Gedichten van Angel-Wings
De wereld…
De wereld was zo koude…
Bevroren schoonheid
Paradijs
Lopen in je eentje
In grootsheid
Groot en wijds
Eenzaam met zoveel mensen
Lopen zovelen met elkaar mee
Begrijpen zij niet
Dat zij niet de enigen zijn
Maar zij spreken niet
Omdat alles hen werelds overvalt
Grotesk
Als kleine
Gekomen
Volwassen gegroeid
Spreken wij niet langer
Over wat ons bezighoudt
Hebben wij geleerd te zwijgen
Dankzij de koude die onze
lippen bevroren heeft
Angel-Wings