Bijna dood ervaringen van mensen
Bijna dood ervaringen van mensen
Ik overleed op 20 december 2018. En ik herinner me alles.
Hier zijn de belangrijkste punten: Ik werd begroet door mijn vader, hij was een paar maanden eerder overleden, en we brachten enige tijd observerend door bij mijn operatie van ‘net achter de sluier van “het echte leven” en de na het leven’. We spraken veel over persoonlijke dingen, maar ook kritiek op de medische staf ( alsof we iets over chirurgen of RN’s wisten). Hij liet me zien dat je altijd het heden, verleden en toekomst ziet. Je gaat en staat waar je wilt (zolang je ziel er al eerder is geweest) en waar je ook nodig bent. U kunt op meerdere plaatsen zijn. Zijn voorbeeld was dat hij 100% bij mij kan zijn in een tijd die ik hem nodig heb en hij kan er ook 100% zijn voor mijn moeder of broer of iemand anders die om zijn troost vraagt of die hij wil controleren.
Hij moest me overtuigen om terug te gaan naar het “echte leven”. Ik was dood voor slechts een paar minuten, maar het voelde alsof ik had uren had gesproken met mijn vader en het krijgen van een korte rondleiding van de andere kant.
-Er was geen soort god. Mijn vader legde uit dat het idee van hemel en hel echt is, maar niet hoe mensen hierover denken. Het leven is alles over de verbindingen die je maakt en relaties die je bouwt, want in het leven hierna , zul je worden begroet door degenen die van je hielden …. Als niemand je groet, is dat de hel…
Ik zag de toekomst voor me, en achter me, was het verleden. Ik kon overal heen in mijn verleden, en ook het verleden van een van de andere levens die mijn ziel had geleefd. Ik kon ook de toekomst zien, maar dat heb ik niet gedaan. Het was een grote kamer, zeer donker en met een warm en gezellig gevoel, een beetje als een museum van herinneringen, maar ook de mogelijkheid om te kijken naar degenen die ik liefheb. Als ik wakker ben in de grote ziekenzaal denk ik als ik me langer met mijn vader had kunnen onderhouden ik zeker weet dat ik nog meer zou hebben geleerd ( of er voor altijd willen blijven).
Sommige dingen zijn zoals ze moeten zijn, maar we hebben vrije wil
Mijn vader moest me echt overtuigen om terug te gaan. Dat wilde ik niet. Ik wilde bij hem blijven in gelukzaligheid. Maar hij vertelde me dat mijn moeder en broer me nodig hebben, en dat als ik bij hem bleef (wat ik zou kunnen) mijn moeder en broer nog meer zouden doen lijden. Dus ik kwam terug om hun mogelijke pijn te voorkomen. .
***
Ik stond meteen op uit de stoel na gebeten te zijn door een slang. En mijn buurman hielp een tourniquet te maken op op mijn arm. Ik ging toen naar het ziekenhuis en ik lag in het ziekenhuis bed en de arts nam de tourniquet over en hij bleef gewoon staren naar mij., alsof hij wachtte op een reactie. Toen begon ik tot God te bidden dat als ik sterf, om mij te accepteren. Ik begon toen te schudden heen en weer erg onaangenaam. Ik zie dat de dokter me nog steeds in de gaten houdt. Ik stopte toen met ademen volgens medische gegevens. Ik zweefde toen boven de aarde. Ik begon te denken misschien nu ik dood ben kan ik reizen naar verschillende landen. Ik probeerde het wel, maar kon me niet bewegen. Dan als de breuk van een vinger was ik in dit prachtige licht…, dezelfde kleur als rond de zon. Ik probeerde te kijken naar mijn handen, maar kon ze niet zien of iemand te zien. Ik begon bang te worden en toen kwam dit overweldigende gevoel van liefde en vrede over me heen. Ik had geen zorgen. Ik hoorde andere mensen in het licht praten. Mijn hele leven flitste voor me voorbij. Ik dacht aan mijn moeder en dochter maar besloot dat ik wilde blijven omdat het zo goed was. In mijn ziel besloot ik op te geven. Er was toen een groot rond licht met een andere kleur die ik op dat moment voelde als een God. En ik dacht bij mezelf dat ik het niet verdien om hier te zijn. Ik ging toen langzaam terug naar mijn lichaam en werd wakker met een glimlach op mijn gezicht. De volgende dag was ik gevuld met woede wetende dat ik terug kwam naar de aarde en niet langer was gevuld met die liefde en vrede
