web analytics
11:11 Dubbele getallen
Verhalen AngelWings

De ranzige slagerij

In de steeg aan de Rodevarkenssteeg, was een smerig slagerijtje.
Iedereen vond het er ranzig maar, menigeen had het er fluisterend over.
In de schemering ging men erheen, liefst wilde men niet bekennen daar hun vleeswaar te halen namelijk.
Velen droegen een muts of hoed, voor ze de zaak betraden.
Undercover, voor men de oude Klaas te woord stond in de slagerij.
Oude Klaas, met zijn lelijke tronie, zijn paarsige knol neus, met daarop precies in het midden een flinke wrat met haar erop.
Niet echt het type slager waarvan je zou denken, daar haal ik even fijn mijn vleeswaren.
Maar wat men er haalde, het smaakte zalig, het smaakte goddelijk, het smaakte uitmuntend!
Het was alsof men de hemel op aarde proefde.
Het water liep mensen al in de mond als zij dachten aan de zalige worsten van slager Klaas.
Op verjaardagsfeestjes als men rondging met het welbekende schaaltje leverworst en blokjes kaas met in het midden een gezellige kleine vlag, verzuchte menigeen hoe zalig die leverworst toch smaakte en hoewel iedereen wist dat dit er weer een was, een undercover slagerKlaasbezoeker..
toch vroeg men er naar.
Waar heb je deze zalige leverworst toch gehaald zeg!
Wat een zaligheid!
En dan knikte iedereen gelukzalig met de mond vol van het schijfje leverworst.
En steevast was dan het antwoord dat men dit toch bij de supermarkt had gehaald maar iedereen wist dat je nergens, echt nergens deze leverworst kon kopen.
Hoewel alleen bij slagerij Klaas.
Maar het werd iedereen vergeven dat men niet eerlijk was, want als men de hand in eigen boezem stak wist men toch hoe het er voor stond?
Vlees kocht je niet bij slagerij Klaas.
Toch…?
Men kwam van verre zelfs, en op een dag opende Klaas zijn slagerij maar alleen savonds want overdag had hij nml geen klant in de zaak.
Menigeen stond op de hoek te wachten in het donker tot ze aan de beurt waren, slager Klaas had er zelfs een nr apparaatje neergezet.
Men schaamde zich stuk als men zich liet kennen dus niemand die dat deed, en toch wisten ze het van elkaar.
Op een trieste dag in november hoorde men het vreemde nieuws dat de slager Klaas doodgevallen was in een graf,…niemand wist er het fijne van.
Het hele dorp school samen, en men sprak met elkaar over de vreemde dood van hun gorige slager.
Hoe was het toch mogelijk?
Hoe kon hij nu doodvallen in een graf en wiens graf was dat dan?
Oh van de oude kapelaan?
Maar die was toch maar kort geleden overleden?
En men had het graf toch al gedolven?
Niemand kon er over uit en begreep er iets van.
Toen de notaris van het dorp het vieze pand bezocht en wat rondkeek, vond hij enkele boeken met schrijfsels er in van de oude Klaas.
Geschokt liet hij deze lezen aan de gemeenteraad, en ieder was kokhalzend naar het toilet gerend na het lezen van Klaas zijn aantekeningen.
Men kon het bijna niet geloven nml.
Nee zo ranzig kon hij toch niet zijn?
Het hele dorp hoorde de verhalen nadien, en iedereen was er maanden ziek van.
De oude Klaas had lijken opgegraven en daar het vlees van gemaakt, gehakt van gedraait, worsten van gemalen…
En oh men miste het heerlijke vlees zo erg, maar niemand kon nog de aanblik van vlees verdragen.

Na vele maanden kwam de zoon van oude Klaas terug uit Canada, om de zaak over te nemen.
Lachend stond hij achter de toonbank.
Wachtend op klanten die maar niet kwamen.
Op een dag stond er een bord voor de deur van de slagerij.
Mijn vader had een vreemd gevoel voor humor.
Ik niet, u bent weer welkom.

De zaak zag er blinkend uit en schoon als de brand.
Aarzelend probeerde men het toch weer, een klein stukje worst, een hapje biefstuk, langzaamaan druppelde men weer binnen op klaarlichte dag, zijn zoon was zo anders dan zijn vader namelijk.

De zoon legde uit aan zijn klanten, dat zijn vader enorm boos was geweest over hoe men om was gesprongen met zijn zalige wijze van vlees bereiden.
Dat men zich schaamde om uit zijn slagerij te eten, en dat hij daarom alle dorpelingen een poets had gebakken, na zijn dood.

Men schaterlachte hier om, maar toch als er ergens een graf plots weer open lag, uiteraard een plagerijte van de zoon, om zijn vaders heengaan te eren, was het weer even erg stil bij de slagerij van de oude Klaas zijn zoon.

©AngelWings

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥