De COVID-19-vaccins bieden een unieke kans om deze belangrijke vraag te beantwoorden.

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op  The Forgotten Side of Medicine  

Een groot probleem dat ik zie in de wetenschappelijke en politieke sfeer is dat mensen geen perspectief kunnen behouden waarmee ze het hele plaatje kunnen zien; in plaats daarvan hebben ze de neiging om zich te focussen of te fixeren op dingen waar ze een soort emotionele of onbewuste voorbereiding op hebben (dit is een probleem geweest door de geschiedenis heen). Dit is waarom je kunt zeggen dat iemand bij een persoon is die hij/zij aardig vindt en voornamelijk het ene goede ding registreert dat die persoon heeft gedaan (terwijl hij/zij alle slechte dingen negeert) en omgekeerd waarom ze alle goede dingen negeren die een ander persoon die ze niet aardig vinden zo hard probeert te doen en zich richten op het ene slechte ding dat die persoon heeft gedaan.

Deze menselijke neiging wordt uiteindelijk een groot probleem omdat de media het publiek emotioneel conditioneren om zich te richten op de ene kant van een kwestie die in het voordeel is van de corporate sponsors. Dit leidt er vervolgens toe dat deze mensen in opstand komen over dat ene punt wanneer individuen die het oneens zijn met het corporate narratief proberen de kwesties te benadrukken die veel zwaarder wegen dan de vermeende voordelen van het narratief.

Dit komt vooral veel voor bij complexe kwesties (die om te beginnen al moeilijk te begrijpen zijn) en een van mijn langdurige frustraties is dat ondanks dat de schade van bepaalde vaccins de voordelen ervan ruimschoots overtreft, veel mensen met wie je dit ter sprake brengt, alleen het gevaar van de (vaak onbeduidende ziekte) kunnen registreren waartegen het vaccin zogenaamd beschermt. In mijn ogen is een van de voordelen van COVID-19 dat deze selectieve herkadering van de realiteit en de leugens van de media om dit vol te houden zo extreem zijn geworden dat een groot deel van het publiek zich realiseerde dat het absurd was en de tijd begon te nemen om te proberen het onderwerp volledig te begrijpen in plaats van blindelings te vertrouwen op het “veilige en effectieve” verhaal.

 

Een van de veelgestelde vragen van lezers heeft betrekking op een andere complexe vraag: welke vaccins zijn veilig voor hun kinderen en welke zijn een slecht idee? Dit is verrassend moeilijk te beantwoorden, omdat je de waarschijnlijkheid van een bijwerking van een vaccinatie moet afwegen tegen de waarschijnlijkheid van het krijgen van een complicatie van de ziekte die het vaccin je zou kunnen besparen (samen met hoe effectief het vaccin is in het voorkomen van de ziekte) en vervolgens een getal moet berekenen dat rekening houdt met het gewogen gemiddelde van elk.

Om deze beslissing te kunnen nemen, moet u rekening houden met het volgende:

Ziekterisico

 Hoe groot is de kans dat iemand de ziekte krijgt?

Sommige ziektes waartegen we vaccineren, zijn ongelooflijk zeldzaam (bijvoorbeeld tetanus).

Hoe groot is de kans dat de ziekte een verwaarloosbare, lichte, matige, ernstige of dodelijke complicatie veroorzaakt?

Het is erg belangrijk om onderscheid te maken tussen deze categorieën, omdat bij de meeste infecties het risico dat u het oploopt en het vervolgens een ernstige aandoening wordt, extreem laag is. Bijvoorbeeld, een  Neisseria meningitidis-  infectie (die septische meningitis kan veroorzaken) is  erg ernstig  en kan heel snel vorderen ,  maar het is ook  heel zeldzaam  dat mensen het ontwikkelen ( één op de tien  mensen is asymptomatisch Neisseria-drager, terwijl ongeveer  één op de miljoen  er elk jaar septische meningitis van krijgt).

Hoe waarschijnlijk is het dat de ernst van de ziekte kan worden verminderd met een bestaande medische behandeling?

De meeste infecties waartegen we vaccineren zijn heel makkelijk te behandelen. Helaas ligt de focus altijd op het vaccineren tegen de ziekte in plaats van het bieden van behandeling ervoor (vooral als de behandeling iets onorthodoxer is dan een antibioticum). In het geval van COVID-19 vormen ernstige complicaties weliswaar een minderheid van de gevallen, maar ze (en de minder ernstige) kunnen in de meeste gevallen makkelijk worden voorkomen door vroege poliklinische behandeling. Helaas heeft de federale overheid geweigerd om aan het publiek bekend te maken wat de effectieve behandelingen hiervoor zijn (waarschijnlijk omdat het dan onmogelijk zou zijn om geld te blijven verdienen aan COVID-19).

Hoe waarschijnlijk is het dat u toegang heeft tot de benodigde behandeling voordat u ernstig ziek wordt?

Hoewel ik de vaccinatieaanpak niet mag, moet ik erkennen dat dit een van de sterkste argumenten ervoor is. Voor snel voortschrijdende ziekten, voor mensen in afgelegen gebieden, voor mensen die niet in staat zijn om hun behoefte aan medische zorg te erkennen en voor mensen met beperkte economische middelen, kunnen ze vaak niet de noodzakelijke behandeling voor de ziekte krijgen voordat het te laat is om een ​​ernstige complicatie te voorkomen.

Over het algemeen is het zeer zeldzaam dat een door vaccinatie te voorkomen ziekte zowel een aanzienlijke kans heeft dat u deze krijgt als een aanzienlijke kans dat deze zich ontwikkelt tot een ernstige aandoening. Veel van de ziekten waarvan wordt aangenomen dat ze in deze categorie vallen, zijn in de Verenigde Staten geen probleem meer (bijvoorbeeld polio of pokken), ongeacht of u bent gevaccineerd of niet, maar mensen die naar deze vraag kijken, zijn vaak gefixeerd op de eerdere uitingen van de ziekte toen deze meer pathogeen was of toen we geen manier hadden om deze te behandelen.

Vaccinatie-effectiviteit

Hoe groot is de kans dat het vaccin effectief is bij het voorkomen van de ziekte? En hangt de aanwezigheid van vaccinantistoffen samen met een lager risico op de ziekte?

Veel vaccins slagen er niet in om een ​​of beide van deze dingen te doen. COVID-19 heeft de grootste  rode pil  in de geschiedenis op dit gebied geleverd, vooral omdat opeenvolgende COVID-19-vaccins  uw risico om de ziekte op te lopen juist vergroten .

The entire child vaccine schedule is now in question, and Donald Trump has made this clearer than ever.

During a leaked phone call with RFK Jr., Trump dropped a bombshell, saying, “Something’s wrong with that whole [vaccine] system.”

Things got even more interesting when Trump… pic.twitter.com/Jc1B1SO6WH

— The Vigilant Fox 🦊 (@VigilantFox) July 16, 2024

Hoe waarschijnlijk is het dat het vaccin effectief is bij het voorkomen van ernstige complicaties van de ziekte?

Het vaccin tegen het humaan papillomavirus (dat baarmoederhalskanker ‘voorkomt’) is een uitstekend voorbeeld van een vaccin dat zijn belofte niet nakomt, omdat de belofte gebaseerd was op een reeks foutieve (en wensdenkende) aannames.

Hoe lang blijft het vaccin bescherming bieden na vaccinatie?

Veel vaccins lijden aan het probleem van afnemende immuniteit, waardoor herhaalde boosters nodig zijn die de ontvanger opnieuw blootstellen aan de risico’s van het vaccin. COVID-19 heeft opnieuw de grootste rode pil in de geschiedenis op dit gebied geleverd, aangezien de immuniteit ervan  ongeveer 3 maanden  na de meest recente injectie afneemt.

Hoe groot is de kans dat het vaccin voorkomt dat u de ziekte krijgt wanneer u beschermd moet zijn?

Het hepatitis B-vaccin wordt routinematig bij de geboorte gegeven, en daarna nog twee keer heel vroeg in het leven. Dit is onzin om twee redenen. Ten eerste hebben baby’s bij de geboorte geen immuunsysteem dat een goede antilichaamrespons op het vaccin kan opbouwen. Ten tweede verspreidt hepatitis B zich via bloed-op-bloedcontact (bijvoorbeeld door heroïnenaalden te delen of onbeschermde seks te hebben), beide dingen die zeer onwaarschijnlijk zijn in de vroege kindertijd. Dit is belangrijk omdat het hepatitis B-vaccin doorgaans maar ongeveer 6-7 jaar werkzaam is (schattingen variëren). De beste verklaring die ik heb gezien voor het feit dat het vaccin direct na de geboorte wordt gegeven (ondanks dat het volkomen onterecht is), is dat het ouders eraan went om vanaf twee maanden regelmatig langs te komen voor  vaccinatiebezoeken  .

Hoe lang duurt het voordat het vaccin een selectiedruk creëert waardoor de ziekteverwekker niet meer door het vaccin wordt beschermd?

Dit is een groot probleem  voor elk vaccin dat “werkt”, omdat het snel selectiedruk creëert voor varianten die niet worden gedekt door het antigeen van het vaccin. De enige vaccins die niet aan dit probleem lijden, zijn de vaccins waarbij het vaccin geen selectiedruk creëert tegen het vaccin (bijvoorbeeld tegen het  toxine van de niet-besmettelijke  tetanusbacterie) en levende verzwakte vaccins, omdat ze zoveel verschillende antigenen bevatten [noot: behalve tuberculose zijn alle levende verzwakte vaccins virussen]. Levende verzwakte vaccins kunnen helaas infecties van de vaccinstam veroorzaken in de immuungecompromitteerde gastheer en zijn vaak besmet met andere virussen die aanwezig waren in het medium dat werd gebruikt om het virus te kweken.

Omdat dit een al lang bestaand probleem is, theoretiseerden velen dat het COVID-19-vaccin (omdat het slechts één antigeen bevat in een snel muterend deel van het spike-eiwit) snel de productie van pathogene varianten zou veroorzaken. Dit is natuurlijk wat er gebeurde kort nadat het op de markt kwam.

Heeft het vaccin nog andere voordelen dan alleen het voorkomen van de ziekte?

Sommige levend verzwakte vaccins stimuleren het immuunsysteem breed. In derdewereldlanden met een hoge infectieziektelast redt dit daadwerkelijk levens ( dit is aangetoond  met het mazelen-bof-rubellavaccin [MMR] en het tuberculosevaccin [BCG]) omdat het immuunsysteem beter in staat is om anders dodelijke infecties te bestrijden waarvoor moderne medische zorg niet beschikbaar is.

Let op: omgekeerd bleek dat andere vaccins zoals DPT, toen ze werden onderzocht,  het tegenovergestelde deden  en het risico op overlijden breed verhoogden vanwege de immuunsuppressie die ze creëren.

Bevolkingsimmuniteit

Ervan uitgaande dat het vaccin “werkt”:

creëert vaccinatie een selectiedruk voor vaccinresistente varianten om meer of minder gevaarlijke varianten te produceren?
Bij bepaalde vaccins zijn de stammen die door de selectiedruk van het vaccin worden gecreëerd gevaarlijker dan de stammen die eraan voorafgingen, en ze treffen verschillende leeftijdsgroepen. Dit is voornamelijk aangetoond bij de kindervaccins voor bacteriële infecties.

Verbetert of verergert het ontwikkelen van een populatiebrede vaccinimmuniteit tegen een ziekte de gevolgen van de ziekte?
Twee van de beste voorbeelden hiervan waren het waterpokkenvaccin en het mazelenvaccin (twee relatief goedaardige ziekten in het tijdperk voorafgaand aan de vaccinatie vanwege een robuuste groepsimmuniteit).

Als je als kind waterpokken krijgt, is het goedaardig, maar als je het als volwassene krijgt, kan het je vaak een vreselijke (en soms terugkerende) vorm van gordelroos geven. De CDC verwachtte gretig dat de uitrol van het waterpokkenvaccin gordelroos zou verminderen,  maar het tegenovergestelde gebeurde  (dus hielden ze natuurlijk de gegevens achter). De onderzoeker die deze studies uitvoerde, met een goede basis om dit te doen, theoretiseerde dat dit gebeurde omdat de afname van waterpokken in de bevolking voorkwam dat mensen hun immuunreactie hierop periodiek konden versterken door natuurlijke blootstelling.

In het geval van mazelen, als er geen vooraf bestaande immuniteit is en slechte leefomstandigheden (bijv. wijdverbreid vitamine A-tekort -wortels en levertraan bron van vit a), kan de ziekte vreselijk zijn (bijv.  mazelen doodden 10% van de indianen die het infecteerde in één uitbraak ). In het verleden kregen baby’s antilichamen via de moedermelk (het belang van borstvoeding wordt  hier besproken ), wat hen voldoende bescherming bood om permanente natuurlijke immuniteit op te bouwen zodra ze werden blootgesteld aan het virus.

De bevolkingsbrede kudde-immuniteit die we vroeger hadden, bestaat nu niet meer en er vinden nog steeds periodieke mazelenuitbraken plaats, ondanks dat het grootste deel van de bevolking is gevaccineerd. Omdat we die immuniteit missen, zijn velen kwetsbaar voor mazelen, wat altijd wordt aangepakt door nog meer mensen tegen de ziekte te vaccineren. Is er een voordeel aan het op natuurlijke wijze ontwikkelen van de ziekte die wordt voorkomen door vaccinatie?

Een van de minder bekende feiten over ziektes is dat infecties in de kindertijd vaak cruciaal zijn voor de ontwikkeling van het immuunsysteem.

Er wordt waargenomen dat een verscheidenheid aan ziektes die veel ernstiger zijn bij volwassenen dan hun overeenkomstige “door vaccinatie te voorkomen” kinderinfecties het gevolg zijn van het niet oplopen van de ziekte in de kindertijd.

Enkele voorbeelden zijn: –

Het niet hebben van een waterpokkeninfectie verhoogt uw risico op glioblastoom (een vreselijke hersentumor) later in uw leven. 

– Het niet hebben van een bofinfectie verhoogt uw risico op eierstokkanker (een van de dodelijkste kankers voor vrouwen).

Let op: het onderzoek dat deze links en meer onderbouwt, is  hier te vinden .

Om de gevolgen van het verstoren van het bestaande microbiële ecosysteem met vaccinaties verder te begrijpen, raad ik u ten zeerste aan  om deze video te bekijken . Wat er in wezen gebeurde nadat de bacteriële kindervaccinaties werden geïntroduceerd, was dat zowel die infectie als andere bacteriële infecties algemener werden en dat ze muteerden naar gevaarlijkere stammen die veel mensen troffen die er voorheen niet vatbaar voor waren en een verscheidenheid aan nieuwe bijwerkingen van de infecties creëerden die nog niet eerder waren gezien.

De reactie op de verergering van de andere infecties was om nieuwe vaccins voor hen te maken, wat deze neerwaartse spiraal verder heeft versneld.

Vaccineren terwijl je besmet bent

Als u al besmet bent op het moment dat u het vaccin krijgt, wordt uw reactie op de infectie dan beter of slechter?

Dit was een groot probleem met het vaccin tegen het humaan papillomavirus (HPV), aangezien uit de onderzoeksgegevens die Merck bij de FDA indiende, bleek dat als u een reeds bestaande HPV-16- of -18-infectie had, uw risico op het ontwikkelen van een kankerachtige laesie  met 44,6% toenam na vaccinatie.

Ik heb nu ook  veel dingen gezien  die suggereren dat het krijgen van een vaccin terwijl u besmet bent met COVID-19 de infectie aanzienlijk verergert.

Als een bestaande infectie verergert na vaccinatie, hoe praktisch is het dan om vóór de vaccinatie op de infectie te testen en pas later te vaccineren?

Voor zover ik weet, wordt er nooit getest op een reeds bestaande infectie vóór vaccinatie. Ik neem aan dat dit komt omdat de volksgezondheidsautoriteiten nooit iets willen doen wat vaccinatietwijfel zou kunnen aanmoedigen. Dit is met name absurd met COVID-19, omdat we voortdurend gratis tests uitdelen en mensen aanmoedigen om meerdere keren per week te testen… behalve  wanneer ze gevaccineerd gaan worden.

Let op: Ik ben talloze gevallen tegengekomen van personen met een actieve (maar relatief onbeduidende) COVID-infectie die een vaccin kregen en vervolgens ernstig ziek werden door hun reeds bestaande infectie.

Bijwerkingen van vaccins

Hoe groot is de kans dat het vaccin een lichte, matige, ernstige of dodelijke bijwerking veroorzaakt?

Een van de belangrijke dingen om te begrijpen over toxines is dat hun bijwerkingen zich verspreiden volgens een klokvormige curve, wat betekent dat hun bijwerkingen steeds zeldzamer worden naarmate ze ernstiger worden.

Hoewel de ernstige reacties het meest opvallen (bijvoorbeeld de snelle progressie naar levenslang autisme of het  plotselinge kinderdoodsyndroom – wiegendood ), komen minder ernstige chronische complicaties veel vaker voor en vormen ze naar mijn mening de grootste last voor de maatschappij (dit wordt heel goed geïllustreerd door de onderstaande figuren van Edward Dowd).

Een explosie van chronische ziekten (met name van neurologische en auto-immuun aard) in onze maatschappij is parallel gegaan aan de massavaccinatie van de maatschappij. Dit is het duidelijkst gebleken op drie momenten in de geschiedenis:  de periode  van de pokkenvaccins,  na 1986  toen het Congres wetgeving aannam om fabrikanten te beschermen tegen aansprakelijkheid voor het produceren van gevaarlijke vaccins (wat leidde tot een snelle toename van het aantal vaccinaties bij kinderen en geen motivatie om hun veiligheid te garanderen), en na de COVID-19-vaccins.

In elk geval zijn we tragisch genoeg gewend geraakt aan een toename van de basisniveaus van chronische ziekten die in het verleden nooit hebben bestaan, en we zijn er simpelweg van uitgegaan dat de huidige ziektelast normaal is, terwijl dat in werkelijkheid niet zo is.

Ook al zijn de plotselinge sterfgevallen door het COVID-19-vaccin tragisch, toch komen veel minder ernstige, maar invaliderende of invaliderende reacties  veel vaker  voor.

Hoe gemakkelijk is het om te herkennen dat deze effecten optreden?

Gezien hoe moeilijk het is om artsen de meest extreme reacties op een vaccinatie bij kinderen te laten erkennen, is het geen verrassing dat de subtielere problemen grotendeels onopgemerkt blijven of worden genegeerd (tot het punt dat leden van de maatschappelijke orthodoxie regelmatig memes produceren waarin ze de spot drijven met anti-vaxxers die hun verschillende gezondheidsproblemen aan vaccinaties toeschrijven).

Een van de problemen die ik heb ervaren tijdens mijn carrière in de geneeskunde is het feit dat ik direct kan opmerken dat er een vaccinatieschade is opgetreden, terwijl de meeste van mijn collega’s dat helaas niet kunnen.

De meeste signalen die  naar mij  schreeuwen , worden zelden opgemerkt door  mijn collega’s , en de symptomen worden niet geregistreerd of ze geven een soort onschuldige verklaring voor ze (bijvoorbeeld, het is een gedragskwestie waarvoor een SSRI nodig is om te behandelen – iets dat ik  niet  steun ). Bovendien, als ik ze probeer aan te wijzen, ondermijnt het alleen mijn geloofwaardigheid.

Dit is met name fascinerend om te zien met COVID-19, aangezien talloze patiënten allemaal dezelfde symptomen ontwikkelen na vaccinatie, en toch blijven de meeste artsen volhouden dat ze niets met de vaccins te maken hebben. Gelukkig lijkt dit te veranderen, aangezien de ogen van de medische wereld zich openen voor het probleem (deels omdat veel zorgmedewerkers  ook door bijwerkingen van het vaccin zijn geraakt ).

Hoe consistent en veilig is het productieproces van het vaccin?

Omdat vaccinfabrikanten zijn vrijgesteld van aansprakelijkheid voor onveilige producten die ze produceren, worden er vaak veel hoeken afgesneden met het productieproces, zodat de fabrikant meer geld kan verdienen (tot nu toe werden de Amerikaanse faciliteiten die onze vaccins maken  geplaagd door productieproblemen  zoals mogelijke besmetting).

De FDA heeft  bijna niets gedaan  om dit aan te pakken. Bovendien is besmetting door dingen die al in de cellen aanwezig zijn (bijvoorbeeld retrovirussen) onvermijdelijk, omdat veel vaccins in celculturen worden gekweekt, en sommigen geloven dat dit een belangrijk probleem is met de vaccins.

Met de COVID-19-vaccins is aangetoond dat er veel minder zorgvuldigheid is betracht bij de productie van de vaccins (waarschijnlijk vanwege Operation Warp Speed ​​die deze misstand mogelijk maakte) en als gevolg daarvan  is er een enorme variatie in wat er in elk vaccin aanwezig is . Momenteel is dit de beste verklaring die ik heb gevonden voor waarom mensen zo verschillend reageren op de vaccins en waarom er “hot lots” bestaan.

Vermindert het vaccin dat uw immuunsysteem activeert om één ziekteverwekker aan te vallen, het vermogen van het immuunsysteem om te reageren op andere ziekteverwekkers of kankercellen in het lichaam?

Dit is een veelvoorkomend maar onderschat gevolg van vaccinatie. Voor zover ik weet, zijn de COVID-19-vaccins de grootste boosdoener in dit opzicht, die in  verband zijn gebracht  met zowel een explosie van kankers als ongebruikelijke ziekten die doorgaans alleen voorkomen bij immuungecompromitteerde personen.

Verstoort het vaccin de bloedsomloop en veroorzaakt het microberoertes in het lichaam?

Ik geloof dat dit een van de primaire mechanismen is van schade die vaccins aanrichten, en vaak waar we ons op moeten richten bij de behandeling van deze patiënten (we hebben bijvoorbeeld wonderbaarlijke resultaten gezien bij personen met COVID-19-vaccinatieschade die we behandelden met eenvoudige methoden om hun zeta-potentieel aan te pakken). Omdat dit een complex maar cruciaal belangrijk onderwerp is om te begrijpen, heb ik  hier een artikel samengesteld waarin het wordt uitgelegd , en  hier een serie  waarin wordt uitgelegd hoe het het lichaam beïnvloedt en hoe het moet worden behandeld  .

Zorgt het vaccin ervoor dat het immuunsysteem het lichaam aanvalt en chronische ziekten veroorzaakt?

Alle vaccins werken door het immuunsysteem te provoceren om overuren te maken om het aanwezige vaccinantigeen aan te vallen. Het nadeel hiervan is dat het immuunsysteem doorgaans ook andere eiwitten in de buurt aanvalt (bijvoorbeeld,  een muizenstudie  toonde aan dat muizen allergieën ontwikkelen voor pollen die in de lucht hangen op het moment van hun vaccinatie). Auto-immuniteit treedt vooral op als het vaccin antigeensequenties deelt met menselijk weefsel (homologieën) en een zeer sterk adjuvans bevat (het vaccincomponent dat het immuunsysteem stimuleert). Vóór de COVID-19-vaccins (die een opmerkelijk aantal homologieën hebben met menselijk weefsel), was Gardasil (het HPV-vaccin) hier de grootste boosdoener, omdat het een zeer sterk adjuvans moest gebruiken en homologieën had met menselijk weefsel.

Als een vaccin negatieve reacties veroorzaakt, neemt het risico dan toe als er meerdere vaccins tegelijkertijd worden toegediend?

Alles wat ik heb gezien, heeft aangetoond dat hoe meer vaccins er worden gegeven (vooral als ze tegelijkertijd worden toegediend), hoe waarschijnlijker het is dat mensen een ernstige reactie op het vaccin ontwikkelen. Dit is bijvoorbeeld de reden waarom Sudden Infant Death Syndrome in  verband is gebracht met het gelijktijdig ontvangen van meerdere vaccins , waarom veel ouders hebben gezien dat hun kind autisme ontwikkelde na meerdere vaccinaties en waarom  sommige artsen ervoor pleiten  om het CDC-schema niet te volgen en de vereiste vaccinaties te spreiden. Een baby is nog zo klein, het lichaam moet wennen aan het nieuwe leven, waarom het volpompen met vaccinaties? Doe dit gedoseerd als het al moet en later als ze al wat groter zijn.

Op dezelfde manier is het waarschijnlijker dat een auto-immuunziekte ontstaat als hetzelfde vaccin meerdere keren wordt toegediend (vooral als het weefselhomologie heeft) als het elke keer achtereenvolgend wordt toegediend. Hoewel ik dit bij andere vaccins heb gezien, is dit effect verreweg het meest dramatisch bij de COVID-19-vaccins, omdat het risico op een ernstige bijwerking aanzienlijk toeneemt bij elke opeenvolgende vaccinatie.

Hoewel verhoogde auto-immuun priming waarschijnlijk een rol speelt, is het beste model dat ik heb om de cumulatieve toxiciteit van vaccins te verklaren grotendeels te wijten aan het feit dat ze achtereenvolgens het  zeta-potentieel van het lichaam aantasten , wat catastrofale gevolgen heeft zodra een kritische drempel wordt overschreden. Analoog daaraan zie ik vaak de slechtste reacties op vaccins bij personen die al een  aangetast zeta-potentieel hebben  en de extra reductie die door nog een vaccin wordt gecreëerd, niet kunnen verdragen.

Helaas worden de mogelijke gevaren van vaccins nooit in overweging genomen, omdat ze als “veilig en effectief” worden beschouwd. Daarom worden mensen die proberen om heel simpele maatregelen voor te stellen die de schade van het vaccinatieschema aanzienlijk kunnen beperken (zoals het uitstellen van vaccinaties) meedogenloos aangevallen met het argument dat “ze de CDC-richtlijnen niet volgen” en zo vaccin-twijfel creëren.

Op dit moment hebben we nog  nooit  een onderzoek laten uitvoeren naar de cumulatieve effecten van kinderen die het volledige vaccinatieschema krijgen. Iedereen die dat probeert, wordt aangevallen omdat ze onethisch experimenteren op kinderen, omdat de placebogroep (die niet gevaccineerd is) een “groot en ongerechtvaardigd” risico loopt omdat ze levensreddende vaccins worden onthouden (voor ziektes die ze nooit zullen krijgen).

Omdat deze onderzoeken tot nu toe nooit zijn afgerond, worden er een aantal minder gecontroleerde onderzoeken gepubliceerd (bijvoorbeeld het vergelijken van gevaccineerde en niet-gevaccineerde kinderen in dezelfde medische praktijk). Hoewel deze onderzoeken laten zien dat er een enorm aantal complicaties ontstaat door vaccinatie, worden ze doorgaans afgedaan als niet geldig omdat ze geen gecontroleerd onderzoek waren, en in veel gevallen worden de auteurs aangevallen (bijvoorbeeld,  denk aan  wat er met  Paul Thomas is gebeurd ). Op dezelfde manier kunnen ik en veel collega’s vaak direct kinderen herkennen die nooit zijn gevaccineerd (omdat ze gezonder zijn in lichaam, geest en ziel), maar de veranderingen die vaccinatie teweegbrengt zijn zo genormaliseerd in onze maatschappij dat de meeste artsen nu niet meer in staat zijn om te herkennen dat de momenteel geaccepteerde basislijn niet normaal is.

Als de vaccins negatieve reacties veroorzaken, wie is er dan het meest vatbaar voor?

Er is een enorme variatie in reacties op vaccins. Normaal gesproken is de kans groter dat personen die een slechte reactie op een vaccin hebben gehad, in de toekomst ook slechte reacties zullen hebben, en er zijn verschillende andere signalen die de waarschijnlijkheid van een slechte reactie op vaccins voorspellen (bijv. eerdere bijwerkingen, reeds bestaande auto-immuunziekten, een  slecht fysiologisch zeta-potentieel, genetische metabolische defecten, eerder de infectie hebben gehad waarvoor het vaccin is bedoeld).

Helaas, aangezien vaccins als 100% veilig worden beschouwd, komt vrijwel niets in aanmerking als vrijstelling (wat Californië heeft gebruikt als rechtvaardiging om de licenties in te trekken van iedereen die vrijstellingen schrijft, waardoor het nu bijna onmogelijk is om daar vaccinatievrijstellingen te krijgen). Om de absurditeit ervan te benadrukken, had ik een vriend die een gedocumenteerde anafylactische reactie had op het Moderna-vaccin waarvoor hij naar de eerste hulp moest, en hem werd simpelweg verteld dat hij een ander COVID-vaccin moest halen. Ik heb ook gehoord van een geval waarbij iemand in een Californische intensive care werd opgenomen vanwege een vaccinreactie en geen arts in de staat kon vinden die bereid was om een ​​medische vrijstelling voor zijn werkgever te schrijven.

Het perspectief van de volksgezondheid

Een van de grootste problemen met de volksgezondheid is dat het mensen niet als individuen ziet, maar in plaats daarvan theoretische constructies gebruikt (die vaak fout zijn) en deze toepast op de hele bevolking. Ik geloof dat dit wordt gedaan omdat het de meest praktische manier is voor een gecentraliseerde bureaucratie om de gezondheid van een groot deel van de mensen te beïnvloeden waarmee het geen direct contact heeft.

Deze aanpak is een groot probleem omdat veel individuen zich anders gedragen dan anderen (sommigen halen bijvoorbeeld geen voordeel uit de interventie en anderen reageren slecht op de interventies). Helaas moet de diversiteit van het publiek worden genegeerd om de gecentraliseerde aanpak van de volksgezondheid te laten werken, en moet afwijkende meningen krachtig worden onderdrukt wanneer leden van het publiek klagen.

Ik geloof dat veel problemen in het leven uiteindelijk neerkomen op mensen die lui zijn en de makkelijke weg kiezen bij het aanpakken van een complex probleem. Bijvoorbeeld, in de recente serie over SSRI-antidepressiva ( dit artikel  en  dit artikel ), kan het hele debacle worden samengevat als dat patiënten met psychische problemen een therapeutische relatie nodig hebben met een counselor die hen kan helpen bij het navigeren door hun problemen, maar dit is veel te tijdrovend voor de meeste artsen in de praktijk.

Psychiatrische medicijnen bieden een gemakkelijke uitweg; je kunt gewoon het medicijn voor het symptoom geven, het gevoel hebben dat je het hebt opgelost en je hoeft niet met de patiënt om te gaan. Helaas werkt dit vaak niet en de medicijnen maken de patiënten erger. Op dit punt komt de keuze om je werk goed te doen of weer terug te vallen op een luie aanpak. De arts kan de patiënt actief monitoren op bijwerkingen van zijn medicijn en ingrijpen voordat die effecten catastrofaal zijn, of de patiënt gaslighten, de patiënt vertellen dat het medicijn werkt en hem gewoon meer of een ander medicijn geven. De meeste catastrofale gebeurtenissen waar ik over heb gehoord van SSRI-gewonde patiënten gebeurden omdat de artsen een luie aanpak hanteerden om hun problemen aan te pakken.

Hetzelfde geldt voor de volksgezondheid: als er een besmettelijke ziekte is die volgens het systeem aangepakt moet worden, zijn er twee opties:

• Neem uitgebreide maatregelen voor de volksgezondheid die de verspreiding van de ziekte inperken en beperken en moedig praktijken aan die de natuurlijke immuniteit van de bevolking versterken.

•Voeg een vaccin toe aan het vaccinatieschema en zorg ervoor dat iedereen het krijgt.

Omdat de tweede aanpak veel minder werk kost, is het een uitgemaakte zaak dat het zal gebeuren. En omdat de aanpak onvermijdelijk zal falen om te voorkomen dat veel mensen de ziekte krijgen, zullen er excuses worden verzonnen voor waarom dit gebeurt, wat uiteindelijk neerkomt op “er zijn niet genoeg vaccins gegeven.”

Op dezelfde manier is het onvermijdelijk dat er verwondingen zullen ontstaan ​​door deze campagnes (die vaak zwaarder wegen dan het voordeel dat de vaccins opleveren). Wanneer dit gebeurt, worden die verwondingen door de gecentraliseerde beheerders van de volksgezondheid afgeschreven als “noodzakelijke nevenschade” voor het grotere goed dat het vaccin creëert en zal er systeembreed beleid worden aangenomen om die verwondingen te verbergen  en  de bijwerkingen te manipuleren.

Normaal gesproken, zodra duidelijk wordt dat het vaccin niet volledig “veilig en effectief” is, is de rechtvaardiging die aan het publiek wordt gegeven dat de vaccins “groepsimmuniteit” creëren tegen de ziekte, en dat dit voordeel opweegt tegen de negatieve gevolgen van het vaccin. Helaas  creëren de vaccins in de meeste gevallen (om veel van de hierboven genoemde redenen) geen groepsimmuniteit  en worden ze in plaats daarvan een product dat de bevolking voor onbepaalde tijd moet nemen terwijl de ziekte blijft voortduren.

Let op: voor degenen die geïnteresseerd zijn in dit onderwerp: hier heb ik besproken hoe vaccins er consequent niet in slagen de overdracht van ziekten te voorkomen, en hier hoe we dit hebben gezien bij de COVID-19-vaccins .

Welke vaccins moeten worden vermeden?

Voor elk vaccin, als we kijken naar het risico van de ziekte, de werkzaamheid van het vaccin, de effecten van het ontwikkelen van vaccinimmuniteit binnen een populatie, de problemen met vaccineren terwijl het geïnfecteerd is en de bijwerkingen van het vaccin, zou het duidelijk moeten worden dat dit een enorm complexe vraag is om te beantwoorden. Er zijn zoveel potentiële risico’s en voordelen van verschillende omvang dat het combineren ervan tot een gewogen gemiddelde grenst aan het onmogelijke.

Dit helpt om enkele van de belangrijkste problemen te illustreren die ontstaan ​​wanneer u een interventie met bekende schade aanbiedt als preventief middel voor een mogelijk risico dat zich wel of niet kan voordoen ( let op: hetzelfde geldt ook voor statines ). Ik geloof zelf dat als een therapie bekende schade heeft, het voordeel ervan concreet moet zijn (bijv. alle antibiotica zijn tot op zekere hoogte giftig, maar de meesten zullen het erover eens zijn dat de toxiciteit opweegt tegen als iemand een gevaarlijke infectie heeft die door het antibioticum kan worden behandeld).

In het geval van vaccinatie zijn er een paar vaccins die therapeutisch kunnen worden gegeven (BcG, hondsdolheid en vaccins die zijn gemaakt van het eigen serum van de patiënt) om een ​​bestaand probleem te behandelen, zodat er een duidelijk begrip kan worden bereikt over de relatieve risico’s en voordelen van elk, maar dat is niet het geval voor vrijwel elk ander vaccin op de markt.

Normaal gesproken zijn we afhankelijk van grote klinische onderzoeken om complexe vragen als deze te analyseren. Het probleem met dergelijke onderzoeken is dat ze, omdat ze door de industrie worden gefinancierd, altijd de meeste bijwerkingen die zich voordoen weglaten (bijvoorbeeld, ze herclassificeren een ernstig voorval als iets vaags, ze gebruiken een giftige placebo om de toename van bijwerkingen die bij gevaccineerden worden gezien te maskeren, of ze monitoren proefpersonen slechts gedurende een korte periode, wat niet lang genoeg is om de meeste bijwerkingen van het vaccin te laten zien). Over het algemeen is de enige manier om dit probleem te omzeilen, het totale aantal mensen dat in elke groep sterft te beoordelen (aangezien er geen manier is om de dood opnieuw te classificeren), en wanneer deze metriek wordt bekeken in de onderzoeken voor de slechtste vaccins (bijvoorbeeld  Gardasil  of  het COVID-19-vaccin van Pfizer ), blijkt het totale sterftecijfer door vaccinatie te zijn toegenomen.

De andere optie is om naar bevolkingsstatistieken te kijken. Helaas, hoewel deze consequent laten zien dat vaccins aanzienlijke schade veroorzaken, negeren volksgezondheidsfunctionarissen deze gegevens.

Bij deze vraag gebruik ik het volgende algoritme, waarbij elk item voorrang krijgt op de items erna.

1. Heeft het vaccin een ongewoon hoge mate van toxiciteit?

2. Biedt het vaccin potentieel een belangrijk voordeel?

3. Zijn er andere redenen waarom ik bezorgd ben over de mogelijke bijwerkingen van het vaccin?

4. Werkt het vaccin daadwerkelijk?

5. Werkt het vaccin nog steeds?

Ik zal nu kort enkele vaccins bespreken die  momenteel op het CDC-lijstje staan  ​​en die wat mij betreft de grootste boosdoeners zijn.

Gardasil

Laten we eerst eens kijken naar het HPV-vaccin en de voordelen die het biedt door ‘baarmoederhalskanker te voorkomen’.

Afbeeldingen:

https://i0.wp.com/vigilantnews.com/wp-content/uploads/2024/05/image-164.png?w=926&ssl=1

https://i0.wp.com/vigilantnews.com/wp-content/uploads/2024/05/image-165.png?resize=1200%2C812&ssl=1

Hoewel ik datasets heb gezien (wanneer gestratificeerd naar leeftijd) die laten zien dat Gardasil (en andere HPV-vaccins) het sterftecijfer door baarmoederhalskanker bij gevaccineerden daadwerkelijk hebben verhoogd, geef ik het hier het voordeel van de twijfel. Zoals de grafiek laat zien, naderden de percentages baarmoederhalskanker al 0 vóór Gardasil, dus het is moeilijk te zeggen of er levens zijn gered dankzij Gardasil (op dit punt geloof ik dat de kankerpreventie die aan Gardasil wordt toegeschreven, onjuist is).
Let op: veel andere ziekten waarvan de afname werd toegeschreven aan vaccinatie, hadden ook daadwerkelijk een afname die grotendeels plaatsvond  voordat er een vaccin beschikbaar was .

Echter, ervan uitgaande dat alle levens gered werden door Gardasil, heeft het in Engeland elk jaar 6 levens per 100.000 (0,0006%) mensen gered, en in de Verenigde Staten 2 levens per 100.000 (0,0006%) mensen. Omgekeerd stierven in de klinische proeven 133 per 100.000 (0,13%) deelnemers (ter vergelijking: het gemiddelde sterftecijfer op dat moment voor degenen van dezelfde leeftijd als de deelnemers aan de proef was 43,7 per 100.000). Dit betekent dat, in het beste geval voor het vaccin, je voor 100.000 mensen het doden van 89,3 van de vaccinontvangers ruilde in ruil voor het redden van 2.

Hoewel dit verschrikkelijk is, is het grotere probleem dat in de oorspronkelijke HPV-klinische proef, tussen de 2,3% en 49% van de personen die Gardasil kregen een nieuwe auto-immuunziekte ontwikkelden. We weten niet precies waar in dat bereik het totale aantal nieuwe auto-immuunziekten lag, aangezien Merck veel auto-immuunziekten eenvoudigweg classificeerde als “nieuwe medische aandoeningen” (industriële proeven herclassificeren altijd iets dat ze niet in de uiteindelijke proef willen laten verschijnen met vage labels als deze), maar andere onderzoeken hebben geconcludeerd dat het cijfer van 2,3% de snelheid van nieuwe auto-immuunziekten aanzienlijk onderschatte.

Dus in ruil voor het redden van 2 levens per 100.000 mensen terwijl er 89,3 worden gedood, geef je ook 2300 (en waarschijnlijk nog veel meer) een nieuwe levensveranderende auto-immuunziekte. Al met al zou ik niet zeggen dat dit de beste risico-batenverhouding vertegenwoordigt. Helaas is er, omdat Gardasil zo winstgevend is, niets aan gedaan,  ondanks dat er talloze rode vlaggen zijn afgegaan en er veel petities zijn ingediend bij de FDA om dit aan te pakken .

Difterie, kinkhoest en tetanus (DPT)

Ik ben geen fan van het DPT-vaccin om de volgende redenen:

•Het is het vaccin dat het duidelijkst verband houdt met kindersterfte (ik heb  hier de uitgebreide hoeveelheid bewijsmateriaal samengevat dat de afgelopen eeuw is verzameld ter onderbouwing van dit verband ).

•Het vaccin veroorzaakt vaak permanente hersenschade (vooral de oudere versie ervan). Naast dat ik dit van veel ouders heb gehoord, gebeurde dit ook bij twee leden van mijn uitgebreide familie die de iets oudere en giftigere versie ervan kregen.

•Ik geloof dat het een van de belangrijkste oorzaken is van oorontstekingen bij kinderen (een van de meest voorkomende klachten waarvoor ouders naar hun kinderarts gaan). Veel artsen hebben dit verband opgemerkt en het beste voorbeeld dat ik hoorde, kwam van een arts en medisch missionaris die besloot een ashram (Indiase tempel) waar hij verbleef te vaccineren. Voor de vaccinaties waren oorontstekingen niet aanwezig, direct daarna kregen een groot aantal kinderen ze.

Ik geloof daarentegen dat het voordeel minimaal is, omdat:

•Het vaccin voorkomt niet de kolonisatie van een van deze bacteriën. Dit is de reden waarom kinkhoestuitbraken voorkomen in volledig gevaccineerde populaties.

•Difterie komt tegenwoordig niet meer voor in de Verenigde Staten, dus is er geen reden om ertegen te vaccineren (het kan bovendien behandeld worden met moderne antibiotica).

•Tetanus komt tegenwoordig nog maar zelden voor (er zijn ongeveer 30 gevallen per jaar) en het is moeilijk te zeggen in hoeverre de antistoffen van het vaccin iemand beschermen tegen tetanus ( onderzoeken hebben aangetoond  dat het door het vaccin geproduceerde antitoxine tetanus niet voorkomt).

Let op: Ik heb meerdere familieleden gehad die naar de eerste hulp moesten vanwege een snijwond. Ze kregen te horen dat ze een tetanusvaccin nodig hadden. Ze stemden hiermee in, op voorwaarde dat het alleen om tetanus ging en niet om difterie of kinkhoest. Toen ik hun medische dossiers bekeek, zagen we dat ze het DPT-vaccin hadden gekregen.

Hepatitis B

Zoals hierboven vermeld, geloof ik niet dat kinderhepatitis B-vaccins gerechtvaardigd kunnen worden. Bovendien veroorzaakt het vaccin complicaties en  is het herhaaldelijk in verband gebracht  met neuromusculaire auto-immuunziekten. Ik denk dat dit waarschijnlijk komt doordat het gebruikte antigeen  een homologie deelt  met myeline (de bekleding van zenuwen), maar het kan ook om andere redenen zijn.

Bij volwassenen die risico lopen op een hepatitis B-infectie (bijvoorbeeld zorgmedewerkers die per ongeluk geprikt kunnen worden met geïnfecteerde naalden), is er een veel sterkere rechtvaardiging voor deze praktijk. Maar zelfs in dit geval geloof ik dat het de beslissing van de zorgmedewerkers zou moeten zijn in plaats van een mandaat, aangezien het risico versus het voordeel van deze vaccinatie niet duidelijk is vastgesteld.

Mazelen, Bof, Rubella (BMR)

Zoals hierboven besproken, is het een beetje een discussie of het BMR-vaccin de mazelencijfers verlaagt, want hoewel reguliere vaccinatie de mazelencijfers verlaagt, verdwijnt de permanente immuniteit ervoor binnen de bevolking en zullen er nog steeds uitbraken voorkomen binnen de gevaccineerde bevolking.

Nog triester is dat sterfgevallen door mazelen  bijna volledig waren verdwenen toen het vaccin ervoor werd geïntroduceerd  (dus er was in feite geen rechtvaardiging voor de introductie ervan), en in feite hebben we door het vaccin te creëren een niet-bestaand probleem in een permanent probleem veranderd.

Vanuit mijn perspectief is het grootste probleem met het BMR-vaccin de frequente associatie met autisme, iets dat volgens mij veel erger is dan het krijgen van mazelen en iets waar je een veel groter risico op loopt dan de infectie zelf.

Polio

Er bestaan ​​twee soorten poliovaccins. Het geïnactiveerde poliovaccin (momenteel gebruikt in de VS) en het levend verzwakte vaccin (vaak gebruikt in armere landen). Het geïnactiveerde vaccin voorkomt niet dat je polio krijgt, maar voorkomt tot op zekere hoogte (ik weet niet hoe ik het exacte getal moet berekenen) dat een polio-infectie polio-achtige verlamming veroorzaakt.

Omdat het geen infectie voorkomt, heeft het geen effect op de overdracht. Het levende poliovaccin voorkomt wel dat je besmet raakt met polio, maar heeft het ongelukkige neveneffect dat het soms polio veroorzaakt bij de ontvanger en het verzwakte poliovirus verspreidt in de omgeving. (Net als de griepprik 8 weken lang de omgeving besmet!!!)

Op dit moment is het poliovirus grotendeels uitgestorven en sinds 2017  zijn er meer gevallen van polio ontstaan ​​door het vaccin  dan polio zelf ( noot: een van de familieleden van mijn vriend kreeg polio door het vaccin ). Een van de meest tragische voorbeelden vond plaats in India, waar Bill Gates hun gezondheidsbudget omleidde naar agressieve vaccinatie tegen polio, wat resulteerde in 491.000 kinderen die een ” polio-achtige ” ziekte ontwikkelden.

Aangezien er geen reden is om te vaccineren tegen polio, is er geen voordeel dat opweegt tegen de risico’s van het vaccin. Het risico van dit vaccin is moeilijker te kwantificeren, omdat ik veel mensen heb ontmoet die er slecht op reageerden, maar die geen  consistent  patroon hadden in de verwondingen (wat ik vaak zie bij andere vaccins).

Influenza

Er is momenteel  geen bewijs  dat het (vaak verplichte) griepvaccin voorkomt dat iemand griep krijgt (wat in de meeste gevallen een relatief onschuldige infectie is) of dat hij het aan anderen doorgeeft. Daarnaast  is er bewijs  dat het vaccin de kans vergroot dat u een ernstig geval van griep krijgt en in het daaropvolgende jaar griep krijgt. Bovendien hebben veel mensen verwondingen opgelopen door het griepvaccin. En is men besmettelijk voor de omgeving voor 8 weken!

Meningokokken

Aanvankelijk dacht ik, vanwege de ernst van een  Neisseria meningitidis-  infectie, dat het meningokokkenvaccin waarschijnlijk een vaccin zou zijn waar je een sterk argument voor zou kunnen maken. Helaas zijn er meerdere gevaarlijke stammen van deze bacterie, en voor een van die stammen (stam B) is het erg moeilijk om een ​​vaccin te maken, omdat het homologie heeft met weefsel van het menselijk lichaam.

Het is niet verrassend dat dit een selectieve druk op de bacterie heeft gecreëerd en  nu worden de meeste infecties  veroorzaakt door stam B, die tot voor kort niet werd gedekt door het geplande vaccin (en op dit punt weet ik niet zeker hoe effectief dit nieuwere vaccin is). Bovendien, zoals hierboven besproken, dragen veel mensen deze bacterie bij zich en zijn ze asymptomatisch – de infectie is zeer zeldzaam en de primaire risicogroep zijn degenen met reeds bestaande vatbaarheden, niet de algemene bevolking. Bovendien verhogen tonsillectomieën (een onnodige procedure)   iemands risico op meningitis aanzienlijk .

Omgekeerd heeft het vaccin een verscheidenheid aan potentiële auto-immuun complicaties. Veruit de meest voorkomende die ik tegenkom is dat het de ziekte van Crohn veroorzaakt (meestal een paar maanden na vaccinatie), en ik denk dat deze bijwerking op zichzelf opweegt tegen de mogelijke voordelen van het vaccin.

Voor degenen die meer willen weten over dit onderwerp, zou ik aanraden om  dit artikel te lezen over waarom vaccins consequent falen om   groepsimmuniteit te creëren,  Miller’s Review of Critical Vaccine Studies  ( met name met betrekking tot de HiB- en Pneumococcal-vaccins) en het handboek Vaccines and Autoimmunity .  Peter Gøtzsche (een van mijn helden) heeft ook een goede recensie geschreven over het bewijsmateriaal rondom de vaccins,  Vaccines: Truth, Lies, and Controversy ,  die veel problemen met hen benadrukt, maar ook de typische pro-vaccin-bias heeft en bepaalde conclusies bevat waar ik het niet mee eens ben (maar het is een uitstekend boek om de ogen van meer conventionele artsen te openen). Tot slot  duikt Turtles All The Way Down  ook dieper in op veel van deze vaccins. 

Pneumokokken en Haemophilus influenzae type B (HiB)

Deze twee zijn waarschijnlijk de moeilijkste routinevaccins om een ​​duidelijk standpunt over in te nemen. Dit komt omdat:

•Deze twee infecties, met name HiB, zijn de door vaccinatie te voorkomen ziekten die het meest waarschijnlijk ernstige complicaties bij kinderen veroorzaken. Toen het HiB-vaccin bijvoorbeeld uitkwam, merkten kinderartsen in het hele land een significante daling op in de percentages van zuigelingen met meningitis, wat een groot probleem is. Op dezelfde manier zijn in de hedendaagse kindergeneeskunde veel van de meest voorkomende zorgwekkende infecties die artsen tegenkomen pneumokokken.

•Hoewel deze vaccins bijwerkingen hebben, zijn ze niet zo gevaarlijk als veel andere vaccins.

•Omdat deze vaccins werken, maar een gemakkelijk te muteren deel van de bacteriën aanpakken, zorgt hun adoptie ervoor dat hun doelbacteriën muteren, resistent worden tegen de vaccins en in sommige gevallen verschillende populaties treffen. Het pneumokokkenvaccin wordt bijvoorbeeld voortdurend bijgewerkt en opnieuw uitgebracht, waarbij in elke opeenvolgende versie extra stammen worden behandeld (en ik heb meerdere gevaccineerde kinderen gezien met potentieel levensbedreigende pneumokokkeninfecties die waren gevaccineerd). In het geval van het HiB-vaccin werd geselecteerd op de A-stam (HiA), die in sommige gebieden dodelijker was dan HiB, en ook op stammen die volwassenen aantastten (meestal treft HiB alleen kinderen), wat leidde tot ernstige HiB-infecties die een ziekte werden van volwassenen en ouderen.

Voor degenen die meer willen weten over dit onderwerp,  bieden deze lezing  en  deze lezing  (waarnaar hierboven eerder werd gelinkt) het beste geval dat ik heb gezien tegen het HiB-vaccin, en illustreert de problemen met onze oversimplificatie van hoe het menselijk lichaam interageert met zijn microbioom.

Let op: veel van de onderzoeken die de beweringen in dit hoofdstuk ondersteunen, zijn te vinden in  dit uitstekende boek .

De risico’s en voordelen van de COVID-vaccins

Hoewel er veel tragische dingen zijn gebeurd met de COVID-19-vaccins, hebben de omstandigheden eromheen het ook mogelijk gemaakt om licht te werpen op de werkelijke risico’s en voordelen van een vaccin, een onderwerp dat doorgaans veel te onduidelijk is om te begrijpen. De duidelijkheid is deze keer vooral te danken aan:

•De nieuwe vaccins werden begin 2021 snel uitgerold onder de gehele bevolking. Hierdoor is het mogelijk om talrijke bestaande jaarlijkse trends te vergelijken met de periode vóór en na de inzet van de COVID-vaccins.

•Veel mensen waren fel gekant tegen de manier waarop de vaccins aan de bevolking werden opgedrongen en hebben veel werk verzet om te bewijzen dat de risico’s van deze vaccins in vrijwel alle onderzochte aspecten veel groter waren dan de voordelen ervan.

Veel mensen zijn bijvoorbeeld bekend met deze dataset:

afbeelding link

Onlangs zijn er twee dingen beschikbaar gekomen die volgens mij de slechte risico-batenverhouding van de COVID-19-vaccins duidelijk illustreren.

Rasmussen-rapporten

De eerste was een recente peiling van Rasmussen Reports. Voordat ik het bespreek, wil ik de resultaten van twee van hun eerdere peilingen over dit onderwerp delen:

Afbeeldinglink

Afbeeldinglink

Beide rapporten benadrukken dat de schade van de COVID-vaccins op een schaal ligt waarvan het grote publiek zich volledig bewust is, ondanks  de enorme hoeveelheden propaganda  die hen anders vertellen. Laten we nu eens kijken naar  Rasmussens recente resultaten :

Afbeeldinglink

Afbeeldinglink

Uit deze peilingen kunnen we een paar belangrijke conclusies trekken:

•Hoewel Democraten geneigd zijn te geloven dat het COVID-virus gevaarlijk is en dat vaccins veilig zijn in vergelijking met Republikeinen, hebben ze nu zoveel bewijs van het tegendeel gezien dat de kloof tussen hen veel kleiner is. Dit geldt met name voor de sterfgevallen door vaccins, die waarschijnlijk immense politieke gevolgen zullen hebben voor de partij die ze Amerika heeft opgedrongen.[

•In de perceptie van het publiek zijn er evenveel mensen gestorven aan COVID-19 als aan de vaccins. Aangezien veel van de COVID-19-sterfgevallen plaatsvonden vóór de vaccins, veel van die sterfgevallen niet daadwerkelijk te wijten waren aan COVID-19 en de vaccins geen volledige bescherming bieden tegen COVID-19, is dit een sterk argument dat de voordelen van de vaccins niet opwegen tegen de risico’s, vooral als je rekening houdt met hun veel voorkomende complicaties die de ontvanger invalideren maar niet doden.

•Veel respondenten begrepen waarschijnlijk niet wat ‘huishouden’ betekende (en interpreteerden het waarschijnlijk als iemand die ze kenden). Dit komt omdat lang niet 11% van de Amerikaanse huishoudens een COVID-19- of vaccindode heeft gehad.

Opmerking: Veel mensen kleineren Rasmussen en beweren dat ze een rechtse bias hebben. Ik beschouw ze echter als een van de meest accurate politieke peilingsbureaus in het land.

Edward Dowd

Edward Dowd heeft een innovatieve aanpak gekozen om het publiek te red-pillen: hij laat de financiële kosten van het vaccinatieprogramma voor het land zien en zorgt ervoor dat mensen zich dom voelen omdat ze investeren in sectoren die negatief worden beïnvloed door die kosten. Omdat iedereen zich kan identificeren met geld, is het concept veel gemakkelijker te begrijpen voor individuen, en belangrijker nog, omdat geld het belangrijkste is voor de hogere klasse, zijn ze waarschijnlijk gemotiveerd om actie te ondernemen tegen het vaccinatieprogramma om hun bezittingen te beschermen.

Dowd heeft een team van ervaren analisten samengesteld dat veel werk heeft verricht om de kosten van het vaccinatieprogramma te berekenen. Onlangs  brachten ze een rapport uit  dat voor zichzelf spreekt:

Afbeeldinglink

Toen ik Dowds rapport doornam, realiseerde ik me dat er veel problemen waren waarvan ik weet dat ze menselijke en economische kosten met zich meebrengen die het rapport niet meetelde, vermoedelijk omdat ze onmogelijk te berekenen zijn. Dit betekent dat  hij  de schade die door het vaccinatieprogramma is veroorzaakt, moest onderschatten .

Omdat dit soort dingen zo moeilijk te schatten zijn, moet je voorzichtig zijn en vermijden om dingen te beweren die je niet kunt kwantificeren of waar je niet zeker van bent. Zo heb ik ook elke keer dat ik hier een artikel schrijf dezelfde ervaring en noem ik niet veel dingen waar ik gepassioneerd over ben nadat ik me realiseer dat ik ze niet kan staven.

Conclusie

Deze recente publicaties (en de datasets waarop Dowds schatting is gebaseerd) laten duidelijk en ondubbelzinnig zien dat de risico’s van de COVID-vaccins veel groter zijn dan de mogelijke voordelen die ze zouden kunnen hebben. Aangezien een groot deel van het land dit nu begint te zien, zal het erg interessant zijn om te zien hoe dit probleem zich de komende jaren zal ontvouwen, aangezien onze instellingen worstelen om het vertrouwen dat ze decennialang in Amerika hebben gecreëerd, te herstellen. Ik hoop dat dit proces ons ook in staat zal stellen om het hele vaccinatieprogramma kritisch te onderzoeken, dat over het algemeen volledig immuun is voor controle, vanwege zowel de moeilijkheid om het uitgebreid te beoordelen als de onverzettelijke bescherming ervan door onze instellingen.

Een van de thema’s van mijn artikelen hier was het bespreken van  de progressief evoluerende verzoeken om COVID-amnestie , die in de loop van iets minder dan een jaar zijn gegaan van “de experts hadden het mis, maar je moet nog steeds op hen vertrouwen in plaats van op je onderbuikgevoel” naar “Amerika’s COVID-19-respons was gebaseerd op leugens.” Onlangs plaatste de auteur van een verzoek (waar ik het niet helemaal mee eens was ) iets dat ik een uitstekende conclusie voor dit artikel vond.

Afbeeldinglink

Op dit punt geloof ik dat alle vaccins vaak genoeg schade kunnen veroorzaken dat de schade altijd in overweging moet worden genomen bij de evaluatie van het vaccin. Om deze reden voel ik me altijd erg verdeeld over wat ik moet doen als mensen mij vragen om hen een manier te bieden om zichzelf te beschermen tegen de schade van een vaccin dat ze moeten krijgen ( let op: de twee beste benaderingen die ik ken, zijn van tevoren veel vitamine C nemen en alles doen wat je kunt om  je zeta-potentieel te versterken ).

Dit komt omdat je, ongeacht wat je doet, altijd patiënten zult hebben die schade ondervinden door het vaccin, en ik haat het om medeplichtig te zijn aan wat er gebeurt. Tot nu toe heb ik momenten gehad waarop ik herhaaldelijk een patiënt waarschuwde om zich te laten vaccineren omdat ik vond dat ze risico liepen op een bijwerking, en ze er toch een hadden, en toen kregen ze een permanente complicatie en moest ik proberen om ze te helpen beter te worden.

Ik geloof ook dat natuurlijke immuniteit  altijd  beter is dan vaccinimmuniteit. Om deze reden geloof ik dat de juiste aanpak voor het omgaan met bijna alle ziekten waartegen je je kunt vaccineren, is om het inherente risico te accepteren om het als ongevaccineerd individu te krijgen en bekend te zijn met het behandelprotocol dat je moet implementeren als je de infectie hebt, zodat je de infectie kunt opruimen en natuurlijke immuniteit kunt ontwikkelen. Stel je eens voor hoe anders de wereld er nu uit zou zien als we die aanpak hadden gevolgd in plaats van elke behandeling voor COVID-19 te onderdrukken en een dodelijke en ineffectieve vaccinatie op de bevolking te verplichten.

Bron