevoerd, dat ergens, een land wordt teruggebombardeerd tot in het stenen tijdperk. Het is al heel lang als een tool voor social engineering gebruikt. Het plaatst niet alleen mensen op een religieuze manier tegen elkaar, maar het heeft, zoals het is gepresenteerd, de normale maatschappelijke verwachtingen van het gezin verergerd. Familie bestaat al sinds het begin van de tijd, maar hoe we vandaag functioneren als een samenleving, het idee van familie is teruggebracht tot in feite de kerngezinseenheid en in de helft van de gevallen heeft het gezin geleid tot eenoudergezinnen.

Dit is geen gezonde manier van leven. De media houden echter een flink deel van de bevolking in leven uit angst dat op de een of andere manier ‘homo’ iedereen gaat infecteren, de voortplanting stoppen en het leven op deze planeet beëindigen zoals wij die kennen. Angst is een controlemechanisme; angst voor armoede op oudere leeftijd, angst voor andere rassen, angst voor immigranten, angst voor oorlog, angst voor andere godsdiensten en natuurlijk angst voor homo’s.

De afleiding en verdeeldheid zijn al heel lang op een misselijkmakend veld. Homoseksualiteit is net gebruikt als een extra hulpmiddel in de trick-bag van de oligarchen. Ik insinueer niet dat de homo-agenda en de bijna alomtegenwoordige aanwezigheid in entertainment en de grotere media de oorzaak is van de teloorgang van traditionele familiewaarden en -verwachtingen.

Ik wijs er echter op dat het een bijdragende factor is geweest in een zeer lange lijst van aanvallen op familie door de machten die in de vorige eeuw en daarna enkele zijn. De kracht van al deze social engineering, het ware doel was altijd om de familie-eenheid af te breken, waardoor een groot deel van de bevolking achterbleef zonder de ondersteuningssystemen die uitgebreide gezinnen bieden. Dit is ook op de community-schaal gebeurd. Het idee van gemeenschap omvat nu geen buren die elkaar helpen en vertrouwen zoals een eeuw geleden. We kennen onze buren nauwelijks, omdat onze levens in de moderne samenleving voornamelijk worden besteed aan het werken aan een buitensporig aantal uren om levensstijlen te ondersteunen die alleen mogelijk zijn door enorme schulden te maken. Dat is een idee dat de afgelopen 70 jaar ook in de maatschappij is verwerkt. Het uiteindelijke doel van dit alles was om een ​​samenleving te creëren die sterk afhankelijk is van de staat voor persoonlijke veiligheid en beveiliging. Het was een buitengewoon succesvolle campagne. Homoseksuelen hebben altijd een plaats in de samenleving gehad. Ze hebben het misschien niet altijd gemakkelijk gedaan, maar door hun strijd hebben velen ongelooflijk bijgedragen aan de mensheid. Het gebruik van homoseksualiteit als een social engineering-tool is echter alleen effectief zolang het als een keuze wordt beschouwd. Als de genetische basis ervan bewezen zou zijn, zou het niet de opwindende hot-button kwestie zijn die het tot op de dag van vandaag nog steeds is. Nee, iedereen zou het eigenlijk gewoon tegen de natuur moeten opnemen en ermee omgaan, omdat ze te maken hebben met mensen met verschillende kleurenogen, huid, haar, lengte en gewicht. Propaganda werkt alleen als het iets is dat mensen lijken te kiezen. Ik ben er zeker van dat binnen de komende twintig jaar zal blijken dat de meerderheid van homoseksualiteit en trengenderisme gebaseerd is op DNA, maar pas nadat ze elk beetje politiek sap geperst hebben dat ze uit de LBGT-rechtenagenda kunnen halen. ervan ten koste van de grotere mensheid. We moeten erkennen dat de mensheid een mozaïek is en dat we allemaal essentiële onderdelen hebben om erin te spelen. Het is tijd om de wetenschap achter onze verschillen te realiseren, omarmen en samen verder te gaan als een soort. We moeten erkennen wanneer verdeel- en overnametechnieken voor kwade doeleinden aan de bevolking worden gebruikt. Het negeren of onderdrukken van de genetische basis van homoseksualiteit is precies dat.

 

 

Sinds de publicatie van dit artikel zijn er veel vragen en botten van twistpunten geweest met degenen die enig begrip van de biologie hebben. Een van de belangrijkste vragen is, waarom is dit een persistent voorkomen in onze soort, wanneer het geen voordeel oplevert voor overleving? Natuurlijke selectie geeft in het algemeen voldoende tijd om de eigenschappen te zuiveren die geen voordelen bieden en de overlevingskans van een soort vergroten. Het produceren van een product dat vatbaar is voor niet-voortplanting lijkt niet alleen zichzelf te verslaan, maar mogelijk zelfs gevaarlijk voor de voortzetting van een soort als het ooit genetisch is gevangen. Waarlijk, de meeste niet-gunstige genetische eigenschappen lijken uiteindelijk uit te sterven. Homoseksualiteit die chimeer is, past niet echt in de definitie van een erfelijke eigenschap. Het is niet de mutatie van een enkel gen dat kan worden doorgegeven aan volgende generaties. Het is niet één ding. Het maakt deel uit van het vermogen van het leven om met succes meer variatie in een enkel organisme op te nemen dan meiose op zichzelf kan.

Chimerisme is een extra toegevoegde, onverwachte bonus van de levenscyclus die zelfs in 1953 bij mensen niet werd ontdekt. Dus wat voor nut heeft dit voor onze soort?

Terwijl de steriele sociale drones van de honingbij Charles Darwin in de war bracht, brengt homoseksualiteit vandaag veel biologen in verwarring. We weten dat drone bijen absoluut van vitaal belang zijn voor het voortbestaan ​​van niet alleen de bijenkoningin, maar ook van de gehele soort Apis. Hoe kan een theoretisch niet-producerend individu waarde toevoegen aan de soort Homo sapiens? Het kan. Er zijn twee gebieden waarop we een voordeel voor de mensheid kunnen herkennen. Vergeet even dat in de laatste paar decennia homoseksuele mannen en lesbiennes nu families van zichzelf hebben die verschillende methoden gebruiken om hun doelen te bereiken, namelijk ouders zijn en familiaren opvoeden.

Laten we teruggaan naar het overheersende model van homoseksuele gedragspatronen in samenlevingen waar het huwelijk en de opvoeding van het kind niet absoluut werden afgedwongen en veel mensen hun leven mochten leiden als ongehuwde vrijgezellen, oude dienstmeisjes en vrijsters. Bij deze mensen vinden we een klein deel van de bevolking, voornamelijk kinderloos, niet belast met kinderen en opvoeding.

Deze mensen die niet opgezadeld zijn met deze verantwoordelijkheden zijn een grote aanwinst voor uitgebreide gezinnen. Zij zijn degenen die altijd beschikbaar zijn om voor de kinderen van hun broers en zussen, de zieken en de bejaarden te zorgen. Het zijn die extra set helpende handen die niet beschikbaar zouden zijn als ze een eigen gezin zouden hebben. Goede hulp is moeilijk te vinden en de families die dergelijke bezittingen hadden, zouden een voordeel hebben ten opzichte van die waarin de tijd en inspanningen van elk lid volledig werden verbruikt door de zorg voor hun directe kinderen.

Niet iedereen moet een fokker zijn om waarde toe te voegen. Nooit in de geschiedenis van de mensheid hebben we ooit een organische daling van de bevolking gezien door gebrek aan voortplanting. Dit is de eerste generatie mannen die er bewust voor heeft gekozen om de fok onder het vervangingsniveau te laten vallen. We hebben nu kunstmatige stressoren bij populaties die niet alleen de voortplanting ernstig beperken, maar ook de hofmakerij en het huwelijk. Japan is een goed voorbeeld van deze omkering van normaal gedrag. Het is in Japan zo duur en lastig geworden om te trouwen en kinderen groot te brengen dat een bepaald segment van de jonge bevolking het zojuist helemaal heeft opgegeven. Veel jonge mannen geven er de voorkeur aan zich te vermaken met relatief goedkope of gratis videogames, pornografie of ander elektronisch amusement in plaats van daten en huwelijk. Ze hebben ook ontdekt dat het goedkoper is om eenmaal per maand een prostituee in te huren die zich bezighoudt met de nodige vrijage om sekspartners te vinden. Naar mijn mening is dit een veel groter probleem dan het bestaan ​​van homoseksuelen in de samenleving. Als dit zo doorgaat, zou het een zelfbeperkend uitstervingspatroon van fokken zijn.

Schuld en technologie blijken een veel groter verbod op geboortecijfers te zijn dan het condoom of de pil ooit had kunnen zijn. Deze verontrustende trend die eind jaren tachtig in Japan begint na hun economische instorting, breidt zich nu uit naar alle westerse landen. Geboortecijfers in de VS en in heel Europa liggen nu ver onder de vervangingsratio’s. De groei van de wereldbevolking staat op het punt te pieken en kop in de tegenovergestelde richting in de komende decennia. Dat gezegd hebbende, de aanwezigheid van homoseksuelen heeft historisch gezien nooit enig effect gehad op de groeisnelheid van de bevolking en het lijkt erop dat het percentage homoseksuelen nogal consistent is geweest gedurende het bestaan ​​van de mensheid. Ze namen nooit het roer over en ze zullen het nooit overnemen, omdat het geen enkel gen is dat het veroorzaakt en dat kan worden doorgegeven.

Als het was, Ik zou zeggen dat gelet op de successen van homo’s mensen door de geschiedenis heen enorm gegeerd zouden zijn en hun nageslacht een hele hoop kleine homo’s in veel grotere aantallen zou hebben gecreëerd dan we vandaag zien. Ik zeg dit omdat het niet uitmaakt hoe je het snijdt, er is altijd een groot percentage van de mensen die homo zijn en die af en toe een heteroseksuele activiteit aangaan en ja, kinderen produceren. Je weet wat ze zeggen, “Instant heteroseksueel, voeg gewoon alcohol en vleierij toe.” Zei ik homoseksuelen en succesvol?

Ja. Dit niet zo unieke voorkomen van het vermogen van de natuur om nog meer divers DNA te combineren in een enkel individu, geeft soms speciale gaven en mogelijkheden aan mensen met chimeer DNA. Het kan een individu voortbrengen wiens geest op verschillende manieren kan denken en interageren van degenen die meer specifiek zijn verdeeld in mannelijke en vrouwelijke manieren van denken en gedrag. Het zijn echter niet alleen homoseksuelen.

Het is iemand die een gemengd seks-DNA bij zich heeft en veel van de beschreven kenmerken kan vertonen. Je hoeft geen homo te zijn om te profiteren van twee verschillende blauwdrukken. Stel je een wereld voor waarin iedereen werd bestuurd door de linker hersenhelft. Stel je een wereld voor waarin iedereen werd bestuurd door de rechterhersenhelft. De ene zou worden gedomineerd door een groep rechtshandige, starre, wispelturige wiskundigen die in een vierkant gebouw wonen. De andere was een plaats van linkshandige kunstenaars en muzikanten die zich elk gezicht konden herinneren dat ze ooit hadden ontmoet en in fabelachtig versierde lemen hutten leefden.

Net zoals we variëteit hebben in hersenhelft dominantie en variatie in de connectiviteit tussen die hemisferen; gemengd geslacht DNA kan onze soort voorzien van nog meer creatief denken, gebalanceerd en uitgebreid door verschillende blauwdrukken die verschillende delen van de hersenen laten lopen. Natuurlijk is dit niet altijd het geval. Het wordt alleen de zeldzame persoon die echt uitzonderlijke geschenken toont. Wanneer alles goed samenkomt, kunnen de resultaten behoorlijk spectaculair zijn. Enkele van de meest gevierde denkers, uitvinders en kunstenaars door de geschiedenis heen zijn homoseksueel geweest. Deze personen hebben veel meer invloed gehad op de mensheid dan de volgende 100 miljoen mensen die als enige bijdrage aan de maatschappij hebben geleverd om meer kleine nakomelingen van consumenten te produceren. Als je naar de werken kijkt die door sommige homoseksuelen door de eeuwen heen zijn geproduceerd en uit de geschiedenis zijn gewist, zou dit geen plek zijn die je zou herkennen. Voor een recent voorbeeld, verwijder Alan Turing en je zou deze blog nu niet lezen.

Je zou geluk hebben als je op dit moment een rekenmachine bezat, laat staan ​​een personal computer of een mobiele telefoon. Ik kon volumes schrijven over het aantal belangrijke, paradigma veranderende uitvindingen en andere bijdragen aan de samenleving door homoseksuelen die de wereld van vandaag hebben gevormd. Geen fokker zijn, doet niets af aan het belang dat een soort heeft voor zijn voortbestaan. Chimerisme is niet een of andere nutteloze anomalie die geen waarde toevoegt. Chimeric mensen hebben waarschijnlijk enkele van de meest ongelooflijk belangrijke rollen in de vooruitgang en het voortbestaan ​​van de mensheid gespeeld. We zouden hen dankbaar moeten zijn.

Update 20 september 2015

Ik kwam een ​​vrij recente studie tegen die aantoonde dat van de 120 onderzochte vrouwen, die geen van hen mannelijke kinderen hadden gekregen, 21% van deze vrouwen presenteerde met Y-chromosoom-microchimerisme. Tegenover geslacht is DNA bij mensen niet ongewoon. Het komt vaak voor. Zelfs in deze groep presenteerde het deel dat nog nooit een kind had een kind helemaal met 10% die het Y-chromosoom-DNA huisvestten.

Van:

Mannelijk microchimerisme bij vrouwen zonder zonen: kwantitatieve beoordeling en correlatie met de zwangerschapsgeschiedenis.
Yan Z, et al. Am J Med. 2005.

“ RESULTATEN: Male microchimerism werd gevonden in 21% van de vrouwen in het algemeen. Gezonde vrouwen en vrouwen met RA verschilden niet significant (24% versus 18%). Resultaten varieerden van het DNA-equivalent van 0 tot 20,7 mannelijke cellen per 100000 vrouwelijke cellen. Vrouwen werden ingedeeld in 4 groepen volgens de zwangerschapsgeschiedenis. Groep A had alleen dochters (n = 26), groep B had spontane abortussen (n = 23), groep C had abortussen geïnduceerd (n = 23) en groep D was nulligravid (n = 48). De prevalentie van mannelijk microchimerisme was significant hoger in groep C dan in andere groepen (respectievelijk 8%, 22%, 57%, 10%). De niveaus waren ook significant hoger in de geïnduceerde abortiegroep. ”
Http://www.ncbi.nlm.nih.gov/m/pubmed/16084184/

In een andere recente studie is aangetoond dat van vrouwen die zijn bevallen van mannelijke kinderen, tot 63% Y DNA micro-chimeer is.

Van:

Een zwangerschap Souvenir: Cellen die niet van jou zijn
September 10, 2015

“De nieuwe studie suggereert dat vrouwen bijna altijd foetale cellen krijgen elke keer dat ze zwanger zijn. Ze zijn reeds zeven weken na een zwangerschap ontdekt. In latere jaren kunnen de cellen verdwijnen, maar soms komen de cellen voor een leven tot rust.

In een onderzoek uit 2012 onderzochten Dr. Nelson en haar collega’s de hersenen van 59 overleden oudere vrouwen en vonden ze Y-chromosomen in 63 procent van hen . (Veel onderzoeken naar foetaal microchimerisme richten zich op de cellen die door zonen zijn achtergelaten, omdat ze gemakkelijker te onderscheiden zijn van de cellen van hun moeder.)

Experts geloven nu dat microchimerisme verre van zeldzaam is. “De meesten van ons denken dat het heel gewoon is, zo niet universeel,” zei Dr. Nelson. Maar het blijft vrij mysterieus. ”

https://www.nytimes.com/2015/09/15/science/a-pregnancy-souvenir-cells-that-are-not-your-own.html?mwrsm=Facebook&_r=0

9 oktober 2015

Ik geloof dat dit verder gaat om de hypothese van chimerisme en homoseksualiteit te ondersteunen. Als de hypothese klopt, zullen ze natuurlijk verschillende methylatiepatronen vinden tussen homo’s en heteroseksuele tweelingen; omdat de homo-tweeling de DNA-methylatie-eigenschappen van chimere XX-chromosomen tot uitdrukking brengt. Ze zullen niet op elke afzonderlijke test verschijnen, omdat ze niet altijd aanwezig zullen zijn bij alle bemonstering; vandaar de nauwkeurigheid van 70%.
Epigenetisch algoritme voorspelt nauwkeurig mannelijke seksuele oriëntatie

Bevindingen gemeld op ASHG 2015 Annual Meeting

BETHESDA, MD – Een algoritme dat epigenetische informatie uit slechts negen regio’s van het menselijk genoom gebruikt, kan de seksuele geaardheid van mannen voorspellen met een nauwkeurigheid van maximaal 70 procent, volgens onderzoek gepresenteerd op de American Society of Human Genetics (ASHG) 2015 Annual Meeting in Baltimore .

https://www.ashg.org/press/201510-sexual-orientation.html

17 oktober, 2017

Een overzicht van de status van hersenstructuuronderzoek in transseksualiteit
Antonio Guillamon, corresponderende auteur1,2 Carme Junque, 3,4 en Esther Gómez-Gil4,5

Abstract

“De huidige review concentreert zich op de hersenstructuur van homoseksuele transseksuelen tussen mannen en vrouwen (MTF) en van vrouw op man (FtM) voor en na cross-sekse hormoonbehandeling, zoals aangetoond door in vivo neuroimaging-technieken. Corticale dikte en diffusie tensor-beeldvormingsstudies suggereren dat de hersenen van MtF’s complexe mengsels van mannelijke, vrouwelijke en gedemasculiniseerde gebieden presenteren, terwijl FtM’s vrouwelijke, mannelijke en gedissecteerde gebieden tonen. Bijgevolg verschillen de specifieke hersenfenotypen die worden voorgesteld voor MTF’s en MTM’s van die van zowel heteroseksuele mannen als vrouwen.

Deze fenotypes hebben theoretische implicaties voor herseninterseksualiteit, asymmetrie en lichaamsperceptie bij transseksuelen, evenals voor de hypothese van Blanchard over seksuele oriëntatie bij homoseksuele MtF’s. Vallen onder de aegis van de neurohormonale theorie van sekseverschillen, we veronderstellen dat corticale verschillen tussen homoseksuele MtF’s en FtM’s en mannelijke en vrouwelijke controles te wijten zijn aan verschillend getimed corticale dunner worden in verschillende regio’s voor elke groep. Studies naar cross-seksehormonen hebben duidelijke effecten van de behandeling op MTF- en FtM-hersenen gemeld. Hun resultaten worden gebruikt om de vroege postmortale histologische studies van het MTF-brein te bespreken. ”

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4987404/

Hoewel dit niets bewijst wat ik heb voorgesteld, toont het wel significante hersenverschillen bij zowel mannelijke als vrouwelijke transgenders, zelfs voorafgaand aan hormoonbehandeling. Het uitgangspunt van de studie is echter dat deze verschillen waarschijnlijk te wijten zijn aan feminiserende of masculiniserende hormonen, hetzij prenataal of in de puberteit, maar ze beginnen in elk geval in de goede richting te kijken. Er zijn waarneembare verschillen in de hersenstructuren van de onderzochte transseksuelen met hun gemiddelde mannelijke / vrouwelijke tegenhangers.

Nogal spannend.

Wat ik de laatste tijd verontrustend vond, is dit idee dat gender en oriëntatie een sociaal construct zijn. Dit is het huidige thema in de wetenschap, ongeacht of meer onderzoek dit idee weerlegt. Het is naar mijn mening dat zowel genderidentiteit als -oriëntatie gebaseerd zijn op de hersenen, maar ze sluiten elkaar niet uit. Een persoon kan en vaak ook overstappen van het ene geslacht naar het andere, maar wordt nog steeds aangetrokken door het andere geslacht waarvoor zij zijn geboren. Dit lijkt vaker voor te komen bij transgenders van vrouwen naar mannen die hormonale behandeling ondergaan, met of zonder chirurgie, en hun leven leiden als homoseksuele mannen. Af en toe zal een mannetje overstappen naar een vrouw en hun leven leiden als lesbiennes.

Onze hersenen zijn ongelooflijk complexe en fascinerende dingen.

Als iemand nu wat verder zou gaan met dit onderzoek en ook zou testen op crypto-chimerisch DNA, zouden we ergens kunnen komen.

20 december 2017

Ik ben twee tweelingen in één: model heeft twee huidtinten nadat het FUSED in de baarmoeder is geworden met ongeboren  tweelingzus

Model en zanger Taylor Muhl werd geboren met een zeldzame aandoening die Chimerisme wordt genoemd.
De 33-jarige fused met haar ongeboren  tweelingzus terwijl ze in de baarmoeder is.
Ze heeft twee immuunsystemen, twee bloedstromen en het DNA van haar zuster. Het
meest merkbaar is haar torso verdeeld door een andere kleur omdat het het is van haar zuster.
Ze werd gediagnosticeerd met de aandoening na het kijken naar een tv-documentaire in 2009

https://www.dailymail.co.uk/health/article-4564494/Model-fused-twin-sister-womb.html

https://cuttingthegordianknot.wordpress.com/2015/07/30/homosexuality-and-chimerism-rethinking-our-dna/

 

Zeer interessant… maar na het lezen bedacht ik mij…hoe kan het dat mensen dan denken dat ze een hond zijn of een paard…? Nou?
Tjah? 🙂 Het is verboden, maar wie weet…wat mogelijk is op deze manier, bizar natuurlijk… maar toch 🙂

Misschien kan dit zelfs de psyche beïnvloeden, mensen die meerdere persoonlijkheden hebben bv.
Of wisselvallig zijn in gedrag en denken?
Misschien zijn drukke mensen wel mensen die dit hebben met teveel dna van teveel verdreven eitjes…?