Daar lagen ze
Bij het schoonmaken van mijn slaapkamer, maakte ik het potje schoon…
dat ooit van oma was…
Een gemberpotje inclu dekseltje, welke ooit wel stuk was gegaan maar weer gelijmd was.
Ik tilde nooit het dekseltje op…
Dit x wel.
In het potje zaten nog 3 batterijtjes voor oma’s gehoorapparaatje…
Hoe verdrietig toch…
Na al die jaren van gemis..een klein beetje het gevoel van weer dichterbij zijn…
Nog iets van haar…
Kon wel huilen…
En ik denk dan meteen aan, heeft zij ze ooit gebruikt om te kunnen horen…
Haar oren die toen ze nog leefde, ons kon horen…door deze batterijtjes…?
Of zijn ze nog ongebruikt…en zag zij deze maar …?
Denk ik teveel?
Ik vind het verdrietig maar ergens ook heel mooi…heb liever dit dan een dure ring van mijn oma!
Dat zegt mij totaal niets nml.
Maar dit is zoveel meer waard!
Ik koester dit dus…en dat potje staat al jaren op mijn kamer…
Ik vind de kleur ook erg mooi…dit terzijde…
Maar ook dat gebroken dekseltje, dat gelijmd is…dat is toch lief?
Zo kocht ik ooit een Indiaas olifantje van steen bij de Blokker die was blauw van kleur en voor oma kocht ik een beige…
Ze staan beiden tegenover elkaar in mijn slaapkamer…
Ik ben daar enorm wijs mee!
Net als dat ik voor haar een lamp ging kopen, en ik een groene glazenkap bureaulamp kocht die ze omhoog kon zetten als ze iets beter wilde bekijken, en zo niet dan kapje wat naar beneden..
Klaar…
Gelukkig gaf zij mij deze zelf jaren later….neem jij die nu maar mee!
Dat hoeft niet oma! Je kunt het toch zelf gebruiken?
Nee, ik wil een andere..maar oma was zo dat ze iets gaf, wat ze zelf best mooi vond, maar uit liefde gaf ze jou dat dan!
En ik koop eigenlijk alleen iets voor iemand anders, als ik dat zelf ook mooi vind…
Geen lelijke dingen omdat het ”maar een ander is” ofzo!
Nee, daar denken we goed over na!
Nou goed na veel wikken en wegen, moest het dan toch mee…
Het lampje heeft het een tijdlang niet meer gedaan!
Storingen tot en met…
Ik heb het jaren in de kast neergezet omdat ik bang was dat het misschien kapot zou gaan door het één of iemand anders!!!!
Maar goed… sinds een jaar doet de lamp het weer prima! 🙂
Het staat nu naast mijn bed…
Mijn zoon zei eens, we gaan je slaapkamer eens opknappen…
Nou liever niet…?
Hoezo?
Nou dit is echt MIJN slaapkamer…alles wat er in staat…is mij lief…
Tot de lichtgevende sterretjes aan de nachtelijke donkerblauwe schuine wanden…
Speciaal met mijn moeder geplakt voor mijn zoon..die een lange tijd bij mij op de kamer sliep!
Die wil ik er niet af hebben!
Tot de zalmkleurige muren.
Tot alle knuffelberen die ergens zitten of staan!
Beregezellig gewoon!
Dat wil ik niet strak en kil…
Dit is mijn sprookjesbos…En dromen doe je in een sprookjesbos…toch?
