Alsof niemand het zag…
Ik zag iets grappigs vandaag.
Voor ons huis reed een jonge man met achter zich zijn gehandicapte broertje…
Beiden al volwassen, maar het broertje in een gevalletje gehandicapten kar met stuur verhaal.
Ze waren flink in gesprek samen en de conversatie ging prima, ze hadden het gezellig zo.
De broer ging voor en moest door een fietsversperring, je weet wel die dingen die mensen aanvragen bij een gemeente als ze nogal chaggie zijn als er fietsers voorbij hun ramen schieten, nu ”it wasn’t me”!
Ik hou wel van wat drukte rondom, mits niet te lawaaierig.
Nou goed, op het moment dat broer door het fietsgeval ging, en zijn aandacht even niet bij zijn broertje was, nam zijn gehandicapte broer zijn kansen waar, ik zag snel zijn vinger in zijn ene neusgat schieten en toen supersnel verdwijnen in zijn mond.
Je kon mij opvegen… 
