De gewezen vrouw

Ze droomde voort
Van dat leven dat was geweest
In geluk harmonie en voorspoed
En plots dat einde
Waarin hij zei
Dat het toch eindelijk uit
En over moest zijn
Want hij had een ander
Als een wegwerpvrouw
Lanceerde hij haar op een flat
Noemde haar de slet
En nam alles
Wat hij maar tegenkwam
En zij
Kwam rustig bij
Want zij kwam ook uit een voorbij
En voorbije mannen
Kiezen steeds minder goed
Omdat ze niet meer weten 
Hoe het moet
En ergens voelde dat weten

Wel goed