De narcist en de opoffering…
”Kracht naar dragen”
Jaren gegeven
In het leven
Aan een mens
Die enkel zichzelf maar zag
In dromen en fantasieen
Zichzelf zoveel grootser dacht
Heb ik nog meer gegeven
In het leven
Aan ons kind
Dagen weken en maandenlang
Leefde ik in het gevang
Accepteren
Zwijgen
Toezien en niets zeggen
Gesloten
Niemand die wist
Heb ik alles wat een ziek mens
veroorzaakte weggewist
Voor ons kind
Die niet wist
Of begreep
Gelukkig kon ik dat voorkomen
Verloor ik mijn jaren tijd
In een mega groot gevecht
in vrede te laten verlopen
Overleefde ik deze ramp
Niemand die het wist
Of begrijpen kon
Ik leerde accepteren
Ik leerde geduld
Ik leerde zwijgen en soms ook schelden
Omdat het noodzaak
was
Ik leerde doorzien
Ik leerde alles op mijn hoede
Alles omdat het nodig was
Niemand die hielp
Niemand die liefde kende
Niemand die
enig besef had
Niemand die wist
Dat ik omging met een mega narcist
Heb ik ons veilig gekregen
In jaren strijd
Die het niet werd
Omdat ik geen keus had
om zonder hulp van wie dan ook
De vrede te moeten bewaren
Voor ons kind
en zie ik nu
met lede ogen
Hoe hij
ons kind
zijn stempel alsnog mee wil geven
hopelijk is het daarvoor te laat
of beseft ons kind
hoe het werkelijk zit
Ik heb mijn best gedaan
Medaille waardig bijna
meer dan dat misschien
Maar ik heb het voor elkaar gekregen
om in liefde alles te geven
aan mijn kind
voor mijn kind
En ik zou het zo weer over doen
Want er is geen enkele keus
