Als kinderen het huis uitgaan…zucht
https://matadornetwork.com/life/10-signs-raised-italian-mother/
Ik schoot wel in de lach, want ik herken toch wel enkele dingen!
Jawel!
Ik heb Italiaanse roots enzo dus… ja, nee, ik ben er eerlijk in…
Ik kook ook de sterren van de hemel natuurlijk!
Enne dit zag ik nog niet aankomen, want eerst was het over anderhalf jaar, en nu blijkt het ineens wel heel erg snel te gaan!
Watttt? Nu al?!?!?!?!?!?!?!, riep ik verbolgen uit…
Nou hij durft het bijna niet te vertellen, maar ja… het bod was geaccepteerd… Party, party!
Nou ja niet voor mij… Het leek of ik in een diepe duistere put viel, waar ik niet meer uit kan.
Natuurlijk gebeuren er dan veel meer dingen in mijn geval.
Bv. een mobiel die continu ging storen, mijn muziek die niet normaal meer afspeelde maar ineens een Siri die continu voorbij kwam vragen wat ik wilde, ”flikkur toch op Siri”, riep ik uit! Ik wil gewoon muziek luisteren!
Het was niet te filmen, hoe raar mijn mobiel deed na mijn vreemde chaos bozige verdrietige warrelingen in mijn energetische Slider rhesus negatieve bloedgroep persoon zijnde.
Ik hoefde niet te pinnen dus dit keer was het mijn mobiel die aan de beurt was.
Verder ging ook van alles mis wat maar mis kon gaan…. ja en dat ook nog snikte ik het uit… en dat!
Bv een theezakje dat 6 x achter elkaar uit de kast komt flikkeren!
WHY ME!?????
Of je pakt iets op en het valt je net weer uit de handen en je pakt het weer op en weer en weer en grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr, woehaaaaaaaaa. frustrerende dingen gewoon.
Dat je weggaat en het gaat ineens keihard regenen.
Ben je dan niet blij voor je zoon!?
Vroeg iemand mij nog zelfs… ja hallo natuurlijk wel!???
Daar gaat het toch niet om… ik moet afscheid gaan nemen van een levenswijze van 25 jaar lang …
In feite woon je samen in een huis, hoezo het lege nestsyndroom… de crap!
Je huis is een casa, geen nest…
Het is als samenwonen met anderen, samen leven, ik heb nooit zolang met iemand geleefd samen, ook niet met mijn moeder bv…
De tranen sprongen mij continu in de ogen, zelfs in de supermarkt…want voor wie moest ik straks nog lekker koken hé!?
Ja voor mijzelf, mopper de mop.
Hé, hé!
Dat weet ik ook wel duh!
En toen ging ik naar huis en dacht ik aan thuiskomen in een leeg huis… boehoee nou de tranen sprongen me weer in de ogen en keel zelfs… ik verdronk er bijna in en gelukkig was het donker!
Maar ja, misschien valt het wel mee?
Kon ik straks eindelijk slapen waar ik wil, ik wilde bv nog wel een groot bed op zolder… voor de logees eventueel en als hij nog eens thuis wilde logeren!
Maar ja, misschien vond ik op zolder slapen wel heel erg leuk, zoals vroeger?
Ik opperde nog dat hij zijn huis ook kon verhuren!?
Ja je probeert toch iets hé!?
Ik snapte wel ineens waarom mensen doodgaan enzo…je bent dan ineens afgedankt en oud en dat was ‘m dan!
Dat alleen wonen dat gaat je nekken, dacht ik nog…zo werkt dat dus in de natuur!
Ik meldde mij al aan op een datingsite…maar oefff na 100 die ik niet zo leuk vond om naast wakker te worden eventueel, had ik er alweer genoeg van dus afgemeld!
Dat was echt in een 15 minuten tijd!
Ja eh neen iemand is het of niets of nooit…klaar!
Zal ik een herdershond nemen?
Zo één waar je lekker op kunt gaan liggen slapen met je arm eromheen!
Misschien wel gezellig …?
Oh ik kon dan ook nog wel een knutselkamer maken en een inloopkast!
Ja leuk en dan boven een bureauplank enzo en…
Eindelijk alle jassen in een kast hangen!
Dat kan dan allemaal en een eethoek beneden?
Veel mogelijkheden die ik niet nodig heb, maar die ik toch even voorbij laat gaan. Om het geheel wat op te leukeren.
In de keuken zocht ik al wat bestek uit, dat is voor hem en dat, en oh als hij cake wil bakken dan krijgt hij die mee…
Je weet ut niet hé!?
Het rouwproces heeft ingezet, nog enkele maandjes en dan…
Ik heb al zoveel moeten loslaten…
Vreselijk veel meegemaakt…
En mensen zijn niet leuk over het algemeen, die zijn niet begaan vaak die genieten juist van de ellende en dan zeggen ze zo je moeder zal dat wel moeilijk vinden… Ja jij hebt geen Italiaans geaderde mama! Die was blij dat jij wegging bv…
Hoezo zegt iemand dat?
Als je dat denkt, waarom zeg je dat…?
Dat lijkt me logisch nml dat je als moeder zijnde dat niet zo fijn vindt, maar ja ik was die ene gekke moeder bij het schoolplein die het leuk vond als er vakanties waren en dan hoorde ik al die moeders na de vakantie dat ze BLIJ waren dat de kids weer naar school gingen, nu ik heb mijn kind nooit ervaren als een last hoor?
Ben je dan niet trots op je zoon? (zucht)
Ja hoezo, mag je dan niet verdrietig zijn?
Moet je dan verantwoorden, waarom je voelt wat je voelt?
Ik denk dat het ook komt omdat hij veel verder weg gaat wonen…
En daar kom ik vast niet vaak…nu kan het zijn dat hij dat niet wil hahaha!
😛 lol…
Ik hoor de dooddoeners overal, gezond, goed juist, tijd dat ze op zichzelf gaan, ja hoor, daar gaat het niet om, het gaat erom dat je een ander leven krijgt, anders dan voorheen, en dat het soms sneller gaat dan gedacht en alles eromheen, mooi, geweldig, super, maar daarbinnenin zit een mens die iemand enorm gaat missen en die iemand is een deel van die mens.
Mama’s lijden niet dankzij een leeg nest syndroom, mama’s lijden gewoon aan het gemis van hun kinderen en gunnen ze het allerbeste, maar hoe het straks allemaal even moet weten ze dan eventjes niet…en dat kost tranen.
Ik vind het echt niks…
En het gaat niet om loslaten, totaal niet, het gaat om het feit dat je als mens, iemand gaat missen. Of je nu gaat scheiden, of ergens anders gaat wonen, of er trauma’s voorbij komen waarin je mensen verloren bent dat kan ook nog…
Het zal wel goedkomen en ik wens mijn zoon het beste van alles natuurlijk in zijn kast van een casa, want dat is het!
En dat heeft hij toch maar geweldig gedaan allemaal!
En daar hebben we samen voor gevochten!
