web analytics
11:11 Dubbele getallen
Politiek-Elite

De EU is een creatie van de VS!

Slechts 10 jaar geleden waren de tactieken van verduistering effectief. Er werd gezegd dat de EU van Europa een citadel wilde maken voor een komisch gevecht met de VS en Japan. Vandaag geeft de opening van de Amerikaanse archieven een geheel nieuw perspectief.

Nu ziet het plaatje er zo uit: De EU is een creatie van de VS. De Verenigde Staten hebben enorme druk uitgeoefend om Europa te dwingen te integreren. De EU plus de NAVO vormen de verlengde arm van de VS.

Generaal Eisenhower (1890-1969) kwam op het idee van Europa als derde kracht tussen de VS en de Sovjet-Unie, maar dan op sleeptouw van Amerika, als een soort “Junior partner van de VS in de mondiale krachtmeting”. De Republikein Dwight David Eisenhower was in 1945 opperbevelhebber van de Amerikaanse troepen in Europa, opperbevelhebber van de NAVO van 1950-52 en president van de VS van 1953-61. Eisenhower en zijn opvolgers duwden dit idee door met de hulp van enkele vrienden in Europa. Of zoals Beate Neuss het wat verlegen verwoordt in haar postdoctorale thesis “Bombers of Europe”:

“Aan het begin van de weg naar een Europese Unie waren de Verenigde Staten van Amerika.”

Wat waren de redenen voor het machtsspel van de VS in Europa?

De VS waren de echte winnaars van de wereldoorlog. De Europeanen, waaronder Engeland en Frankrijk, hadden elkaar aan stukken gescheurd. Op deze manier kon de VS zich vestigen als een “regelgevende macht” en zijn “nieuwe wereldorde” afdwingen. Een onafhankelijke rol was niet bedoeld voor continentaal Europa. Het Europese beleid van Washington is tot op de dag van vandaag hetzelfde gebleven.

Waarom waren de VS zo geïnteresseerd in de oprichting van een Europese unie na 1945? Bovenal wilden ze drie doelen bereiken:

– Bouwen aan een Europees blok tegen de Sovjet-Unie

– De integratie van het herrijzende Duitsland in dit blok met als bijbedoeling dat het nooit meer zo dominant zou worden als voor de oorlog en

– Het opzetten van een winstgevende afzetmarkt met de mogelijkheid voor directe investeringen

De belangrijkste hefbomen voor het afdwingen van de Amerikaanse machtspolitiek ten opzichte van Europa waren het financiële, energie- en veiligheidsbeleid. De gebruikte middelen kunnen worden ingedeeld onder afpersing en manipulatie:

– Koppeling van financiële hulp aan Europese integratie

– Gebruik van focal points voor Europese integratie

– Massaal lobbyen

De koppeling van financiële hulp aan Europese integratie is onlosmakelijk verbonden met de naam van de dirigent, George Catlett Marshall (1880-1959). Hij was stafchef van de Amerikaanse strijdkrachten van 1939 tot 1945, minister van Buitenlandse Zaken van 1947 tot 1949 en minister van Defensie van 1951 tot 1952. In 1953 deelde Marshall de Nobelprijs voor de Vrede met Albert Schweitzer. Hij was een senior vrijmetselaar zoals Winston Churchill (1940-45 en 1951-55 Britse premier) en Harry Truman (1945-53 president van de VS).

Het plan, genoemd naar Marshall, riep specifiek op tot een Europese “enonomische federatie” als basis voor financiële hulp van de VS, en het riep op tot de vervanging van het oude Europese systeem van soevereine staten door een Verenigde Staten van Europa in Amerikaanse stijl.

Het instrument van Marshall zijn de ERP-fondsen (ERP = European Recovery Program = European Reconstruction Program). In 1948-51 werden ERP-fondsen van $ 20 miljard gereserveerd. Een enorm bedrag. Het werd uitbetaald in jaarlijkse termijnen, en de volgende tranche werd met weigering bedreigd als de Europeanen er niet bij betrokken wilden zijn.

 

De tweede as van de Amerikaanse druk op de Europese integratie was het creëren van focal points:

– EGKS (Unie van Montanium)

– NAVO-lidmaatschap

– Euratom

EGKS staat voor European Coal and Steel Community. Het werd opgericht op 18 april 1951. Dirigent was opnieuw George Catlett Marshall. Zijn doel: een verenigd Europa als vazal van de VS.

Kanselier Konrad Adenauer speelde mee, maar een categorisch nee van SPD-leider Kurt Schuhmacher dreigde de Montanunion omver te werpen. De VS reageerden hierop met chantage: zonder ondertekening van het EGKS-verdrag zou er geen einde komen aan het bezettingsregime en de beperkingen van het buitenlands beleid van de Bondsrepubliek. Zo werd Schuhmacher compliant gemaakt.

Hoe belangrijk de Montanunion – de eerste stap naar de EU – voor de Amerikanen was, blijkt onder meer uit het feit dat de Amerikaanse regering het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken genereuze financiële steun heeft gegeven voor een campagne om de publieke opinie in Duitsland positief te beïnvloeden voor de Montanunion. De hersenspoeling op het gebied van de EU heeft een lange traditie.

Het tweede aandachtspunt was de NAVO. (NAVO = Noord-Atlantische Verdragsorganisatie = Noord-Atlantisch Pact; opgericht op 4 april 1949 door België, Denemarken, Frankrijk, Groot-Brittannië, IJsland, Italië, Canada, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Portugal en de VS)

De weg naar de “Verenigde Staten van Europa” leidde en leidt naar de VS via Duitsland. Niet alleen de betaling van ERP-gelden, maar ook de herbewapening van Duitsland en het uitgebreide herstel van zijn soevereiniteit waren verbonden met toetreding tot de NAVO.

Duitsland werd in 1955 gedwongen lid te worden van de NAVO. Door het gemeenschappelijk defensiebeleid was en is Europa Washington lang aan de lijn.

De EU plus de NAVO vormen de verlengde arm van de VS. Dit beleid strekt zich uit tot de oorlogen in Irak, Afghanistan, Libië, en binnenkort zeker ook tot Syrië en Iran. De NAVO-toetreding van de Oost-Europese landen is het toegangsbewijs voor hun toetreding tot de EU. Daarom is de druk voor de uitbreiding van de EU naar het oosten enorm: de Verenigde Staten creëren zo nog betere bondgenoten dan in West-Europa. Tegelijkertijd groeit er een respectabele kloof tussen de EU en de NAVO.

Het derde aandachtspunt was Euratom plus EWG. (Euratom staat voor European Atomic Energy Community, EEC voor European Economic Community.) Euratom werd opgericht op 25 maart 1957 met als doel de vorming en ontwikkeling van nucleaire industrieën, om leden te voorzien van splijtstoffen – met het hoofdkantoor in Brussel.

Het Euratom-Verdrag is op 1 januari 1958 samen met de EEG, de gemeenschappelijke markt, in werking getreden.

Een van de handlangers van de VS in de gedwongen Europese integratie en de koppeling ervan met kernenergie was Franz Joseph Strauss, bekend om zijn amigo-politiek. Eerste minister voor Atoomenergie, Strauss speelt niet alleen een beslissende rol bij de implementatie van Euratom. Met Konrad Adenauer legt hij een link, een dwingende verbinding, met de gemeenschappelijke markt in Europa – natuurlijk met de steun van de VS.

 

Laten we terugdenken aan de historische situatie na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Op 12 april 1945 overlijdt de Amerikaanse president Franklich D. Roosevelt en wordt de democraat Harry Spencer Truman president (tot 1953). De Sovjet-Unie verovert Oost-Europa en de Koude Oorlog begint.
John Foster Dulles, destijds nog adviseur buitenlands beleid van de Republikeinen en afgevaardigde van de VS bij de VN, minister van Buitenlandse Zaken van 1953 tot 1959 onder Eisenhower, zei al in 1947 in een toespraak:

“Europa moet zich verenigen of ten onder gaan” – Europa moet zich verenigen of verdwijnen.

Dit is de bal die Jean Monnet als geen ander oppakt. Geboren in Frankrijk, woonde hij het grootste deel van de tijd in de VS tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daar is hij lid van het Brits-Amerikaanse verbindingsbureau en onderhoudt hij nauwe betrekkingen met de Amerikaanse president Roosevelt, die hij aanspoort om de Amerikaanse neutraliteit op te geven.

Jean Monnet is in de eerste plaats een zakenman en bankier, die politiek achter de schermen werkt. Christophe Réveillard, historicus aan de Sorbonne, zegt dat hij een bijna “gepassioneerde neiging tot geheimhouding” heeft. Het doel van Monnet is een gecentraliseerde wereldorde en het creëren van steeds grotere eenheden. Hij wordt terecht de “Amerikaanse agent” en de “vader van de Europese Gemeenschap” genoemd.

Jean Monnet (1888-1979) was een goede vriend van JF Dulles en ook een naaste adviseur van minister van Buitenlandse Zaken Robert Schuman, die al in de jaren veertig zijn zinnen had gezet op de Europese eenwording. En hij speelde een belangrijke rol bij het Schumanplan, dat leidde tot de oprichting van de Hoge Autoriteit van Montanunion, waarvan hij in 1952 de voorzitter werd. (Trouwens, de Britse minister van Buitenlandse Zaken bij het Ministerie van Oorlog, Strachey, noemde het Schuman-plan een “plot”, een samenzwering, namelijk door Europese grote bedrijven.) In 1955 richtte Monnet het “Actiecomité voor de Verenigde Staten van Europa op”. “.

Naast John Foster Dulles behoorden tot de sleutelfiguren in de Amerikaanse regering die Monnet gebruikte om de EU op te richten, ook John McCloy, president van de Wereldbank tot 1948, toen de hoge commissaris van de VS in Bonn en professor aan Harvard. (Later werd McCloy “speciaal adviseur” van de Trilaterale Commissie – zie hieronder) De Duitsers en zeker ook de Britten hadden geen idee hoe dicht de samenzwering zich achter de schermen afspeelde. Vooral McCloy trad op als vertegenwoordiger van de belangen van Monnet – en vice versa.

Kortom, soevereiniteit is onafhankelijkheid van de invloed van andere staten. Monnets bagatelliseerde het verlies van soevereiniteit dat onlosmakelijk verbonden was met integratie. Slogan: Soevereiniteit is een term uit een lang vergeten verleden, een achterhaalde barokke arabesk van de politiek.

Het doel was toen al duidelijk: alleen de Verenigde Staten hebben aanspraak op soevereiniteit.

Gevolg in het heden: de VS boycotten het Internationaal Strafhof, voeren een offensieve oorlog in Irak zonder VN-mandaat en trekken zich niets aan van internationale afspraken (Kyoto Protocol).

Het werkte perfect: vandaag wordt 80% van de wetten in de EU in Brussel aangenomen.

Je zou de nationale parlementen kunnen sluiten en niemand zou het merken. (Bewijs: Toen de Oostenrijkse bondskanselier Wolfgang Schüssel maandenlang onderhandelde over een nieuwe regering, die toen weer de oude werd, werden regering en parlement als hoogst overbodig voorgesteld.) Engeland en Frankrijk accepteerden hun afstand doen van soevereiniteit tegen een hoge prijs. Engeland weigerde de euro en betaalt niet eens een derde van Duitsland in de Brusselse begrotingspot (“Britse korting”), Frankrijk minder dan de helft van Duitsland.

Om deze bijna ongelooflijke gebeurtenissen van de oostwaartse uitbreiding van de EU in combinatie met de toetreding tot de NAVO op het toneel te brengen, werden al vroeg organen opgericht die achter de schermen aan het werk waren en elke democratische controle ontwijken. Ze omvatten de Trilaterale Commissie en de Bilderbergers.

De Trilaterale Commissie, opgericht in 1973 door David Rockefeller, is een “adviesorgaan op hoog niveau voor mondiale samenwerking”. David Rockefeller, van de “dynastie” van oliemagnaten en industriëlen, is de eigenaar van Chase Manhattan Bank en via hem een ​​belangrijke aandeelhouder van de Federal Reserve Bank.

De samenzweerderige vereniging heeft 100 leden uit de VS, Japan en de EU. Prominente trilateralisten waren de Amerikaanse presidenten Carter, George Bush sr. en Clinton. Maar Otto Graf Lambsdorff heeft het ook eerder voorgezeten. Volgens de Ierse Nobelprijswinnaar Sean MacBride dient de Trilaterale Commissie in de eerste plaats de belangen van de grote Amerikaanse banken. Haar invloed op de politiek is enorm.

 

De “Bilderbergers” ontlenen hun naam aan de eerste ontmoeting in het Nederlandse Hotel de Bilderberg in mei 1954, dat onder bescherming stond van Prins Bernhard der Nederlanden. Ze organiseren minstens één conferentie per jaar en zijn een stuurgroep van de VS en de EU die opereert onder de meest strikte uitsluiting van het publiek, een cirkel waarin voornamelijk grote bankiers, industriëlen, topmanagers, geselecteerde journalisten, militairen, geheime dienstmensen en vooraanstaande politici ontmoeten elkaar. De betreffende NAVO-commandant is altijd een vaste deelnemer.

Bekende Duitse Bilderbergers waren of zijn: Rainer Barzel, Ludwig Erhard, Walter Leisler-Kiep, Gerhard Stoltenberg, Franz-Josef Strauss, Egon Bahr, Willy Brandt, Helmut Schmidt, Axel Springer. Maar ook Giovanni Agnelli (Fiat), Marcus Wallenberg, de Scandinavische multimiljardair, Prins Philip, Prins Charles (altijd zonder naam in de notulen), Edmond de Rothschild, Henry Ford II, Henry Kissinger of George Bush (vader) zijn lid van de samenzweerderige kring.

En ook klein Oostenrijk mag niet ontbreken. Ex-staatssecretaris Peter Jankowitsch was de belangrijkste contactpersoon en werkte “in het lichaam dat de jaarlijkse lijst met uitnodigingen opstelt”. Georg Zimmer-Lehmann, voormalig directeur van CA, voerde deze taak uit vóór Jankowitsch. Voormalig bondskanselier Franz Vranitzky en ÖGB-president Fritz Verzetnitsch waren ook van tijd tot tijd aanwezig.

De “Bilderbergers” vertegenwoordigen de belangen van het kapitaal onder Amerikaans leiderschap. Natuurlijk is David Rockefeller altijd welkom als eregast. De Britse auteur Mike Peters stelt zelfs dat de Europese Unie is bedacht door de “Bilderbergers”. Indien niet bedacht, dan zeker gepromoveerd – vooral in de jaren 1954 tot 57 – d.w.z. van de oprichting van de “Bilderbergers” in 1954 tot de oprichting van EWG plus Euratom drie jaar later.

De EU is een creatie van de VS. Het basisidee is de verzwakking van de Europese staten door verlies van soevereiniteit, de ontwikkeling van een platform naar het Oosten. Dat was al duidelijk in de eerste jaren na het einde van de Tweede Wereldoorlog. De Verenigde Staten oefenden enorme druk uit om de Europese integratie door te drukken. Staatshoofden werden opgelicht, het publiek gemanipuleerd.

De VS zouden uiteindelijk het enige soevereine land blijven dat de wereld regeert.

Dat is grotendeels gelukt, zoals we vandaag kunnen zien. Maar het proces is niet onomkeerbaar. Ook als het lang duurt. We moeten de verloren soevereiniteit terugkrijgen door hard en vreedzaam werk!

 Zie ook: https://deinweckruf.wordpress.com/2011/07/19/us-Sicherheitsberater-zbigniew-brzezinski-deutschland-ist-an-american-protectorate-und-a-tributed-vassal-state/

https://deinweckruf.wordpress.com/2010/10/14/betrug-deutschland-stands-also-further-under-dem-besatzungssrecht/

https://deinweckruf.wordpress.com/2011/07/05/wie-deutschland-endlich-wieder-frei-becomes/

https://deinweckruf.wordpress.com/2011/07/26/der-spiegel-deutte-im-jahr-1997-an-deutschland-hat-its-full-sovereignty-only-sporadically-gained-back-and- is- een-trouwe-vazal-van-amerika/

https://deinweckruf.wordpress.com/2011/03/30/the-truth-about-die-brd-gmbh/

https://deinweckruf.wordpress.com/2011/10/17/die-eu-ist-eine-kreation-der-usa/

Laat meer zien

Gerelateerde artikelen

Back to top button
Close

Een Adblocker gedecteerd

AngelWings.nl wordt mede mogelijk gemaakt door advertenties ♥Support ons door je ad blocker uit te schakelen♥