Alleen

Soms wil je gewoonweg maar alleen
En niet telkens dat gedoe
Dat maakt zo moe
Even geen gezeur
Geen terreur
Geen boosheid
Of iemand die zijn dag eens niet heeft
En dat op jou uitleeft
Op je afgeeft
Je negatief bejegend
En het gekwetste kind in jou raakt
Met pijl en boog
Vol venijn
Voel je weer die pijn
van afgewezen zijn