Gedichten van Angel-Wings
Zo Ongewoon
Je vocht
Alleen
Je weg
in het leven
Geen hand
die je steun gaf
Je was tevreden met
minder
dan doorsnee
Maar je maakte iets
van dat wat je overkwam
Je glimlach
vol vergeving
De zon op je gezicht
Het maakte niet meer uit
Wie je wilde kwetsen
Wie jou pijn wilde doen
Het deed niet langer meer
terzake
De ziel was zo gelouterd
gereinigd
Had al zoveel pijn gezien
Dat mensen die de liefde niet kenden
Er niet meer toe deden
Wat ze zeiden
Of wie ze waren
Zag jij
hun onzekerheden
Hun verdriet
maar kon je ze niet meer helpen
Dat was ook niet jouw taak
Men projecteerde zichzelf graag op
jouw beeldscherm zo ongewoon
