Kun je zien of iemand Gay is?

Nou turn aroundddddddd mag ik je achterhoofdskruin ff zien?
🙂

Veel mensen denken dat je aan iemand kunt zien of hij homoseksueel is. Maar bestaat er wel echt zoiets als een gaydar? En zo ja, welke verschillen tussen homo’s en hetero’s pikt ie op?

Veel mensen zweren dat het uiterlijk van een man subtiele hints geeft waaruit je kunt afleiden of hij qua seksuele oriëntatie manwaarts of vrouwwaarts neigt. Wat die signalen precies zijn, is moeilijk te zeggen. Het stereotype schrijft voor dat een homoman iets zachter, emotioneler, verzorgder en vrouwelijker is dan een heteroman. Naar verluidt zijn die kenmerken op te vangen met een goed ontwikkelde homoradar: de gaydar, een soort instinctief gevoel voor iemands seksuele geaardheid.

Wetenschappers vinden het een interessant fenomeen. Ze keken onder andere of de gaydar echt bestaat of dat het één groot broodjeaapverhaal is. En als hij bestaat, wat voor signaal pikt hij dan op: een lifestyleverschil in hoe een man zichzelf presenteert, of een biologisch verschil tussen homo- en heteromannen?

Gaydar ziet kapsel
Een van de wetenschappers die onderzoek doet naar het bestaan van de gaydar is de Amerikaanse psycholoog Nicolas Rule van Tufts University. Samen met enkele collega’s struinde hij datingsites af op zoek naar foto’s van homo- en heteroseksuele mannen. De omgeving werd uit de foto’s weggeknipt, zodat er in de foto geen dingen te zien waren die de voorkeur van de mannen zouden verklappen. Nadat de hoofden van de mannen op een witte achtergrond waren gezet, vroeg het team van Rule een groep studenten om aan te geven of ze dachten dat de mannen in de foto homo of hetero waren.

De studenten deden het redelijk goed: hun gaydar scoorde op een schaal van 0 (afwezig) tot 1 (perfecte homoradar) een 0,31. Om meer te weten te komen over de vraag waar die gaydar nou precies op reageerde, volgde Rule het eerste experiment op met een extra gaydartest. In dit experiment moesten studenten de voorkeur raden op basis van alleen het haar, de mond of de ogen. Het haar gaf de beste clou: een score van 0,24. Op basis van de ogen en mond was het moeilijker: 0,11. Al die scores zijn niet superhoog, maar wel hoger dan wanneer de studenten een muntje hadden opgegooid. Conclusie: de gaydar bestaat. En hij is vooral gevoelig voor kapsels.

Kruin krult anders
Om te zien of iemand homo of hetero is, geeft iemands haardracht dus een belangrijke aanwijzing. Dat klinkt alsof de gaydar vooral verschillen in lifestyle en presentatie waarneemt, bijvoorbeeld dat de gemiddelde homo zijn haar iets anders draagt dan de gemiddelde hetero. Dat is helemaal geen gek idee, want het is een bekend verschijnsel dat leden van een subcultuur de neiging hebben om qua kleding en uiterlijk bij elkaar aan te sluiten. Zo’n dresscode speelt ongetwijfeld een belangrijke rol als onze gaydar zijn werk doet. Maar dat sluit niet uit dat er ook biologische ‘homosignalen’ zijn. Volgens Richard Lippa van California State University zijn die er inderdaad, zelfs als het gaat om gay haar.

Lippa doet al jaren onderzoek naar aangeboren uiterlijke verschillen tussen homo- en heteromannen. Tijdens een gay pride festival in California bekeek hij het achterhoofd van honderden homo’s en hetero’s en ontdekte onder andere dat de meerderheid van de homoseksuelen van nature iets ander haar hebben dan hetero’s: hun kruin krult anders. Bij de meeste hetero’s krult die plek met de klok mee, maar homo’s hebben een kruin die tegen de klok in gaat.

Lippa linkt deze vondst aan linkshandigheid, ook iets dat bij mannen die van mannen houden vaker voorkomt dan bij vrouwminnende mannen. Volgens sommige onderzoeken verschilt bijvoorbeeld ook de lengte van de vingers: terwijl bij een heteroman de ringvinger vaak langer is dan de wijsvinger, maakt het bij homomannen meestal geen verschil of is de wijsvinger juist het langst.

Kijken naar detail
Of het nu om cultuur of natuur, om kapsel, vingerverhouding of kruinkrul gaat, om in één oogopslag uit zulke kleinigheden af te leiden met welke sekse een man het liefste tussen de lakens kruipt, lijkt zelfs voor de beste gaydar een flinke uitdaging. Gelukkig voor de homo’s onder ons zijn er aanwijzingen dat mannen die zelf op mannen vallen, iets beter voor die taak zijn toegerust. Dat ontdekte een team onderzoekers onder leiding van Lorenzo Calzato van de Universiteit Leiden. Zij vroegen aan 42 proefpersonen van beider oriëntaties mee te doen aan een zogenoemde Navon-test.

Bij die test is er een groot figuur, bijvoorbeeld een driehoek, dat is opgebouwd uit kleine figuurtjes, bijvoorbeeld vierkantjes. Hoe meer oog voor detail je hebt, hoe sneller je je aandacht kan afwenden van de grote driehoeksvorm en kunt herkennen dat de driehoek eigenlijk uit allemaal kleine vierkantjes bestaat. In het onderzoek van Calzato bleken homoseksuelen daar het beste op te scoren: het kostte hen geen 0,68 maar 0,40 microseconden om naast de grote ook de kleine figuurtjes te zien. Homo’s hebben dus meer oog voor detail, concluderen de Leidse wetenschappers, en dat is wellicht het mechanisme achter hun gaydar.

Nu vraag je je misschien af: een verschil van 28 milliseconden? Linksom- versus rechtsomdraaiende kruinen? Vingerlengteverhoudingen? Een gaydarscore van 0,31 uit 1? Moeten we het daar nou van hebben als we in de kroeg willen weten of iemand homo is of niet? Je hebt gelijk dat een beetje nuance op zijn plek is: de gaydar is nou niet direct een onfeilbaar instrument.

Hij bestaat, maar zelfs op zijn allerbest zit de homoradar meer in de buurt van een gerichte gok dan van exacte wetenschap. Dat betekent in de praktijk dat een heteroman een flinke kans loopt om als gay aangemerkt te worden en dat we een hoop homo’s niet als zodanig zullen herkennen. De miljoenen meisjes die in geloofden in George Michaels heteroseksualiteit is het dus vergeven dat ze zijn ware geaardheid niet kenden. En de beste manier om in een café achter het homogehalte van die leuke man te komen? Gewoon vragen.

En lesbiennes dan?
Is er eigenlijk ook een gaydar voor lesbiennes? Dat weten we niet, omdat er nog nooit onderzoek is gedaan naar de ‘lesbdar’. Sowieso zijn lesbische vrouwen een stuk minder populair bij wetenschappers dan homomannen. Vrouwelijke seksualiteit is namelijk veel rommeliger dan mannelijke. Zo fantaseert bijna de helft van de vrouwen die zichzelf hetero noemt over seks met andere vrouwen. En een flink deel van de vrouwen die zichzelf lesbisch noemt, heeft weleens seks met een man. Maakt dat ze bi? Hetero? Homo? Zonder een duidelijk onderscheid tussen de ene of de andere oriëntatie is het lastig onderzoek doen. Dus laten de meeste wetenschappers de vrouwelijke kant van de zaak maar zitten.

https://www.quest.nl/artikel/bestaat-er-wel-zoiets-als-een-gaydar

Frappant is de omgekeerde dingen…die doen denken aan the vanishing twin!

https://twinspiratie.nl/content/view/53/
Bij zoekopdracht op deze website is dit ook te vinden ik vind dit een zeer interessant fenomeen!
Ben je de andere twin, (de linkse bv) dan ben je linkshandig etc en die kruin zal ook meespelen in dat alles, omgekeerde richting…maar, bij een verloren tweeling…
Mis je dus altijd die andere in je leven…
Wat als dit ook vanishing twins zijn…en als ze eeneiïg waren (dus beiden mannelijk), dan zullen ze idem een mannelijk deel missen in hun leven!
Hm best plausibel…

Het fenomeen vanishing twins, heeft mij veel rust gegeven dat besef en weten en begrijpen!
Ik ben rechtshandig en heb een gewone kruin & ben straight! 🙂
Maar alsnog… doet dit me erg denken aan dit fenomeen… het zou kunnen?