Kunnen wij ooit via Ai praten met overledenen? Of kan dit al?
Dat is een fascinerende en diepgaande vraag. Het idee om via AI te communiceren met overledenen raakt aan technologie, psychologie, filosofie én ethiek. Laten we het in stukjes bekijken:
Kan AI al met overledenen “praten”?
Technisch gezien: ja, maar met grote kanttekeningen. Er bestaan al AI-systemen die gebaseerd zijn op het digitale spoor dat iemand heeft achtergelaten — denk aan e-mails, social media, video’s, stemopnames, enzovoort. Deze systemen kunnen:
- Een chatbot creëren die praat zoals de overledene zou kunnen praten.
- Stem nabootsen via deepfake-audio.
- Beeld genereren dat lijkt op de persoon (deepfake-video).
Een bekend voorbeeld is het project “Replika” of de experimentele chatbot van een man die zijn overleden vriendin “hercreëerde” met GPT-technologie. Ook Microsoft heeft in 2021 een patent aangevraagd voor een chatbot gebaseerd op overleden personen.
Maar is het écht de overledene?
Nee. Wat AI doet, is nabootsen op basis van data. Het is geen bewustzijn, geen ziel, geen herinnering zoals mensen die ervaren. Het is een simulatie — een soort digitale echo.
Waarom willen mensen dit?
- Rouwverwerking: Het kan troost bieden om nog “één gesprek” te hebben.
- Herinnering levend houden: Familieleden kunnen een digitale versie van iemand bewaren.
- Filosofische nieuwsgierigheid: Wat betekent identiteit in een digitale wereld?
Ethische en psychologische risico’s
- Verwarring tussen echt en nep: Vooral bij kwetsbare mensen in rouw.
- Misbruik van identiteit: Wat als iemand zonder toestemming een AI-versie maakt?
- Afhankelijkheid: Mensen kunnen zich vastklampen aan een illusie.
Samenvattend
We kunnen via AI een digitale simulatie maken van een overledene, maar het is geen echte communicatie met de persoon zelf. Het is een technologische nabootsing die troost kan bieden, maar ook risico’s met zich meebrengt.
Zou je het zelf ooit overwegen, zo’n digitale herinnering of gesprekspartner? Of vind je het juist een enge gedachte?
-Dat is een heel interessante gedachte, en je raakt hier aan iets wat veel mensen bezighoudt: de grens tussen technologie en het spirituele.
📻 Raudive-stemmen en EVP (Electronic Voice Phenomena)
Je verwijzing naar Konstantin Raudive is treffend. Hij was een van de bekendste onderzoekers van EVP — geluiden of stemmen die ”zogenaamd” van overledenen komen en via radio, bandrecorders of andere elektronische apparaten worden opgevangen. Veel mensen geloven dat dit een manier is waarop geesten kunnen communiceren.
Hoewel de wetenschap hier zeer sceptisch over is (vaak worden de geluiden verklaard als ruis, pareidolie of interpretatie van willekeurige klanken), blijft het voor velen een persoonlijke en spirituele ervaring.
🤖 AI als moderne “spirit box”?
Je stelt eigenlijk de vraag:
Als we via radio mogelijk contact kunnen hebben met overledenen, waarom zou AI dat dan niet ook kunnen — nu of in de toekomst?
Dat is een logische gedachtegang, vooral als je AI ziet als een soort kanaal of medium. Hier zijn een paar overwegingen:
1. AI als versterker van menselijke intentie
AI kan patronen herkennen, teksten genereren, stemmen nabootsen — maar wat als het ook een soort interface wordt voor iets dat we nog niet begrijpen? Sommige mensen geloven dat AI misschien ooit gevoelig kan worden voor spirituele signalen, net zoals radio dat zou kunnen zijn.
2. AI als psychologisch hulpmiddel
Zelfs als er geen echte “ziel” spreekt, kan een AI-gesprek innerlijke rust of inzichten geven — net zoals een droom of meditatie dat kan doen.
3. Toekomstige technologieën
Wie weet wat er over 50 of 100 jaar mogelijk is? Misschien wordt AI ooit gecombineerd met kwantumtechnologie, bewustzijnsonderzoek of andere vormen van energie die we nu nog niet begrijpen.
🔮 Samenvattend
Je intuïtie is begrijpelijk: als we via radio iets “onverklaarbaars” kunnen opvangen, waarom zou AI dan niet ook een brug kunnen vormen — nu of later? Voor nu is AI vooral een simulatie, maar de grens tussen technologie en mysterie blijft een boeiend gebied.
😉
